(GBOU SPO KGiS nr 38)
INFORMACJE OGÓLNE
Kompleks edukacyjno-metodologiczny
Przeznaczony do szkolenia w zawodzie 14700 Monter opon
Opracowano na podstawie Jednolitego Spisu Taryf i Kwalifikacji Pracy i Zawodów Pracowników (UTKS)
Odpowiada kategorii 2 ETKS
Twórcy:
Kierownik jednostki strukturalnej ds. rozwoju zarządzania, metodyk, pracownik honorowy organizacji pozarządowych
Mistrz szkolenia przemysłowego, II kategoria kwalifikacyjna
Mistrz szkolenia przemysłowego, najwyższa kategoria kwalifikacji
Recenzent
Dyrektor Generalny ______________
Prowizja tematyczna (cykliczna) „Pojazdy”
Protokół nr ____ z dnia „__” _________ 20___
Państwowa budżetowa instytucja edukacyjna
przeciętny edukacja zawodowa Miasta Moskwy
„Wyższa Szkoła Urbanistyki i Obsługi nr 38”
(GBOU SPO KGiS nr 38)
Potwierdzam
Dyrektor GBOU SPOKGiS nr 38
________________
„__”________________ 2014
PROGRAM
kształcenie zawodowe (szkolenia)
z zawodu 14700 Monter opon
Oddział 1. 1. Postanowienia ogólne
1.1.1. Podstawa regulacyjna i prawna opracowania programu kształcenia (szkolenia) zawodowego dla zawodu 14700 Monter opon:
1. Prawo federalne-FZ „O edukacji w Federacji Rosyjskiej”.
2. Zarządzenie Ministerstwa Edukacji i Nauki Rosji „W sprawie zatwierdzenia Procedury organizacji i wdrożenia działalność edukacyjna w programach podstawowego szkolenia zawodowego.”
3. Zarządzenie Ministerstwa Edukacji i Nauki Rosji „W sprawie zatwierdzenia wykazu zawodów pracowniczych, stanowisk pracowniczych, dla których prowadzone jest kształcenie zawodowe”
4. Taryfa ujednolicona – katalog kwalifikacji dzieła i zawody pracowników (ETKS)
1.2. Okres regulacyjny opanowanie podstawowego zawodu program edukacyjny szkolenie zawodowe (szkolenie) do zawodu 14700 Monter opon
Zgodnie z programem kształcenia (szkolenia) zawodowego dla zawodu 14700 Monter opon maksymalny termin kształcenie wynosi 160 godzin, wliczając godziny samodzielnej (pozaszkolnej) pracy studentów.
Sekcja 1.2. Charakterystyka aktywności zawodowej pracownika w badanym zawodzie
1.2.1. Obszar i przedmioty działalności zawodowej
Obszar działalności zawodowej: naprawa i montaż opon samochodowych w warsztatach oponiarskich.
Przedmioty działalności zawodowej: pojazdy:
urządzenia technologiczne, narzędzia i urządzenia do naprawy kół i montażu opon pojazdy, materiały i proces technologiczny naprawy i montażu opon kół pojazdów
1.2.2. Rodzaj działalności zawodowej: naprawa i montaż opon w kołach samochodowych
Sekcja 1.3. Konspekt
Konspekt
kształcenie zawodowe (szkolenia)
z zawodu 14700 Monter opon
Nazwa dyscyplin, modułów zawodowych, MDK, praktyk | Formularze zaświadczeń | Maksymalna liczba godzin opanowania zawodu | Maksymalna liczba godzin samodzielnej pracy studenta | Maksymalna liczba sesji lekcyjnych dla uczniów |
|
Profesjonalny moduł |
|||||
Naprawa i montaż opon koła samochodu | |||||
Sprzęt do produkcji opon | |||||
Technologia opon | |||||
Technologia naprawy kół | |||||
Praktyka przemysłowa | |||||
Konsultacje | |||||
Egzamin kwalifikacyjny | |||||
Sekcja 1.4. Paszport profesjonalnego programu pracy modułu
1.4.1 Cele i zadania modułu zawodowego
Cel modułu profesjonalnego:
Kształcenie u studentów kompetencji niezbędnych do wykonywania pracy zawodowej jako monter opon II kategorii.
Cele modułu zawodowego:
Zapoznanie studentów z rodzajami pracy montera opon;
Zapoznanie studentów z koncepcjami teoretycznymi i podstawami działalności zawodowej;
Ćwicz umiejętności montażu opon;
Przećwicz umiejętność diagnozowania i naprawy kół;
Rozwijanie umiejętności sporządzania mapy instruktażowej;
Rozwijanie umiejętności sporządzania dokumentacji technicznej.
