Elektrolit kwaśny: oczywiste zalety. Elektrolit: podstawa kwasowo-ołowiowych akumulatorów samochodowych Dane techniczne elektrolitu

ZAŁĄCZNIK B (informacyjny)

B 1 Zależność gęstości elektrolitu od zawartości KOH

w temperaturze 20”C

Gęstość (Pro) KG/DM 3
	% (przez masę)

B 2 Zależność gęstości od temperatury

Przy wyznaczaniu dowolnej gęstości mierzonej w zakresie temperatur od 0 do 50°C (pt) gęstość p 2 o w temperaturze 20°C można wyznaczyć ze wzoru:

Р2о=Рт + 0,0005 (G-20)

(T to temperatura elektrolitu wyrażona w stopniach)

B 3 Zależność gęstości od zawartości LiOH Gęstość elektrolitu wzrasta o około 0,01 kg/dm 3 po dodaniu LiOH w ilości 0,012 kg/dm 3.

UDC 621.3.035.4:006.354 L13 OKSTU 3482

Słowa kluczowe: baterie alkaliczne, akumulatory alkaliczne, elektrolit otwarty akumulatory niklowo-kadmowe

Redaktor R. S. Fedorova Redaktor techniczny O. N. Vlasova Korektor A. V. Prokofieva Operator T. V. Aleksandrova

Dostarczono do zestawu 21.12.94. Podpisano do publikacji 02.06.95. Uel. piekarnik l. 0,70. Uel. cr.-otg. 0,70 szkolne tj. l. 0,60

Obieg 623 eke. Od 2077 r. Ustawa 2609.

Order Odznaki Honorowej Wydawnictwo Standardów, 107076, Moskwa, Kolodezny Lane, 14. Wpisane w Drukarni Standardów w Kałudze na komputerze PC.

Drukarnia Norm Kaluga, l. Moskowska, 256.

1 Obszar dystrybucji............1

3 Obiekt standardowy 1

4 Definicje............2

5 Przygotowanie elektrolitu...........2

6 Wymagania dotyczące elektrolitów do napełniania i wymiany............5

7 Wymagania fizyko-chemiczne dla elektrolitu............6

8 Załącznik A Metody analitycznego oznaczania zanieczyszczeń.....7

9 Załącznik B Zależność gęstości elektrolitu od zawartości KOH podczas

temperatura 20°C......8

GOST P 50711-94 (IEC 993-89)

STANDARD PAŃSTWOWY FEDERACJI ROSYJSKIEJ

ELEKTROLIT DO OTWARTYCH AKUMULATORÓW NIKLOWO-KADMIOWYCH

Elektrolit do wentylowanych ogniw niklowo-kadmowych

Data wprowadzenia 1996-01-01

1 OBSZAR DYSTRYBUCJI

Niniejsza norma dotyczy elektrolitów i ich składników stosowanych w otwartych akumulatorach niklowo-kadmowych.

Stosowane są następujące elektrolity:

do napełniania akumulatorów dostarczonych nienapełnionych elektrolitem;

do uzupełniania akumulatorów w przypadku konieczności wymiany elektrolitu;

do uzupełnienia elektrolitu, jeśli elektrolit roboczy wymaga uzupełnienia wodą, ale nie jest objęty niektórymi zaleceniami producenta.

7 WYMAGANIA FIZYCZNE I CHEMICZNE DLA ELEKTROLITU

7.1 Gęstość elektrolitu

Podczas pracy na gęstość elektrolitu wpływają:

zużycie wody podczas ładowania (uwalnianie gazu);

stopień naładowania (gęstość nieznacznie spada podczas ładowania na skutek wydzielającej się podczas tej operacji wody);

utrata wody w wyniku parowania;

zdolność łączenia składników elektrolitów, takich jak lit i potas, w substancje aktywne.

Gęstość elektrolitu w akumulatorze należy mierzyć na poziomie elektrolitu zalecanym przez producenta dopiero po dodaniu wody i ponownym naładowaniu akumulatora, aby poprawić mieszanie wody i elektrolitu w wyniku odgazowania. Należy odczekać co najmniej 15 minut przed wyjęciem elektrolitu z akumulatorów w celu pomiaru gęstości.

7.2. MINIMALNE i MAKSYMALNE wartości gęstości elektrolitu

Jeżeli gęstość elektrolitu w otwartych akumulatorach niklowo-kadmowych zawsze odbiega od wartości podanych przez producenta, należy ją skorygować poprzez wymianę części elektrolitu i dodanie wody lub elektrolitu w większym stężeniu lub całkowita wymiana elektrolit zgodnie z instrukcją producenta.

7.3. Czystość elektrolitu

Podczas pracy otwartych akumulatorów niklowo-kadmowych wzrasta ilość zanieczyszczeń elektrolitowych. Mając na uwadze, że elektrolit został wyprodukowany przy użyciu komponentów spełniających wymagania podane w tabelach 1, 2 i 3 oraz został użyty do napełniania i wymiany, spełniając wymagania określone w tabeli 4, użytkownik jest obowiązany wyznaczyć gęstość zgodnie z 7.2 oraz zawartość węglanów zgodnie z zaleceniami producentów. W przypadku braku instrukcji producentów zawartość węglanów w postaci węglanu potasu nie powinna przekraczać 75 000 mg/dm 3 . Próbkę pobraną do analizy należy przefiltrować w celu usunięcia zanieczyszczeń stałych.

