- Przeczytaj o Karaimach: * Religia karaimska - karaizm
Folklor
Najważniejszym składnikiem kultury duchowej Karajów jest ich folklor, którego korzenie sięgają czasów Chazarii Krymskiej. Jednocześnie w sztuce ludowej zachowała się zarówno wzmianka o Chazarach, jak i działki bardzo podobne do tych, które istnieją wśród Turków mieszkających w Ałtaju.
Karaimom w utrwaleniu folkloru pomogła tradycja prowadzenia mejum, reprezentujących zbiory rodzinne, w których zapisywane były ludowe legendy, pieśni, a także przysłowia i powiedzenia... Takie zbiory były dostępne niemal w każdej rodzinie i wraz ze Starymi Testament, uznawano za najcenniejsze pamiątki rodzinne.
Mądrość ludowa odgrywała nie mniejszą rolę niż wskazówki religijne, służyła jako przewodnik w związkach i pomagała w trudnych czasach. Przysłowia i powiedzenia, te „słowa ojców”, zajmowały szczególne miejsce. Było wiele powiedzeń na każdą okazję. Często miały formę poetycką z rymem i rytmem.
„Słowa ojców” mówią, że zwyczaje i sprawiedliwość to połowa wiary; odzwierciedlają stosunek do ojczyzny, przyjaźni, pracy i bliźniego. Istnieje wiele podbudowujących i aforystycznych powiedzeń, często z humorem, nieoczekiwanymi epitetami i porównaniami. Typowe przykłady:
Obca kraina jest gliną, a Ojczyzna złotem.
Ten, kto daje, podoba się Bogu.
Niech Twoje słowo dorówna przekazanej kwocie.
Jeśli Bóg pozwoli, módlcie się, ale jeśli nie przyniesie tego do domu, pracujcie.
Jak perły, słowa mądrego człowieka są cenne, tylko słowa głupca powodują ból.
Z lwem bądź lwem, z barankiem bądź barankiem, ale z osłem nie bądź osłem.
Ty jesteś chanem, ja jestem chanem i nie ma kto dawać siana koniom.
Kto się wynosi do niebios, na ziemię upadnie.
Głupiec może zaprzężyć konia, ale mądry wiatr go zaprzęży.
W przeszłości był ciekawy mecz. Jej uczestnicy na zmianę wymieniali się przysłowiami i powiedzeniami. Każdy, kto przegapił turę, był eliminowany z gry. Walki słowne trwały do późnej nocy. Zwycięzca poczuł się uhonorowany i szanowany.
Często rywalizowali w improwizowanych piosenkach. Utwory takie jak ditties - rangi i bardziej rozbudowane yyrs - odniosły sukces. Piosenki te szybko powstały i zostały zapomniane. Z pokolenia na pokolenie przekazywane były bardziej złożone i trwalsze pieśni gatunku tureckiego, wśród których znalazły się pieśni rytualne i bohaterskie – destans. Wśród najstarszych pieśni zachowała się kołysanka o bestii butakhamor, zbliżona fabułą do tej znanej z Ałtaju.
Ciekawy jest kalendarz ludowy. Wśród Połowców zabrzmiały także nazwy suyunch-ai - miesiąc radosny (luty-marzec), einekun - dzień wielkiej czystości (piątek) i jukhkun - dzień święty (niedziela). Słowo yuhkun jest zbliżone do imion Karaczajów i Bałkanów, a imię kankun – dzień krwi (środa) – wśród Czuwasów i Baszkirów.
Zajęcia. Życie
Starożytne zawody Karajów: ogrodnictwo, uprawa winorośli, hodowla bydła, sprawy wojskowe, przewóz towarów, rzemiosło, drobny handel.
Podobnie jak Chazarowie, Karaimi prowadzili sezonowy tryb życia. Wiosną udali się do ogrodów i winnic oraz migrowali ze swoimi stadami na stepy i góry. Jesienią powrócili do stałych osad i zajęli się rzemiosłem. Nazwiska odzwierciedlają zawody: pasterz, myśliwy, łapacz dzikich zwierząt, ogrodnik, pszczelarz, mleczarz, piekarz, piekarz, serowar, furman, chorąży, chumak, mechanik, rymarz, mennica, garbarz, hafciarz kaletniczy, bednarz, drwal, odźwierny, odźwierny, herold, nauczyciel itp.
Karaimów zaliczano do najlepszych ogrodników. Ogrody i winnice znajdowały się w dolinach Alma, Kachi, Salgir i Karasu. Było takie powiedzenie: „Jeśli ciężko pracujesz, ogród cię powita, jeśli jesteś leniwy, oszalejesz”. Kiedyś sławne były ogrody S. Crimea, A. Babovich i Prika. Ich właściciele otrzymali nagrody na wystawach ogólnorosyjskich.