W celu opanowania rodzaju działalności zawodowej Naprawa i montaż opon samochodowych oraz odpowiednich kompetencji zawodowych, student w trakcie rozwoju modułu zawodowego musi:
posiadać doświadczenie praktyczne:
PO.1 Przygotowanie do obsługi sprzętu, praca z urządzeniami i narzędziami w warsztacie oponiarskim
PO.2 Wybór materiałów do naprawy opon
PO.3 Przestrzeganie przepisów ochrony pracy, zasad higieny przemysłowej i przepisów przeciwpożarowych
PO.5 Przeprowadzenie procesu montażu opon
Oprogramowanie.6 Wykrywanie uszkodzeń kół
PO.7 Przygotowanie kół do naprawy
PO.8 Naprawy
U –1 Przygotuj miejsce pracy do wykonywania prac związanych z montażem opon
U – 2
U – 3Wybierz optymalną metodę naprawy koła
U – 4Wybierz materiały do naprawy kół
U – 5 Przeprowadzić montaż i demontaż kół
U – 6 Wyważ koła
U – 7 Zdiagnozuj koła
U – 8 Wykonaj pracę nad konserwacja koła
U – 9 Naprawa kół
U – 10 Określić jakość wykonanej pracy
Z – 1 Podstawowe informacje o materiałach konstrukcyjnych i naprawczych
Z–2 Budowa, przeznaczenie i zasady działania wyposażenia warsztatu oponiarskiego
Z – 3 Proces technologiczny wykonywania prac montażowych opon
3 – 4 Rodzaje uszkodzeń kół i sposoby ich eliminacji
Z – 5 Normy dotyczące ciśnienia powietrza w oponach różnych rozmiarów i typów
3 – 6 Zasady eksploatacji i przechowywania opon
Z– 7 Normy przebiegu opon
3–8 Warunki korzystania przyrządy pomiarowe, narzędzia robocze i akcesoria
Z – 9 Zasady ochrony pracy przy wykonywaniu pracy
Z – 10 Wpływ prac montażowych na środowisko
1.4.2. Wyniki opanowania modułu zawodowego
Efektem opanowania programu modułu zawodowego jest opanowanie przez studentów rodzaju działalności zawodowej Naprawa i montaż opon w kołach samochodowych, na którą składają się odpowiednie kompetencje zawodowe (PC):
Sekcja 1.5. Treść szkolenia według modułu zawodowego (PM)
|
zajęcia praktyczne, samodzielna praca studentów | Objętość godzin |
||||
PM.01 Naprawa i montaż opon w kołach samochodowych |
|||||
MDK.01.01 Urządzenia do produkcji opon |
|||||
Dział 1 Urządzenia, urządzenia i narzędzia technologiczne i diagnostyczne | Temat 1.1. Sprzęt technologiczny i diagnostyczny |
podczas wykonywania pracy posługiwać się różnorodnym sprzętem, urządzeniami i narzędziami | |||
Wiedzieć: Klasyfikacja technologiczna i sprzęt diagnostyczny według celu funkcjonalnego, zasady działania, stopnia specjalizacji. System konserwacji i naprawy sprzętu. Właściwości eksploatacyjne sprzętu. Zasady posługiwania się przyrządami pomiarowymi, narzędziami i urządzeniami roboczymi. Podstawowe właściwości materiałów stosowanych w naprawie kół. | |||||
Niezależna praca Zadanie 1 Sporządzenie karty instrukcji konserwacji sprzętu | |||||
|
Akcesoria i narzędzia do montażu opon | Potrafić: przygotować stanowisko pracy do wykonywania prac związanych z montażem opon; podczas wykonywania pracy posługiwać się różnorodnym sprzętem, urządzeniami i narzędziami | ||||
Wiedza: Urządzenia i narzędzia stosowane przy naprawie opon i dętek, wyważanie kół Zasady posługiwania się przyrządami pomiarowymi, narzędziami i urządzeniami roboczymi | |||||
Niezależna praca Zadanie 2 Opracowanie opisu urządzeń i narzędzi stosowanych przy naprawie opon i dętek Zadanie 3 Odpowiedzi na pytania zabezpieczające | |||||
MDK.01.02 Technologia opon |
|||||
komputer. 1 Przygotuj sprzęt do użycia komputer. 2 Wykonać montaż, demontaż i wyważenie kół komputer. 4 Wykonaj konserwację koła | Sekcja 2. Montaż opon |
Proces technologiczny montażu i demontażu kół samochodowych |
Zdiagnozuj stan kół Demontaż i montaż kół samochodowych Montaż i demontaż opon Przeprowadzić kontrolę jakości wykonanych prac, montażu i demontażu kół | ||
Wiedza: Podstawowe informacje na temat kół i opon. Oznaczenia opon. Zasady montażu i demontażu kół samochodowych. Normy ciśnienia powietrza w oponach. Główne rodzaje usterek podczas montażu opon. Zasady ochrony pracy podczas wykonywania pracy | |||||
Niezależna praca Zadanie 4 Wypełnienie tabeli „Diagnostyka kół samochodowych” Zadanie 5 Ułożenie sekwencji przestawiania kół |
|
||||
|
Proces technologiczny wyważania kół samochodowych |