Pozostałe zanieczyszczenia zwiększają się z biegiem czasu w wyniku wzrostu ich stężenia w wyniku zalewania wodą, a także wymywania substancji aktywnych. We wszystkich przypadkach awarii akumulatora producent musi udzielić porady.

ZAŁĄCZNIK A (w celach informacyjnych)

Metody analitycznego oznaczania zanieczyszczeń

Metody oznaczania zanieczyszczeń w technicznym wodorotlenku potasu podano w następujących normach międzynarodowych i krajowych:

	Nazwa
	Wodzian tlenku potasu techniczny (ług potasowy). Metoda analizy ilościowej
	Wodorotlenek potasu techniczny. Oznaczanie zawartości siarczanu w postaci siarczanu baru metodą grawimetryczną
	Wodorotlenek potasu techniczny. Fotometryczna metoda oznaczania zawartości żelaza przy użyciu 1,10-fenatroliny
GOST 9285-78 (ISO 992-75 ISO 995-75 ISO 2446-73)	Wodorotlenek potasu techniczny. Dane techniczne
	Wodorotlenek potasu techniczny. Metoda fotometryczna płomieniowa do oznaczania zawartości sodu
	Techniczny hydrat tlenku potasu. Wybór próbek do badań. Przygotowanie roztworu podstawowego do wykonania niektórych oznaczeń
	Wodorotlenek potasu techniczny. Oznaczanie zawartości dwutlenku węgla metodą miareczkową
	Wodorotlenek potasu techniczny. Fotometryczna metoda oznaczania zawartości chlorków
	Wodorotlenek potasu techniczny. Oznaczanie związków siarki metodą redukcji i miareczkowania
	Wodorotlenek potasu techniczny. Oznaczanie zawartości wapnia i magnezu metodą absorpcji atomowej w płomieniu

Elektrolit przygotowuje się przez rozcieńczenie akumulatorowego kwasu siarkowego o gęstości 1,83... 1,84 (GOST 667-73) w wodzie destylowanej z dopuszczalnymi zanieczyszczeniami.

Czystość chemiczna elektrolitu ma znaczący wpływ na wydajność i żywotność akumulatorów. Zanieczyszczenie elektrolitu szkodliwymi zanieczyszczeniami, takimi jak żelazo, mangan, chlor i inne, prowadzi do zwiększonego samorozładowania akumulatorów, zmniejszenia pojemności wyjściowej, zniszczenia elektrod i przedwczesnej awarii akumulatora. Dlatego zabrania się stosowania środków technicznych do przygotowania elektrolitu. Kwas Siarkowy i zanieczyszczoną (niedestylowaną) wodą. Podczas przygotowywania elektrolitu, doprowadzania akumulatorów do stanu roboczego i konserwacja Podczas korzystania z baterii należy używać wyłącznie czystych naczyń i utrzymywać czystość.

W wyjątkowych przypadkach, przy braku wody destylowanej, do przygotowania elektrolitu można zastosować wodę ze śniegu lub deszczu, wstępnie przefiltrowaną przez czystą szmatkę w celu usunięcia zanieczyszczeń mechanicznych. Nie można zbierać wody z żelaznych dachów ani w żelaznych naczyniach.

Elektrolit należy przygotowywać w pojemnikach odpornych na kwas siarkowy (ebonit, ceramika, ceramika), zachowując szczególną ostrożność i zasady bezpieczeństwa. Stosowanie wyrobów z żelaza, miedzi, cynku lub szkła jest surowo zabronione.

Akumulatory, w zależności od strefy klimatycznej, napełniane są elektrolitem o gęstości wskazanej w kolumnie 5 tabeli 3. Elektrolit o wymaganej gęstości można przygotować bezpośrednio z kwasu o gęstości 1,83...1,84 g/cm 3 i wody . Jednakże przy ciągłym wlewaniu kwasu do wody roztwór staje się bardzo gorący (80-90°C) i potrzeba dużo czasu, aby ostygł. Dlatego do przygotowania elektrolitu o wymaganej gęstości wygodniej jest zastosować roztwór kwasu o średniej gęstości 1,40 g/cm 3, ponieważ w tym przypadku czas chłodzenia elektrolitu ulega znacznemu skróceniu.

Tabela 3. Gęstość elektrolitu w stanie zredukowanym baterie w stanie sprawnym

Strefy i regiony klimatyczne (GOST 16035-70)	Średnia miesięczna temperatura w styczniu, °C	Numery stref i dzielnic zgodnie ze schematem mapy	Pora roku	Gęstość elektrolitu, znormalizowana do 25 °C, g/cm3	Notatka
nalany	w pełni naładowany akumulator
Zimny, ​​region klimatyczny jest bardzo zimny	od -50 do -30	1a	zima cały rok	1.28	Dla akumulatory samochodowe do akumulatorów samochodowych do akumulatorów czołgowych
Zimno, zimny region klimatyczny	od -30 do -15	1b	cały rok	1.26	1.28	dla wszystkich akumulatorów
Umiarkowany	od -15 do -4	2	cały rok	1.24	1.26	dla wszystkich akumulatorów
Ciepło, mokro	od 4 do 6	3	cały rok	1.20	1.22	dla wszystkich akumulatorów
Gorący	od -15 do 4	4	cały rok	1.22	1.24	dla wszystkich akumulatorów

