Na ostatnim Salonie Motoryzacyjnym w Genewie uwaga publiczności skupiła się na hipersamochodzie Bugati Chiron, natomiast po drugiej stronie stał niesamowity supersamochód, który powstał w szalonych rękach szwedzkich inżynierów - Koenigsegg Regera 2016 roku.
Szwedzki „król” ze Szwecji o mocy 1500 koni mechanicznych zamierza stać się najpotężniejszym i najszybszym produkowanym hipersamochodem na świecie. Pomimo głównego zadania, jakim było uczynienie samochodu najmocniejszym i najszybszym, projektantom udało się opracować i zaprojektować nadwozie. Agresywny przód przypomina hybrydę kształtem reflektorów, ogromnymi dyfuzorami i wlotami powietrza. Aerodynamiczna konstrukcja nadwozia nie przewiduje możliwości oglądania się wstecz, w tym celu zostaną zainstalowane kamery i elektrycznie regulowane lusterka. Tylna część wygląda elegancko i kojarzy się z rakietą, która zaraz wystartuje. Nie można pominąć wielu rzeźbionych otworów wentylacyjnych i otworów aerodynamicznych.
Wnętrze Koenigseg Reger 2016
Wnętrze nowego Koenigseg Reger 2016 rok modelowy oferuje optymalne połączenie komfortu, funkcjonalności i oszczędności masy. Dostępne są sportowe fotele z włókna węglowego obszyte skórą, system informacyjno-rozrywkowy z ekranem dotykowym w stylu Tesli, a nawet system audio. Opcjonalna funkcja Autoskin umożliwia kierowcy automatyczne otwieranie drzwi, maski i bagażnika za pomocą aplikacji i lekkiego układu hydraulicznego.
Szybki jest 5-litrowy silnik V8 twin-turbo o mocy 1100 KM. i 1280 Nm momentu obrotowego. Oprócz tego na tylnej osi i na wale napędowym zamontowano trzy silniki elektryczne. W sumie pozwala to Koenigseggowi Regera zademonstrować muskulaturę łącznie dla 1500 „koni”. Przyspieszenie do setek zajmuje 2,8 sekundy. Oczywiście jest wolniejszy niż Chiron. Jednak model osiąga 400 km/h w zaledwie 20 sekund i tutaj wszyscy konkurenci są już w tyle. Silnik napędzany jest unikalną jednobiegową przekładnią Koenigsegg Direct Drive (KDD). Silniki elektryczne zasilane są z akumulatora o napięciu 800 V. Zmieniając konstrukcję akumulatorów i układu chłodzenia, inżynierom udało się schudnąć dodatkowe 25 kg.
Niech żyje król biblijnych proporcji, kosztujący 1,9 miliona euro i limitowany do 80 samochodów.
Trzeba przyznać, że mały chrześcijanin nadal nieco różnił się od przeciętnego rosyjskiego ucznia, gdyż był spadkobiercą starożytnej rodziny szlacheckiej i posiadał tytuł baroneta. Od dzieciństwa von Koenigsegg wykazywał zainteresowanie technologią, a już w wieku 14 lat składał i modyfikował swój motorower. W wieku 20 lat założył firmę Alpraaz AB zajmującą się dostawą artykułów spożywczych. To właśnie dzięki tej firmie młody Szwed był w stanie zgromadzić dla siebie kapitał, który później przeznaczył na rozwój ambitnego projektu – własnego supersamochodu, a dodatkowo otrzymał dla swojej marki dumny tytuł „Pierwszego szwedzkiego supersamochodu”. A kto nie byłby zadowolony, gdyby jego nazwisko przeszło do historii? Christian zrozumiał, że wielu entuzjastów przed nim nie udało się temu pomysłowi. Niezrażony problemami, w 1994 roku Koenigsegg otworzył firmę firma samochodowa Koenigsegg Automotive AB.
1994 - Powstaje Koenigsegg Automotive AB
Oprócz środków osobistych spadkobiercy tytułu kapitałem firmy stały się także dotacje na otwarcie nowej działalności ze Szwedzkiej Agencji Rozwoju Przemysłu. Główną ideą baroneta było stworzenie samochodu sportowego o cechach samochodu Formuły 1. 22-letni Christian nie tylko sam przemyślał projekt swojego dzieła, ale także pracował nad jego wyglądem, który jednak został później sfinalizowany przez projektanta przemysłowego Davida Craaforda.
Pierwszy prototyp nowego samochodu powstał półtora roku później, w 1996 roku, i stał się założycielem serii samochodów prototypowych, które poddano testom rozwojowym i pracom poszukiwawczym. Prace nad stworzeniem samochodu prowadzono dosłownie w ruchu. Tak więc pierwszy prototyp został przetestowany przez inżynierów firmy na drogach powszechne zastosowanie, dzięki czemu przyciągnął uwagę szwedzkiej policji.
Po zapoznaniu się ze szczegółami projektu szwedzka policja wydała nawet pozwolenie na testowanie samochodu na drogach, ale tylko… z ciałem. Tak, tak, podnieśli to inżynierowie firmy podwozie samochód, który nawet nie miał nadwozia! Zewnętrzne panele nadwozia były gotowe w mgnieniu oka, a supersamochód otrzymał pozwolenie na testy drogowe. Modelowanie komputerowe było szeroko stosowane na wszystkich etapach pracy nad samochodem.
1997 – Prototyp Koenigsegg SS
W 1997 roku na Festiwalu Filmowym w Cannes firma zaprezentowała swoje pierwsze dziecko. Publiczność była zainteresowana nowym supersamochodem, więc Christian zdał sobie sprawę, że musi wprowadzić swój pomysł do masowej produkcji. Prototypowy samochód nazwano Koenigsegg CC (Competition Coupe). Celem baroneta było pokonanie w szybkości legendarnego McLarena F1, ale tak się nie stało. Podczas testów samochód osiągnął prędkość 370 km/h, odbiegając od rekordu F1 o jakieś 2 km/h!
