Przygotowując artykuł, autorzy muszą spełnić następujące wymagania:
Rejestracja listy referencji
- Spis literatury sporządzony jest zgodnie z GOST 7.1--2003 „ZAPIS BIBLIOGRAFICZNY. OPIS BIBLIOGRAFICZNY. Wymagania ogólne i zasady kompilacji.”
- Prawidłowość rejestracji sprawdza VSU ZNL.
- Odniesienia w tekście podano w nawiasach kwadratowych: .
- Tytuł artykułu musi być poprzedzony uniwersalnym kodem dziesiętnym (UDC). Kod UDC Twojego artykułu można znaleźć na stronie internetowej. Można określić kilka kodów UDC.
- Następnie przez pustą linię następuje tytuł artykułu, wpisany pogrubioną czcionką, WIELKIMI literami i umieszczony pośrodku.
- Następnie poprzez pustą linię, czcionką pogrubioną, wskazano nazwiska i inicjały autora oraz współautorów (jeśli są współautorzy). Pomiędzy nazwiskiem i inicjałami oraz pomiędzy inicjałami muszą znajdować się spacje.
- W następnym wierszu kursywą wskazane jest główne miejsce pracy (nauki).
- Następny:
- streszczenie i słowa kluczowe w języku rosyjskim;
- streszczenie i słowa kluczowe włączone angielski,
- tekst artykułu,
- bibliografia,
- tytuł artykułu w języku angielskim,
- informacje o autorach. Informacje o autorach obejmują nazwisko, imię, patronimikę autora i wszystkich współautorów w pełnej wersji w języku rosyjskim i angielskim, numer telefonu kontaktowego, adres e-mail, miejsce pracy lub nauki (w przypadku studentów należy podać swojego opiekuna).
Pisanie w WORD i TECH
- Nazwa pliku musi zawierać nazwisko i inicjały autora.
- Parametry strony: marginesy: lewy, prawy - 2,4 cm; górna 2,2 cm; dolny - 3,2 cm; Nie ma numeracji stron.
- Tekst jest drukowany w odstępach co 1,15, czcionką Times New Roman o wielkości 14 pkt.
- Akapity są oddzielone od siebie jednym znacznikiem końca akapitu, szerokość wcięcia akapitu wynosi 1,25 cm (Format > Akapit), tekst zaczyna się od lewej krawędzi i jest wyrównywany na szerokość; Tekst jest wpisywany za pomocą łączników.
- Wszystkie słowa w akapicie oddziela się tylko jedną spacją.
- Przed znakami interpunkcyjnymi nie ma spacji, a po nich jest jedna spacja.
- Konieczne jest odróżnienie łączników (na przykład niebiesko-szarych) od myślników (1998-2000, naszym celem jest przedstawienie dowodów).
- Tworząc listy, używaj myślników, rombów, gwiazdek itp. Nie należy ich używać.
- Podczas wpisywania tekstu w TeX-ie kursywę ustawia się za pomocą polecenia \it, a pogrubienie za pomocą polecenia \bf.
Formatowanie formuł w programie WORD
- Wszystkie formuły wpisuje się w edytorze MS Equation lub Math Type.
- Wielkość czcionki we wzorach musi odpowiadać wielkości czcionki tekstu tj. 14 pkt, wielkość czcionki indeksów we wzorach wynosi 9-10 pkt;
- Wzory numerowane (numerowane są tylko te, do których odwołuje się tekst) umieszcza się w osobnej linii i umieszcza na środku.
Formułowanie formuł w TEX-u
- Wzory numerowane należy umieścić w osobnej linii. Formuły są wyśrodkowane.
- Numerowanie odbywa się za pomocą polecenia \eqno, wyłącznie cyframi arabskimi w kolejności rosnącej od jednego. Numerować należy tylko te wzory, do których powołano się w tekście.
- Zabrania się używania we wzorach liter alfabetu rosyjskiego.