Wykonaj kalibracje maszyna do wyważania zgodnie z zasadami bezpieczeństwa i higieny pracy proces technologiczny Wyważ koła Przeprowadzić kontrolę jakości wykonanych prac wyważania kół | ||||
Wiedza: proces kalibracji wyważarki. Proces technologiczny wyważania kół. Materiały do montażu i wyważania kół. Zasady ochrony pracy podczas wykonywania pracy | |||||
Niezależna praca Zadanie 6 Charakterystyka porównawcza Wyważanie statyczne i dynamiczne opon (pisemne) Zadanie 7 Kompilacja mapę technologiczną wyważanie kół ( standardowy dysk, odlany dysk) |
|
||||
MDK.01.03 Technologia naprawy kół |
|||||
komputer. 1 Przygotuj sprzęt do użycia komputer. 3 Identyfikacja uszkodzeń kół i metod naprawy opon Przeprowadzać kontrolę jakości prac naprawczych i montażu opon | Rozdział 3. Wykonywanie napraw opon | Temat 3.1. Naprawy i renowacje opon i dętek metodą wulkanizacji na zimno |
Napraw opony za pomocą wici; Przywróć kamery, instalując łatkę; Przywróć opony, instalując grzyby; Przywróć opony, instalując łatkę na sznurek; | ||
Wiedzieć: Wymagania techniczne renowacja opon i dętek poprzez wulkanizację na zimno przy użyciu wici, grzybów, łat kordowych. Materiały stosowane do naprawy opon metodą wulkanizacji na zimno. Kleje i płyny stosowane w naprawie opon. Wpływ prac montażowych na środowisko. Zasady ochrony pracy podczas wykonywania pracy | |||||
Niezależna praca Zadanie 8 Ułożenie krzyżówki tematycznej „Materiały do naprawy opon” Zadanie 9 Elektroniczna prezentacja firm produkujących materiały do montażu opon | |||||
|
Naprawy i renowacje opon i dętek poprzez wulkanizację na gorąco |
Zdiagnozuj uszkodzenie opony Bieżnikowanie opon poprzez wulkanizację na gorąco. Regeneracja komór poprzez wulkanizację na gorąco Przeprowadzanie kontroli jakości napraw opon i dętek. | ||||
Wiedza: Wymagania techniczne dotyczące bieżnikowania opon i dętek metodą wulkanizacji na gorąco. Materiały stosowane do naprawy opon metodą wulkanizacji na gorąco. Zasady ochrony pracy podczas wykonywania pracy. Wpływ prac montażowych na środowisko. | |||||
Niezależna praca Zadanie 10 Rozwiązywanie problemów sytuacyjnych | |||||
PP (doświadczenie praktyczne) – akcje pracownicze |
|||||
Sekcja 1 Prace związane z oponami | Temat 1.1. Sprzęt i technologia do montażu i wyważania opon Temat 1.2. Montaż, demontaż opon i wyważanie kół | PO.1 Przygotowanie do obsługi sprzętu, praca z urządzeniami i narzędziami w warsztacie oponiarskim PO.2 Wybór materiałów do naprawy opon PO.4 Praca z dokumentacją regulacyjną i techniczną PO.5 Przeprowadzenie procesu montażu opon PO.9 Diagnoza jakości wykonywanej pracy | |||
Sekcja 2. Prace naprawcze | Temat 2.1. „Gorąca metoda” naprawy opon i dętek Temat 2.2. „Zimna metoda” naprawy opon i dętek | Posiadaj praktyczne doświadczenie: Po.7 Przygotowanie kół do naprawy PO.8 Naprawy PO.9 Diagnoza jakości wykonanej pracy (opony). PO.3 Przestrzeganie przepisów ochrony pracy, zasad higieny przemysłowej i przepisów przeciwpożarowych |
Moskiewski Departament Edukacji
Federalna Agencja Edukacji
Państwowa instytucja edukacyjna szkolnictwa wyższego edukacja zawodowa„Nowosybirski Państwowy Uniwersytet Pedagogiczny”
Materiały do wewnętrznego licencjonowania programu dodatkowego kształcenia zawodowego
« Montaż opon, naprawa dętek i opon samochody osobowe, wyważanie kół”
Nowosybirsk 2011
ROZDZIAŁI. ORGANIZACYJNO-METODOLOGICZNE
1.1. Cele i zadania kursu.
Szkolenie i przekwalifikowanie specjalistów w zakresie monitorowania i regulacji geometrii kół samochodowych. Kurs rozwija umiejętności pracy z dokumentacją techniczną oraz zasadami obsługi komputerowych stanowisk diagnostycznych. Badane są teoretyczne podstawy kątów ustawienia kół (AWA) samochodów osobowych oraz rozwijane są praktyczne umiejętności diagnozowania i regulacji AUA. Osobny czas przeznaczony jest na identyfikację głównych znaków sygnalizujących konieczność sprawdzenia UCC pojazdu.
Uczeń będzie wiedział:
Teoretyczne podstawy zasad zarządzania pojazdami;
Zasady działania komputerowego stanowiska diagnostycznego (CDS);
Metody diagnozowania głównych kryteriów wskazujących naruszony kod kontrolny pojazdu;
Metodyka regulacji jednostki sterującej.