Tabela 4. Ilość wody destylowanej, kwasu lub jego roztworu o gęstości 1,40 g/cm 3 potrzebna do przygotowania 1 litra elektrolitu o wymaganej gęstości (w temperaturze 25 °C)

Wymagana gęstość elektrolitu, g/cm 3	Ilość wody, l	Ilość kwasu siarkowego o gęstości 1,83 g/cm3	Ilość wody, l	Ilość roztworu kwasu siarkowego o gęstości 1,40 g/cm 3, l
l	kg
1,20	0,859	0,200	0,365	0,547	0,476
1,21	0,849	0,211	0,385	0,519	0,500
1,22	0,839	0,221	0,405	0,491	0,524
1,23	0,829	0,231	0,424	0,465	0,549
1,24	0,819	0,242	0,444	0,438	0,572
1,25	0,809	0,253	0,464	0,410	0,601
1,26	0,800	0,263	0,484	0,382	0,624
1,27	0,791	0,274	0,503	0,357	0,652
1,28	0,781	0,285	0,523	0,329	0,679
1,29	0,772	0,295	0,541	0,302	0,705
1,31	0,749	0,319	0,585	0,246	0,760
1,40	0,650	0,423	0,776	-	-

Roztwór kwasu siarkowego o gęstości 1,40 g/cm3, obniżony do 25°C, należy przygotować wcześniej i po ostudzeniu przechowywać w pojemniku szklanym lub polietylenowym.

Ilość wody, kwasu lub jego roztworu o gęstości 1,40 g/cm 3 wymaganą do przygotowania 1 litra elektrolitu podano w tabeli. 4. Przybliżoną ilość elektrolitu potrzebną do napełnienia jednego akumulatora podano w tabeli. 1. Korzystając z tabel 1 i 4, można obliczyć ilość elektrolitu o danej gęstości do napełnienia zarówno jednego, jak i kilku akumulatorów dowolnego typu.

Obliczenia przeprowadza się w następującej kolejności: określa się całkowitą objętość elektrolitu do napełnienia wymaganej liczby akumulatorów, a następnie zgodnie z tabelą. 4 obliczono ilość wody destylowanej i roztworu kwasu o gęstości 1,40 g/cm 3 (lub mocnego kwasu) potrzebną do przygotowania elektrolitu o danej gęstości do napełnienia wszystkich akumulatorów.

Gęstość elektrolitu mierzy się za pomocą gęstościomierza GOST 1300-57 lub areometru akumulatorowego TU 25-11-968-77 (ryc. 35). W pierwszym przypadku elektrolit wlewa się do cylindra miarowego (zlewki) lub innego szklanego naczynia o wysokości 200...300 mm i średnicy 50...70 mm i opuszcza się do niego gęstościomierz (pływak). . Podział gęstościomierza, który pokrywa się z poziomem elektrolitu w cylindrze, wskazuje na jego gęstość. Metodę pomiaru gęstości elektrolitu w cylindrze stosuje się głównie do kontroli gęstości elektrolitu w zbiorniku, w którym jest on przygotowywany.

Areometr umożliwia pomiar gęstości elektrolitu bezpośrednio w akumulatorze. Składa się z cylindra z gumową gruszką i rurką wlotową oraz gęstościomierza (pływka). Przy oznaczaniu gęstości elektrolitu należy ścisnąć ręką gumową gruszkę areometru, włożyć końcówkę rurki do pobierania próbek do elektrolitu i stopniowo zwalniać gruszkę. Gdy gęstościomierz uniesie się do góry, użyj jego skali, aby określić gęstość elektrolitu w akumulatorze. Dokonując pomiarów należy zwrócić uwagę, aby gęstościomierz swobodnie pływał w elektrolicie („nie przyklejał się” do ścianek cylindra).

Gęstość elektrolitu zależy. na temperaturę. Gdy temperatura wzrośnie o 1°C, gęstość elektrolitu maleje, a gdy temperatura spada o 1°C, przeciwnie, wzrasta o 0,0007 g/cm3. Na każde 15°C zmiany temperatury gęstość zmienia się o około 0,01 g/cm 3 . Za początkową temperaturę elektrolitu przyjmuje się 25°C. Dlatego mierząc gęstość elektrolitu, należy wziąć pod uwagę jego temperaturę i konieczne przypadki dokonaj korekty wskazań areometru, korzystając z tabeli. 5

Tabela 5. Wartości poprawek odczytu areometru (densymetru) w zależności od temperatury elektrolitu

Napełnianie elektrolitu do akumulatorów należy przeprowadzać w następującej kolejności:

• zdjąć osłonę ochronną zacisków biegunowych i pokrywę akumulatora (dla akumulatorów cysterny i akumulatorów samochodowych typu 6ST490TR i 6ST-190TRN);
• oczyścić powierzchnię baterii z kurzu;
• podczas oględzin zewnętrznych upewnić się, że monobloki i skrzynki są w dobrym stanie i czy nie ma wad w mastyksu (pęcherzyki, pęknięcia, łuszczenie się);
• Rozhermetyzować akumulatory usuwając folię uszczelniającą ze świec (jeżeli są nią uszczelnione), odcinając występy uszczelniające na korkach z polietylenu, odkręcając korki i usuwając podkładki uszczelniające (tam, gdzie są zamontowane). W akumulatorach z automatyczną regulacją poziomu elektrolitu należy zdjąć korki zamykające, odkręcić korki i dokładnie dopasować je do króćców odpowietrzających. Nie zakładaj ponownie krążków uszczelniających ani prętów zamykających. Należy pamiętać, że jeśli nie zostaną usunięte elementy uszczelniające, istnieje niebezpieczeństwo pęknięcia akumulatora na skutek gazów wydzielających się podczas ładowania;
• oczyścić otwory wentylacyjne we wtyczkach;
• Napełnij każdy akumulator elektrolitem (ryc. 36) małym strumieniem. Do nalewania należy używać kubka porcelanowego, polietylenowego lub ebonitowego oraz lejka szklanego, polietylenowego lub ebonitowego.

Akumulatory napełniane są elektrolitem o gęstości zależnej od strefy klimatycznej wskazanej w tabeli. 3.

Temperatura elektrolitu wlewanego do akumulatorów nie może być niższa niż 15°C i nie wyższa niż 25°C.

W gorących i ciepłych, wilgotnych obszarach akumulatory można napełniać elektrolitem o temperaturze do 35°C.

Elektrolit należy wlewać małym strumieniem, aż zwierciadło elektrolitu dotknie dolnego końca rurki szyjki. W akumulatorach nie posiadających rurki należy uzupełnić elektrolit do poziomu 15...20 mm powyżej osłony zabezpieczającej w przypadku akumulatorów cysterny i 10...15 mm powyżej osłony zabezpieczającej w przypadku akumulatorów samochodowych.

Poziom elektrolitu sprawdza się za pomocą szklanej rurki o średnicy 5...6 mm z podziałką (ryc. 37). Po zanurzeniu rurki w elektrolicie aż do zatrzymania się w osłonie zabezpieczającej, należy ją uszczypnąć palcem Górny koniec, następnie podnieś: wysokość kolumny w rurce odpowiada poziomowi elektrolitu w akumulatorze.

Regulację poziomu elektrolitu w akumulatorach podczas napełniania akumulatorów ułatwia zastosowanie w tym celu gumowej gruszki ze specjalną końcówką (rys. 38). Żarówka posiada wymienną końcówkę ebonitową w postaci rurki z zaślepionym dolnym końcem, w której w pewnej odległości od końca końcówki wierci się otwór o średnicy 2...2,5 mm. W praktyce trzeba mieć cztery wymienne końcówki z odległościami otworów od końca: 12, 15, 17 i 20 mm. Końcówkę żarówki wkłada się w otwór wlewowy pokrywy akumulatora, aż dotknie osłony zabezpieczającej, po czym żarówkę ściska się i puszcza. Jeśli poziom elektrolitu będzie poniżej normy, do otworu końcówki zostanie zassane powietrze: należy dolać elektrolitu do akumulatora. Jeżeli poziom elektrolitu będzie wyższy niż normalnie, nadmiar zostanie zassany do żarówki i poziom zostanie ustawiony na żądanej wysokości nad osłoną zabezpieczającą.

Akumulatory samochodowe z automatyczną regulacją poziomu elektrolitu należy napełniać (korkiem umieszczonym na króćcu odpowietrzającym) do górnej części szyjki wlewu. Po wyjęciu korka z armatury poziom elektrolitu automatycznie obniży się do ustalonej normy.

Przybliżoną ilość elektrolitu potrzebną do napełnienia różnych typów akumulatorów podano w tabeli. 1.

GOST R 50711-94
(IEC 993-89)

Grupa L13

STANDARD PAŃSTWOWY FEDERACJI ROSYJSKIEJ

ELEKTROLIT DO OTWARTYCH AKUMULATORÓW NIKLOWO-KADMIOWYCH

Elektrolit do wentylowanych ogniw niklowo-kadmowych

OKSTU 3482

Data wprowadzenia 1996-01-01

Przedmowa

1 OPRACOWANE I WPROWADZONE przez Komitet Techniczny TC 44 „Baterie”

2 PRZYJĘTE I WESZŁE W ŻYCIE uchwałą Państwowego Standardu Rosji N 293 z dnia 28 listopada 1994 r.

3 Niniejsza norma zawiera pełny autentyczny tekst międzynarodowej normy IEC 993-89 „Elektrolit do otwartych akumulatorów niklowo-kadmowych” z dodatkowe wymagania, odzwierciedlając potrzeby Gospodarka narodowa

4 WPROWADZONE PO RAZ PIERWSZY

1 OBSZAR DYSTRYBUCJI

1 OBSZAR DYSTRYBUCJI

Niniejsza norma dotyczy elektrolitów i ich składników stosowanych w otwartych akumulatorach niklowo-kadmowych.

