Zagadnienia związane z leasingiem finansowym (leasingiem) pojazdów są dziś aktualne dla wielu przedsiębiorstw, ponieważ leasing daje możliwość wykorzystania dodatkowych środków w działalności handlowej i zarządczej, płacąc koszt pojazdów nie od razu, ale częściowo w trakcie trwania umowy. umowa leasingu. W artykule dokonano analizy nowych norm prawnych, które weszły w życie 1 stycznia 2013 roku i dotyczą leasingu finansowego pojazdów. Najpilniejsze kwestie pojawiające się w praktyce i szereg kwestii kontrowersyjnych są rozpatrywane z uwzględnieniem opinii oficjalnych służb. Pomoże to ekonomistom, księgowym i doradcom podatkowym w podejmowaniu optymalnych decyzji przy zawieraniu umów leasingu finansowego pojazdów.
Pojazdy coraz częściej stają się przedmiotem wielu transakcji leasingowych. Wyjaśnia to fakt, że transport nie zajmuje ostatniego miejsca wśród priorytetowych obszarów rozwoju społeczno-gospodarczego Federacji Rosyjskiej. Tym samym, zgodnie z Prognozą rozwoju społeczno-gospodarczego Federacji Rosyjskiej na rok 2013 i okresem planowania 2014–2015, opracowaną przez Ministerstwo Rozwoju Gospodarczego Rosji, przewiduje się dalszy wzrost wskaźników efektywności kompleksu transportowego. Priorytetem pozostaje rozwój transportu drogowego.
Jednak nie wszystkie przedsiębiorstwa transportu samochodowego mogą sobie pozwolić na rozbudowę swojego taboru własnym kosztem. Z pomocą przychodzą tu leasingi finansowe. lub umowę leasingu, która pozwala na wykorzystanie otrzymanej nieruchomości do celów komercyjnych, a płatności za tę nieruchomość dokonywane są okresowo w trakcie trwania umowy leasingu.
Inaczej mówiąc, transakcja leasingowa pozostaje jedną z priorytetowych opcji zakupu pojazdów na raty, jeśli firma nie ma innej możliwości ich zakupu.
Uważa się na przykład, że leasing pojazdu jest bardziej dostępny niż kredyt bankowy, ponieważ wymagania stawiane klientom przez firmy leasingowe są zawsze łagodniejsze niż wymagania, jakie banki stawiają kredytobiorcom.
Cechy charakterystyczne działalności leasingowej
Transakcję leasingu finansowego (leasingu) charakteryzują następujące warunki (art. 665 kodeksu cywilnego Federacji Rosyjskiej):
- Najemca ma prawo określić przedmiot najmu i wybrać dostawcę, opierając się przede wszystkim na jego doświadczeniu i osądzie. W takim przypadku leasingodawca nie ponosi odpowiedzialności za wybór przedmiotu leasingu i sprzedawcy;
- zwrot płatności leasingodawcy następuje niezależnie od tego, czy transakcja kończy się zakupem przedmiotu leasingu przez leasingobiorcę, czy też jego zwrotem leasingodawcy.
Ważny! Od tej ogólnej zasady istnieje wyjątek: umowa leasingu finansowego (umowa leasingu), w ramach której najemcą jest instytucja budżetowa, musi ustalać, że wybór sprzedawcy nieruchomości w ramach umowy leasingu finansowego (umowy leasingu) odbywa się przez leasingodawcę.
Prawa i obowiązki stron umowy leasingu reguluje art. 665–670 Kodeksu cywilnego Federacji Rosyjskiej, ustawa federalna nr 164-FZ z dnia 29 października 1998 r. (zmieniona w dniu 8 maja 2010 r.) „O leasingu finansowym (leasingu)” (zwana dalej ustawą federalną nr 665–670 Kodeksu cywilnego Federacji Rosyjskiej). 164-FZ) oraz warunki samej umowy leasingu.
Jednocześnie ważną cechą operacji leasingowych jest fakt, że przedmiot leasingu przekazany leasingobiorcy w tymczasowe posiadanie i użytkowanie stanowi własność leasingodawcy przez cały okres trwania umowy leasingu (art. 11 ustawy federalnej nr 164-FZ).
Obieg dokumentów w ramach umowy leasingu pojazdu wymaga obecności:
- umowy leasingu;
- akt przyjęcia i przekazania przedmiotu leasingu, odpowiednia dokumentacja techniczna;
- faktury płatnicze wystawione przez leasingodawcę;
- dokumenty płatnicze potwierdzające zapłatę tych rachunków;
- faktury;
O ile umowa nie stanowi inaczej, pojazd jest przekazywany przez sprzedającego bezpośrednio najemcy w jego siedzibie (art. 668 Kodeksu cywilnego Federacji Rosyjskiej).
Po zakończeniu umowy leasingobiorca ma obowiązek zwrócić przedmiot leasingu lub nabyć przedmiot leasingu na własność na podstawie umowy kupna-sprzedaży.
Uważać na! Od momentu przeniesienia własności, o ile umowa nie stanowi inaczej, ryzyko przypadkowej utraty, uszkodzenia, kradzieży przedmiotu leasingu przechodzi na najemcę, co jest szczególnie ważne w przypadku pojazdów (klauzula 1, art. 22 ustawy federalnej nr 164-FZ, art. 669 Kodeksu cywilnego Federacji Rosyjskiej). Wraz z ryzykiem, z chwilą przekazania całości na Najemcę, o ile umowa nie stanowi inaczej, przenoszone jest prawo do posiadania i używania pojazdu. Ale własność pozostaje w firmie leasingowej (klauzule 1, 2, artykuł 11 ustawy federalnej nr 164-FZ).
Transakcje wynikające z umowy leasingu są uwzględniane w rachunkowości zgodnie z Instrukcją „W sprawie księgowania operacji wynikających z umowy leasingu”, zatwierdzoną rozporządzeniem Ministerstwa Finansów Rosji z dnia 17 lutego 1997 r. nr 15 (zwanym dalej jako Instrukcje); Regulamin rachunkowości „Rachunkowość środków trwałych” PBU 6/01, zatwierdzony rozporządzeniem Ministerstwa Finansów Rosji z dnia 30 marca 2001 r. Nr 26n (ze zmianami w dniu 24 grudnia 2010 r.; zwany dalej PBU 6/01).
Z uwagi na fakt, że Dyrektywy nie są dokumentem całkowicie „nowym”, a ustawodawstwo ulega ciągłym zmianom, Ministerstwo Finansów Rosji w piśmie z dnia 3 lipca 2007 r. nr 07-05-06/180 wyjaśniło, że można stosować tylko w zakresie, który nie jest sprzeczny z późniejszymi dokumentami systemu regulacyjnych regulacji rachunkowości.
Zatem odzwierciedlając w rachunkowości transakcje leasingu finansowego (leasingu), należy to uwzględnić w tej chwili nie ma rosyjskiego standardu rachunkowości, dedykowane leasingowi finansowemu (leasing), dlatego też opracowując zasady rachunkowości, zalecamy, aby pracownicy finansowi skupili się na Wytycznych dotyczących odzwierciedlenia transakcji leasingowych oraz zapisach MSR 17 „Leasing”. Choć nazwa międzynarodowego standardu MSR 17 nie wskazuje, że dotyczy on leasingu, to jednak większość tego dokumentu poświęcona jest konkretnie leasingowi finansowemu (leasingowi).
Na przykład, zgodnie z ustawą federalną nr 164-FZ, przedmiot leasingu przekazany leasingobiorcy na mocy umowy leasingu jest rejestrowany w bilansie leasingodawcy lub leasingobiorcy za obopólną zgodą. Jednocześnie ani ustawa federalna nr 164-FZ, ani Instrukcje nie mówią, czym się kierować przy wyborze posiadacza salda dzierżawionej nieruchomości. Natomiast MSR 17 Leasing poświęca tej kwestii priorytetową uwagę. Jak napisano w międzynarodowym standardzie, wszystko zależy od rodzaju leasingu – operacyjnego (krótkoterminowy – do roku) czy finansowego (długoterminowy – powyżej roku). W pierwszym przypadku zaleca się pozostawienie przedmiotu w bilansie wynajmującego, w drugim przypadku przeniesienie go na bilans najemcy.
Od 1 stycznia 2013 roku kwestia ta nabrała nowego, ogromnego znaczenia dla wielu organizacji.
Pytanie: W listopadzie 2012 roku nasza organizacja otrzymała samochód w ramach umowy leasingu. Zgodnie z warunkami umowy samochód figuruje w bilansie naszej organizacji jako leasingobiorca. Czy możemy uniknąć płacenia podatku od nieruchomości i podatku transportowego przekazując samochód leasingodawcy w 2013 roku? Przecież wynajmujący nie będzie płacił podatku od nieruchomości.
Odpowiedź:Zgodnie z ust. 1 art. 31 ustawy federalnej nr 164-FZ, przedmiot leasingu przekazany leasingobiorcy na podstawie umowy leasingu jest rejestrowany w bilansie leasingodawcy lub leasingobiorcy za obopólną zgodą stron.
Z 01.01.2013 Majątek ruchomy zarejestrowany jako środek trwały od określonej daty nie podlega podatkowi od nieruchomości dla organizacji (podpunkt 8 ust. 4 art. 374 kodeksu podatkowego Federacji Rosyjskiej). Zmiana ta dotyczy przede wszystkim pojazdów.
Jednocześnie ustala się, że do wskazanego majątku zalicza się m.in. majątek przekazany w celu czasowego posiadania, użytkowania lub zbycia. Innymi słowy, od początku 2013 roku ruchomości organizacji przyjętej do rozliczenia jako środki trwałe, do których zaliczają się pojazdy, są zwolnione z podatku od nieruchomości.
Mając na uwadze powyższe, od dnia 01.01.2013 roku ruchomości ujęte w bilansie leasingodawcy lub dzierżawcy na podstawie umowy leasingu finansowego (leasingu) jako środki trwałe nie są ujmowane jako przedmiot opodatkowania podatkiem od nieruchomości od osób prawnych.
Jednocześnie takie wyzwolenie dotyczy wyłącznie ruchomości przyjętych do rejestracji w dniu 01.01.2013 r. i nie wcześniej(Subklauzula 8, klauzula 4, art. 374 kodeksu podatkowego Federacji Rosyjskiej).
Pismo wyjaśniające Ministerstwa Finansów Rosji z dnia 10 stycznia 2013 r. nr 03-05-05-01/01 potwierdza również fakt, że dopiero od 1 stycznia 2013 r. ruchomość zapisana w bilansie wynajmującego lub najemcy na podstawie umowy leasingu finansowego (leasingu) nie zalicza się do aktywów trwałych stanowiących przedmiot opodatkowania podatkiem od nieruchomości od osób prawnych.
Tym samym ruchomości zarejestrowane jako środki trwałe od dnia 01.01.2013 roku nie będą uznawane za przedmiot opodatkowania podatkiem od nieruchomości. Te same przedmioty, które zostały zarejestrowane przed tą datą, będą nadal opodatkowane, dopóki nie zostaną całkowicie „zamortyzowane” w rachunkowości.
Innymi słowy, zmiana osób utrzymujących saldo samochodu w umowie leasingu po 01.01.2013 roku nie powoduje zmiany ustalonego art. 374 Kodeks podatkowy przepisów Federacji Rosyjskiej.
Cechą leasingu pojazdów jest także konieczność ich rejestracji i zapłaty podatku transportowego.
