nie masz pojęcia, jakimi samochodami, innymi niż samochody osobowe, może kierować posiadacz prawa jazdy kategorii B. Czy pojazd kategorii B ma ograniczenia dotyczące tego, jakimi samochodami można jeździć?
Wykaz pojazdów zaliczanych do kategorii B- W pierwszej kolejności należy wziąć pod uwagę kategorię główną, a następnie jej podkategorie.
- samochody nie zaliczane do kategorii „A” i ważące nie więcej niż 3500 kg; samochody i ciężarówki
- , liczba miejsc siedzących nie przekracza 9, łącznie z miejscem kierowcy;
kontrola powinna wynosić do 50 km/h. Naukę i prawo jazdy można rozpocząć dopiero od 18 roku życia.
Zasady prowadzenia pojazdów ciężarowych kategorii BSamochody ciężarowe to rodzaj transportu, który obejmuje również kategorię B. Jakimi pojazdami można jeździć do transportu ładunków?
Warto zaznaczyć, że jeśli nie posiadasz licencji, nie będziesz mógł studiować na BE. Ponadto minimalny okres posiadania praw musi wynosić co najmniej rok. Do egzaminu na prawo jazdy kategorii BE mogą przystąpić osoby, które ukończyły 19 rok życia.
- Główna lista ciężarówek dla „BU” obejmuje: pojazdy
- z przyczepą o masie przekraczającej 750 kg lub o masie przekraczającej masę niezaładowanego samochodu osobowego;
- zestaw ciężarowo-drogowy o masie do 3500 kg;
Dla tej kategorii obowiązują specjalne ograniczenia prędkości określone w przepisach ruchu drogowego. Zauważono, że kierowcom kategorii B trudno jest utrzymać tę prędkość, w przeciwieństwie do kierowców posiadających prawo jazdy kategorii C i CE. A to przede wszystkim zasługa zwykłego stylu jazdy: samochodem osobowym łatwiej jest prowadzić przy dużych prędkościach ze względu na mniejszą masę pojazdu i jego większą sterowność. Przyczepy i samochody dostawcze znacznie zwiększają masę całkowitą, więc szybka jazda prowadzi do poważniejszych konsekwencji.
Szczególnie ważne jest, aby osoby przewożące pasażerów w furgonetce lub ciężarówce przestrzegały ograniczeń prędkości. Dlatego maksymalna prędkość samochodów ciężarowych osobowych wynosi 60 km/h, niezależnie od tego, czy poruszają się w warunkach miejskich, po autostradzie, czy po autostradzie. Podczas jazdy ciężarówkami nieosobowymi dozwolona prędkość wynosi do 110 km/h na autostradach, do 90 km/h na autostradzie i do 60 km/h w obszarach zaludnionych.
Reasumując należy zaznaczyć, że po otrzymaniu uprawnień kategorii B ich właściciel może kierować pojazdami samochody osobowe do 3500 kg, rowery trójkołowe i quady o tej samej masie, samochody z przyczepą do 750 kg. Jeżeli masa przyczepy przekracza 750 kg wymagane będzie dodatkowe szkolenie na kategorię BE.
Kategorie i podkategorie praw jazdy często powodują zamieszanie wśród samych kierowców. Co więcej, mówimy nie tylko o tych, którzy zamierzają nauczyć się jeździć, ale także o tych, którzy prowadzą samochód już od dłuższego czasu. A jeśli w przypadku kategorii „A”, „B”, „C”, „D” wszystko jest mniej więcej jasne, to w przypadku ostatniego rodzaju prawa jazdy kategorii „E” może pojawić się całe mnóstwo zamieszania. Przyjrzyjmy się razem podstawowym zasadom.
Samochody kategorii „E”
W przeciwieństwie do wszystkich poprzednich kategorii prawa jazdy, które są przeznaczone do prowadzenia pojazdów różne typy samochody, kategoria „E” daje prawo do prowadzenia nie samego samochodu, ale przyczepa towarowa. Wyjaśnia to fakt, że uzyskanie niezależnej kategorii „E” jest niemożliwe, ponieważ stanowi ona dodatek do poprzednich kategorii. To znaczy ostatecznie prawo jazdy może mieć kategorie „BE”, „CE”, „DE”. Wyjaśnijmy, co kryje się za tak specjalną kombinacją liter.
Zwracamy również uwagę, że stosunkowo niedawno wprowadzono zmiany legislacyjne w zakresie wyznaczania dwóch ostatnich typów kategorii, precyzując rodzaje samochodów, które mogą być poruszane zgodnie z nowo wprowadzonymi podkategoriami „C1E” i „D1E”.
„C1E” oznacza możliwość prowadzenia pojazdów ciężarowych z przyczepą o masie większej niż 750 kg, przy czym jej masa docelowa nie może być większa od samego samochodu ciężarowego. Ale kategoria „D1E” oznacza prawo do kierowania minibusami o pojemności do 16 osób, do których dołączona jest przyczepa towarowa.