Projektowanie rysunków
- Rysunki znajdują się pośrodku.
- Rysunki muszą być czarno-białe (dozwolone są rysunki o wysokim kontraście z odcieniami szarości).
- Rysunki nie powinny sięgać marginesów poza granice tekstu głównego.
- Rysunki należy omówić w tekście, ponumerować i podpisać.
- Podpisy pod rysunkami pisane są kursywą i umieszczone pośrodku.
- Na rycinie nie należy umieszczać podpisów pod rysunkami.
- Nie używaj wzorów półtonowych ani pełnych wypełnień.
Projekt stołu
- Tabele muszą być wymienione w tekście, ponumerowane i zaopatrzone w nagłówki.
- Tabele nie powinny wykraczać poza granice tekstu głównego.
- Rozmiar czcionki we wszystkich tabelach musi być taki sam.
- Jeśli tabela nie mieści się na jednej stronie, to przy dzieleniu należy powielić nagłówek tabeli lub dodać wiersze z numeracją kolumn.
PMM
maszyna pneumomechaniczna
Słownik: S. Fadejew. Słownik skrótów współczesnego języka rosyjskiego. - Petersburg: Politechnika, 1997. - 527 s.
maszyna do podlewania
Słownik: S. Fadejew. Słownik skrótów współczesnego języka rosyjskiego. - Petersburg: Politechnika, 1997. - 527 s.
PMM
„Matematyka stosowana i mechanika”
wydanie, matematyka.
PMM
maszyna do mostu promowego
Słownik: Słownik skrótów i skrótów armii i służb specjalnych. komp. A. A. Szczelokowa. - M .: Wydawnictwo AST LLC, Wydawnictwo Geleos CJSC, 2003. - 318 s.
PMM
mobilny warsztat mechaniczny
PMM
zmodernizowany pistolet Makarowa
PMM
zarządzania produkcją i marketingu
Źródło: http://www.neic.nsk.su/faculties/ief/pmm/
Przykład użycia
Katedra PMM
PMM
pomywaczka
Słownik skrótów i skrótów.
Akademik
2015. Zobacz, co „PMM” znajduje się w innych słownikach:
PMM-2M- ... Wikipedii PMM-2- maszyna mostu promowego. Pojazd promowo-mostowy PMM 2 przeznaczony jest do pokonywania zbiorników i pojazdów samobieżnych przez przeszkody wodne.
instalacje artyleryjskie i inny sprzęt wykonany na bazie zbiornika. Modyfikacją PMM 2 jest PMM 2M. Spis treści 1... ...Wikipedia
PMM PMM 12
PMM- Typ: 9 mm pistolet Makarowa zmodernizowany PMM 12 9 mm pistolet Makarowa zmodernizowany PMM 8 Indeks GRAU 56 A 125M Na początku lat 90-tych próbowano poprawić jakość PM przede wszystkim poprzez wprowadzenie nowego, wzmocnionego... .. Wikipedii - Pistolet Makarowa Pistolet Makarowa Typ: Pistolet Kraj: ZSRR ... Wikipedia
- maszyna pneumomechaniczna mobilna maszyna mechaniczna do podlewania warsztatu Matematyka stosowana i mechanika (magazyn) ... Słownik rosyjskich skrótów
PMM „Wolna”- Maszyna mostowa promowa PMM Producent... Wikipedia Premier Makarow (PMM)- Pistolet Makarowa PM / PMM / IZH 71 (ZSRR/Rosja) Standardowy pistolet PM Produkcja radziecka Zmodyfikowany pistolet Makarowa (PMM). obok nowy magazynek na 12 nabojów PM w dziale Kaliber: 9x18mm; 9x18 PMM Długość: 161 mm… …
Encyklopedia broni strzeleckiej
Wikipedia W czasopiśmie publikowane są oryginalne badania z zakresu mechaniki teoretycznej i stosowanej, artykuły z zakresu mechaniki teoretycznej, mechaniki cieczy i gazów oraz mechaniki ciał stałych odkształcalnych.