Pojazdy zakupione na podstawie umowy leasingu rejestruje się na podstawie pisemnej umowy stron z leasingodawcą lub leasingobiorcą (klauzula 48 Regulaminu rejestracji pojazdów mechanicznych (załącznik nr 1 do zarządzenia Ministerstwa Spraw Wewnętrznych Rosji z dnia 24 listopada 2008 r. Nr 1001 „W sprawie procedury rejestracji pojazdów”) Podobna norma zawarta jest również w samej ustawie o leasingu (klauzula 2 art. 20 ustawy federalnej nr 164-FZ).
W piśmie Ministerstwa Finansów Rosji z dnia 16 maja 2011 r. nr 03-05-05-04/12 wyjaśnia się, że w przypadku przeniesienia i czasowej rejestracji pojazdów będących własnością leasingodawcy (ale niezarejestrowanych u niego) na podstawie umowy leasingu leasingodawcą, wówczas podatnikiem podatku od pojazdów jest leasingobiorca.
Sędziowie arbitrażowi wskazują także, że najemca słusznie zaliczył do kosztów podatku dochodowego koszty poniesione w związku z zapłatą podatku transportowego, gdyż podatnikiem podatku transportowego jest osoba, na którą pojazd jest zarejestrowany (Uchwała Sądu Arbitrażowego). Federalna Służba Antymonopolowa Okręgu Zachodniosyberyjskiego z dnia 07.06.2012 r., sprawa nr A75-350/2011).
Tym samym, jeśli przez czas trwania umowy leasingu samochód jest zarejestrowany na leasingobiorcę, w tym przypadku podatek transportowy będzie opłacany przez leasingobiorcę.
Dla Twojej wiadomości. Od 1 stycznia 2013 r. szereg podmiotów Federacji Rosyjskiej zaktualizowało swoje przepisy dotyczące podatku transportowego. Tym samym w wielu regionach od 2013 roku podwyższono stawki podatku dla samochodów osobowych i ciężarowych. W niektórych regionach skrócono listę podatników i pojazdów zwolnionych z podatku transportowego.Dlatego jeśli organizacja posiada pojazdy, zalecamy sprawdzenie, czy w Twoim regionie zmieniły się przepisy dotyczące podatku transportowego.
Wydatki na „doprowadzenie do eksploatacji” wynajmowanej nieruchomości
Co do zasady wydatki na doprowadzenie środków trwałych do stanu nadającego się do użytkowania należy wliczyć w koszt początkowy odpowiedniego środka trwałego. Dotyczy to również środków trwałych będących przedmiotem leasingu.
Jednakże początkowy koszt wynajmowanej nieruchomości ustala się wyłącznie na podstawie wydatków wynajmującego (art. 257 ust. 1 kodeksu podatkowego Federacji Rosyjskiej). W związku z tym, jak podkreślają oficjalni przedstawiciele Ministerstwa Finansów Rosji, jeśli leasingowany środek zostanie doprowadzony do perfekcji przez leasingobiorcę, wówczas powiązane koszty początkowego kosztu środka trwałego nie wzrosną (pismo Ministerstwa Finanse Rosji z dnia 19 listopada 2012 r. nr 03-03-06/1/594 ). Podobne wyjaśnienia finansiści złożyli wcześniej w pismach z dnia 19 października 2011 r. nr 03-03-06/1/677, 2 listopada 2005 r. nr 03-03-04/1/335.
Nie oznacza to jednak, że najemca w ogóle nie będzie mógł uwzględnić przedmiotowych kosztów. Koszty te mogą zostać uwzględnione w podatku dochodowym, jeżeli spełniają wymogi art. 252 Kodeksu podatkowego Federacji Rosyjskiej.
Jednocześnie, jak pokazuje praktyka, koszty doprowadzenia wynajmowanej nieruchomości do stanu nadającego się do użytkowania mają charakter kapitałowy, dlatego należy wziąć pod uwagę m.in. Ponieważ leasing, jak wiadomo, to nic innego jak leasing finansowy, nakłady inwestycyjne na uruchomienie przedmiotu leasingu nadal stanowią koszt początkowy, ale nie leasingowanego środka trwałego, ale samodzielnego przedmiotu majątku podlegającego amortyzacji. W takim przypadku nie są one uwzględniane jako wydatki, lecz są odpisywane w drodze mechanizmu amortyzacji, ale tylko wtedy, gdy wydatki te zostały poniesione za zgodą wynajmującego i koszt tych wydatków nie jest zwracany przez leasingodawcę.
Pytanie: W lutym 2013 roku nasza organizacja zakupiła i zainstalowała sprzęt do nawigacji GPS w pojazdach (autobusach). Pojazdy zostały przekazane naszej organizacji na podstawie umowy leasingu. Czy system nawigacji satelitarnej będzie dodatkowym wyposażeniem i czy możemy uwzględnić te wydatki w rozliczeniu podatkowym, jeżeli nie zostaną one zwrócone przez leasingodawcę?
Odpowiedź: W rozpatrywanej sytuacji organizacja prowadzi działalność zarobkową polegającą na transporcie drogowym osób.
Od 01.01.2013 pojazdy wykorzystywane w celach zarobkowych do przewozu więcej niż ośmiu osób muszą być wyposażone w urządzenia nawigacji satelitarnej GLONASS lub GLONASS/GPS. Wymóg ten jest zawarty w następujących dokumentach regulacyjnych:
- Regulamin wydawania licencji na drogowy przewóz osób, zatwierdzony Dekretem Rządu Federacji Rosyjskiej z dnia 04.02.2012 nr 280 (podpunkt „g”, ust. 4 weszedł w życie 01.01.2013) ( zwany dalej Regulaminem licencyjnym);
- Dekret Rządu Federacji Rosyjskiej z dnia 25 sierpnia 2008 r. nr 641 „W sprawie wyposażania pojazdów, środków technicznych i systemów w urządzenia nawigacji satelitarnej GLONASS lub GLONASS/GPS” (lit. „d”, ust. 1 dekretu);
- Regulamin techniczny dotyczący bezpieczeństwa pojazdów kołowych, zatwierdzony dekretem Rządu Federacji Rosyjskiej z dnia 10 września 2009 r. nr 720 (klauzula 8 przepisów weszła w życie dla niektórych kategorii pojazdów od 1 stycznia 2013 r.).
Ponadto od 01.01.2013 r. organizacja korzystająca z transportu pasażerskiego wyposażonego do przewozu więcej niż ośmiu osób bez takiego sprzętu oraz jej urzędnicy mogą zostać pociągnięci do odpowiedzialności administracyjnej zgodnie z częścią 4 art. 14.1 Kodeks wykroczeń administracyjnych Federacji Rosyjskiej (paragraf 2, klauzula 5 Regulaminu licencyjnego).
W takim przypadku należy wziąć pod uwagę, że przy montażu urządzeń do nawigacji satelitarnej nie zmienia się przeznaczenie technologiczne lub usługowe pojazdu. Instalacja urządzeń nawigacyjnych zwiększa efektywność sterowania ruchem i poziom bezpieczeństwa transportu, ale nie dzieje się to poprzez poprawę charakterystyk użytkowych samego pojazdu, ale poprzez bardziej racjonalną organizację zarządzania procesami transportowymi. W takiej sytuacji naszym zdaniem instalacji urządzeń do nawigacji satelitarnej nie można traktować jako dodatkowego wyposażenia lub modernizacji środków trwałych.
Tym samym zestawy urządzeń nawigacji satelitarnej instalowane w pojazdach spełniają kryteria ust. 4 PBU 6/01 i są brane pod uwagę jako samodzielne środki trwałe, których koszt spłacany jest poprzez amortyzację.
Aby określić okres użytkowania, można zastosować Klasyfikację środków trwałych zaliczanych do grup amortyzacji (ust. 2 ust. 1 dekretu rządu Federacji Rosyjskiej z dnia 1 stycznia 2002 r. nr 1 (zmienionego 10 grudnia 2010 r. ; zwany dalej dekretem nr 1)).
Po dokonaniu rejestracji sprzętu do nawigacji satelitarnej organizacja korzystająca z systemów nawigacji w celach zarobkowych akceptuje kwotę podatku VAT naliczoną od tego sprzętu do odliczenia na podstawie faktury wystawionej przez sprzedawcę.
Jednocześnie koszty, które nie są zwracane przez leasingodawcę, a związane z nabyciem i instalacją sprzętu, są wydatkami uzasadnionymi ekonomicznie i są uwzględniane przez leasingobiorcę dla celów podatku dochodowego (art. 252 ust. 1 Ordynacji podatkowej Federacja Rosyjska).
Trudne aspekty rozliczania opłat leasingowych i wartości wykupu nieruchomości
Spośród wszystkich skomplikowanych i kontrowersyjnych zagadnień związanych z leasingiem pojazdów, największej uwagi ze strony pracowników finansowych wymagają kwestie wyliczenia ceny wykupu oraz bieżących wydatków na opłaty leasingowe, przy uwzględnieniu pojazdów w bilansie leasingobiorcy.
Tym samym jedynie część opłaty leasingowej za uzyskanie w posiadanie i użytkowanie przedmiotu leasingu zaliczana jest do kosztów bieżących okresu sprawozdawczego. Przypominamy, że wyciągnięty wniosek dotyczy sytuacji, gdy pojazd jest ewidencjonowany w bilansie leasingobiorcy i jest przez niego amortyzowany.
Według sub. 10 s. 1 sztuka 264 Kodeksu podatkowego Federacji Rosyjskiej, przy ustalaniu podatku dochodowego leasingobiorcy uwzględnia się bieżące opłaty leasingowe pomniejszone o kwotę amortyzacji. Wyjaśnia to fakt, że w przeciwnym razie mogłoby nastąpić „podwojenie” wydatków związanych z nabyciem wynajmowanej nieruchomości. Wyjaśnienie to zostało również przedstawione w piśmie Ministerstwa Finansów Rosji z dnia 2 czerwca 2010 r. nr 03-03-06/1/368. W tym samym piśmie finansiści wskazują, że w rachunkowości podatkowej konieczne jest zapewnienie odrębnego rozliczania wydatków w postaci bieżących opłat leasingowych i wydatków na wykup podlegającej amortyzacji nieruchomości. W takim przypadku cena wykupu, której pełna zapłata stanowi podstawę przeniesienia własności przedmiotu leasingu na leasingobiorcę, musi zostać ustalona w umowie leasingu lub w dodatkowej umowie stron.
Dla celów podatku dochodowego wydatki leasingobiorcy w postaci ceny wykupu stanowią wydatki na zakup pojazdu i na podstawie klauzuli 5 art. 270 Ordynacji podatkowej Federacji Rosyjskiej nie są brane pod uwagę przy obliczaniu podstawy opodatkowania. Wydatki leasingodawcy zaliczają się do wszystkich wydatków na nabycie wynajmowanej nieruchomości (podpunkt 10 ust. 1 art. 264 Kodeksu podatkowego Federacji Rosyjskiej).
Uważać na! W przypadku uwzględnienia przez leasingobiorcę nieruchomości otrzymanej na podstawie umowy leasingu, wówczas koszty nabycia nieruchomości podlegającej amortyzacji, w tym także przy nabyciu takiej nieruchomości na podstawie umowy leasingu, uwzględniane są w podatku dochodowym od osób prawnych poprzez mechanizm amortyzacji.
Zgodnie z prawem cywilnym umowa leasingu może przewidywać, że przedmiot leasingu staje się własnością leasingobiorcy po zapłaceniu całej kwoty opłat leasingowych bez wskazania ceny wykupu (chyba że warunek ceny jest istotnym warunkiem kupna-sprzedaży porozumienie).