Konstrukcja samochodu opiera się na sztywnym aluminiowym nadwoziu typu monocoque, do którego przymocowane są zewnętrzne panele wykonane z materiałów kompozytowych. Zawieszenia stanowią niezależne, podwójne wahacze. Pod maską znajdował się zmodyfikowany silnik V8 z legendarnej serii silników Ford Modular. I żeby być całkowicie precyzyjnym, nie pod maską, a w podstawie, bo wszystkie modele Koenigsegga mają silnik umieszczony centralnie. Ponadto do 2015 roku były one tradycyjnie wyposażone w napęd na tylne koła.
Początkowo istniał 32-zaworowy silnik V8 o pojemności 4,6 litra, ale Koenigsegg zwiększył jego objętość do 4,7 litra, wytaczając cylindry, instalując kute tłoki i wał korbowy, a także instalując sprężarkę. Moc silnika wzrosła z seryjnego 300 KM. do 655 koni mechanicznych. Połączono go z 6-biegową manualną skrzynią biegów.
Przy tak lekkim ładunku, ważącym zaledwie 1200 kilogramów, supersamochód przyspieszał do „setek” w zaledwie 3,5 sekundy. Podczas testów otrzymano prototyp dobre opinie, ale samo zbudowanie szybkiego samochodu nie wystarczyło. Musiał także spełniać standardy bezpieczeństwa i ochrony środowiska. Dopełnieniem spartańskiego wnętrza samochodu były skórzane fotele, klimatyzacja i wysokiej klasy system audio. Zmodyfikowany samochód został zaprezentowany w 2000 roku na Salonie Samochodowym w Paryżu. Podobnie jak w Cannes, prototyp zebrał wiele entuzjastycznych recenzji, nie tylko wśród publiczności, ale także wśród wielu ekspertów. Samochód otrzymał kilka nagród za swój projekt, a szwedzki magazyn Automobil ogłosił Koenigsegga „Samochodem Roku w Szwecji”.
1 / 4
2 / 4
3 / 4
4 / 4
2002 - Koenigsegg CC8S
W 2002 roku prototyp SS został wprowadzony do produkcji masowej. Podstawowa różnica nowe auto od doświadczonych była zmodyfikowana konstrukcja przodu i tylne światła i zderzaki.
Główną cechą były unikalne drzwi podnoszone, zwane drzwiami „skrzydła owada” (nie mylić ze „skrzydłem mewy”!). Drzwi najpierw odłączają się od korpusu, a następnie odchylają do góry na unikalnych zawiasach z dwoma równoległymi ramionami, stworzonymi specjalnie dla Koenigsegg i zamykają się pod kątem prostym. Zawiasy obracają się na zawiasie z napędem silnikowym i popychają drzwi na zewnątrz po łuku. Drzwi wyposażone są w amortyzatory gazowe, więc do otwarcia takich drzwi potrzebna będzie niewielka siła. Ta konstrukcja pozwala otworzyć drzwi do środka limitowana przestrzeń, zapewniając wystarczającą swobodę działania przy wejściu/wyjeździe.
Środkową część dachu można było zdjąć i przy lekkim ruchu rąk coupe zamieniło się w otwartą targę kabrioletu. Różnice techniczne w stosunku do prototypu SS modelu produkcyjnego nie: ten sam silnik V8 o mocy 655 koni mechanicznych, 6-biegowa manualna skrzynia biegów i niezależne zawieszenie z dwoma wahaczami z przodu i z tyłu. W sumie wyprodukowano 6 samochodów CC8S.
1 / 3
2 / 3
3 / 3
2004 – Koenigsegg CCR
Christian na tym nie poprzestał i już w 2004 roku firma zaprezentowała swoje nowy model CCR. Dzięki zastosowaniu dwóch nowych sprężarek Lysholm oraz tytanowego układu wydechowego, 4,7-litrowy silnik V8 Forda, odziedziczony z modelu CC8S, został podkręcony do 806 KM. To ciekawe, ale prawdziwe: silnik wytwarzał taką moc na zupełnie niesupersamochodowej 92-oktanowej benzynie.
Silnik współpracuje z nową 6-biegową manualną skrzynią biegów włoskiej firmy CIMA. Nawiasem mówiąc, ta sama firma również współpracuje. Główne różnice zewnętrzne w stosunku do modelu CC8S to powiększone boczne wloty powietrza, zmodyfikowane tył samochód poprawiający właściwości aerodynamiczne konstrukcji, a także nowe reflektory. W sumie wyprodukowano 20 egzemplarzy za cenę 530 000 euro.Na życzenie w samochodzie można było zamontować 7-biegową manualną skrzynię biegów, ale wtedy cena samochodu wzrosła o 60 tysięcy euro.
23 lutego 2005 roku na torze wyścigowym Nardo we Włoszech samochód ten ustanowił nowy rekord świata prędkości maksymalnej wynoszący 388 km/h. Później jednak rekord ten został pobity przez Bugatti Veyron.
1 / 4
2 / 4
3 / 4
4 / 4
2006 – Koenigsegg CCX
Nowy model tradycyjnie został zaprezentowany publiczności podczas jesiennego Salonu Samochodowego w Paryżu. CCX to akronim od Competition Coupe X, gdzie X oznacza dziesiątą rocznicę pierwszego prototypu CC w 1996 roku. Samochód został zaprojektowany z myślą o rynku amerykańskim oraz z uwzględnieniem amerykańskich wymogów bezpieczeństwa i ochrony środowiska.