Stosowane są następujące elektrolity:

do napełniania akumulatorów dostarczonych nienapełnionych elektrolitem;

do uzupełniania akumulatorów w przypadku konieczności wymiany elektrolitu;

do uzupełnienia elektrolitu, jeśli elektrolit roboczy wymaga uzupełnienia wodą, ale nie jest objęty niektórymi zaleceniami producenta.

2 ODNIESIENIA DO PRZEPISÓW

Niniejsza norma odnosi się do następującej normy:

GOST 9285-78 Wodorotlenek potasu techniczny. Warunki techniczne.

3 PRZEDMIOT STANDARDU

Norma ta określa skład zanieczyszczeń oraz właściwości elektrolitów i ich składników, a także wymagania wobec nich w przypadku braku szczegółowych zaleceń producenta.

Dodatkowe wymagania, odpowiadające potrzebom gospodarki narodowej, pisane są kursywą.

4 DEFINICJE

4.1 Klasyfikacja zanieczyszczeń

Zanieczyszczenia są klasyfikowane według ich wpływu na żywotność i wydajność baterii i nie powinny przekraczać wartości określonych w tabelach 1-4:

szkodliwe - mają szkodliwy wpływ na wydajność baterii i Charakterystyka wydajności i spowodować nieodwracalne pogorszenie parametrów akumulatora;

mniej szkodliwe - zmniejsz właściwości użytkowe i (lub) trwałość akumulatora;

nieszkodliwe - nie wpływają na żywotność baterii i (lub) charakterystykę działania.

4.2 Napełniony elektrolit

Elektrolit stosowany do napełniania nowych otwartych akumulatorów niklowo-kadmowych przed użyciem.

4.3 Elektrolit roboczy

Elektrolit w pracujących otwartych akumulatorach niklowo-kadmowych. Różni się składem od elektrolitów typu „napełnij i wymień” zwiększoną zawartością dwutlenku węgla w wyniku jego absorpcji z powietrza i zanieczyszczeń wymywanych z mas aktywnych akumulatora.

4.4 Elektrolit do wymiany

Elektrolit stosowany do otwartych akumulatorów niklowo-kadmowych, gdy poziom elektrolitu roboczego przekracza dopuszczalną granicę zanieczyszczeń.

5 PRZYGOTOWANIE ELEKTROLITU

Elektrolit wytwarza się poprzez rozcieńczenie handlowo czystego roztworu wodorotlenku potasu wodą oczyszczoną o wyższym stężeniu lub rozpuszczenie stałego wodorotlenku potasu w wodzie oczyszczonej.

W razie potrzeby należy dodać dodatki takie jak wodorotlenek litu zgodnie z instrukcją producenta.

Uwaga - Podczas rozpuszczania stałego wodorotlenku potasu w wodzie należy zachować szczególną ostrożność, ponieważ wytwarza się duża ilość ciepła.


Bardzo ważne jest, aby przez cały czas dodawać do wody stały wodorotlenek potasu; Nie dodawać wody do stałego wodorotlenku potasu. Należy ściśle przestrzegać instrukcji producenta akumulatora.

Do przygotowania elektrolitu poprzez rozpuszczenie wodorotlenku potasu w wodzie należy używać wyłącznie naczyń wykonanych ze stali lub tworzywa sztucznego, najlepiej polietylenu. Naczynia muszą być odporne na wodorotlenek potasu i temperatury do 100 °C.

5.1 Wymagania dotyczące wodorotlenku potasu (KOH) dostarczanego do przygotowania elektrolitów

Elektrolit to klarowny roztwór wodorotlenku potasu (KOH), który ma silne właściwości alkaliczne i jest bezwonny. Nie stwarza zagrożenia pożarowego. Nie wybuchowy.

Udział masowy wodorotlenku potasu, wyrażony jako KOH, nie może być mniejszy niż 85% w stanie stałym i nie mniejszy niż 45% w stanie ciekłym.


Tabela 1 - Treść zanieczyszczenia wodorotlenkiem potasu

Klasyfikacja zanieczyszczeń	Nazwa nieczystości	Przeznaczenie	Stężenie zanieczyszczeń, nic więcej
	Chlorki
Mniej szkodliwe
	Węglany		1% (wagowo)	0,5% (masowo)
Niegroźny			3% (wagowo)	1,6% (masowo)
	Aluminium
	Siarczany
	Krzemiany
Notatki 1 W normalnych warunkach określony poziom większości tych zanieczyszczeń jest rzadki. Dlatego zaleca się sprawdzanie wyłącznie zawartości wodorotlenku, chlorku i żelaza potasu, chyba że producent zaleci inaczej. 2 Do przygotowania elektrolitu dopuszcza się użycie wodorotlenku potasu wg GOST 9285 .