W takim przypadku zalecamy dla prawidłowego stosowania przepisów rozdz. 25 Ordynacji podatkowej Federacji Rosyjskiej o zawarcie dodatkowej umowy w sprawie wysokości ceny wykupu przedmiotu leasingu i trybu jego płatności, a także uwzględniania jej oddzielnie od bieżących opłat leasingowych. Wyjaśnia to fakt, że przy ustalaniu podstawy opodatkowania podatku dochodowego nie bierze się pod uwagę wydatków na nabycie i (lub) utworzenie majątku podlegającego amortyzacji (art. 270 ust. 5 kodeksu podatkowego Federacji Rosyjskiej, list z Federalnej Służby Podatkowej Rosji z dnia 13 lipca 2007 r. nr ХС-6-02/559 @).
Uważać na! Opłatę leasingową za pojazdy można zaliczyć do pozostałych wydatków w zakresie, w jakim jest płacona za przyjęcie przedmiotu leasingu do czasowego posiadania i używania. W takim przypadku cena wykupu przedmiotu leasingu nie jest uwzględniana dla celów podatku dochodowego. Stanowi początkowy koszt podlegającej amortyzacji nieruchomości w rachunkowości podatkowej leasingobiorcy, który stał się właścicielem.
Pytanie: Organizacja otrzymała samochód do użytku w ramach umowy leasingu. Łączna kwota opłat leasingowych wynosi 1 950 000 RUB. Umowa najmu obowiązuje przez 12 miesięcy. Cena wykupu samochodu zgodnie z umową wynosi 39 000 rubli. Czy organizacja może uznać cenę wykupu samochodu ryczałtowo za wydatki materialne?
Odpowiedź: Co do zasady, jeśli wartość nieruchomości przekracza 40 000 rubli, wówczas jest ona uwzględniana jako część środków trwałych, których koszt jest spłacany poprzez amortyzację (klauzula 1 art. 256, klauzula 1 art. 257 kodeksu podatkowego Federacji Rosyjskiej). W przeciwnym razie koszt tej nieruchomości można uwzględnić jako część wydatków materialnych w okresie jej dzierżawy (podpunkt 3 ust. 1 art. 254 Kodeksu podatkowego Federacji Rosyjskiej) lub w momencie jej sprzedaży (podpunkt 2 ust. 1 ust. 1 art. 268 Kodeks podatkowy Federacji Rosyjskiej).
W konsekwencji, im niższa jest wartość wykupu przedmiotu leasingu, tym szybciej leasingobiorca będzie mógł uznać kwoty zapłacone leasingodawcy za koszty zmniejszające podstawę opodatkowania podatkiem dochodowym. Należy jednak wziąć pod uwagę następujące kwestie.
Pomimo, że normy prawa cywilnego gwarantują stronom transakcji swobodę w ustalaniu warunków umowy (art. 421 Kodeksu cywilnego Federacji Rosyjskiej), w tym przy ustalaniu ceny wykupu przedmiotu leasingu, zasada swoboda umów zakłada sumienność działań stron, racjonalność i rzetelność jej warunków, w szczególności ich zgodność z rzeczywistym znaczeniem gospodarczym zawartej umowy.
Tym samym samochody osobowe zaliczane są do trzeciej grupy amortyzacyjnej (zgodnie z Klasyfikację środków trwałych zatwierdzoną uchwałą nr 1) jako majątek o okresie użytkowania dłuższym niż trzy lata do pięciu lat włącznie.
W rozpatrywanej sytuacji, zgodnie z okresem obowiązywania umowy, czyli po 12 miesiącach, okres użytkowania i wartość rezydualna samochodu pozostają bardzo duże, a jego cena rynkowa nie odpowiada symbolicznej wartości wykupu.
Należy pamiętać, że strony umowy leasingu nie mają prawa arbitralnie ustalać wartości wykupu wynajmowanej nieruchomości, jak niedawno wskazało Prezydium Naczelnego Sądu Arbitrażowego Federacji Rosyjskiej w uchwale nr 17389/10 z dnia 12 lipca , 2011. W dokumencie wskazano w szczególności: w ramach umowy leasingu finansowego z prawem wykupu nieruchomość początkowo przekazywana jest najemcy wyłącznie w celu czasowego posiadania i użytkowania. Z chwilą późniejszego odkupu prawo własności przechodzi na towar, którego stan w czasie posiadania najemcy uległ zmianie na skutek naturalnego zużycia.
W rozpatrywanej sytuacji okres użytkowania przedmiotu leasingu znacznie przekracza okres obowiązywania umowy leasingu finansowego, co oznacza, że upływ określonego w umowie okresu leasingu nie powoduje całkowitego, naturalnego zużycia nieruchomości i spadku swoją obecną wartość rynkową do bliskiej zera.
Ustalenie w umowie symbolicznej ceny wykupu (bliskiej zeru) oznacza, że faktyczna cena wykupu została uwzględniona w liczbie okresowych opłat leasingowych, a relacja kupna-sprzedaży (wykupu przedmiotu leasingu) faktycznie nadano charakter nieodpłatny w przypadku braku podstaw i z naruszeniem wymogów art. 575 Kodeksu cywilnego Federacji Rosyjskiej. Do takiego wniosku, rozpatrując podobną sytuację, doszedł doradca państwowej służby cywilnej G. G. Lalaev (Wyjaśnienia władz wykonawczych w sprawie prowadzenia działalności finansowej i gospodarczej w organizacjach komercyjnych. 2012. nr 1).
W związku z powyższym zwracamy uwagę, że ustalenie symbolicznej ceny wykupu będzie wiązało się z dużym ryzykiem podczas kontroli organów podatkowych, gdyż uwzględniana jest cena wykupu zapłacona przed przeniesieniem własności przedmiotu leasingu jako zaliczka, a po przeniesieniu własności stanowi początkowy koszt przedmiotu leasingu i nie jest uwzględniana w płatnościach bieżących przy obliczaniu podatku dochodowego.
W zakresie podatku VAT najemca, którym może być firma transportowa lub przewoźnicy indywidualni, ma prawo skorzystać z odliczeń dokonywanych na zasadach ogólnych zgodnie z przepisami rozdziału. 21 Ordynacja podatkowa Federacji Rosyjskiej.
I tak np. w przypadku płatności leasingowych na podstawie faktur otrzymywanych co miesiąc od leasingodawcy kwoty podatku VAT są akceptowane do odliczenia niezależnie od faktu przeniesienia własności powyższej nieruchomości (pismo Ministerstwa Finansów Rosji z dnia 04.08.2010 r. nr 03-07-11/92). Oznacza to, że leasingobiorca może od razu odliczyć podatek prezentowany w ramach opłat leasingowych.
Ponadto kwoty podatku VAT naliczone z tytułu usług naprawy przedmiotów leasingu oraz części zamiennych zakupionych do naprawy samochodów podlegają odliczeniu na podstawie otrzymanych faktur, niezależnie od tego, czy ich koszt jest rekompensowany przez zakład ubezpieczeń, czy też nie (pismo Ministerstwa Finansów Rosji z dnia 29 lipca 2010 r. nr 03-07-11/321).
Jeżeli trudno kwestionować ekonomiczną wykonalność zakupu leasingowanych pojazdów dla przewoźników zawodowych, wówczas transakcja nabycia kilku samochodów osobowych przez niewyspecjalizowaną organizację na potrzeby zarządzania może wpaść w strefę ryzyka podczas audytu przez organy regulacyjne. Dlatego zalecamy, aby księgowy bronił swojego stanowiska, odwołując się do poniższej argumentacji z praktyki arbitrażowej.
Sytuacja z praktyki
Organizacja występująca jako leasingobiorca otrzymywała w leasing samochody osobowe na podstawie zaświadczeń o przekazaniu i odbiorze. Zgodnie z umową przeniesiono płatności leasingowe. Pewne kwoty przeznaczono na zakup części zamiennych i naprawę pojazdów. Zakupione samochody zostały przekazane pracownikom do celów służbowych. W trakcie kontroli urzędnicy skarbowi uznali, że nie ma wystarczających dowodów na wykorzystywanie pojazdów do wykonywania działalności mającej na celu osiągnięcie dochodu oraz uznali, że wydatki i odliczenia VAT zostały ujęte w sposób nieprawidłowy.
Organizacja poszła do sądu. Sędziowie arbitrażowi stanęli po stronie podatnika, który potrafił wykazać, że pojazdy będące w posiadaniu spółki na podstawie umów leasingu wykorzystywane były do prowadzenia działalności gospodarczej, w związku z czym opłaty leasingowe, wydatki na zakup części zamiennych i naprawy wskazanych pojazdów są również uwzględniane związane z główną działalnością i mogą być uwzględniane w opodatkowaniu zysku oraz podatku VAT (Uchwała Federalnej Służby Antymonopolowej Okręgu Północno-Zachodniego z dnia 24 sierpnia 2010 r. nr A42-8849/2009).
Sędziowie arbitrażowi wskazali, że zgodnie ze stanowiskiem Plenum Naczelnego Sądu Arbitrażowego Federacji Rosyjskiej (uchwała nr 53 z dnia 12 października 2006 r. „W sprawie oceny przez sądy arbitrażowe zasadności podatnika uzyskującego korzyść podatkową” ), domniemywa się dobrą wiarę podatników i innych uczestników stosunków prawnych w sferze gospodarczej. Oznacza to, że przyjmuje się, że działania podatnika skutkujące uzyskaniem korzyści podatkowych są uzasadnione ekonomicznie.
W tej sprawie wzięto pod uwagę także: ustalenie ekonomicznej wykonalności działań podejmowanych przez podatnika, jeżeli mają one na celu osiągnięcie zysku, nie należy do zadań kontroli podatkowej i sądowej, a organ podatkowy nie przedstawić dowód, że organizacja nie miała celu biznesowego, korzystając z samochodów. Wskazuje to na zasadność uwzględnienia kosztów dokonywania płatności leasingowych, opłacania napraw samochodów oraz zadeklarowanego odliczenia podatku VAT przedstawionego przez leasingodawcę i serwis dokonujący naprawy samochodów.
Naprawa i utrata leasingowanego samochodu w wyniku wypadku
Jeśli zdarzy się wypadek (wypadek lub kradzież) z samochodem zakupionym w ramach umowy leasingu, jego konsekwencje dotkną zarówno leasingodawcę, jak i leasingobiorcę.
Dokumenty potwierdzające wypadek to:
- protokół oględzin miejsca wypadku;
- schemat miejsca wypadku;
- protokół kontroli pojazdu;
- protokół naruszenia administracyjnego;
- zaświadczenie o wypadku wydane przez policję;
- powiadomienie o wypadku.
Jeżeli umowa leasingu nie stanowi inaczej, leasingobiorca odpowiada za zabezpieczenie przedmiotu leasingu przed wszelkiego rodzaju szkodami majątkowymi, a także za ryzyka związane z jego zniszczeniem, utratą, uszkodzeniem, kradzieżą itp. oraz inne ryzyka majątkowe od momentu faktycznego przyjęcia przedmiotu leasingu (klauzula 1, art. 22 ustawy federalnej nr 164-FZ).
Jeżeli utrata przedmiotu leasingu lub utrata jego funkcji przez przedmiot leasingu nastąpiła z winy leasingobiorcy, nie zwalnia to go z obowiązków wynikających z umowy leasingu (chyba że umowa leasingu stanowi inaczej) ( Artykuł 26 ustawy federalnej nr 164-FZ).
Aby uzyskać prawo do kierowania pojazdem, organizacja, która wynajęła pojazd, musi posiadać ubezpieczenie od odpowiedzialności cywilnej za pojazd.
Ważny! Aby prawidłowo odzwierciedlić transakcje związane ze stratą lub uszkodzeniem wynajmowanego mienia, księgowy musi zwrócić uwagę zarówno na warunki umowy leasingu (kto ma nieruchomość w bilansie, warunki ubezpieczenia, warunki odszkodowania za szkody), jak i warunki umowy ubezpieczenia (która strona jest ubezpieczonym, a która beneficjentem).