Ten sam kompresorowy silnik V8 o mocy 806 koni mechanicznych i pojemności 4,7 litra rozpędzał supersamochód do „setek” w 3,2 sekundy, a maksymalna prędkość zbliżył się do upragnionych 400 km/h. Nadwozie skorupowe ze stopu aluminium pozostało niezmienione, a panele zewnętrzne wykonano z materiałów kompozytowych. W sumie wyprodukowano dziesięć egzemplarzy CCX po cenie 630 000 euro każdy.
1 / 3
2 / 3
3 / 3
2007 – Koenigsegg CCXR
W 2007 roku firma wprowadziła na rynek mocno przyspieszoną wersję CCX, która otrzymała w nazwie kolejną literę - R. Silnik Forda z CCX został poważnie zmodyfikowany, nowy kompresor, kute tłoki i układ wydechowy wykonany z żaroodpornego zainstalowano stop Inconel. Moc osiągnęła 1018 KM.
Co ciekawe, takie wskaźniki osiągnięto poprzez napełnienie zbiornika paliwem przyjaznym dla środowiska – bioetanolem E85. Silnik może pracować na zwykłej benzynie, ale moc nie będzie już tak imponująca. Przy zastosowaniu konfiguracji o mocy 1018 koni mechanicznych samochód przyspiesza do „setki” w 3,1 sekundy, a prędkość maksymalna osiąga 402 km/h. Zewnętrznie CCXR nie różni się od modelu CCX i w rzeczywistości jest jego mocniejszą i przyjazną dla środowiska wersją. Cena samochodu przekroczyła 700 000 euro.
1 / 3
2 / 3
3 / 3
2007 – program wyścigowy, Koenigsegg CCGT
Oprócz najnowszego CCXR, na Salonie Motoryzacyjnym w Genewie w 2007 roku zaprezentowano prototyp wyścigowy nazwany Koenigsegg CCGT. Samochód przeznaczony do startów w wyścigach klasy FIA GT1 został zbudowany na bazie supersamochodu CCR. Aby spełnić wymagania techniczne tej klasy, samochód przeszedł kompleksową modernizację.
Z natywny silnik Z V8 wymontowano i wywiercono obie sprężarki, aby zwiększyć objętość do 5 litrów. Ponadto zainstalowano układ smarowania z suchą miską olejową, aby rozwiązać problemy głód ropy na zakrętach i wlot powietrza z wieloma przepustnicami, aby poprawić napełnianie cylindrów.
Moc nowego, wolnossącego V8 spadła o ponad 200 koni mechanicznych w porównaniu do wersji doładowanej – do 600 KM. W połączeniu z silnikiem skrzynia sekwencyjna Przekładnie CIMA z magnezową skrzynią korbową.
1 / 3
2 / 3
3 / 3
Zgodnie z regulaminem zawodów FIA GT1 Szwed wyposażony jest w zaawansowaną klatkę bezpieczeństwa i podnośniki pneumatyczne. Aerodynamikę samochodu opracowano z uwzględnieniem torów wyścigowych - pojawiło się tylne skrzydło i nowy dyfuzor, a z przodu zamontowano bardziej rozwinięty spojler. Jednak w trakcie przekształcenia prototypu w pełnoprawny samochód zmieniły się zasady homologacji w klasie GT1: do zaliczenia konieczne było wyprodukowanie partii co najmniej 50 egzemplarzy samochody produkcyjne.
Biorąc pod uwagę, że rocznie produkuje się nie więcej niż 25 samochodów Koenigsegg, marzenie o sportach motorowych trzeba było pożegnać. CCGT pozostał w jednym egzemplarzu, który nie był przeznaczony do startu w wyścigach.
2008 – Wydanie Koenigsegga
W 2008 roku Koenigsegg wprowadził specjalną wersję swoich samochodów o nazwie Edition. W sumie wyprodukowano 20 samochodów, z czego 14 było w edycji CCX i tylko 6 w edycji CCXR. Seria miała charakter czysto modowy: samochody wyróżniały się kołami wykonanymi z polerowanego aluminium i panelami nadwozia wykonanymi z niemalowanego włókna węglowego.
1 / 3
2 / 3
3 / 3
2009 – Koncepcja Koenigsegg Quant
W 2009 roku Koenigsegg zaskoczył wszystkich entuzjastów i fanów swoją koncepcją, która otrzymała właściwą nazwę Quant. To pierwszy samochód elektryczny marki i pierwszy samochód marki z więcej niż dwoma miejscami w kabinie. Co prawda Koenigsegg zajmował się jedynie projektowaniem czteromiejscowego samochodu elektrycznego, a za techniczne „wypełnienie” odpowiadała szwedzka firma NLV Solar AG, produkująca ogniwa i akumulatory fotowoltaiczne.
Konstrukcja prawie pięciometrowego samochodu elektrycznego opiera się na monocoque z włókna węglowego, na którym zawieszone są zewnętrzne panele aluminiowe. Na każdym z tylnych kół umieszczono dwa silniki elektryczne, które wytwarzają łącznie 512 KM. Quant jest zasilany poprzez akumulator elektrochemiczny FAES (Flow Accumulator Energy Storage) z akumulatorami przepływowymi. W odróżnieniu od konwencjonalnych akumulatorów litowo-jonowych, akumulatory przepływowe wykorzystują dwie oddzielne ciecze, w których rozpuszczone są substancje aktywne. Dwie pompy w sposób ciągły pompują elektrolit przez obszar pracy - stąd nazwa.