5.2 Wymagania dotyczące wody używanej do uzupełniania i przygotowywania elektrolitów


Tabela 2 – Zapotrzebowanie na wodę

Klasyfikacja zanieczyszczeń	Nazwa wskaźnika	Oznaczający
	Wygląd	Czyste i przejrzyste
	wartość PH
	Przewodność elektryczna w temperaturze 20°C świeżo przygotowane	10 µS/cm
	po przechowywaniu	30 µS/cm
	Sucha pozostałość	20 mg/dm
Szkodliwy	Chlorki w przeliczeniu na KCl	20 mg/dm
Mniej szkodliwe
	Wapń w przeliczeniu na CaO	15 mg/dm
	Magnez w przeliczeniu na MgO	15 mg/dm
Niegroźny	Siarczany w przeliczeniu na KSO
	Krzemiany w przeliczeniu na SiO
	Utleniający się węgiel w przeliczeniu na KMnO	30 mg/dm
UWAGA W normalnych warunkach rzadko spotyka się określony poziom większości tych zanieczyszczeń. Dlatego zaleca się sprawdzanie jedynie pH, przewodności elektrycznej i całkowitej rozpuszczalności zanieczyszczeń stałych.

5.3 Wymagania dotyczące wodorotlenku litu (LiOH, HО) stosowanego jako dodatek do przygotowania elektrolitów

Udział masowy wodorotlenku litu, wyrażony jako LiOH, musi wynosić co najmniej 52% w stanie stałym.


Tabela 3 – Zawartość zanieczyszczeń w wodorotlenku potasu

Klasyfikacja zanieczyszczeń	Nazwa nieczystości	Przeznaczenie
Szkodliwy
Mniej szkodliwe
	Węglany		2% (masowo)
Niegroźny			0,4% (masowo)
	Siarczany

6 WYMAGANIA DOTYCZĄCE ELEKTROLITÓW DO NAPEŁNIANIA I WYMIANY

Skład i gęstość elektrolitów stosowanych w otwartych akumulatorach niklowo-kadmowych podaje producent.

Elektrolity stosowane do napełniania i wymiany muszą być czyste i wolne od zanieczyszczeń stałych. Muszą być otrzymywane z substancji ciekłych lub przez rozpuszczenie substancji stałych w wodzie zgodnie z wymaganiami 5.2. Gęstość w temperaturze 20°C reguluje się zgodnie z instrukcją producenta. W takich elektrolitach zawartość zanieczyszczeń nie powinna przekraczać wartości podanych w tabeli 4.


Tabela 4 - Zawartość zanieczyszczeń w elektrolitach do napełniania i wymiany

Klasyfikacja zanieczyszczeń	Nazwa nieczystości	Przeznaczenie	Stężenie, mg/dm
	Chlorki
Mniej szkodliwe	Żelazo
	Ołów
	Wapń
	Magnez
	Węglany
Niegroźny	Aluminium
	Siarczany
	Azotany
	Krzemiany
Notatki 1 Wartości te obowiązują dla elektrolitów o gęstości od 1,18 do 1,25 kg/dm.

7 WYMAGANIA FIZYCZNE I CHEMICZNE DLA ELEKTROLITU

7.1 Gęstość elektrolitu

Podczas pracy na gęstość elektrolitu wpływają:

zawartość zanieczyszczeń, tj. zawartość węglanów rosnąca podczas pracy;

zużycie wody podczas ładowania (uwalnianie gazu);

stopień naładowania (gęstość nieznacznie spada podczas ładowania na skutek wydzielającej się podczas tej operacji wody);

utrata wody w wyniku parowania;

zdolność łączenia składników elektrolitów, takich jak lit i potas, w substancje aktywne.

Gęstość elektrolitu w akumulatorze należy mierzyć na poziomie elektrolitu zalecanym przez producenta dopiero po dodaniu wody i ponownym naładowaniu akumulatora, aby zwiększyć mieszanie się wody i elektrolitu w wyniku odgazowania. Należy odczekać co najmniej 15 minut przed wyjęciem elektrolitu z akumulatorów w celu pomiaru gęstości.

7.2. Minimalne i maksymalne wartości gęstości elektrolitu

Jeżeli gęstość elektrolitu w otwartych akumulatorach niklowo-kadmowych stale odbiega od wartości podanych przez producenta, należy ją skorygować poprzez wymianę części elektrolitu i dodanie wody lub elektrolitu o wyższym stężeniu, albo poprzez całkowitą wymianę elektrolit zgodnie z instrukcją producenta.

7.3. Czystość elektrolitu

Podczas pracy otwartych akumulatorów niklowo-kadmowych wzrasta ilość zanieczyszczeń elektrolitowych. Mając na uwadze, że elektrolit został wyprodukowany przy użyciu komponentów spełniających wymagania podane w tabelach 1, 2 i 3 oraz został użyty do napełniania i wymiany, spełniając wymagania określone w tabeli 4, użytkownik jest obowiązany wyznaczyć gęstość zgodnie z 7.2 oraz zawartość węglanów zgodnie z zaleceniami producentów. W przypadku braku instrukcji producenta zawartość węglanów w postaci węglanu potasu nie powinna przekraczać 75 000 mg/dm. Próbkę pobraną do analizy należy przefiltrować w celu usunięcia zanieczyszczeń stałych.

Pozostałe zanieczyszczenia zwiększają się z biegiem czasu w wyniku wzrostu ich stężenia w wyniku zalewania wodą, a także wymywania substancji aktywnych. We wszystkich przypadkach awarii akumulatora producent musi udzielić porady.