Student będzie potrafił:
Praca z dokumentacją techniczną;
Monitoruj parametry jednostki sterującej dowolnego typu pojazdu;
Wyreguluj jednostkę sterującą wszystkich typów samochodów (jeśli zapewnia to producent);
Doskonale opanuj umiejętności pracy z CDS.
1.2. Wstępny poziom szkolenia
Znajomość przedmiotów szkolnych z fizyki i matematyki.
Podstawowe umiejętności obsługi komputera;
1.3. Wymagania dotyczące poziomu opanowania kursu
W wyniku zajęć studenci będą mogli zapoznać się z teoretycznymi podstawami układu sterowania oraz zdobyć praktyczne umiejętności monitorowania i regulacji układu sterowania różnych typów samochodów osobowych. Dzięki temu będą mogli doskonalić swoje umiejętności jako specjaliści.
1.4. Rodzaje i formy kontroli
Aby studenci pomyślnie opanowali kurs, przeprowadzane są następujące rodzaje kontroli:
1) Kontrola bieżąca – prowadzona jest systematycznie w celu ustalenia poziomu opanowania przez uczniów proponowanego materiału. W okresie szkoleniowym przeprowadzane są badania, których wyniki stanowią podstawę do przydzielenia bieżących punktów kontrolnych.
2) Kontrola końcowa. Aby sprawdzić opanowanie tego kursu, przeprowadza się końcową pracę certyfikacyjną i test w formie testu. Ocena za ukończoną pracę certyfikacyjną jest wskazywana w certyfikacie wydawanym studentom.
1.5. Gatunek metody aktywne i formy szkolenia
Realizując proces edukacyjny realizowane są następujące formy kształcenia:
Zajęcia laboratoryjne i praktyczne;
Do zajęć teoretycznych przeznaczona jest specjalnie wyposażona sala dydaktyczna z technicznymi pomocami dydaktycznymi. Podczas szkolenia i przekwalifikowania specjalistów w zakresie kontroli i regulacji systemów zarządzania stosuje się dwie zasady przewodnie:
1) interaktywność, która zapewnia maksimum możliwe uwikłanie studenci w celu omówienia określonego tematu;
Wymiana wahaczy.
Wymiana wahaczy i sprężyn.
Po pracy na zmianę prześwit samochód.
Kierownica jest odciągnięta na bok.
Opóźniona reakcja na ruch kierownicą, ciasna kierownica.
Podczas hamowania samochód ściąga na bok lub ma tendencję do skręcania (nawet jeśli układ hamulcowy działa).
Zwiększone zużycie opon.
Różny promień skrętu w prawo i w lewo.
Słaby samopowrót kierownicy przy wyjściu z zakrętu.
3. Urządzenie zawieszenia kół kierowniczych i układu kierowniczego pojazdu.
Konwergencja.
Kąt pochylenia.
Odwrotna zbieżność podczas skręcania.
Kąt sworznia królewskiego (poprzeczny) i dodatkowy kąt poprzeczny.
Maksymalny kąt obrotu.
Podłużny kąt nachylenia sworznia królewskiego.
Maksymalny kąt obrotu.
Koła skrętne tylne.
Oś symetrii i odchylenie osi.
4. Przygotowanie stanowiska do pracy.
Układy platform.
Wymagania dotyczące stanowiska pracy w dole i na podnośniku.
Kalibracja jednostek pomiarowych.
5. Zasada działania i budowa stanowisk diagnostycznych z diagnostyką komputerową.
Składniki CDS.
Cel DPT.
6.Metody diagnozowania i regulacji centrali sterującej przy pomocy KDS-5.
Montaż i przygotowanie samochodu.
Mocowanie uchwytów do obręczy kół.
Uruchom program i wybierz model samochodu.
Rejestracja pojazdu.
Wybór trybów diagnostycznych.
Kompensacja bicia dysku.
Zbieżność kół przednich.
Pomiar pochylenia koła i kąta zbieżności kół.
Pomiar kąta nachylenia osi skrętu kół.
Praca z trybami „Regulacja”.
Zapamiętywanie mierzonych parametrów.
Praca z programem archiwizującym klienta.
Wprowadzanie hasła i szczegółów.
Wyjdź z programu.
2.3. Treść i organizacja praca praktyczna
Celem praktycznej pracy studentów jest nauczenie ich umiejętności pracy z oponami i oponami samochodowymi niezbędnych w pracy specjalistów. Praktykuje się stawianie konkretnych pytań w krótkim czasie, a cały proces uczenia się nierozerwalnie wiąże się z rozwiązywaniem realnych problemów i odtwarzaniem istniejących warunków pracy.
ROZDZIAŁIII. OBSŁUGA EDUKACYJNO-METODOLOGICZNA KURSU
3.1. Środki zapewniające mistrzostwo w dyscyplinie
Lista materiałów środki techniczne Sale wykładowe powinny być wyposażone w meble specjalistyczne, techniczne pomoce dydaktyczne i specjalistyczne sprzęt projekcyjny(ekran wideo, projektor wideo, komputer osobisty(PC), połączone narzędzia obrazowe), a także techniki reprodukcji dźwięku.