1 / 4
2 / 4
3 / 4
4 / 4
Zaletami takiej baterii w porównaniu z bateriami litowo-jonowymi są dłuższe zasoby i duża ilość cykle ładowania. Wady obejmują wysoki koszt i wybuchowość. Akumulator umieszczony jest w podstawie pod podłogą i umożliwia ładowanie na kilka sposobów. Oprócz zwykłych systemów odzyskiwania energii podczas hamowania i ładowania przewodowego, można także ładować z promieni słonecznych, które są wychwytywane przez specjalną powłokę nadwozia.
Niestety Koenigsegg nie miał wystarczających środków finansowych, aby kontynuować pracę nad tym wyjątkowym projektem. Jednak firma NLV nie traci nadziei na stworzenie samochodów produkcyjnych i założyła w Liechtensteinie firmę nanoFLOWCELL, która w 2014 roku zaprezentowała w Genewie eksperymentalny prototyp nanoFLOWCELL Quant F. Jest to jednak temat na osobny artykuł.
2010 – Agera Koenigsegga
Z okazji 15-lecia swojej firmy Christian von Koenigsegg wprowadza na rynek nowy model o nazwie Agera. W tłumaczeniu ze szwedzkiego słowo agera oznacza „przejść do działania”. Dokładnie to zrobiła marka, wypuszczając samochód, który stał się godnym konkurentem Bugatti Veyron.
Agera reprezentuje dalszy rozwój koncepcje poprzednich modeli marki. Podobnie jak poprzednicy, Agera jest dwumiejscowym hipersamochodem z aluminiowym nadwoziem typu monocoque i nadwoziem z włókna węglowego, zdolnym rozpędzić się do ponad 400 km/h. Samochód jest bardzo kompaktowy i ma zaledwie 4,2 metra długości.
1 / 3
2 / 3
3 / 3
Aerodynamika samochodu została starannie opracowana: pojawił się nowy przedni zderzak z rozwiniętym spojlerem, większe boczne wloty powietrza i nowy tylny zderzak z rozwiniętym dyfuzorem. Nie bez nowego skrzydła.
Pod maską samochodu kryje się opracowany przez inżynierów marki 5-litrowy silnik V8 z dwoma kompresorami. Podstawę ponownie zaczerpnięto z silnika Ford Modular, który przeszedł poważne zmiany. Jak pamiętamy, wolnossąca wersja tego silnika była testowana na wyścigowym prototypie CCGT. W wersji kompresorowej dla Agery nowy silnik ważący zaledwie 197 kg wytwarza ponad 960 KM. i moment obrotowy 1100 Nm.
Maksymalna prędkość Agery przekracza, jak już powiedzieliśmy, 400 km/h, a przyspieszenie do „setek” zajmuje około 3 sekundy. W której nowy silnik jest zgodny z najnowszymi normami środowiskowymi obowiązującymi w miejscach sprzedaży tej maszyny – w USA, Europie i na Bliskim Wschodzie.
Silnik posiada układ smarowania z suchą miską olejową, który obniża całkowity środek ciężkości pojazdu. Układ smarowania jest kontrolowany przez specjalny układ elektroniczny, która dzięki wysokowydajnej pompie olejowej pozwala na dostarczenie oleju w każdym, nawet najbardziej popularnym trudne warunki, uniemożliwiając normalną cyrkulację w silniku.
1 / 3
2 / 3
3 / 3
Siedmiobiegowa pudełko z robotem dwusprzęgłową skrzynię biegów opracowano wspólnie z CIMA. Dzięki równoległej pracy dwóch sprzęgieł zmiana biegów następuje niemal natychmiastowo. Dodatkowo w porównaniu do poprzedniej skrzyni biegów, nowa jest lżejsza i bardziej kompaktowa.
Dzięki tym wszystkim sztuczkom masa samochodu nie przekroczyła 1350 kg. Wśród nowych produktów znajduje się mechanizm różnicowy wysokie tarcie Z jednostka elektroniczna sterowanie, które jest uruchamiane w wymaganym momencie, po uprzedniej analizie przyspieszenia wzdłużnego i poprzecznego pojazdu, kąta skrętu, kąta pochylenia nadwozia, prędkości pojazdu i prędkości obrotowej silnika.
System obejmuje także inteligentną kontrolę rozdziału przyczepności pomiędzy dwoma tylnymi kołami napędowymi, która dostosowuje się do stylu jazdy pojazdu.
Wnętrze samochodu wykonano z drogiej skóry i Alcantary – zwłaszcza miękkiego zamszu, a także włókna węglowego i polerowanego aluminium. Wszystkie części wewnętrzne zostały wykonane specjalnie dla tego samochodu.
1 / 4
2 / 4
3 / 4
4 / 4
2011 – Koenigsegg Agera R
Dla tych, którzy uznają Agerę za niewystarczająco szybką, w 2011 roku firma wprowadziła jeszcze bardziej udoskonaloną wersję, która w nazwie otrzymała literę R. Najbardziej szalonym detalem nowego hipersamochodu była... skrzynia na dachu do transportu narty (nawiasem mówiąc, razem z nartami).
1 / 6
2 / 6
3 / 6
4 / 6
5 / 6
6 / 6
Silnik V8 firmy Agera jest przystosowany do pracy na mieszance bioetanolu i benzyny E85 i wytwarza monstrualną moc 1140 KM. i moment obrotowy 1200 Nm. Oprócz nowych kompresorów auto posiada także swobodniej oddychający układ wydechowy. To prawda, że jeśli silnik pracuje na zwykłej benzynie, jego właściwości będą odpowiadać właściwościom „zwykłej” Agery.