ZAŁĄCZNIK A (w celach informacyjnych). Metody analitycznego oznaczania zanieczyszczeń

ZAŁĄCZNIK A
(informacyjny)

Metody oznaczania zanieczyszczeń w technicznym wodorotlenku potasu podano w następujących dokumentach międzynarodowych i państwo standardy:

	Nazwa
	Wodzian tlenku potasu techniczny (ług potasowy). Metoda analizy ilościowej
	Wodorotlenek potasu techniczny. Oznaczanie zawartości siarczanu w postaci siarczanu baru metodą grawimetryczną
	Wodorotlenek potasu techniczny. Fotometryczna metoda oznaczania zawartości żelaza przy użyciu 1,10-fenatroliny
GOST 9285-78 (ISO 992-75 ISO 995-75 ISO 2446-73)	Wodorotlenek potasu techniczny. Dane techniczne
	Wodorotlenek potasu techniczny. Metoda fotometryczna płomieniowa do oznaczania zawartości sodu
	Techniczny hydrat tlenku potasu. Wybór próbek do badań. Przygotowanie roztworu podstawowego do wykonania niektórych oznaczeń
	Wodorotlenek potasu techniczny. Oznaczanie zawartości dwutlenku węgla metodą miareczkową
	Wodorotlenek potasu techniczny. Fotometryczna metoda oznaczania zawartości chlorków
	Wodorotlenek potasu techniczny. Oznaczanie związków siarki metodą redukcji i miareczkowania
	Wodorotlenek potasu techniczny. Oznaczanie zawartości wapnia i magnezu metodą absorpcji atomowej w płomieniu
ISO 6353-1-82	Odczynniki do analiz chemicznych. Część 1. Ogólne metody badań
ISO 6353-2-83	Odczynniki do analiz chemicznych. Część 2. Warunki techniczne. Pierwszy odcinek

ZAŁĄCZNIK B (informacyjny)

B 1 Zależność gęstości elektrolitu od zawartości KOH w temperaturze 20°C

Gęstość (), kg/dm
	% (przez masę)

B 2 Zależność gęstości od temperatury

Przy wyznaczaniu dowolnej gęstości mierzonej w zakresie temperatur od 0 do 50°C () gęstość w temperaturze 20°C można wyznaczyć korzystając ze wzoru

( - temperatura elektrolitu wyrażona w stopniach)

B 3 Zależność gęstości od zawartości LiOH

Gęstość elektrolitu wzrasta o około 0,01 kg/dm po dodaniu LiOH w ilości 0,012 kg/dm.



Tekst dokumentu elektronicznego
przygotowane przez Kodeks JSC i zweryfikowane względem:
oficjalna publikacja
M.: Wydawnictwo Standardy, 1995

Obecnie wybór akumulatorów jest ogromny – w sprzedaży można znaleźć gotowe źródła zasilania, a także akumulatory naładowane na sucho, które wymagają przygotowania elektrolitu i uzupełnienia go przed użyciem. Wiele osób często przeprowadza dalszą konserwację akumulatora w centrach serwisowych. Z różnych powodów konieczne może być samodzielne przygotowanie rozwiązania. Aby to wydarzenie zakończyło się sukcesem, warto wiedzieć, jak przygotować elektrolit w domu.

Elektrolit to roztwór przewodzący prąd elektryczny, zawierający wodę destylowaną i kwas siarkowy, żrący potas lub sód, w zależności od rodzaju źródła zasilania.

Stężenie kwasu siarkowego w akumulatorze

Ten wskaźnik kwasowości zależy bezpośrednio od wymaganej gęstości elektrolitu. Początkowo średnie stężenie tego roztworu w akumulatorze samochodowym wynosi około 40%, w zależności od temperatury i klimatu, w jakim użytkowane jest źródło zasilania. Podczas pracy stężenie kwasu spada do 10–20%, co wpływa na wydajność akumulatora.

Jednocześnie warto zrozumieć, że składnikiem siarki akumulatora jest najczystsza ciecz, która w 93% składa się bezpośrednio z kwasu, pozostałe 7% to zanieczyszczenia. W Rosji produkcja tej substancji chemicznej jest ściśle regulowana - produkty muszą spełniać wymagania GOST.

Różnice w elektrolitach dla różnych typów akumulatorów

Pomimo tego, że zasada działania rozwiązania jest taka sama dla różnych źródeł zasilania, należy zdawać sobie sprawę z pewnych różnic w składzie. W zależności od składu zwyczajowo rozróżnia się elektrolity alkaliczne i kwaśne.

Baterie alkaliczne

Ten typ źródła prądu charakteryzuje się obecnością wodorotlenku niklu, tlenku baru i grafitu. Elektrolitem w tego typu akumulatorach jest 20% roztwór żrącego potasu. Tradycyjnie stosuje się dodatek monohydratu litu, który pozwala wydłużyć żywotność akumulatora.

Alkaliczne źródła prądu charakteryzują się brakiem interakcji roztworu potasu z substancjami powstającymi podczas pracy akumulatorowej, co pozwala zminimalizować zużycie.

Baterie kwasowe

Ten rodzaj zasilaczy jest jednym z najbardziej tradycyjnych, dlatego rozwiązanie w nich jest znane wielu - mieszanina wody destylowanej i roztworu siarki. Koncentrat elektrolitów do akumulatory kwasowo-ołowiowe tani i charakteryzujący się zdolnością przewodzenia prądu duży rozmiar. Gęstość cieczy musi odpowiadać warunkom klimatycznym.