Strony występujące w charakterze ubezpieczonego i beneficjenta, a także okres ubezpieczenia przedmiotu leasingu są określone w umowach leasingu i ubezpieczenia (art. 21 ustawy federalnej nr 164-FZ, art. 930 ust. 1 kodeksu cywilnego Federacji Rosyjskiej).
Jeżeli leasingodawcą jest co do zasady ubezpieczony, wówczas wlicza on te wydatki do wysokości opłat leasingowych. Tak naprawdę zatem koszty ubezpieczenia ryzyk majątkowych i tak ponosi najemca, niezależnie od tego, kto jest ubezpieczonym w umowie leasingu.
Jednocześnie ciężar odszkodowania w przypadku zniszczenia (utraty) przedmiotu najmu spada na wynajmującego jako jego prawnego właściciela.
Dlatego też ekonomicznie uzasadnione jest wyznaczenie najemcy jako beneficjenta umowy ubezpieczenia w przypadku uszkodzenia przedmiotu leasingu oraz wydzierżawiającego w przypadku jego zniszczenia (utraty).
Przy obliczaniu podatku dochodowego uwzględnia się koszty ubezpieczenia majątku na podstawie art. 263 Ordynacji podatkowej Federacji Rosyjskiej, niezależnie od tego, w czyim bilansie znajduje się wynajmowana nieruchomość (pismo Ministerstwa Finansów Rosji z dnia 20 lutego 2008 r. nr 03-03-06/1/119).
Podatki i księgowość transakcji związanych z wystąpieniem zdarzenia ubezpieczeniowego będą uzależnione od wielu czynników.
Pytanie: Samochód będący własnością organizacji i używany przez nią na podstawie umowy leasingu uległ wypadkowi i wymaga naprawy. Koszt naprawy wynosi 11 800 rubli. (w tym VAT - 1800 rubli), koszt części zamiennych - 47 200 rubli. (w tym VAT - 7200 rubli). Na dzierżawcę przeniesiono odszkodowanie z tytułu ubezpieczenia w wysokości 40 000 rubli. Jak uwzględniane są straty leasingobiorcy, jeżeli koszty naprawy przewyższają koszt odszkodowania z ubezpieczenia?
Odpowiedź: W przypadku, gdy pojazd uległ wypadkowi i wymaga naprawy, koszty odtworzenia pojazdu z reguły ponosi najemca, jednak nie jest on zwolniony z płacenia opłat leasingowych. Jednocześnie pożądane jest, aby najemca pokrywał swoje wydatki poprzez odszkodowanie z ubezpieczenia, ale nie zawsze jest to możliwe.
W tej sytuacji leasingobiorca występuje w roli beneficjenta umowy ubezpieczenia. Otrzymane odszkodowanie z tytułu ubezpieczenia wyniosło 40 000 rubli. jest ujmowany w rachunkowości jako inny dochód (klauzule 9, 10.6 Regulaminu rachunkowości „Dochód organizacji” PBU 9/99, zatwierdzony rozporządzeniem Ministerstwa Finansów Rosji z dnia 6 maja 1999 r. nr 32n (zmienionym w kwietniu 27, 2012) oraz w rachunkowości podatkowej odzwierciedlonej w dochodzie nieoperacyjnym (art. 250 ust. 3 kodeksu podatkowego Federacji Rosyjskiej) Koszt napraw leasingobiorca uwzględnia jako część innych wydatków przy obliczaniu dochodu podatek (art. 260 ust. 2, art. 272 ust. 5 kodeksu podatkowego Federacji Rosyjskiej).
W tej sytuacji rzeczywiste koszty naprawy wyniosły 50 000 rubli. (bez VAT), która przekracza kwotę otrzymanego odszkodowania z tytułu ubezpieczenia (40 000 RUB).
W takim przypadku najemca ma prawo skorzystać z przepisów art. 260 Kodeksu podatkowego Federacji Rosyjskiej i uwzględnij w całości (w wysokości kosztów rzeczywistych) koszty naprawy pojazdu uszkodzonego w wypadku w ramach swoich wydatków zarówno w księgowości, jak i rachunkowości podatkowej w raportowaniu (podatkowym) okresu, w którym je poniesiono (pismo Ministerstwa Finansów Rosji z dnia 31 marca 2009 r. nr 03-03-06/2/70). Innymi słowy, najemca uwzględni 50 000 rubli jako wydatki na obliczenie podatku dochodowego.
Kwota podatku VAT prezentowana przez serwis samochodowy wynosi 9000 rubli. (1800 rub. + 7200 rub.). Kwota ta podlega odliczeniu w sposób ogólnie przyjęty zgodnie z ust. 1 pkt 2 szt. 171 ust. 1, art. 172 Kodeksu podatkowego Federacji Rosyjskiej, ponieważ wydatki organizacji na naprawę samochodu uszkodzonego w wyniku wypadku są związane z działalnością organizacji, która podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.
Tym samym, jeśli odszkodowanie z ubezpieczenia nie pokryje wydatków najemcy na naprawę uszkodzonego samochodu, nadwyżkę można uwzględnić także przy obliczaniu podatku dochodowego i odliczyć podatek VAT od kosztów naprawy.
Jeżeli w wyniku wypadku nie można przywrócić pojazdu do stanu używalności, strony umowy leasingu zmuszone są skorzystać z wcześniejszego rozwiązania umowy.
Jeżeli umowa leasingu zostanie rozwiązana przed czasem na skutek wypadku i pojazd nie będzie się nadawał do dalszej eksploatacji, wynajmujący zmuszony będzie odebrać nieruchomość od użytkowania najemcy, który w tej sytuacji ponosi znaczne straty: nie może zwrócić zapłaconych opłat leasingowych w trakcie obowiązywania umowy. Ponadto co do zasady umowa leasingu pojazdu zawiera następujący warunek: „W przypadku utraty przedmiotu leasingu najemca jest obowiązany zrekompensować wynajmującemu wyrządzoną szkodę w wysokości wartości rezydualnej tego majątku”.
Jeśli po wypadku nie da się naprawić samochodu, zazwyczaj zgodnie z zasadami ubezpieczenia kwota odszkodowania to suma szkód pomniejszona o pozostałości użytkowe.
Kwoty odszkodowań ubezpieczeniowych otrzymane od organizacji ubezpieczeniowej w związku z wystąpieniem zdarzenia ubezpieczeniowego na podstawie umowy ubezpieczenia majątku ujmuje się jako dochód nieoperacyjny zgodnie z art. 265 Kodeks podatkowy Federacji Rosyjskiej.
Dochód ze sprzedaży samochodu kosztem odpowiednich pozostałości stanowi dochód nieoperacyjny organizacji zgodnie z art. 250 Kodeks podatkowy Federacji Rosyjskiej.
Pytanie: Samochód „w leasingu” brał udział w wypadku i nie można go przywrócić. Przedmiot leasingu o początkowym koszcie 600 000 rubli. utracone nie z winy najemcy. Przedmiot leasingu, zgodnie z warunkami umowy, uwzględnia się w bilansie leasingodawcy, kwota amortyzacji w momencie zbycia wynosi 150 000 rubli. Wynajmujący otrzymał odszkodowanie z tytułu ubezpieczenia w wysokości 400 000 rubli. W jaki sposób przy wypowiedzeniu umowy leasingu uwzględniane są straty leasingodawcy?
Odpowiedź: W rozpatrywanej sytuacji samochód jest uwzględniany w bilansie leasingodawcy, który jest beneficjentem, dlatego po wypadku to ta organizacja otrzymuje odszkodowanie z tytułu ubezpieczenia i musi odzwierciedlać zbycie majątku.
Innymi słowy, jeśli przedmiot leasingu zaginie w wyniku zdarzenia ubezpieczeniowego, leasingodawca spisuje jego wartość rezydualną (klauzula 29 PBU 6/01).
Utrata wartości rezydualnej utraconego samochodu - 450 000 rubli. (600 000 rubli – 150 000 rubli) w całości ujmuje się w rachunkowości podatkowej jako część kosztów nieoperacyjnych na podstawie art. 265 Kodeks podatkowy Federacji Rosyjskiej.
Zgodnie z oficjalnym stanowiskiem Ministerstwa Finansów Rosji, leasingodawca ma obowiązek zwrócić kwotę „naliczonego” podatku VAT, dotychczas prawnie akceptowaną do odliczenia od leasingowanej nieruchomości, w części przypadającej na wartość rezydualną przedmiotu leasingu (podpunkt 1 ust. 2, art. 171 Kodeksu podatkowego Federacji Rosyjskiej, pisma Ministerstwa Finansów Rosji z dnia 4 lipca 2011 r. Nr 03-03-06/1/387, 19 maja 2010 r. Nr 03-07 -11/186).
Kwota odszkodowania z tytułu ubezpieczenia otrzymana od towarzystwa ubezpieczeniowego (400 000 rubli) jest uwzględniana przez leasingodawcę jako część dochodu nieoperacyjnego (art. 250 ust. 3 kodeksu podatkowego Federacji Rosyjskiej, pismo Ministerstwa Finansów Rosji Rosja z dnia 2 kwietnia 2010 r. nr 03-03-06/1/228).
Inną sytuacją, która w praktyce powoduje wiele trudności, jest obecność pozostałości użytkowych, np. silnika, podwozia, czy innych zespołów, które pozostały po wypadku. Możliwe są następujące rozwiązania:
- wynajmujący, jako właściciel, może zrzec się pozostałej nieruchomości na rzecz ubezpieczyciela w zamian za otrzymanie odszkodowania ubezpieczeniowego w wysokości pełnego kosztu przedmiotu leasingu;
- zakład ubezpieczeń płaci leasingodawcy odszkodowanie ubezpieczeniowe pomniejszone o koszt sald użytkowych, a brakującą kwotę zwraca leasingobiorca, który nadal dysponuje saldami użytkowymi.
W każdym razie konieczne jest uwzględnienie w księgach transakcji sprzedaży nieruchomości, ponieważ następuje przeniesienie własności pozostałości użytkowych na inną osobę. A przed zarejestrowaniem sprzedaży właściciel utraconego samochodu powinien wziąć pod uwagę jednostki pozostałe po wypadku według wartości rynkowej i uwzględnić je w ramach dochodu nieoperacyjnego (art. 250 ust. 13 kodeksu podatkowego Rosji Federacja). Przypomnijmy, że od 01.01.2010 roku przy sprzedaży nieruchomości wartość tę w wysokości wcześniej uwzględnionych przychodów można w całości odpisać w ciężar kosztów podatku dochodowego.
Tym samym, gdy „leasingowany” samochód ulegnie wypadkowi, straty czekają zarówno na leasingodawcę, jak i na leasingobiorcę. Wysokość strat z reguły przekracza kwotę odszkodowania otrzymanego od ubezpieczyciela. Niemniej jednak Ordynacja podatkowa Federacji Rosyjskiej w takich sytuacjach pozwala stronom transakcji leasingowej na pełne uwzględnienie strat wynikających ze zdarzenia ubezpieczeniowego przy obliczaniu podatku dochodowego.
Cześć.
Szkodę rekompensuje osoba, która wyrządziła szkodę, ponieważ Zostałeś uznany winnym wypadku i ty odpowiednio.
Artykuł 15. Odszkodowanie za straty
Stanowiska sądów najwyższych zgodnie z art. 15 Kodeks cywilny Federacji Rosyjskiej >>>
1. Osoba, której prawo zostało naruszone może żądać pełnego naprawienia wyrządzonych mu strat chyba że ustawa lub umowa przewiduje naprawienie szkody w niższej wysokości.