Niewielkim usprawnieniom uległa także aerodynamika samochodu – pojawił się nowy dyfuzor w tylnym zderzaku, powiększone skrzydło oraz przedni spojler. Kolejną ciekawą nowością był nowy niezależny Tylne zawieszenie Typ Triplex, opracowany wspólnie ze znaną firmą Ohlins. Tylne koła są połączone ze sobą belką, co umożliwiło montaż bardziej miękkich elementów elastycznych.
Aby zmniejszyć wagę, pusty dyski kół wypełniony powietrzem. Dzięki temu udało się schudnąć aż 20 kg z mas nieresorowanych. Prędkość maksymalna Agery R przekracza 440 (!) km/h, a przyspieszenie do „setek” zajmuje 2,7 sekundy.
2 września 2011 roku hipersamochód Koenigsegg Agera R ustanowił na torze testowym Koenigsegg 6 oficjalnych rekordów świata: rekordowe czasy przyspieszania od 0 do 300 km/h i 200 mil/h (322 km/h), najlepsze hamowanie od 300 km/h oraz 200 mil na godzinę i także Najlepszy czas wykonanie ćwiczenia „przyspieszanie do 300 km/h (200 mph) i hamowanie do 0”.
2013 – Koenigsegg Agera S
Supersamochód pozycjonowano jako model pośredni pomiędzy „zwykłą” Agerą a „gorącą” wersją Agery R. 5-litrowy silnik V8 został podkręcony do 1040 KM, a moment obrotowy osiągnął 1100 Nm. Przyspieszenie do „setki” w S zajmuje 2,9 sekundy, a prędkość maksymalna przekracza 400 km/h. Pierwszy Koenigsegg Agera S został sprzedany na specjalnej aukcji w Singapurze – jasnoniebieski samochód poszedł pod młotek za 4,2 miliona dolarów klientowi, który chciał pozostać anonimowy. Tym samym Agera S stała się najbardziej drogi samochód, który został sprzedany w Singapurze.
2013 – Koenigsegg Agera S Hundra
W 2013 roku firma zbudowała swój setny samochód, który otrzymał właściwą nazwę Agera S Hundra (w tłumaczeniu ze szwedzkiego oznacza „sto”). Pod względem technicznym samochód prawie nie różni się od Agery. 5-litrowy kompresor V8 rozwija aż 1030 KM. Przy takim „stadzie” przyspieszenie do „setki” zajmuje zaledwie 2,9 sekundy, a oficjalna prędkość maksymalna nie jest ujawniana, mówi się jedynie, że „przekracza 400 km/h”.
Osobliwość Samochód od braci to wyjątkowe wykończenie niektórych elementów 24-karatowym złotem. Tylny błotnik, rura wydechowa, a nawet sprężyny w zawieszeniu są pokryte złotem. Dodatkowo niektóre elementy wnętrza zostały pozłacane, np. niektóre przyciski i przełączniki zostały pozłacane. Jednorazowa Hundra została sprzedana anonimowemu kolekcjonerowi w Singapurze. Cena transakcji wyniosła 1,6 mln dolarów.
1 / 9
2 / 9
3 / 9
4 / 9
5 / 9
6 / 9
7 / 9
8 / 9
9 / 9
2014 – Koenigsegg One:1
Na Salonie Samochodowym w Genewie w 2014 roku firma zaprezentowała pierwszy na świecie megasamochód, Koenigsegg One:1. Nazwę nowego samochodu tłumaczy fakt, że jego stosunek mocy do masy wynosi 1:1, czyli każdy Konie mechaniczne przenosi tylko kilogram masy własnej. Moc samochodu wynosi jeden megawat, czyli 1360 KM. – właściwie dlatego twórcy nazywają swój samochód megasamochodem. Samochód bazuje na Agerze, ale jest głęboko zmodernizowany.
Wśród nowości warto zwrócić uwagę na aktywny kompleks aerodynamiczny. Elementy z włókna węglowego znajdujące się w przedniej części samochodu można wyginać za pomocą napędy hydrauliczne, co pozwala zwiększyć siłę docisku w zakrętach i zmniejszyć opory powietrza przy maksymalnych prędkościach. Nie mogli obejść się bez elektronicznie sterowanego skrzydła, które służy również jako dodatkowy hamulec aerodynamiczny.
Samochód wykonano tak lekki, jak to możliwe: elementy z włókna węglowego wykonano przy użyciu innego wzoru tkania, co umożliwiło zmniejszenie liczby warstw włókna węglowego. Z włókna węglowego wykonano nie tylko koła i siedzenia, ale nawet osłony przeciwsłoneczne (zużyto na nie kilkaset gramów).
5-litrowy silnik V8 Agery otrzymał nową turbosprężarkę o zmiennej geometrii, a część jej elementów wykonano na drukarkach 3D, co umożliwiło nieznaczne zmniejszenie masy. Nawet końcowa część tytanowego układu wydechowego została wykonana przy użyciu drukarek. Drukowanie warstwa po warstwie takiego produktu tytanowego zajmuje trzy dni. Firma uznała, że łatwiej będzie wydrukować w 3D serię sześciu sztuk, niż szukać firmy zewnętrznej, która podejmie się produkcji danej części.
1 / 4
2 / 4
3 / 4
4 / 4
Wśród innowacji warto zwrócić uwagę zawieszenie adaptacyjne ze zmienną prześwit. Co więcej, pamięć zawieszenia zawiera ustawienia najlepszych torów wyścigowych, a wyniki okrążeń można zapisać w smartfonie właściciela.
W sumie wyprodukowano 6 samochodów One:1. Cena modelu przekroczyła 2 miliony dolarów.
2015 – Koenigsegg Regera i Koenigsegg Agera RS
Na Salonie Motoryzacyjnym w Genewie 2015 firma zaprezentowała jednocześnie dwie nowości - megasamochód Regera i hipersamochód Agera w wersji RS.