Inne rodzaje akumulatorów: czy można samemu przygotować do nich elektrolit?

Osobno chciałbym zwrócić uwagę na nowoczesne zasilacze kwasowo-ołowiowe - żelowe i AGM. Można je także wypełnić własnoręcznie przygotowanym roztworem, który występuje w określonej formie – w postaci żelu lub wewnętrznych separatorów. Do uzupełnienia akumulatorów żelowych potrzebny będzie kolejny składnik chemiczny - żel krzemionkowy, który zagęści roztwór kwasu.

Baterie niklowo-kadmowe i żelazowo-niklowe

W odróżnieniu od ołowiowych źródeł prądu, źródła kadmowe i żelazowo-niklowe wypełnione są roztworem zasadowym, będącym mieszaniną wody destylowanej i żrącego potasu lub sodu. Wodorotlenek litu, który jest częścią tego rozwiązania w określonych warunkach temperaturowych, pozwala wydłużyć żywotność akumulatora.

Tabela 2. Skład i gęstość elektrolitu do akumulatorów kadmowych i żelazowo-niklowych.

Jak prawidłowo przygotować elektrolit w domu: środki ostrożności

Przygotowanie roztworu wiąże się z pracą z kwasami i zasadami, dlatego w przypadku najbardziej doświadczonych osób konieczne jest zachowanie środków ostrożności. Zanim zaczniesz, przygotuj sprzęt ochronny:

• Lateksowe rękawiczki
• odzież i fartuch odporny na chemikalia;
• okulary ochronne;
• amoniak, soda kalcynowana lub roztwór borowy do neutralizacji kwasów i zasad.

Sprzęt

Aby przygotować elektrolit akumulatorowy, oprócz samego źródła zasilania, potrzebne będą następujące elementy:

• pojemnik i sztyft odporne na kwasy i zasady;
• woda destylowana;
• przyrządy do pomiaru poziomu, gęstości i temperatury roztworu;
• siarka płynna do akumulatorów – do akumulatorów kwasowych, zasad stałych lub ciekłych, lit – do odpowiednich typów akumulatorów, żel krzemionkowy – do akumulatorów żelowych.

Sekwencja procesu: wytwarzanie elektrolitu do źródła zasilania kwasowo-ołowiowego

Przed przystąpieniem do pracy zapoznaj się z informacjami podanymi w Tabeli 3. Umożliwi to dobranie wymaganej ilości płynów. Akumulatory zawierają od 2,6 do 3,7 litrów roztworu kwasu. Zalecamy rozcieńczenie około 4 litrów elektrolitu.

Tabela 3. Proporcje wody i kwasu siarkowego.

• Wlać wymaganą ilość wody do pojemnika odpornego na działanie substancji żrących.
• Wodę należy stopniowo rozcieńczać kwasem.
• Pod koniec procesu infuzji zmierzyć gęstość powstałego elektrolitu za pomocą areometru.
• Pozostaw kompozycję na około 12 godzin.

Tabela 4. Gęstość elektrolitu dla różnych klimatów.

Stężenie roztworu kwasu należy odnieść do minimalnej temperatury, w której akumulator jest eksploatowany. Jeśli płyn jest zbyt stężony, należy go rozcieńczyć wodą destylowaną.

Obejrzyj film o tym, jak zmierzyć gęstość elektrolitu.

Uwaga! Nie można wlewać wody do kwasu! W wyniku tej reakcji chemicznej kompozycja może się zagotować, co doprowadzi do jej rozpryskiwania i możliwości poparzenia kwasem!

Należy pamiętać, że podczas mieszania składników wydziela się ciepło. Ochłodzony roztwór należy wlać do przygotowanego akumulatora.

Sposób rozcieńczania elektrolitu dla alkalicznego źródła zasilania

Gęstość i ilość elektrolitu w takich akumulatorach podana jest w instrukcji obsługi źródła prądu lub na stronie internetowej producenta.

• Do miski wlej wodę destylowaną.
• Dodaj ług.
• Roztwór wymieszać, szczelnie zamknąć i pozostawić na 6 godzin.
• Po upływie czasu spuść powstały lekki roztwór - elektrolit jest gotowy.

Gdy pojawi się osad, zamieszaj. Jeśli pozostanie na końcu, należy spuścić elektrolit, aby osad nie dostał się do akumulatora - doprowadzi to do skrócenia jego żywotności.

Uwaga! Podczas pracy temperatura roztworu alkalicznego nie powinna przekraczać 25 stopni Celsjusza. Jeśli płyn stanie się nadmiernie gorący, należy go ochłodzić.

Po doprowadzeniu rozwiązania do temperatura pokojowa i wsypaniu go do akumulatora, źródło zasilania należy w pełni naładować prądem równym 10% pojemności akumulatora (60Ah - 6A).

Jak widać, przygotowanie roztworu elektrolitu nie jest taką trudną sprawą. Najważniejsze jest jasne określenie wymaganej ilości składników i pamiętanie o bezpieczeństwie. Czy próbowałeś rozcieńczać elektrolit własnymi rękami? Podziel się swoimi doświadczeniami z naszymi czytelnikami w komentarzach.