2. Przez straty rozumie się wydatki, które osoba, której prawo zostało naruszone, poniosła lub będzie musiała ponieść w celu przywrócenia naruszonego prawa, utraty lub uszkodzenia swojego majątku (szkoda rzeczywista), a także utracone dochody, które osoba ta uzyskałaby w normalnych warunkach obrotu cywilnego, jeżeli jego prawo nie zostało naruszone (utracone zyski).
Jeżeli osoba, która naruszyła to prawo, uzyskała w rezultacie dochód, osoba, której prawo zostało naruszone, ma prawo żądać odszkodowania wraz z innymi odszkodowaniami za utracone korzyści w wysokości nie niższej niż ten dochód.
1.Wyrządzone szkody osobę lub własność obywatela, a także wyrządzone szkody majątek osoby prawnej podlega naprawieniu w całości przez osobę, która wyrządziła szkodę.
Zgodnie z prawem obowiązek naprawienia szkody może zostać nałożony na osobę, która nie jest przyczyną szkody.
Ustawa lub umowa mogą nakładać na sprawcę szkody obowiązek zapłacenia ofiarom odszkodowania przewyższającego odszkodowanie za krzywdę. Ustawa może nałożyć na osobę niebędącą sprawcą szkody obowiązek zapłacenia ofiarom odszkodowania przewyższającego wysokość odszkodowania za krzywdę.
(zmieniona ustawą federalną z dnia 28 listopada 2011 r. N 337-FZ)(patrz tekst w poprzednim wydaniu)
2. Osoba, która wyrządziła szkodę, jest zwolniona od naprawienia szkody, jeżeli udowodni, że szkoda nie powstała z jego winy. Ustawa może przewidywać naprawienie szkody nawet wówczas, gdy sprawca szkody nie ponosi winy.
3. Szkoda wyrządzona działaniem zgodnym z prawem podlega naprawieniu w przypadkach przewidzianych przez prawo.
Można odmówić naprawienia szkody, jeżeli szkoda została wyrządzona na wniosek lub za zgodą ofiary, a działanie sprawcy nie narusza zasad moralnych społeczeństwa.
Czy odpowiedź prawnika była pomocna? + 1 - 0
Zawalić się
Wyjaśnienie klienta
Czy istnieje praktyka sądowa, gdy raty leasingowe zmuszono do zapłaty sprawcy wypadku?
otrzymane
opłata 70%Prawnik, Barnauł
Pogawędzić- Ocena 10,0
- ekspert
Dzień dobry. Według
Kodeks cywilny Federacji Rosyjskiej Artykuł 665. Umowa leasingu finansowego
Na mocy umowy leasingu finansowego (umowy leasingu) leasingodawca zobowiązuje się nabyć na własność wskazanej przez leasingobiorcę nieruchomości od wskazanego przez niego sprzedawcy i oddać najemcy tę nieruchomość za opłatą za czasowe posiadanie i użytkowanie. W takim przypadku wynajmujący nie ponosi odpowiedzialności za wybór przedmiotu najmu i sprzedawcy.
Kodeks cywilny Federacji Rosyjskiej Artykuł 669. Przejście na najemcę ryzyka przypadkowej utraty lub przypadkowego uszkodzenia mienia
Ryzyko przypadkowej utraty lub przypadkowego uszkodzenia przedmiotu leasingu przechodzi na leasingobiorcę z chwilą przekazania mu przedmiotu leasingu, chyba że umowa leasingu finansowego stanowi inaczej.
W tym przypadku uważam, że nie należy płacić ofierze rat leasingowych. Zgodnie z posiadaną polisą MTPL ubezpieczona jest Twoja odpowiedzialność za szkody na zdrowiu, życiu lub mieniu osoby poszkodowanej w wyniku wypadku komunikacyjnego podczas prowadzenia samochodu. Opłaty leasingowe, moim zdaniem, w tym przypadku nie mogą być zaliczone do strat, gdyż ich płatność opiera się na umowie leasingu, zgodnie z którą samochód został przekazany ofierze. Pomimo tego, że samochód uległ całkowitemu zniszczeniu, opłaty leasingowe nie ustają. Ponadto opłaty leasingowe dotyczą zobowiązań umownych i nie mają związku z odszkodowaniem za szkodę powstałą w wyniku nieszczęśliwego wypadku. To nie są straty ofiary wypadku. Są to jego zobowiązania umowne wobec wynajmującego, niezależne od wypadku. W zasadzie to samo stanowisko prezentowane jest w praktyce sądowej.
ROZWIĄZANIE
W imieniu Federacji Rosyjskiej
Nagatinsky Sąd Rejonowy w Moskwie, w składzie: przewodniczący sędzia federalny Klintsova I.V.,
pod sekretarzem Rzhakinskaya A.A.,
po rozpatrzeniu przed sądem jawnym sprawy cywilnej nr 2-1316/15 dotyczącej roszczenia Lastochka LLC przeciwko A.A. Prosvirnikov. o naprawienie szkody materialnej,
ZAINSTALOWANE:
Lastochka LLC złożyła pozew przeciwko A.A. Prosvirnikovowi. o naprawienie szkody materialnej powstałej w wyniku wypadku drogowego, wskazując, że<дата изъята> <адрес изъят>, w okolicy<адрес изъят>, doszło do wypadku z udziałem dwóch pojazdów: samochodu osobowego Hyundai Solaris nr.<№ изъят>, prowadzony przez A.V. Yurasova i samochód Chevrolet Lacetti, p.<№ изъят>pod kontrolą oskarżonego. W wyniku tego wypadku samochód Hyundai Solaris nr.<№ изъят>, uległa znacznym uszkodzeniom mechanicznym i do chwili obecnej nie została odrestaurowana, stwierdzono fakt uszkodzenia konstrukcyjnego pojazdu. Samochód ten został zakupiony przez SMT LLC na podstawie umowy leasingu<№ изъят>z<дата изъята>... Za sprawcę wypadku uznano oskarżonego, który na podstawie uchwały w sprawie o wykroczenie administracyjne został pociągnięty do odpowiedzialności administracyjnej na podstawie części 1 art. 12.24 Kodeks wykroczeń administracyjnych Federacji Rosyjskiej. Zgodnie z umową leasingu powód jest zobowiązany do zapłaty na rzecz SMT LLC miesięcznego czynszu najmu w wysokości<данные изъяты>pocierać. Za okres od 16 sierpnia 2014 r do 01.12.2014r Powód w ramach spłaty rat leasingowych zapłacił spółce SMT LLC kwotę w wysokości<данные изъяты>pocierać. o co zwraca się, powołując się na art. 15 Kodeksu cywilnego Federacji Rosyjskiej, do odzyskania od pozwanego, a także kosztów zapłaty cła państwowego.
Mając na uwadze zaktualizowane roszczenia, zmienione w dniu 7 kwietnia 2015 roku, powód zwraca się do sądu o odzyskanie od pozwanego kwoty opłat leasingowych płaconych na rzecz SMT LLC w wysokości<данные изъяты>., a także zadłużenie Lastochka LLC wobec SMT LLC z tytułu umowy leasingu<№ изъят>od dnia 16.06.2014 r. do czasu całkowitej spłaty w wysokości<данные изъяты>rub., a także wydatki na pokrycie usług reprezentacyjnych w wysokości<данные изъяты>rub., wydatki na opłaty za usługi notarialne w wysokości<данные изъяты>rub., wydatki na pokrycie cła państwowego w wysokości<данные изъяты>..
Na rozprawie dyrektor generalny Lastochka LLC wraz ze swoim pełnomocnikiem podtrzymali przedstawione żądania, opierając się na podstawach wskazanych w pozwu. Jednocześnie wyjaśnił przed sądem, że działaniami pozwanego spowodowały straty w postaci spłaty rat leasingowych od chwili wypadku oraz na okres przyszły w wysokości<данные изъяты>... Do chwili obecnej płatności te nie zostały zrekompensowane, w związku z czym Lastochka LLC ponosi straty. W ramach umowy MTPL nie ma możliwości uzyskania utraconych korzyści, gdyż Regulamin MTPL nie przewiduje zapłaty zaciągniętych opłat leasingowych.
Na rozprawie sądowej oskarżony Prosvirnikov A.A. i jego przedstawiciel. Sprzeciwili się spełnieniu wymogów z powodów wskazanych w odpowiedzi. Wskazali, że dochodzenie roszczeń o naprawienie szkody w postaci płatności opłat leasingowych od chwili wypadku i na okres przyszły jest sprzeczne z przepisami prawa, gdyż kwotę opłat leasingowych należy uznać za koszt leasingobiorcy mający na celu nabycie własności przedmiotu leasingu. Mając na uwadze powyższe wnieśli o oddalenie roszczeń.
Osoby trzecie LLC „SMT”, Yurasov A.V., LLC SK „Soglasie”, SOJSC „VSK” nie stawiły się na rozprawie sądowej, zostały należycie powiadomione o dacie i godzinie rozpatrzenia sprawy oraz nie złożyły wniosków o odroczenie rozprawy .
Zgodnie z częścią 4 art. 167 Kodeksu postępowania cywilnego Federacji Rosyjskiej sąd uznaje za możliwe rozpoznanie sprawy pod nieobecność stron, które się nie stawiły.
Po wysłuchaniu wyjaśnień przedstawicieli powoda i pozwanego oraz po zapoznaniu się z pisemnymi materiałami sprawy Sąd dochodzi do wniosku, że podniesione roszczenia nie mogą zostać zaspokojone z następujących powodów.
Sąd to stwierdził<дата изъята>g. o godzinie 02:00. 30 minut Na:<адрес изъят>, w okolicy<адрес изъят>doszło do wypadku z udziałem dwóch pojazdów: Hyundai Solaris g.n. MA 391 77, prowadzony przez Yurasova A.V. i samochód Chevrolet Lacetti nr. V497KS 197, pod kontrolą A.A. Prosvirnikova, co potwierdza kopia uchwały Sądu Miejskiego w Lyubertsy<адрес изъят>z dnia 27 listopada 2014 r w przypadku wykroczenia administracyjnego zaświadczenie z dnia 17.08.2014r. o wypadku drogowym, według którego Prosvirnikov A.A. naruszył wymogi klauzuli 10.1 przepisów ruchu drogowego Federacji Rosyjskiej i dlatego został pociągnięty do odpowiedzialności administracyjnej na podstawie części 1 art. 12.24 Kodeks wykroczeń administracyjnych Federacji Rosyjskiej.
Na mocy art. 665 Kodeksu cywilnego Federacji Rosyjskiej umowa leasingu finansowego (umowa leasingu) zobowiązuje leasingodawcę do nabycia na własność wskazanej przez najemcę nieruchomości od wskazanego przez niego sprzedawcy i przekazania najemcy tej nieruchomości na okres opłata za czasowe posiadanie i użytkowanie. W takim przypadku wynajmujący nie ponosi odpowiedzialności za wybór przedmiotu najmu i sprzedawcy.
Pojazd – samochód Hyundai Solaris nr. MA 391 77, VIN Z94ST41DADR316456, 2014, został zakupiony przez najemcę Lastochka LLC na podstawie umowy leasingu pojazdu z prawem zakupu (leasingu) N 028 z dnia 06.03.2014. dla SMT LLC – leasingodawca, który będąc organizacją handlową nabywającą własność nieruchomości w celu dalszego korzystania z tej nieruchomości dla celów prowadzenia działalności gospodarczej, w szczególności w celu świadczenia usług leasingu finansowego (leasingu), przekazał czasowe posiadanie i użytkowanie nieruchomości leasingobiorcy na warunkach umowy leasingu finansowego na okres 24 miesięcy kalendarzowych.