Garbarze byli bardzo sławni.
Karai mieli szczególną pasję do koni. Stąd przysłowia: „Dobry koń to siła dla Karaimów”, „Bez konia to jak bez rąk” itp. Na koniach i wołach karaimscy Czumakowie wyruszyli z Krymu do swoich współplemieńców w Galicji i na Litwie. Karaimskie nazwisko Chomak pochodzi od słowa „chomacha” – kajdany, jarzmo.
Zawody wojskowe cieszyły się dużym szacunkiem. Karaimi z twierdzy Kyrk-Yer należeli do arystokracji wojskowej - Tarkhanów. Na Litwie karai wchodzili w skład osobistej straży księcia Witolda. W 1914 r. w armii rosyjskiej służyło 700 Karaimów, w tym 500 oficerów.
Karaimi prowadzili styl życia charakterystyczny dla ludów tureckich. Wyróżniał ich patriarchat i bezkwestionowe poddanie się głowie domu. Cechy narodowe przejawiały się w architekturze domów, wyposażeniu, ubiorze i kuchni. Charakterystyczne jest przywiązanie do koloru czarnego i niskie, ciemne kapelusze astrachańskie – karaimskie, jak nazywano je na Krymie. Wśród starożytnych artykułów gospodarstwa domowego - urządzenia do wyrabiania ciasta i obróbki skóry - talkki, podobne do tego znanego pod podobną nazwą wśród Karaczajów i Ałtajów. Hafty karaimskie o geometrycznych i kwiatowych wzorach oraz charakterystycznym zamkniętym rytmie znajdują najbliższą analogię wśród Kirgizów.
Gdzie jest miłość, tam jest Bóg.
Dobre uczucia są sąsiadami miłości.
Miłość zwycięża wszystko.
Miłość i rady, ale bez smutku.
Bóg kocha tych, którzy kochają.
Piękno nie jest sławne, ale kto co lubi.
Kochaj nas czarnych, a wszyscy będą nas kochać białych.
Dla miłości wszędzie jest przestrzeń, dla zła wszędzie jest ciasno.
Umysł oświeca prawda, serce rozgrzewa miłość.
5. Aforyzmy i cytaty
Miłość jest nagrodą otrzymaną bez zasługi. Ricarda Huch
Miłość jest wszystkim. I to wszystko, co o niej wiemy. Emilia Dickinson
Kochać oznacza przestać się porównywać. Bernarda Grasse’a
Miłość to najskuteczniejszy sposób na pokonanie wstydu. Zygmunt Freud
Kiedy ludzie nie zgadzają się w najważniejszej sprawie, różnią się w drobiazgach. Don Aminado
Miarą miłości jest miłość bez miary. Zmodyfikowany Franciszek Salezy
Tak łatwo jest być kochanym, tak trudno kochać. Francisa Scotta Fitzgeralda
Miłość powinna przebaczać wszystkie grzechy, ale nie grzech przeciw miłości. Oskara Wilde’a
6. Dzieła sztuki (literatura, kino, teatr, malarstwo)
Marc Chagall „Nad miastem”
Anton Wiktorow – obrazy ze słowem Miłość. Ilustracja – „Obraz szczęścia”
Leonid Baranow Zakochana starość
7. Miłość i zarządzanie przedsiębiorstwem
Jeśli kochankowie pracują razem, odwracają uwagę od pracy
Jeśli nie pracują razem, rozmawiają ze sobą przez telefon w godzinach pracy, biorą wolne, żeby wszystko uporządkować. problemy.
Niektóre firmy zachęcają do tworzenia rodzin w przedsiębiorstwie, aby zmniejszyć rotację personelu i sprawić, aby firma była „rodzinna”, ciągła z pokolenia na pokolenie (dotyczy to zarówno kadry zarządzającej, jak i zwykłych pracowników).
Konsultacje dla rodziców.
Mądrość ludowa na sOslowitzOhi mówiącOh.
Powiedzenia i przysłowia to krótkie powiedzenia zawierające wnioski z obserwacji otoczenia. Są bardziej wyrozumiali dla starszych dzieci - od sześciu do siedmiu lat. W powiedzeniu, przysłowiu ważna jest ich treść. Powstały na bazie bogatego doświadczenia życiowego. Przysłowie - należący do mowy dorosłych. Dzieci ledwo jeszcze z niego korzystają i dopiero zapoznają się z tą formą folkloru. Jednak indywidualne przysłowia kierowane do dzieci mogą wpajać im pewne zasady postępowania, na przykład: „Jeśli się pospieszysz, rozśmieszysz ludzi”. Najbardziej poprawne jest używanie przysłów i powiedzeń w momencie, gdy okoliczności wyraźnie ilustrują przysłowie.