Kto i w jaki sposób może uzyskać prawo jazdy kategorii „E”?
Skrajny typ kategorii nie ma znaczenia dla większości kierowców, których możliwości prowadzenia pojazdu ograniczają się zwykle do kategorii „B”. Będąc warunkową kategorią specjalną, prawo jazdy typu „E” przeznaczone jest dla osób posiadających szczególne, udokumentowane umiejętności i zdolności do kierowania pojazdami ciężarowymi z dużymi przyczepami, często wykorzystywanymi do celów przemysłowych. Rozważmy główne kryteria dla kandydatów, którzy muszą otrzymać prawo jazdy kategorie z dodatkiem symbolu „E”.
Osoba ubiegająca się o kategorię „E” musi posiadać od 2 do 3 lat doświadczenia w prowadzeniu pojazdu, w zależności od kategorii, którą kierowca zamierza uzyskać (2 lata dla kategorii „BE”, „CE” i 3 lata dla „DE”). W związku z tym samochodami osobowymi i ciężarowymi z przyczepą można jeździć od 18. roku życia, a autobusami z przyczepą – dopiero od 21. roku życia.
Podstawowe doświadczenie w prowadzeniu pojazdu wymagane od kandydatów do kategorii „E” musi wynosić co najmniej 1 rok od daty otrzymania kategorii „B”, „C” i „D”.
Szkolenie w zakresie prowadzenia pojazdów z przyczepami kategorii „E” musi odbywać się wyłącznie w szkole nauki jazdy, która posiada licencję na kurs w tej konkretnej kategorii.
Osoby zamierzające uzyskać prawo jazdy z zezwoleniem „E” muszą przejść specjalistyczną komisję lekarską, gdzie oprócz tradycyjnych biegłych – okulisty i terapeuty, wymagana będzie uchwała psychiatry i narkologa.
Procedura uzyskania licencji kategorii „E”.
Uwaga! Samodzielne zdobywanie wiedzy teoretycznej i praktyczne przygotowanie do jazdy samochodem w celu zdania egzaminów uprawniających do uzyskania kategorii „E” jest surowo zabronione. Dopuszczenie do egzaminu w policji drogowej następuje dopiero po oficjalnym ukończeniu szkolenia w wyspecjalizowanej instytucji.
Na kursach motoryzacyjnych przygotowujących do kierowania pojazdami kategorii „E” studenci przechodzą podstawowe szkolenie teoretyczne: omawiane są wąsko ukierunkowane szczegóły przepisów ruchu drogowego, a także specjalny kurs dotyczący szkolenia medycznego.
Część praktyczna odbywa się na specjalnym torze wyścigowym, gdzie kierowcy mogą ćwiczyć wszystkie nabyte umiejętności pod okiem kompetentnego instruktora. Po ukończeniu wszystkich etapów szkolenia kandydaci zdają egzaminy: teoretyczny (na podstawie zadań testowych zawartych w biletach) i praktyczny (z pozytywną oceną z teorii): kierowcy proszeni są o wykonanie szeregu ruchów manewrowych na torze wyścigowym (jazda na odwrót, wstawiając samochód specjalne warunki itp.), a także zademonstrować umiejętności prowadzenia dużego pojazdu na drogach miejskich. Uwzględnia to prawidłowe spełnienie wszystkich wymagań dotyczących prowadzenia pojazdów z przyczepami towarowymi.
Umiejętność prowadzenia skomplikowanych i dużych pojazdów, określona w kategorii „E”, oznacza kompleksowe i sumienne szkolenie przyszłego kierowcy. Odpowiedzialność w studiowaniu teorii i pracowitość w praktyce minimalizują sytuacje siły wyższej, które mogą wystąpić na drogach podczas jazdy.
Liczba miejsc
Jeśli mówimy o pojemności autobusu, przedrostek „mikro” w pełni wyjaśnia niuanse tej podkategorii. Wszystkie samochody tego typu można podzielić na dwie grupy, w zależności od tego, jaka kategoria jest potrzebna minibusowi:
Samochody, którymi można kierować posiadając prawo jazdy kategorii B. Ich waga nie powinna przekraczać 3,5 tony, a liczba miejsc w kabinie nie może przekraczać ośmiu. Do tej grupy zaliczają się zazwyczaj małe minibusy lub duże SUV-y, które odpowiadają danemu limitowi masy.
Samochód, którym możesz kierować posiadając prawo jazdy kategorii „D”. Do tego typu należą wszystkie autobusy małej, średniej i dużej pojemności, dlatego też istnieje pewna gradacja w ramach tej kategorii. Do kierowania mikrobusami pasażerskimi z liczbą miejsc od 8 do 16 wydawane jest świadectwo „D1”. Licencje na duże pojazdy przeznaczone do przewozu osób oznaczone są symbolami „DE” i „D1E”.