Zgodnie z klauzulą 2.1 umowy całkowity koszt opłat za wynajem wyniósł 904.800,00 RUB. w oparciu o kwotę 37.700,00 RUB. na miesiąc.
Zgodnie z klauzulą 2.3 umowy cena wykupu wynajmowanego pojazdu wynosi 1000,00 rubli.
Jak ustalono, pojazd Hyundai Solaris nr. MA 391 77, w chwili wypadku był ubezpieczony na podstawie umowy nr 1486DC5006758 z dnia 20.05.2014r. dobrowolne ubezpieczenie pojazdów transportu naziemnego CASCO w towarzystwie ubezpieczeniowym SAO „VSK”, zawartym z LLC „SMT”, beneficjentem jest JSCB „Absolut BANK” (OJSC).
Jak wynika z przedstawionych dokumentów, prawo własności spółki SMT LLC do samochodu Hyundai Solaris o numerze VIN Z94ST41DADR316456 wyprodukowanego w 2014 roku powstało na podstawie umowy leasingu zawartej ze spółką Control Leasing LLC, na podstawie umowy pożyczki zawartej z JSCB Absolut BANK (OJSC).
Zgodnie z polisą ubezpieczeniową JSC „VSK” nr 1486DC5006758 z dnia 20 maja 2014 roku ubezpieczonym – leasingodawcą jest LLC „Control Leasing”, najemcą jest LLC „SMT”, beneficjentem w przypadku kradzieży, kradzieży lub całkowitego konstruktywną stratę ubezpieczonego majątku. - JSCB „Absolut BANK” (OJSC).
Przy zawarciu umowy ubezpieczenia CASCO zapłacono składkę ubezpieczeniową w wysokości 31 574,12 rubli. Suma ubezpieczenia wynikająca z umowy wynosi 461.610,00 RUB.
Zgodnie z pismem JSC „VSK” ds<№ изъят>od 13.03.2015r do wniosku SMT LLC z dnia 2 grudnia 2014 roku. przez stratę<№ изъят>W sprawie wypłaty odszkodowania z tytułu ubezpieczenia na podstawie umowy CASCO nr 1486DC5006758 z dnia 20 maja 2014 roku spółka SMT LLC odmówiła wypłaty odszkodowania z tego powodu, że SMT LLC nie przedstawiła ubezpieczycielowi kompletu dokumentów; dostarczyć brakujące dokumenty.
Odpowiedzialność cywilna sprawcy czynu niedozwolonego Prosvirnikova A.A. W chwili wypadku była ubezpieczona w SK Soglasie LLC, polisa SSS nr 0668683926.
Zgodnie z odpowiedzią SK Soglasie LLC z dnia 01.04.2015r. do wniosku sądu o naprawienie szkody spowodowanej wypadkiem, który miał miejsce w dniu 17 sierpnia 2014 roku. przy udziale samochodu Chevrolet Lacetti p. V497KS 197, pod kontrolą A.A. Prosvirnikova, - niezarejestrowany.
Według protokołu odbioru pojazdu z dnia 06.03.2014r. samochód Hyundai Solaris, nr. MA 391 77, VIN Z94ST41DADR316456, 2014, został przekazany najemcy – Lastochka LLC.
Jak wynika z punktu 2.4 umowy leasingu pojazdu, cena wykupu jest płacona przez najemcę w terminie 3 dni od momentu podpisania dodatkowej umowy o odkupienie pojazdu i po opłaceniu przez najemcę wszystkich opłat najmu na koniec okresu leasingu.
Zgodnie z art. 927 ust. 1 Kodeksu cywilnego Federacji Rosyjskiej ubezpieczenie odbywa się na podstawie umów ubezpieczenia majątku lub osoby prawnej zawartych przez obywatela lub osobę prawną (ubezpieczającego) z organizacją ubezpieczeniową (ubezpieczycielem).
Na mocy art. 929 ust. 1 Kodeksu cywilnego Federacji Rosyjskiej, w ramach umowy ubezpieczenia majątku jedna strona (ubezpieczyciel) zobowiązuje się wypłacić odszkodowanie drugiej stronie (ubezpieczającemu) lub innej osobie, na rzecz której umowa została zawarta zawartej (beneficjent), strat powstałych wskutek tego zdarzenia w ubezpieczonym mieniu lub strat w związku z innymi interesami majątkowymi ubezpieczonego (wypłacić odszkodowanie z tytułu ubezpieczenia) w granicach kwoty określonej w umowie (kwota ubezpieczenia).
Zgodnie z akapitem „b” paragrafu 9 Regulaminu obowiązkowego ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej właścicieli pojazdów, zatwierdzonego dekretem rządu Federacji Rosyjskiej z dnia 7 maja 2003 r. N 263, początek odpowiedzialności cywilnej właścicieli pojazdów z powodu do wyrządzenia szkody moralnej lub powstania obowiązku nie ma zastosowania do zdarzeń ubezpieczeniowych o odszkodowanie za utracone korzyści.
Twierdzenia powoda, jakoby naprawa odtworzeniowa pojazdu nie była ekonomicznie wykonalna, w związku z czym zakład ubezpieczeń uznał szkodę konstrukcyjną pojazdu, są nie do utrzymania, gdyż nie przedstawiono żadnych dowodów potwierdzających zniszczenie pojazdu oraz ekonomiczną niecelowość jego naprawy jako w wyniku wypadku drogowego. Jednocześnie nie przedstawiono również dokumentów, które obiektywnie świadczą o fakcie wystąpienia szkody konstrukcyjnej pojazdu.
Artykuł 947 Kodeksu cywilnego Federacji Rosyjskiej stanowi, że kwotę, do której ubezpieczyciel zobowiązuje się wypłacić odszkodowanie z tytułu umowy ubezpieczenia majątku lub którą zobowiązuje się wypłacić na podstawie umowy ubezpieczenia osobowego (kwota ubezpieczenia), określa umowa zawarta między ubezpieczającego i ubezpieczyciela na zasadach przewidzianych w tym artykule.
Jednocześnie, zgodnie z art. 10 ust. 5 ustawy Federacji Rosyjskiej N 4015-1 z dnia 27 listopada 1992 r. „W sprawie organizacji działalności ubezpieczeniowej w Federacji Rosyjskiej”, w przypadku utraty lub zniszczenia ubezpieczonego mienia, ubezpieczający, beneficjent ma prawo zrzec się swoich praw do niego na rzecz ubezpieczyciela w celu otrzymania od niego świadczenia ubezpieczeniowego (odszkodowania z tytułu ubezpieczenia) w wysokości pełnej sumy ubezpieczenia.
Przepisy art. 10 ustawy Federacji Rosyjskiej „O organizacji działalności ubezpieczeniowej w Federacji Rosyjskiej” zawierają bezpośrednie odniesienie do konieczności pełnej zapłaty środków ubezpieczeniowych za pojazd niepodlegający renowacji w przypadku rezygnacji beneficjenta przysługujących mu praw do samochodu na rzecz ubezpieczyciela i nie przewiduje możliwości wypłaty odszkodowania z tytułu ubezpieczenia poniżej sumy ubezpieczenia.
Zgodnie z art. 28 ust. 1 ustawy federalnej N164-FZ z dnia 29 października 1998 r. „W sprawie leasingu finansowego (leasingu)” opłaty leasingowe oznaczają całkowitą kwotę opłat z tytułu umowy leasingu za cały okres obowiązywania umowy leasingu, która obejmuje zwrot kosztów leasingodawcy związanych z nabyciem i przeniesieniem przedmiotu leasingu na leasingobiorcę, zwrot kosztów związanych ze świadczeniem innych usług przewidzianych w umowie leasingu, a także przychód leasingodawcy. Całkowita kwota umowy leasingu może obejmować cenę wykupu przedmiotu leasingu, jeżeli umowa leasingu przewiduje przeniesienie własności przedmiotu leasingu na leasingobiorcę.
Powód żąda odzyskania od pozwanego kwoty opłat czynszowych zapłaconych na rzecz SMT LLC w wysokości<данные изъяты>rub., a także dług Lastochka LLC wobec SMT LLC z tytułu umowy leasingu pojazdu z prawem zakupu<№ изъят>., do czasu jej całkowitej spłaty, w kwocie<данные изъяты>..
Zgodnie z art. 28 ust. 4 ustawy federalnej nr 164-FZ z dnia 29 października 1998 r. „O leasingu finansowym (leasingu)” dla celów podatku dochodowego płatności leasingowe klasyfikuje się zgodnie z przepisami dotyczącymi podatków i opłat jako wydatki związane z produkcją i (lub) wdrożeniem.
Na mocy art. 264 ust. 1 ust. 1 akapit 1 Kodeksu podatkowego Federacji Rosyjskiej opłaty za wynajem (leasing) najemcy za wynajmowaną (leasing) nieruchomość są uwzględniane jako inne wydatki związane z produkcją i sprzedażą. Bieżące opłaty leasingowe ujmowane są jako koszt podatnika-leasingobiorcy, niezależnie od tego, w czyim bilansie ujmowany jest sam przedmiot.
Odmawiając zaspokojenia roszczeń powoda, sąd wychodzi z faktu, że powód nie przedstawił dowodów wskazujących na naruszenie jego prawa do utraconych korzyści.
Zgodnie z art. 12 Kodeksu cywilnego Federacji Rosyjskiej zadośćuczynienie za straty jest jednym ze sposobów ochrony praw obywatelskich mającym na celu przywrócenie praw majątkowych osobie poszkodowanej.
Zgodnie z art. 15 Kodeksu cywilnego Federacji Rosyjskiej osoba, której prawo zostało naruszone, może żądać pełnego naprawienia wyrządzonych jej strat, chyba że ustawa lub umowa przewiduje naprawienie szkody w mniejszej wysokości.
Straty rozumiane są jako wydatki, które osoba, której prawo zostało naruszone, poniosła lub będzie musiała ponieść w celu przywrócenia naruszonego prawa, straty lub uszkodzenia w swoim mieniu (szkoda rzeczywista), a także utracone dochody, które osoba ta uzyskałaby w normalnych warunkach warunkach obrotu cywilnego, jeżeli jego prawo nie zostało naruszone (utracone zyski).
W paragrafie 11 Uchwały Plenum Sądu Najwyższego Federacji Rosyjskiej i Plenum Naczelnego Sądu Arbitrażowego Federacji Rosyjskiej nr 6/8 z dnia 1 lipca 1996 r. „W niektórych kwestiach związanych ze stosowaniem części pierwszej Kodeksu cywilnego Federacji Rosyjskiej” stanowi się, że wysokość utraconego dochodu (utraconego zysku) należy ustalić, biorąc pod uwagę uzasadnione koszty, jakie wierzyciel musiałby ponieść, gdyby zobowiązanie miało zostać wykonane.
Zgodnie z art. 393 ust. 4 Kodeksu cywilnego Federacji Rosyjskiej przy ustalaniu utraconych korzyści uwzględnia się działania podjęte przez poszkodowanego w celu ich uzyskania oraz poczynione w tym celu przygotowania.
Zatem kierując się znaczeniem powyższych zasad, osoba występująca z roszczeniem o naprawienie szkody w postaci utraconych korzyści musi wykazać fakt naruszenia jego prawa, istnienie i wysokość szkody, istnienie związku przyczynowego pomiędzy zachowanie osoby, której dotyczy takie roszczenie, oraz poniesione straty, a także fakt, że możliwość osiągnięcia zysku rzeczywiście istniała, to znaczy przy ustalaniu utraconego zysku, działaniach podjętych w celu jego uzyskania oraz poczynionych do tego przygotowaniach należy wziąć pod uwagę cel. W takim przypadku podstawą naprawienia tych strat jest przedstawienie przez stronę dowodu spełnienia całego zestawu wymienionych warunków.