U dorosłych zbiór przysłów i powiedzeń powstaje zwykle w wyniku słuchania i czytania baśni, eposów ludowych, beletrystyki oraz pod wpływem mowy innych osób. Źle jest, jeśli „planują” z wyprzedzeniem użycie przysłów i powiedzeń. Wyrażenia ludowe są żywe tylko wtedy, gdy są wypowiadane we właściwym czasie i miejscu. Nigdy od dzieci nie należy szukać aby używali tych wyrażeń lub, co gorsza, zapamiętali je. Dobrze, jeśli dzieci wyłapią humor w mowie osoby dorosłej i zrozumieją budujące przysłowie. Jeśli powiedzenie lub osobne wyrażenie zaczerpnięte z bajki lub przemówienia osoby dorosłej czasami pojawi się w mowie dziecka, będzie to nagroda za jego wysiłki, ale nie należy celowo zmuszać dziecka do zrobienia tego.
Życie jest dane za dobre uczynki.
Bez korzeni piołun nie rośnie.
Zadbaj na nowo o swój strój i dbaj o swój honor już od najmłodszych lat.
Załóż sukienkę - nie zdejmuj jej, znoś żal - nie mów tego.
Będzie tłoczno, ale będzie też cicho.
Rozpal zwłoki przed ogniem, zapobiegnij kłopotom przed uderzeniem.
Babcia mówiła w dwóch słowach: albo będzie padać, albo spadnie śnieg, albo się stanie, albo nie.
Boże, Boże, i nie bądź zły.
Bać się nieszczęścia to nie widzieć szczęścia.
Albo skrzynia jest pokryta krzyżami, albo głowa jest w krzakach.
Przejdziesz cały świat kłamiąc, ale nie wrócisz.
Młodość to ptak, a starość to żółw.
Rosjanin nie żartuje mieczem ani bułką.
Kto szybko je, ten szybko pracuje.
Każdy jest kowalem własnego szczęścia.
Spójrz na drzewo w jego owocach i człowieka w jego czynach.
Orka to nie gra na fajce.
Próbowanie nie jest torturą, a popyt nie jest problemem.
Zaceruj dziurę, póki jest mała.
Bez wzięcia siekiery nie możesz wyciąć chaty.
Jaki jest mistrz, taka jest sprawa.
Tam, gdzie jest wola, są możliwości.
Wiedz jak zacząć, wiedz jak zakończyć.
Koniec jest zwieńczeniem sprawy.
Podobnie jak spinner, taka jest koszula.
Leni jest zbyt leniwa, żeby wziąć łyżkę, ale Leni nie jest zbyt leniwa, żeby zjeść obiad.
„Rekin, co szyjesz?” –
„A ja, matka, nadal będę cię biczować!”
Powaliłem, powaliłem, oto koło!
Usiadłem i pojechałem - och, dobrze!
Obejrzałem się - leżały tam tylko druty.
Głupi i leniwy – jedną rzecz robi dwa razy.
Wielki mówca to zły pracownik.
Jeśli nie masz przyjaciela, poszukaj go, ale jeśli go znajdziesz, zaopiekuj się nim.
Nawet wilk nie przyjmuje chętnego stada.
Razem – nie uciążliwie, ale osobno – przynajmniej rzućcie to.
Dla drogiego przyjaciela i kolczyka.
Dla znajomego nawet siedem mil to nie przedmieście.
Gdzie jest harmonia, tam jest skarb.
Nie poznasz przyjaciela bez kłopotów.
Ptak ma skrzydła, a człowiek ma umysł.
A siła ustępuje umysłowi.
Nie będziesz mądry, kierując się cudzym umysłem.
Nie pytaj starych, zapytaj doświadczonych.
Udział w inteligentnej rozmowie oznacza zdobycie inteligencji, ale udział w głupiej rozmowie oznacza utratę jej.
Nie spiesz się z odpowiedzią, spiesz się, aby słuchać.
Długa lina jest dobra, ale krótka mowa jest dobra.
Nie spiesz się ze słowami, bądź szybki ze swoimi czynami.
Przechwalaj się - nie koś, plecy nie bolą.
Puste naczynia wydają największy dźwięk.
Nie ucz ryby pływać.
W samotności Thomas jest szlachcicem.
W niewłaściwych rękach kawałek jest duży.
Topił się - obiecał siekierę, ale gdy go wyciągnęli, żałował siekiery.
Oszczerstwo jest jak węgiel: jeśli się nie pali, brudzi się.
Każda piosenka ma swój koniec.