Do prowadzenia zajęć wykładowych niezbędny jest zestaw sprzętu demonstracyjnego i (lub) edukacyjnych pomocy wizualnych do ilustracji tematycznych (prezentacje dotyczące konserwacji, diagnostyki i naprawy urządzeń elektrycznych i elektronicznych samochodów osobowych, plakaty, broszury itp.). Ilość wyposażenia technicznego ustalana jest na podstawie liczby uczniów w ścieżkach edukacyjnych.
3.2 Lista pytań przygotowujących do egzaminu
Fizyczne znaczenie terminu ustawienie geometrii kół.
Konieczność ustawienia geometrii kół.
Czynności przygotowawcze do regulacji jednostki sterującej.
Rodzaje regulacji.
Rodzaje stanowisk diagnostycznych.
Wysokość montażu.
Oś symetrii i oś odchylenia.
Poprzeczny kąt nachylenia osi skrętu kół.
Częstotliwość kontroli Kodeksu karnego.
Praca końcowa wykonywana jest na temat zaproponowany przez studenta i uzgodniony z prowadzącym zajęcia.
3.3. Wykaz literatury podstawowej i dodatkowej:
1. Mechanik samochodowy podręcznik szkoleniowy/ Wydawanie książek. Za kierownicą.2007 - s.272.
2. , Gaevsky V.V.. /Wydawanie książek Za kierownicą 2005 – s. 336.
Stosunkowo niedawno, bo zaledwie 150 lat temu, pojawiła się pierwsza na świecie opona – elastyczna gumowa osłona felgi. Produkt ten miał zapewniać komfortową jazdę i bezpieczeństwo w ruchu ulicznym z dużymi prędkościami. Prowadzi to do pęknięcia lub przebicia opony poważne wypadki. Dziś po świecie jeżdżą setki tysięcy samochodów czterokołowych, a każdy z nich wymaga wymiany lub naprawy na czas. I tutaj nie można obejść się bez posiadacza specjalności pedagogicznej - mistrza warsztatu oponiarskiego.
Jest to osoba z wykształceniem technicznym, posiadająca umiejętności pracy na nowoczesnych zakładach oponiarskich. Zawód wymaga umiejętności naprawy opon i komory wewnętrzne do samochodów ciężarowych, samochodów osobowych, motocykli i innych pojazdów. W warsztatach oponiarskich mistrz potrafi:
- usuń nacięcia po bokach;
- naprawić przewód;
- wyeliminować „przepukliny”;
- przywrócić integralność dysku.
Ponieważ specjalność montera opon koncentruje się na ustawianiu, montażu, pełnej obsłudze, naprawie i konserwacji urządzeń ruchomych, aby w pełni wykonać te prace, mistrz nie może obejść się bez umiejętności myślenia w przenośni. Oprócz wytrzymałości zwykły sklep z oponami nie może obejść się bez chęci wykonywania brudnej pracy ręcznej.
Czego uczą się monterzy opon?
W niedawnej przeszłości szkoły zawodowe kształciły techników warsztatów oponiarskich. Dziś zawód stał się poszukiwany i prestiżowy, a poziom przemysłu motoryzacyjnego wzrósł tak bardzo, że wymaga wysokiej jakości wiedzy. Dlatego uczelnie przejęły pałeczkę edukacyjną. W trakcie studiów młodzi ludzie uczą się:
- proces serwisowania sprzętu w sklepie oponiarskim;
- przygotowanie urządzenia do odbioru samochodów;
- proces wykonywania prac konserwacyjnych i regulacyjnych;
- jak przeprowadzić wykrywanie wad;
- proces montażu/demontażu kół;
- Jak przebiega bilansowanie?
- metody kontroli jakości okuć do opon;
- jak naprawić koła po stwierdzeniu ich uszkodzeń;
- wykonywanie obróbki mechanicznej elementów kół przy wykorzystaniu istniejącego sprzętu;
- jak przebiega proces wulkanizacji i wiele więcej.
Absolwenci po zdobyciu tej wiedzy raczej nie będą mieli pytań o to, z kim mogą pracować. Poza tym w sklepach oponiarskich nie ma zbyt wielu dobrych rzemieślników z podstawową wiedzą.
Zanim technicy warsztatu oponiarskiego wyruszą na własną rękę, muszą zdobyć podstawową wiedzę matematyczną oraz dobre zrozumienie procesów fizycznych i chemicznych. A tego trzeba się uczyć tam, gdzie pracują doświadczeni nauczyciele, którzy w niedawnej przeszłości sami manipulowali kołami. Tylko oni będą w stanie jasno i spójnie powiedzieć Ci, jak przeprowadzić specyfikację, dokonać pomiarów i określić konstrukcję przetwarzanego produktu.