Ponadto megasamochód nie ma tradycyjnej skrzyni biegów. Moment obrotowy przekazywany jest na koła za pośrednictwem systemu Koenigsegg Direct Drive poprzez silnik elektryczny bezpośrednio na oś, co praktycznie nie powoduje strat w przekładni.
Jak każda hiperhybryda, Regera może podróżować wyłącznie na napędzie elektrycznym, jednak zasięg ograniczony jest niewielkim akumulatorem (aby nie obciążać dodatkowo samochodu) i wynosi zaledwie 35 kilometrów. Samochód waży 1420 kilogramów, ale dzięki temu, że ma więcej mocy niż masy, jest w stanie rozpędzić się do „setek” w zaledwie 2,5 sekundy. Maksymalna prędkość nowej hybrydy nie została ogłoszona.
Hipersamochód otrzymał nowe aerodynamiczne nadwozie z elementami aktywnej aerodynamiki. Podobnie jak w przypadku innych Koenigseggów, środkowa część dachu samochodu jest zdejmowana. Otwieraniem drzwi, maski i bagażnika można sterować za pomocą pilota.
W standardowym wyposażeniu Regery znajduje się opracowany wspólnie z Apple system multimedialny z dziewięciocalowym ekranem dotykowym, skórzane wnętrze z napędami elektrycznymi i klimatyzacją. Za dodatkową opłatą zaoferują tytan system wydechowy, Ceramiczne hamulce tarczowe Brembo i koła z włókna węglowego.
W ciągu najbliższych pięciu lat wyprodukowanych zostanie łącznie 80 pojazdów hiperhybrydowych. Jak wyjaśnia firma, liczbę 80 wybrano nie bez powodu: w numerologii oznacza ona osiągnięcie i dominację. Cena samochodu sięga 1,9 miliona dolarów bez podatków.
Razem z Regerą na salonie samochodowym zaprezentowano ulepszoną wersję Agery o nazwie Agera RS. Rozwiązania zastosowane wcześniej w One:1 znalazły swoje miejsce w nowym modelu. Tak, były używane aktywne zawieszenie i karbonowe koła. Masa samochodu spadła do 1330 kg. 5-litrowy silnik V8 rozwija moc 1176 KM. i moment obrotowy 1280 Nm. Przyspieszenie od zera do „setek” wynosiło 2,8 sekundy, a prędkość maksymalna wynosiła 415 km/h. Nakład modelu został ograniczony do 25 egzemplarzy.
Przyszłe plany
Koenigsegg od kilku lat pracuje nad konstrukcją silnika, w którym za działanie zaworów odpowiadać będą sterowane elektronicznie siłowniki elektromagnetyczne, czyli każdy zawór będzie działał niezależnie. Dzięki temu pojawią się nowe zaawansowane opcje regulacji rozrządu, które poprawią osiągi silników. Według szefa firmy Christiana von Koenigsegga prace nad silnikiem z takim napędem są już prawie na ukończeniu, trwają testy prototypów. W ciągu najbliższych kilku lat Baronet spodziewa się wprowadzić tę technologię do produkcji na małą skalę.
Nieudany zakup SAAB-a
W 2009 roku koncern General Motors znajdowała się na skraju bankructwa na skutek kryzysu finansowego i pozbywała się części swojego majątku. Koenigsegg rozważał zakup szwedzkiej marki Saab, będącej częścią amerykańskiego koncernu. Maleńki producent supersamochodów zapewnił inwestycję na kwotę 600 milionów dolarów, pozyskując do współpracy szwedzki rząd, który nie chciał tracić pracy w Saabie, oraz chińską firmę BAIC. General Motors przyjął ofertę, ale negocjacje przeciągały się. Koncern GM obawiał się, że chińska firma uzyska dostęp do technologii przekazanych przez koncern Saabowi w ostatnich latach. Dalsze losy firmy opisaliśmy szczegółowo w nekrologu - 6 maja 2006 roku program samochodowy Top Gear przeprowadził jazdę próbną Koenigsegg CCX. Znany prezenter telewizyjny Jeremy Clarkson nie tylko pochwalił samochód za dynamikę przyspieszania i prędkość maksymalną, ale ostro skrytykował go za brak docisku. Następnie, w wyścigu o najlepszy czas okrążenia na torze wyścigowym programu telewizyjnego, samochód prowadzony przez „oswojonego kierowcę wyścigowego” Stiga uległ rozbiciu. Analizując wypadek, zespół doszedł do wniosku, że samochód byłby stabilniejszy, gdyby był wyposażony w tylne skrzydło. W dniu 28 maja 2006 roku firma dostarczyła do programu zmodernizowany CCX z tylnym skrzydłem. Następnie pod kontrolą Stiga samochód ustanowił rekord okrążenia na torze.
Produkcja samochodów Koenigsegg
Początkowo firma zlokalizowana była w małym szwedzkim miasteczku Olofstrom, a w 1997 roku przeniosła się do Margretetorp, na przedmieściach Ęngelsholm, gdzie nabyła niewielki teren pod fabrykę. W 2003 roku w fabryce miał miejsce poważny pożar, którego przyczyną okazała się być zwarcie. Na szczęście cała dokumentacja została uratowana i firma ponownie przeniosła się, zajmując stare lotnisko wojskowe położone niedaleko Engelsholm.
Stare hangary przekształcono w fabrykę, zainstalowano w nich sprzęt do montażu samochodów i jeden z budynków dawne lotnisko obecnie wykorzystywany jako biuro. Firma odnowiła stare pasy startowe, częściowo zamieniając dawne lotnisko w tor testowy, na którym Christian von Koenigsegg osobiście testuje wszystkie zbudowane przez siebie samochody. Posiadanie własnego pasa startowego pozwala firmie na przyjmowanie zamożnych klientów prywatnymi samolotami.