Zgodnie z art. 12, 56 Kodeksu postępowania cywilnego Federacji Rosyjskiej wymiar sprawiedliwości w sprawach cywilnych odbywa się na zasadzie kontradyktoryjności i równych praw stron; każda ze stron musi udowodnić okoliczności, na które powołuje się jako podstawa swoich roszczeń i zastrzeżeń, chyba że prawo federalne stanowi inaczej.
Zgodnie z częścią 3 art. 196 Kodeksu postępowania cywilnego Federacji Rosyjskiej sąd rozstrzyga roszczenia zgłoszone przez powoda.
Biorąc pod uwagę ustalone okoliczności sprawy, sąd doszedł do wniosku, że brak jest podstaw prawnych do zaspokojenia postawionych żądań odzyskania od pozwanego kwoty uiszczonych opłat leasingowych oraz utraconych korzyści w wyniku wypadku komunikacyjnego, Ponieważ obowiązek płacenia rat leasingowych powstał u powoda na podstawie umowy leasingu finansowego środków pojazdu, powód jest zobowiązany do dokonywania tych opłat zgodnie z harmonogramem spłat leasingu, zapłata tych opłat przez powoda nie zależą od uszkodzenia samochodu w wypadku, opłaty leasingowe zapłacone przez powoda z tytułu umowy za okres przestoju nie stanowią wydatków, jakie powód poniósł w celu przywrócenia naruszonego prawa (szkody rzeczywistej), nie jest też utraconym dochodem, który osoba ta otrzymałaby w normalnych warunkach obrotu cywilnego, gdyby jej prawo zostało naruszone (utracone zyski). Tym samym opłaty leasingowe powoda nie stanowią straty, gdyż ich poniesienie wiąże się ze zobowiązaniami powoda wynikającymi z umowy leasingu i nie ma związku przyczynowego z działaniami pozwanego. Powód nie zgłaszał żadnych roszczeń z tytułu utraconych korzyści ani rzeczywistej szkody.
Na podstawie powyższego dokonanie oceny wystarczalności i wzajemnego powiązania materiału dowodowego przedstawionego przez strony w całości, rozstrzygnięcie sprawy w oparciu o przedstawiony materiał dowodowy, w zakresie wskazanych przesłanek i na określonych podstawach, kierując się art. 194-199 k.p.u. Kodeks postępowania cywilnego Federacji Rosyjskiej, sąd
ZDECYDOWANY:
W celu zaspokojenia roszczeń Lastochka LLC wobec Prosvirnikov A.A. odmówić naprawienia szkody materialnej.
Odwołanie od tej decyzji można wnieść do Sądu Miejskiego w Moskwie za pośrednictwem Sądu Rejonowego Nagatinsky w Moskwie w ciągu miesiąca od daty wydania ostatecznej decyzji.
Sędzia federalny I.V. Klincowa
Nie musisz więc rekompensować ofierze opłat leasingowych. Z poważaniem, Evgeniy Belyaev.
Czy odpowiedź prawnika była pomocna? + 1 - 0
Zawalić się
Wszystkie usługi prawne w Moskwie
Samochód został poważnie uszkodzony (najprawdopodobniej spisany na straty), a kierowca został ranny. Samochód w leasingu. Ubezpieczony w CASCO beneficjentem jest firma leasingowa. Procedura i moment odpisania samochodu w księgowości i rachunkowości podatkowej. Samochód figurował w bilansie leasingobiorcy 2. Umowa przewidywała prawo do wykupu. Cena wykupu – na koniec umowy (na podstawie nowej umowy kupna-sprzedaży).
1. W chwili wypadku samochód był własnością wynajmującego. Najemca ma obowiązek zwrócić przedmiot leasingu, chyba że w umowie określono inaczej. Udokumentuj zwrot nieruchomości wynajmującemu, np. za pomocą protokołu przekazania i odbioru. Zwracając samochód, dokonaj następujących wpisów w księgach rachunkowych:
Dt 02 Kt 01 – spłacana jest amortyzacja naliczona w okresie użytkowania przedmiotu leasingu;
Dt 76 Kt 01 – wyrejestrowuje się przedmiot leasingu (według wartości rezydualnej).
2. Po zaistnieniu zdarzenia ubezpieczeniowego najemca ma prawo zaliczyć do kosztów część składki ubezpieczeniowej nieuwzględnionej przy kalkulacji podatku dochodowego.
Szczegółowa procedura rejestrowania transakcji zwrotu nieruchomości wynajmującemu zawarta jest w materiałach Systemu Glavbukh
1. Zalecenie: Czy przy obliczaniu podatku dochodowego najemca może uwzględnić koszty ubezpieczenia AC w całości na wypadek kradzieży, kradzieży lub zniszczenia samochodu? Sprawcy nie zostali zidentyfikowani. Rekompensatę z ubezpieczenia otrzymał leasingodawca-beneficjent
Tak, może.
Przedmiot leasingu (samochód) można ubezpieczyć od ryzyka utraty (kradzieży, kradzieży, zniszczenia), braku lub uszkodzenia. Ubezpieczonego i beneficjenta umowy ubezpieczenia określa umowa leasingu. Procedurę tę określa art. 21 ust. 1 ustawy z dnia 29 października 1998 r. nr 164-FZ.
Organizacja najemcy ma prawo uwzględnić koszty dobrowolnego ubezpieczenia komunikacyjnego przy obliczaniu podatku dochodowego, niezależnie od tego, kto jest beneficjentem w ramach kompleksowej umowy ubezpieczenia (podpunkt 1 ust. 1 art. 263 Ordynacji podatkowej Federacji Rosyjskiej ).
Po zaistnieniu zdarzenia ubezpieczeniowego (porwanie, kradzież, śmierć) najemca (polisa ubezpieczający) ma prawo zaliczyć do kosztów część składki ubezpieczeniowej nieuwzględnioną przy kalkulacji podatku dochodowego. Procedura ta wynika z ust. 1 art. 252, s. 3 łyżki 263 ust., art. 272 Ordynacji podatkowej Federacji Rosyjskiej.*
Siergiej Razgulin,
Rzeczywisty radca stanu Federacji Rosyjskiej III klasy
Dokumentacja
Zwrot nieruchomości wynajmującemu musi być udokumentowany (np. protokół przekazania i odbioru). Wymóg ten wynika z przepisów części 1 art. 9 ustawy z dnia 6 grudnia 2011 r. nr 402-FZ, która stanowi, że wszystkie transakcje gospodarcze muszą być dokumentowane dokumentami pierwotnymi. Więcej informacji na temat sporządzenia aktu przyjęcia i przekazania przedmiotu leasingu można znaleźć w artykule Jak leasingodawca może uwzględnić zwrot leasingowanej nieruchomości w rachunkowości i podatkach.
Księgowość
Przedmiot leasingu, który zgodnie z umową przechodzi na saldo leasingobiorcy, zalicza się do środka trwałego.
Procedura rejestrowania operacji zwrotu leasingowanej nieruchomości do bilansu leasingodawcy zawiera paragraf 10 zatwierdzonej instrukcji. Można z niego jednak korzystać jedynie w zakresie nie sprzecznym z obowiązującym Planem kont i Instrukcją jego stosowania.
Zwracając przedmiot leasingu, leasingobiorca odpisuje z księgowości jego wartość rezydualną (klauzula 29 PBU 6/01). Jednocześnie najemca musi uwzględnić wygaśnięcie pozostałych zobowiązań wobec leasingodawcy naliczonych w momencie odbioru nieruchomości. W okresie obowiązywania umowy zobowiązania te były spłacane w momencie amortyzacji.
W celu rozliczenia zbycia przedmiotu leasingu dopuszczalne jest otwarcie odrębnego subkonta „Rozporządzanie środkami trwałymi otrzymanymi w ramach leasingu” do rachunku 01. Procedura ta wynika z Instrukcji planu kont (konto 01).
Począwszy od miesiąca następującego po miesiącu zwrotu przedmiotu leasingu należy zaprzestać naliczania amortyzacji (klauzula 22 PBU 6/01).
Sytuacja: jak odzwierciedlić zwrot nieruchomości leasingodawcy w rachunkowości. Zgodnie z umową przedmiot leasingu figurował w bilansie leasingobiorcy
Odzwierciedlaj zwrot leasingowanej nieruchomości bez korzystania ze sprawozdań finansowych.
Wynika to z faktu, że w momencie zwrotu przedmiotu leasingu nie następuje jego sprzedaż. W związku z tym przychody i koszty związane ze zbyciem tej nieruchomości nie są ujmowane w rachunkowości najemcy (klauzula 2 PBU 9/99, klauzula 2 PBU 10/99).
Procedura ta nie jest jednak bezpośrednio zapisana w przepisach o rachunkowości. Ponadto, zgodnie z paragrafem 10 instrukcji zatwierdzonych zarządzeniem Ministerstwa Finansów Rosji z dnia 17 lutego 1997 r. nr 15, w celu odzwierciedlenia zwrotu leasingowanego środka trwałego, anulowane konto 47 „Sprzedaż i inna sprzedaż środków trwałych” należy używać. Dlatego w praktyce organizacje stosują różne opcje rozliczania zwrotu przedmiotu leasingu do bilansu leasingodawcy. Zawiera ogólną procedurę zbycia środków trwałych. Jednak w prywatnych wyjaśnieniach specjaliści z rosyjskiego Ministerstwa Finansów wskazują, że niewłaściwie jest odzwierciedlać zwrot leasingowanej nieruchomości za pomocą rachunków wyników finansowych.
Operację powrotu leasingowanej nieruchomości do bilansu leasingodawcy można przedstawić w następujący sposób:
Podkonto debetowe 02 „Amortyzacja nieruchomości otrzymanej w leasingu” Subkonto kredytowe 01 „Środki trwałe otrzymane w leasingu”
– została spłacona amortyzacja naliczona w okresie użytkowania przedmiotu leasingu;
– nieruchomość otrzymaną w ramach dzierżawy wypisuje się z rejestru (według wartości rezydualnej).
Opisana procedura odpowiada postanowieniom obowiązującego Planu Kont (Instrukcja Planu Kont – Konta).
Rachunkowość podatkowa
Nieruchomość w bilansie leasingobiorcy
Jeżeli nieruchomość została ujęta w bilansie leasingobiorcy, wówczas w okresie obowiązywania umowy opłaty leasingowe pomniejszono o kwoty naliczonej amortyzacji (art. 256 ust. 1, art. 258 ust. 10 kodeksu podatkowego Federacji Rosyjskiej). Zwracając nieruchomość do bilansu leasingodawcy należy zaprzestać naliczania amortyzacji od 1 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiło przeniesienie. Wynika to z art. 259 ust. 1 ust. 1, art. 259 ust. 2 ust. 10 Kodeksu podatkowego Federacji Rosyjskiej.
Jeżeli do miesiąca zwrotu nieruchomości jej pierwotny koszt został już w pełni zamortyzowany, wówczas opłaty leasingowe przewidziane w harmonogramie na miesiąc zwrotu należy uwzględnić w wydatkach w całości. Podejście to zostało określone w piśmie Ministerstwa Finansów Rosji z dnia 29 marca 2006 roku nr 03-03-04/1/305.