Powiązane specjalizacje montera opon
„Gotowi” mistrzowie sklepów z oponami w książka pracy przydzielony jest numer 240123.07. Ale to nie znaczy, że profesjonalista może na tym poprzestać. Konieczne jest doskonalenie umiejętności i zdobywanie nowej wiedzy, pozwalającej w razie potrzeby zastąpić współpracowników. Przecież pod jednym dachem pracuje kilka osób, wykonując różne operacje mające na celu korekcję usterek „człon motorycznych”.
Operator wulkanizacji
Znalezienie prawdziwego operatora wulkanizacji – specjalisty, który kontroluje techniczny proces termoplastyfikacji, przygotowanie gumy i mieszanek gumowych, układ opon i obsługę urządzeń pomiarowych – nie jest łatwe, gdyż zawód ten jest nauczany w niewielu miejscach. Zajmuje się podłączaniem sprzętu i doprowadzaniem go do uzgodnionej mocy, monitorowaniem sprawności powierzonych mechanizmów, eliminowaniem zidentyfikowanych naruszeń i drobnych usterek w funkcjonowaniu urządzeń.
Wyważarka do opon
Wyważarka do opon sprawdza dokładność montażu koła specjalny sprzęt, wykonuje centrowanie, sprawdza wyważenie, oczyszcza miejsca niewyważenia, spłukuje benzyną i eliminuje niewyważenie za pomocą kleju gumowego.
Wprowadzacz aparatu
Osoby zakładające dętki zajmują się napełnianiem opon przekazanych do bieżnikowania przy użyciu skomplikowanych maszyn i specyficznych urządzeń. Specjaliści tego profilu wkładają komory gotowania, rozprowadzają wymuszonym powietrzem stopki opon, pokrywają wewnętrzne części produktów różnymi kompozytami lub pudrują ścianki opon. W końcowym etapie komory są napompowywane do wymaganego rozmiaru.
Wulkanizator
W odróżnieniu od innych specjalistów pracujących w sklepie z oponami, mistrz zajmujący się „uszczelnianiem” przebić i nacięć w oponach jest w stanie osiągnąć pewien sukces i wspiąć się po szczeblach kariery. Wulkanizatorów dzieli się odpowiednio na 2-6 kategorii, poziom wiedzy i umiejętności tych specjalistów jest zróżnicowany. Ale na początku swojej kariery zawodowej wszyscy uczą się podstaw przygotowania wyrobów gumowych do rozpoczęcia wulkanizacji: zakładają knoty na trzpienie, układają wykroje na blachach do pieczenia i ładują jednostki wulkanizacyjne. Po zakończeniu pracy wykonywane są osobne manipulacje w celu przygotowania do kolejnego etapu obróbki dętek lub opon.
Montażysta opon
Monter opon wykorzystuje w swojej pracy zestawy specjalistycznych narzędzi i skomplikowanych urządzeń. Urządzenia te ułatwiają założenie opon na bandaże, skorygowanie uszkodzonych miejsc, napompowanie komór powietrzem, sprawdzenie ciśnienia, określenie przydatności zespołu koła oraz określenie, czy wymagają one naprawy i jaka jest ich żywotność.
Normalizator
Specjalista ds. normalizacji pracuje nad doprowadzeniem masy wyrobów zawierających gumę do ustalonej normy, stosując sztuczne pęcznienie w termostatach zgodnie z reżimem technologicznym, wykonując w trakcie pracy inne procedury przewidziane przepisami.
Procesor materiału lateksowego
W swojej działalności przetwórca materiałów lateksowych wykorzystuje specjalne pistolety natryskowe działające na sprężone powietrze. Miejscem pracy tego pracownika są wyspecjalizowane komory, gdzie detale podawane są na przenośnik.
Nie zapominaj, że ta operacja dotyczy bezpośrednio bezpieczeństwa Twojego ruchu samochodem. Mechanik oponiarski musi posiadać zestaw specjalistycznej wiedzy, aby zapewnić klientowi wysokiej jakości usługi i udzielić mu przydatnych rekomendacji.
Oferujemy wyjątkowe zajęcia prawidłowe założenie opon. Mamy nadzieję, że przydadzą się nie tylko tym, którzy chcą opanować ten zawód, ale także tym, którzy mają już większe doświadczenie. A zwykłemu miłośnikowi motoryzacji nie zaszkodzi wiedzieć kilka rzeczy, aby opuścić stację opon z całkowitą pewnością, że wszystkie niezbędne prace związane z serwisowaniem samochodu zostały wykonane na właściwym poziomie i można bezpiecznie ruszać w drogę.
Parking
Prawidłowe parkowanie wymaga specjalnych oznaczeń. Jeśli mówimy o zmianie czterech kół, to samochód stoi na platformie. Zadaniem mistrza jest pomóc kierowcy w prawidłowym zaparkowaniu samochodu. Technik musi również upewnić się, że samochód jest stabilny i bezpiecznie zamocowany. To znaczy, czy jest on umieszczony na hamulcu ręcznym, czy też pod kołem znajduje się „bucik”?
Możliwe błędy
Większość stacji nie posiada „buta”. Uważają to za stratę czasu.