Firma produkuje do 20 samochodów rocznie. Każdy samochód budowany jest ręcznie na specjalne zamówienie. Firma produkuje własne jednostki napędowe i podzespoły pojazdów, jednak niewielką liczbę podzespołów i zespołów w dalszym ciągu kupuje od innych producentów. Dostawcami firmy są Ford (silniki), CIMA (skrzynie biegów), Ohlins (elementy zawieszenia), AP Racing i Brembo (układy hamulcowe).
Na czym polega „sztuczka” samochodów Koenigsegg?
1. Rekordy okrążeń na kilku znanych torach (np. tor testowy Top Gear, Hockenheimring, Laguna Seca, Nürburgring Nordschleife);
2. Stosunek mocy 1 do 1 w modelu One:1;
3. Kilka modeli do jazdy na mieszance benzyny i etanolu;
4. Wykorzystanie archaizmu jako podstawy Silnik Forda modułowy;
5. Projekt drzwi skrzydłowych Beetle.
Wszystkie modele 2019: kolejka samochody Koenigsegga, ceny, zdjęcia, tapety, specyfikacje, modyfikacje i konfiguracje, recenzje właścicieli Koenigsegg, historia marki Koenigsegg, recenzje modeli Koenigsegg, wideo jazdy próbne, archiwum modeli Koenigsegg. Również tutaj znajdziesz zniżki i gorące oferty od oficjalni dealerzy Koenigsegga.
Archiwum modeli marki Koenigsegg
Historia marki Koenigsegg / Koenigsegg
Koenigsegg (ros. Koenigsegg) to szwedzki producent ekskluzywnych supersamochodów. Firma została założona w 1994 roku przez Christiana von Koenigsegga, który miał wówczas zaledwie 22 lata. Młody Szwed postawił sobie za cel stworzenie ideału samochód sportowy. Pierwszym modelem zaprojektowanym przez Christiana był prototyp, który otrzymał karbonowy dach. Przez cały 1996 rok był testowany na torach wyścigowych i w tunelu aerodynamicznym Volvo. Po raz pierwszy szerszej publiczności prototyp Koenigsegg SS został zaprezentowany na Festiwalu Filmowym w Cannes w 1997 roku. Później podpisano pierwsze kontrakty międzynarodowe. Już w 2000 roku na Salonie Samochodowym w Paryżu gotowy był model produkcja seryjna, a już w 2002 roku pierwszy zmontowany samochód CC8S.
Po pożarze w produkcji w 2003 r. firma Koenigsegg przeniosła się do swojej obecnej lokalizacji – dawnej bazy myśliwców o powierzchni 4000 m2, w której wcześniej mieściła się BBC Szwecja. Przy budynkach znajduje się pas startowy o długości 1,7 km – tor ten idealnie nadaje się do testowania pojazdów dużych prędkości. Wielu klientów Koenigsegg korzysta z możliwości wylądowania prywatnymi odrzutowcami na pasie startowym w pobliżu drzwi fabryki. Dla osób podróżujących helikopterem przed głównym wejściem znajduje się lądowisko dla helikopterów. Cecha charakterystyczna samochody marki Koenigsegg to indywidualność każdego modelu i wysoka jakość charakterystyka prędkości. Takie podejście pozwoliło projektantom i konstruktorom na realizację szerokiej gamy innowacyjnych pomysłów.
W 2007 roku firma wprowadziła na rynek pierwszy na świecie „zielony” supersamochód, który może być zasilany biopaliwem E85 i wytwarza moc 1018 KM. W 2010 roku na Salonie Motoryzacyjnym w Genewie zaprezentowano nową Agerę z 5-litrowym turbodoładowanym silnikiem V8. Rok później udoskonalony model Koenigsegg Agera R pobił Rekord Guinnessa, przyspieszając do 300 km/h w zaledwie 14,53 sekundy. W 2015 roku rekord ten został ponownie pobity – supersamochód Koenigsegg One przekroczył granicę 300 km/h w 11,92 s. Jesienią 2017 roku model Agera RS o mocy 1341 koni mechanicznych prześcignął 1500-konnego Bugatti Chiron, uznawanego wcześniej za najszybszy samochód. Szwedzki supersamochód potrzebował zaledwie 36,44 sekundy, aby przyspieszyć do 400 km/h, a następnie całkowicie wyhamować, pokonując cel Rekord Chirona 41,96 s.
W 2010 roku na Salonie Motoryzacyjnym w Genewie szwedzka firma, która szybko zadomowiła się na rynku hipersamochodów, zaprezentowała nowego Koenigsegga Agerę, zaprojektowanego w celu zastąpienia poprzedniego modelu CCX.
Data prezentacji samochodu nie była przypadkowa. Podobnie jak w innych przypadkach, wiązało się to z okrągłą datą, tym razem z 15. rocznicą założenia firmy.
Christian von Koenisegg z charakterystyczną dla Skandynawów uporem podjął próbę zdobycia kolejnego szczytu i nie można powiedzieć, że próba się nie powiodła. Model zbliżał się do granicy 400 km/h, co uczyniło ją jedną z najbardziej szybkie samochody w momencie wydania.
W 2011 roku pojawiła się udoskonalona wersja Agery R, a w 2013 roku przeszła ona zakrojoną na szeroką skalę zmianę stylizacji, w wyniku której samochód jest w stanie rozpędzić się do 440 km/h, co stawia go na równi z Bugatti Chirona.
Podobnie jak wszystkie hipersamochody zdolne do rozwijania prędkości przekraczających 350 km/h, Koenigsegg Agera ma niemal idealne aerodynamiczne kształty i minimalny współczynnik oporu powietrza.