Jeżeli zgodnie z warunkami umowy termin zwrotu nieruchomości przypada na miesiąc następujący po ostatniej opłacie leasingowej, wówczas należy pamiętać, że kosztów nie można ponownie zaliczyć do kosztów (klauzula i art. 252 Ordynacji podatkowej Federacja Rosyjska). Ponadto, zgodnie z art. 264 ust. 1 akapit 10 ust. 1 Kodeksu podatkowego Federacji Rosyjskiej kwota amortyzacji nie może przekraczać kwoty opłaty leasingowej. Dlatego przy obliczaniu podatku dochodowego nie należy uwzględniać amortyzacji naliczonej po naliczeniu opłat leasingowych zgodnie z harmonogramem.
Przykład uwzględnienia zwrotu nieruchomości otrzymanej w ramach leasingu w rachunkowości i opodatkowaniu leasingobiorcy. Nieruchomość ujmowana jest w bilansie leasingobiorcy
W styczniu 2009 roku JSC Manufacturing Company Master otrzymała urządzenia produkcyjne na podstawie umowy leasingu bez prawa zakupu na okres 5 lat (60 miesięcy). Zgodnie z warunkami umowy sprzęt figuruje w bilansie leasingobiorcy i ma zostać zwrócony leasingodawcy w styczniu 2014 roku. Koszt nieruchomości wynosi 967 000 rubli. (z VAT – 147 508 RUB). Łączna kwota opłat leasingowych wynikających z umowy wynosi 1 300 000 RUB. (z VAT – 198 305 RUB). Miesięczna wysokość raty leasingowej zgodnie z harmonogramem wynosi 21 667 RUB. (w tym VAT - 3305 rubli). Zgodnie z harmonogramem opłaty leasingowe zaczynają być płacone od miesiąca otrzymania nieruchomości (styczeń).
Okres użytkowania zgodnie z klasyfikacją środków trwałych podlegających obowiązkowi podatkowemu wynosi 6 lat (72 miesiące). W rachunkowości i rachunkowości podatkowej organizacja oblicza amortyzację metodą liniową.
Miesięczna stawka amortyzacji wynosiła:
1: 72 miesiące ? 100% = 1,3889%.
Miesięczna kwota amortyzacji wynosi:
(967 000 rub. – 147 508 rub.) ? 1,3889% = 11 382 rubli.
W księgach rachunkowych organizacji dokonano następujących wpisów.
w styczniu:
Podkonto debetowe 08 „Nieruchomość otrzymana w leasingu” Podkonto kredytowe 76 „Koszt przedmiotu leasingu”
– 819 492 rub. (967 000 rubli – 147 508 rubli) – koszt otrzymanego sprzętu jest odzwierciedlony w bilansie;
Subkonto debetowe 01 „Środki trwałe otrzymane w leasingu” Kredyt 08 subkonto „Nieruchomość otrzymana w leasingu”
– 819 492 rub. – oddano do użytku sprzęt leasingowy;
Debet 20 Kredyt 60
– 18 362 rub. (21 667 RUB – 3 305 RUB) – opłata leasingowa naliczona za styczeń;
Debet 19 Kredyt 60
– 3305 rub. – od kwoty raty leasingowej za styczeń uwzględniany jest podatek naliczony;
– 3305 rub. – złożony do odliczenia podatku naliczonego od raty leasingowej za styczeń;
Debet 60 Kredyt 51
– 21 667 rub. – podana jest rata leasingowa za styczeń.
Organizacja stosuje metodę memoriałową i płaci podatki co miesiąc.
Obliczając podatek dochodowy za styczeń, księgowy uwzględnił w wydatkach kwotę raty leasingowej - 18 362 rubli. Ponieważ księgowość w styczniu również wykazała wydatek w wysokości 18 362 rubli, zgodnie z PBU 18/02 nie ma różnic.
Miesięcznie począwszy od lutego 2009 r. do końca płatności zgodnie z harmonogramem leasingu w grudniu 2013 r.:
– 11 382 rub. – naliczona została amortyzacja leasingowanego sprzętu za bieżący miesiąc;
Debet 20 Kredyt 60
– 18 362 rub. – naliczona została opłata leasingowa za bieżący miesiąc;
Debet 19 Kredyt 60
– 3305 rub. pocierać. – uwzględnia się podatek naliczony od kwoty raty leasingowej za bieżący miesiąc;
Subkonto debetowe 68 „Obliczenia VAT” Kredyt 19
– 3305 rub. – zgłoszony do odliczenia podatku naliczonego od raty leasingowej za bieżący miesiąc;
Debet 60 Kredyt 51
– 21 667 rub. – podana jest opłata leasingowa za bieżący miesiąc.
W rachunkowości podatkowej, co miesiąc od lutego 2009 r. do grudnia 2013 r., księgowy ujmował jako wydatki kwotę opłat leasingowych pomniejszoną o naliczoną amortyzację - 6980 rubli. (18 362 rubli – 11 382 rubli) i wysokość naliczonej amortyzacji – 11 382 rubli.
Zatem łączna kwota wydatków ujętych w rachunkowości podatkowej przez 5 lat wynosi 1 101 720 rubli. ((6980 rub. + 11 382 rub.) ? 59 miesięcy + 18 362 rub.), - równa kwocie kosztów odzwierciedlonej w rachunkowości za ten sam okres (18 362 rub. ? 60 miesięcy). Zatem według PBU 18/02 nie ma różnicy.
Przy zwrocie nieruchomości w styczniu 2014 roku w księgach dokonano następujących zapisów:
Podkonto debetowe 76 „Koszt przedmiotu leasingu” Podkonto kredytowe 02 „Amortyzacja nieruchomości otrzymanej w ramach leasingu”
– 11 382 rub. – amortyzacja naliczona została za ostatni miesiąc, w którym nieruchomość została ujęta w bilansie leasingobiorcy;
Podkonto debetowe 02 „Amortyzacja nieruchomości otrzymanej w ramach leasingu” Podkonto kredytowe 01 „Zbywanie środków trwałych”
– 682 290 rub. (11 382 RUB ? 60 miesięcy) – uwzględnia się amortyzację naliczoną przez okres użytkowania przedmiotu leasingu;
Podkonto debetowe 76 „Koszt przedmiotu leasingu” Podkonto kredytowe 01 „Środki trwałe otrzymane w ramach leasingu”
– 137 202 rub. (819 492 RUB – 682 290 RUB) – spisano wartość rezydualną leasingowanej nieruchomości.
W styczniu 2014 roku zarówno w rachunkowości księgowej jak i podatkowej nie występowały wydatki związane z umową leasingu.
Oleg Horoszyj
Doradca Państwowy Służby Podatkowej Federacji Rosyjskiej II stopień
Z poważaniem,
Tatyana Gnedysheva, ekspert BSS „System Glavbukh”.
Odpowiedź zatwierdzona przez Natalię Kolosową,
Kierownik działu wsparcia VIP BSS „System Glavbukh”.
1. Miałem wypadek leasingowanym samochodem, byłem pijany i zapłaciłem za ubezpieczenie.
1.1. Ubezpieczenie zostanie opłacone, a następnie zostaną pobrane od Ciebie wszystkie płatności.
2. Samochód w leasingu. Wypadek drogowy – uznany za winnego. Właściciel żąda zapłaty za naprawę. Czy jest Pan ubezpieczony? Czy żądania wynajmującego są zgodne z prawem?
2.1. Jeśli jesteś sprawcą wypadku, wówczas obowiązek zapłaty za naprawę jest w pełni uzasadniony; OSAGO w tym przypadku nie płaci za naprawę samochodu, a takie przypadki reguluje prawdopodobnie zawarta między Tobą umowa. Masz prawo odmówić płatności, jednak w przypadku orzeczenia sądu pamiętaj, że szkoda wyrządzona na osobie lub mieniu obywatela, a także szkoda wyrządzona na mieniu osoby prawnej podlegają naprawieniu w całkowicie przez osobę, która wyrządziła szkodę. Jednocześnie będzie miał także prawo do odzyskania od Ciebie kosztów prawnych.
3. Zostałem ranny w wypadku. Sprawca w chwili wypadku nie posiadał obowiązkowego ubezpieczenia komunikacyjnego; samochód nie był jego. Właścicielem samochodu jest osoba fizyczna. twarz, jego samochód jest w leasingu. Kto musi zapłacić odszkodowanie w sądzie: 1. Kierowca, 2. Najemca, 3. Wynajmujący? A może ponoszą wspólną odpowiedzialność?
3.1. Witam, w tej sytuacji odpowiedzialność jest solidarna, chyba że właściciel udowodni, że auto zostało mu skradzione, opcjonalnie.
4. Samochód jest w leasingu, przyszła kolejna opłata za kask, poprosili o zmianę ubezpieczenia, ponieważ ubezpieczenie udzielone przez wynajmującego nie przywróciło samochodu po wypadku przez pół roku i inne firmy ubezpieczeniowe odmawiają ubezpieczenia samochodu za kask do czasu przywrócenia samochodu. Co robić?
4.1. Złóż pozew do firmy ubezpieczeniowej z żądaniem przywrócenia pojazdu do stanu używalności po wypadku. Firma ubezpieczeniowa musi wywiązać się ze swoich obowiązków.
5. Miałem wypadek, nie ustąpiłem pierwszeństwa samochodowi, wypożyczyłem go, właściciel powiedział, że CASCO nie działa, kazał przygotować pieniądze na naprawę, co mam zrobić?
5.1. Przede wszystkim nie panikuj i dokładnie przeczytaj umowę leasingu (jeśli jest taka możliwość), jeśli jest w niej napisane, że właściciel samochodu oddaje go innym obywatelom na własne ryzyko i ryzyko, to właściciel zapłaci, ale może później na drodze sądowej pozwać Cię o pieniądze.
5.2. Co masz na myśli mówiąc, że CASCO nie zadziałało? To nie może się zdarzyć. Zgłoś się po pomoc do prawnika, pozwól mu zapoznać się z umową leasingu i polityką CASCO.
6. Mój syn miał wypadek - on jest sprawcą, drugie auto zostało wynajęte i jego właściciel żąda zapłaty 420 dolarów tytułem czynszu, powołując się na to, że samochód ma pracować dla niej, a nie on dla samochodu . I twierdzi, że samochód będzie naprawiany przez 3 tygodnie. Samochód działa jak taksówka. Samochód jest na chodzie, drobne uszkodzenia. Mamy mu zapłacić te pieniądze?!
6.1. W takim przypadku ofiara musi udowodnić, że w ciągu 3 tygodni dochód wyniósłby 420 dolarów.
6.2. Firma ubezpieczeniowa pokrywa WSZYSTKIE koszty materialne. A te, za które firma ubezpieczeniowa nie płaci, powód może próbować odzyskać na drodze sądu. Ale sąd najprawdopodobniej mu odmówi, bo... żadnych dowodów.
7. Proszę, aby wypożyczony samochód brał udział w wypadku bez obrażeń. Czy policja drogowa miała prawo przekazać bankowi informacje o wszystkich wypadkach w tym samochodzie?
7.1. Tak, działania są legalne.
8. Miałem wypadek wypożyczonym samochodem z własnej winy, posiadam ubezpieczenie OC, samochód z 2018 roku, leasingowany, czy muszę płacić za naprawę samochodu?
8.1. Jeśli to Twoja wina, musisz zapłacić za naprawę; OSAGO pokrywa jedynie naprawę uszkodzonego samochodu.
8.2. W przypadku samochodów leasingowanych zazwyczaj nadal obowiązują zasady dotyczące kasków; jeśli obowiązują zasady dotyczące kasków, leasingowany samochód zostanie naprawiony, jeśli nie, będziesz musiał zapłacić za szkody.
Jeśli sformułowanie pytania sprawia Ci trudność, zadzwoń na bezpłatny numer wieloliniowy 8 800 505-91-11 , prawnik Ci pomoże