Ograniczenia wiekowe
Prawa jazdy odpowiadające każdemu typowi pojazdu można uzyskać dopiero po osiągnięciu określonego wieku. A ponieważ prowadzenie minibusów z reguły wiąże się z transportem pasażerów, a co za tym idzie zwiększoną odpowiedzialnością za życie i zdrowie grupy osób, ograniczenia tutaj są więcej niż odpowiednie.
Szkolenie w zakresie prowadzenia samochodu z miejscami siedzącymi do 8 osób, czyli kategorii „B”, dozwolone jest od 17 roku życia. Ale nadal nie pozwolą ci prowadzić, nawet jeśli zdasz wszystkie testy i egzamin na prawo jazdy śpiewająco. Z uzyskaniem ważnego prawa jazdy będziesz musiał poczekać do osiągnięcia pełnoletności.
Dla zarządzania autobusy pasażerskie przy maksymalnie 16 miejscach potrzeba jeszcze więcej czasu. Szkolenie będziesz mógł rozpocząć nie wcześniej niż w wieku 21 lat, a autobus z pasażerami będą mogli Ci powierzyć dopiero wtedy, gdy Twój wrażenia z jazdy będzie trwało ponad trzy lata.
Krajowe czy zagraniczne?
Oprócz cech wyłącznie „konsumenckich”, wszystkie minibusy można podzielić na samochody produkcja krajowa i zagraniczne odpowiedniki. Pod wieloma względami ta klasyfikacja jest już przestarzała, choćby dlatego, że znaczna część „cudzoziemców” jest montowana na licencji przez rosyjskich rzemieślników i dlatego nie można już nazywać ich samochodami zagranicznymi. Chociaż jeśli weźmiemy pod uwagę na przykład Gazelę, Sobola czy Barguzina montowane w fabryce samochodów Gorky, chiński Groz Polarsun, stworzony na licencji Toyoty i przytulnego Mercedesa Vito, to tak... Tożsamość narodowa, jak mówią , jest oczywiste.
NA Rynek rosyjski W pasażerskim transporcie drogowym jedyną znaczącą konkurencją dla rosyjskich gazeli są jak dotąd modele chińskie. Dopasowują się do siebie pod względem pojemności, ponadto części zamienne do pojazdów azjatyckich są znacznie łatwiej znaleźć niż do tego samego Mercedesa.
TOP 5 najbardziej „rosyjskich” minibusów
Na liście najpopularniejszych samochodów tego typu w naszym kraju możemy wyróżnić pięć „gwiazdek”, które można spotkać niemal w każdym mieście, a nie tylko w jednym. Wiele z nich sumiennie obsługuje trasy miejskie, dzięki czemu są zawsze w zasięgu wzroku. I niektórzy to biorą wynajem vanów ponieważ jest to bardzo wygodne. Zatem... Najpopularniejsze minibusy kategorii „D”:
GAZ „Gazela” to model kompaktowy, o różnych konfiguracjach wnętrza, wyposażony w co najmniej 13 miejsc siedzących. Głównym argumentem przemawiającym za jest stosunkowo niski koszt maszyny i jej szybki zwrot z inwestycji. Statystyki wymownie mówią o ich popularności: 90% całej floty autobusów o małej pojemności na poziomie gmin stanowią gazele.
Mercedes Sprinter to arcydzieło koncernu Daimler-Benz. Uznawany jest za minibus średniej wielkości, mieszczący od 8 do (uwaga!) 30 miejsc. Idealny dla trasy podmiejskie, przestronny, dynamiczny, ekonomiczny, bezpieczny.
Peugeot Boxer jest bezpieczny, trwały, choć nie tak pojemny jak Mercedes. Ale to pierwszy pełnoprawny model z napędem na przednie koła, który podbił rosyjskie warunki terenowe.
Iveco Daly to zmysłowy Włoch, ma 26 miejsc (z kierowcą – 27), 2,3-litrowy silnik, 146 koni pod elegancką maską. Zaletami są napęd na tylne koła i wygodne elektryczne drzwi wewnętrzne.
Ford Tranzit to niemiecki samochód, uznawany za drugi po gazeli najpopularniejszy. Ma nieco większe wnętrze: pomieści 17 miejsc, a w dodatku stojąc tam zmieści się naprawdę sporo więcej ludzi niż w standardowym krajowym „Mikriku”.
Jeśli chodzi o minibusy kategorii „B”, większość z nich to minivany rodzinne, których różnorodność jest niesamowita. Wybór tych najpopularniejszych zależy bezpośrednio od potrzeb każdego właściciela, ograniczonych jedynie możliwościami materialnymi.