Podnoszenie samochodu
Podnośnik musi być zainstalowany konkretne miejsce i upewnij się o tym. Zaleca się stosowanie uszczelek gumowych, aby uniknąć uszkodzenia karoserii.
Możliwe błędy
Podnośnik nie jest prawidłowo zainstalowany. Mistrz nie był co do tego przekonany.
Dodatkowe informacje
Aby demontaż kół był wysokiej jakości, stacja musi być wyposażona w kilka rodzajów podnośników. Najlepsza opcja- hydrauliczny i pneumatyczny. Różnią się nośnością i prześwitem. Do obsługi „niskich” maszyn potrzebujesz podnośnik hydrauliczny. Wykorzystuje się go także podczas wizyty u klienta.
Odkręcanie nakrętek
Mistrz musi usunąć nakrętki. Jeśli na stacji nie ma klucza, ale używany jest zwykły klucz, nakrętki są usuwane przy opuszczonym samochodzie. Mistrz musi zdecydowanie sprawdzić, które dziury w dysku wziąć niezbędne narzędzie- albo klucz w kształcie krzyża, albo cienkościenna główka, albo główka z tworzywa sztucznego. Konieczne jest również sprawdzenie obecności „tajemnicy”. Jeśli jest dostępny, zabierz go od klienta. Na stacji musi być dostępny komplet głowic.
Możliwe błędy
Głównymi błędami są połamane siedzisko i wyrwane gwinty. Otwór montażowy nie jest sprawdzany. Przykładowo: w tuningowanych samochodach jest bardzo mały. Niektórzy próbują odkręcić nakrętkę za pomocą standardowej nasadki, a nie cienkościennej. Gorszą opcją jest próba uderzenia młotkiem w głowę.
Dodatkowe informacje
Często w sklepie z oponami pojawia się informacja, że stacja nie ponosi odpowiedzialności za połamane kolce. Można go również oderwać, jeśli właściciel samochodu wykona tę operację samodzielnie. Oczywiście przypadek jest brany pod uwagę, gdy odkręcanie odbywa się przy użyciu standardowego narzędzia fabrycznego, a nie przy użyciu, powiedzmy, rury. Przyczyną uszkodzenia szpilki jest to, że koło nie było zdejmowane przez długi czas, a metal jest stale narażony na działanie szkodliwego dla niego środowiska zewnętrznego, czyli soli, brudu, wody. Lub - zła jakość metalu, z którego wykonany jest sworzeń. Tak, czasami pojawia się taka uciążliwość, ponieważ poprzedni mistrz nieprawidłowo dokręcił nakrętkę i dokręcił ją. Zauważono, że szczególnie często pękają kołki Japońskie samochody-Mitsubishi,Toyota. Najprawdopodobniej z powodu złej jakości metalu. Nie smaruj sworznia. Na przykład olej stały, negrol, olej. Faktem jest, że po dokręceniu nakrętki cały ten smar jest ściskany, tworząc rodzaj uszczelki. Materiał smarny z czasem twardnieje, a następnie po prostu się kruszy. W ten sposób nakrętka pozostanie luźna. Spinkę do włosów można myć wyłącznie olejem napędowym, ale następnie należy ją wytrzeć do sucha. Lepiej czyścić szczotką drucianą.
Czyszczenie kół
Wymagany element proces technologiczny. Czyste koło jest kluczem do dokładniejszego wyważenia koła. Koło myją albo w łazience ręcznie, co jest mało estetyczne, albo w pralce, co jest bardziej efektywne.
Możliwe błędy
Czyszczenie koła szczotką może spowodować uszkodzenie tarczy.
Dodatkowe informacje
Mycie w samochodzie zapobiega uszkodzeniu tarczy, ponieważ koło myte jest plastikowymi kulkami, a wszystkie części trące są gumowe. W zależności od wielkości koła i stopnia zabrudzenia ustawiane są różne tryby czasowe mycia - od 30 do 120 sekund.
Obrót opony
Zawór odkręca się specjalnym śrubokrętem, którego jeden koniec umożliwia odkręcenie szpuli, drugi - nakrętki. Najpierw wykręca się stronę zewnętrzną, potem wewnętrzną. Podczas wirowania należy zwrócić uwagę na położenie zaworu. Można na nim umieścić czujnik ciśnienia. Jeśli nie będziesz o to dbać, łatwo można go uszkodzić. Nie dociskaj opony do końca – może to spowodować uszkodzenie. Lekko go nacisnąłem i obróciłem koło o 90-120 stopni.
Możliwe błędy
Aby zaoszczędzić czas montażu opon, na niektórych stacjach proces wirowania rozpoczyna się od napompowania opony. W takim przypadku prawdopodobne jest uszkodzenie stopki opony, a także samego sprzętu dociskowego.
Demontaż/montaż opon
Koło montowane jest na maszynie do wymiany opon i zabezpieczane obejmami. Podczas frezowania należy zwrócić uwagę, aby stopki opony odsunęły się od siedziska. Jeśli na przykład przeciwna strona nie opuści siedziska, może dojść do uszkodzenia ramy.