Supersamochód jest dosłownie wciśnięty w ziemię – wysokość całkowita wynosi zaledwie 1120 mm, a prześwit 100 mm – zapewniając w ten sposób wystarczające docisk, zwłaszcza przy dużych prędkościach.
Karoseria samochodu jest wykonana w całości z włókna węglowego, aby zmniejszyć całkowitą masę i ma konstrukcję przypominającą targę, chociaż sam nadwozie monocoque jest wykonane z trwałego i lekkiego stopu aluminium. Przednia szyba zabezpieczona we wzmocnionej ramie, która stanowi dodatkowy element usztywniający nadwozie.
W tylnej części kokpitu znajdują się wysuwane pałąki. Dach w środkowej części jest zdejmowany – w razie potrzeby chowany jest do specjalnego schowka z tyłu nadwozia, zamieniając hipersamochód w roadstera.
Wydłużone ku górze reflektory są harmonijnie rozmieszczone na wydatnych, atletycznych błotnikach, które tworzą zakrzywioną linię maski. Rozgałęźnik zamontowany pod przednim zderzakiem kieruje dopływający strumień powietrza do dwóch objętościowych wlotów powietrza, skąd jest on przekierowywany w celu wydmuchania mechanizmów przednich hamulców.
Uderzającą cechą Koenigsegg Agera jest unikalna konstrukcja mechanizmu drzwi, tzw "skrzydło chrząszcza". W przeciwieństwie do „skrzydła mewy”, w którym otwór jest wykonany ściśle do góry, tutaj drzwi są najpierw oddzielane od korpusu o 15 mm na specjalnym zawiasie, a następnie obracają się w górę i do przodu pod kątem 90 stopni. Oprócz swojej wyjątkowości, konstrukcja ta jest dość praktyczna - możesz zaparkować w dowolnym miejscu, a wysiadanie z samochodu nie będzie stanowić problemu.
Wnętrze
Salon jest ucieleśnieniem szwedzkiej zwięzłości i najnowszej technologii. Głównym materiałem wykończeniowym jest ultralekki karbon – wykonano z niego niemal wszystko, od paneli wewnętrznych po ramę siedziska.
Fotele i boczki drzwi obszyte są wysokiej jakości Alcantarą w różnych odcieniach schemat kolorów na życzenie klienta. Na konsoli środkowej znajduje się wyświetlacz systemu pokładowego, pod którym w okręgu znajdują się klawisze sterujące.
Mały kierownica mają lekko owalny kształt, nawiązujący do najlepszych tradycji wyścigowych, a poniżej znajdują się łopatki zmiany biegów. Panel niezwykły – ma tylko jedną masywną tarczę zainstalowaną pośrodku, a po bokach znajdują się dodatkowe skale różnych systemów pokładowych.
Zespół napędowy i skrzynia biegów Agera
Szwedzkim inżynierom należy się uznanie za to, co udało im się wycisnąć z silnika. Pod maską kryje się stosunkowo niewielki jak na sportowy samochód silnik. Koenigsegg aluminium V8 autorska konstrukcja oparta na silniku Ford Modular, o pojemności zaledwie 5,0 litrów.
Inżynierom udało się z tego wycisnąć aż 940 KM przy 6900 obr./min, dzięki szeregowi innowacji technicznych i doładowaniu biturbo pod ciśnieniem 1,3 bara. Silnik posiada układ smarowania z suchą miską olejową, co umożliwiło obniżenie go jak najniżej, co pozwoliło obniżyć środek ciężkości i poprawić rozkład masy. Moment obrotowy wynosi około 1000 Nm i dostępny jest już w zakresie od 2700 do 6150 obr/min.
Używany jako przekładnia Skrzynia sekwencyjna 7-biegowa z dwoma sprzęgłami i łopatkami zmiany biegów przy kierownicy. Został opracowany przez firmę Koenigsegg we współpracy z CIMA. Jego konstrukcja zapewnia natychmiastową reakcję na zmianę biegów.
Hypercar posiada napęd na tylne koła, a dla poprawy prowadzenia i ostrego pokonywania zakrętów został wyposażony w inteligentny system kontroli rozdziału trakcji, który pozwala na zmianę obciążenia pomiędzy kołami napędowymi.
Charakterystyka prędkości bardzo wysoko:
- prędkość maksymalna – 390 km/h;
- przyspieszenie od 0 do 100 km/h – 3,1 s;
- od 0 do 200 – 8,9 s;
- od 0 do 300 – 14,53 s;
- pełne hamowanie od 300 do 0 – 6,66 s.
Przy normalnej jeździe autostradowej (do 200 km/h) 80-litrowy zbiornik wystarczy na około 600-650 km. Po osiągnięciu prędkości powyżej 200 km/h wskaźnik spada prawie 2 razy.
Aby zapewnić skuteczne hamowanie, samochód wyposażony jest w wysokowydajną wentylowaną ceramikę Tarcze hamulcowe ze wspornikami pozycji serwa. Na przedniej osi zamontowane są tarcze o średnicy 392 mm i grubości 36 mm z 6-cylindrowymi zaciskami, na tylnej osi 380 mm, o szerokości 34 mm i 4-cylindrowe.
Dane techniczne
Cena
Pod względem kosztów hipersamochód zajmuje jedną z najwyższych pozycji. W podstawowej konfiguracji, czyli bez montażu opcji w postaci niestandardowego wykończenia wnętrza, pakietu zimowego itp., cena Koenigsegg Agera wynosi około 1 400 000 dolarów (79,1 mln RUB).
Samochód obecnie nie jest produkowany, gdyż ustąpił miejsca mocniejszej Agerze R.
Wideo