Montaż opony rozpoczyna się od środka.
Możliwe błędy
Jeśli mistrz jest nieuważny i nie monitoruje w wystarczającym stopniu procesu frezowania, uszkodzenie metalowej ramy jest całkiem możliwe.
Dodatkowe informacje
Zmieniacz opon muszą być wyposażone we wszystkie niezbędne urządzenia do wysokiej jakości frezowania opon. Na przykład plastikowe okładziny wszystkich części trących. Lepiej oczywiście mieć automat z funkcjami mocowania głowicy montażowej. W takim przypadku eliminuje się możliwość uszkodzenia dysku. Ponieważ kiedy mistrz naprawia głowę, automatycznie odsuwa się ona o 3-5 mm. Podważacze stosowane do przycinania muszą być specjalnie do tego celu zaprojektowane, to znaczy ich końcówki muszą być wygięte pod określonym kątem. Możesz także użyć specjalnych urządzeń, które znacznie ułatwiają pracę mistrza. Są to tak zwane multirollery, które są szczególnie przydatne przy frezowaniu opon niskoprofilowych.
Kontrola wzrokowa, smarowanie
Technik musi ocenić stan opony i sprawdzić, czy nie ma widocznych uszkodzeń. Zwłaszcza jeśli opona nie jest nowa. Niezbędna jest także ocena stopnia zużycia opony. Jeżeli wskaźnik zużycia jest już widoczny, mechanik powinien doradzić klientowi zdecydowaną wymianę opon. Przed frezowaniem należy smarować oponę wyłącznie pastą montażową, a nie mydłem, a tym bardziej - olej maszynowy, co po prostu niszczy oponę.
Możliwe błędy
Nieuważna kontrola wzrokowa. Stosowanie niezalecanych materiałów do smarowania.
Inflacja opon
Zgodnie z zaleceniami producentów opon jest ona napompowana do 4 atmosfer, co pozwala jej „siedzieć” na siedzeniu. Następnie ciśnienie jest dostosowywane do wartości wymaganej dla danej opony. Opony na życzenie klienta pompowane są powietrzem lub gazem. W tym drugim przypadku można zastosować dodatkową dyszę, która pozwala wytworzyć podciśnienie w kole przed napompowaniem go gazem.
Do dokładnego określenia potrzebny jest profesjonalny manometr. Należy pamiętać, że jest to instrument precyzyjny, wymagający ostrożnego obchodzenia się. Boi się ciosów i drżenia. Należy utrzymywać go w czystości.
Możliwe błędy
Nieuwaga podczas pompowania opon. Używanie manometru niskiej jakości.
Dodatkowe informacje
Musimy pamiętać, że kierowca nie musi wiedzieć, jakie ciśnienie powinno mieć jego opony. Mistrz musi wiedzieć lub wiedzieć, gdzie szukać. Zalecane ciśnienie jest podane na korku wlewu paliwa w samochodzie lub na nadkolu drzwi kierowcy.
Montaż koła
Najpierw musisz sprawdzić tarcza hamulcowa. Jeśli występują szpilki, w razie potrzeby wyczyść je szczotką drucianą. Upewnij się, że koło pasuje do wymaganych otworów. Śruby są instalowane ręcznie. Jeśli śruba jest przekrzywiona, żadne narzędzie jej nie „wyczuje”. Spowoduje to „wybicie” śruby z gwintu. Dokręcanie odbywa się również ręcznie - na krzyż. Nie ma potrzeby stosowania rur. Opuszczamy auto i dokręcamy ponownie aż do usłyszenia charakterystycznego metalicznego dźwięku. Możesz to dokręcić klucz dynamometryczny. Należy go ustawić na wymaganą siłę. Dokręca aż do kliknięcia.
Możliwe błędy
Koło nie pasuje do odpowiednich otworów. Śruby dokręca się za pomocą klucza, co może prowadzić do nieprawidłowego (niegwintowanego) dokręcenia. Używanie rury jako narzędzia...
Oczywiście montaż opon nie jest możliwy bez wyważenia kół.
Zalecenia, które mistrz powinien przekazać klientowi:
przynajmniej każdego ranka wizualnie monitoruj ciśnienie w oponach;
po wizycie w oponiarni, po przejechaniu 500-1000 km wróć na stację opon i wyważ koła;
przyjeżdżać na wyważenie co 3-5 tys. km, w zależności od stylu jazdy i warunków eksploatacji pojazdu;
Przy sezonowej wymianie opon pamiętaj o zaleceniu klientowi wymiany zaworów.
Wynika to z faktu, że latem ulega zniszczeniu za pomocą promieni ultrafioletowych, zimą - pod wpływem śniegu, wody, zmieniającej się temperatury środowisko. Ponadto zaleca się wymianę wszystkich czterech opon;
w razie potrzeby zwróć uwagę klienta na rozbieżności w rozmiarze opon i kół;
zalecić klientowi wymianę opon, jeśli wskaźnik zużycia opon jest już widoczny.