- Archiwum artykułów naukowych
z czasopisma „Matematyka Stosowana i Mechanika”
PRĘDKOŚĆ CZĄSTEK, RÓWNANIE PRĘDKOŚCI I UNIWERSALNA ASYMPTOTYKA DLA WYDAJNEGO MODELOWANIA SZCZĘKOWANIA HYDRAULICZNEGO LINKOV A.M. - 2015 front płynny, asymptotyczna postać równania ciągłości (CE) identycznie spełnia SE dla nieosobliwego lub słabo osobliwego wycieku. W przypadku silnie osobliwego wycieku typu Cartera asymptotyczna postać CE daje uogólnione równanie prędkości. Pokazujemy, że dla zerowego opóźnienia układ składający się z asymptotycznego CE, równania sprężystości i warunku złamania definiuje uniwersalne asymptotyczne rozwiązanie (uniwersalny parasol asymptotyczny) problemu HF.
- CHARAKTERYSTYKA DYNAMICZNA PRAWIDŁOWOŚCI USZKODZENIA ZAPORY GRAWITACYJNEJ
CHEN J.Y., LI J., XU Q., ZHANG C.B., ZHAO C.F. - 2015
Do badania uszkodzeń betonowych zapór grawitacyjnych zaproponowano przybliżoną metodę probabilistyczną pierwszego rzędu opartą na metodzie pseudowzbudzenia (PEM). W ramach metody wyznacza się sztywność stochastyczną pod wpływem stochastycznego źródła zaburzeń drugiego rzędu małości. Metoda obejmuje następujące kroki. Po pierwsze, MPV i model uszkodzeń Mazara służą do analizy metody obliczeń wartości oczekiwanej i zmienności uszkodzeń tamy wzbudzonych obciążeniem losowym (trzęsienie ziemi) pod statycznym obciążeniem początkowym. Następnie bada się ewolucję rozkładu prawdopodobieństwa uszkodzenia tamy pod wpływem naprężeń rozciągających w oparciu o teorię zaburzeń. Na koniec podano przykład numeryczny w celu sprawdzenia poprawności modelu i analizy zbieżności i stabilności odpowiednich obliczeń numerycznych. Wyniki obliczeń pokazują, że oczekiwane rozkłady prawdopodobieństwa uszkodzeń pod wpływem zaburzeń losowych są stabilne. W porównaniu do MPV, cechy charakterystyczne Zaproponowana metoda umożliwia probabilistyczną analizę nieliniowej odpowiedzi betonowej zapory grawitacyjnej. Przybliżona probabilistyczna metoda analityczna pierwszego rzędu do badania uszkodzeń betonowych zapór grawitacyjnych, oparta na metodzie pseudowzbudzenia (
- SAMOPODOBNE ZADANIA DOTYCZĄCE SPRĘŻANIA GAZU DOSKONAŁEGO I JEGO ROZPRĘŻANIA OD PUNKTU
WALIEW CH.F., KRAIKO A.N. - 2015
Rozważane są rozwiązania samopodobne opisujące jednowymiarowe nieustalone przepływy idealnego (nielepkiego i nieprzewodzącego ciepła) gazu doskonałego. Jeżeli w znanym problemie izentropowego sprężania gazu do płaszczyzny, osi lub środka symetrii (dalej do środka symetrii - CS) o wskaźniku samopodobieństwa równym jeden, wynikiem sprężania jest jednorodny przepływ poruszający się w kierunku CS, wówczas pojawia się dobrze znany problem hamowania takiego przepływu przez ciągłą falę środkową i sąsiadującą z nią falę uderzeniową (w płaskim przypadku - jedną falę uderzeniową). Za falą uderzeniową pochodzącą z centralnego centrum gaz jest w spoczynku. Zmiana znaków czasu i prędkości w rozwiązaniach opisujących izentropowe, skończone sprężanie gazu daje wyobrażenie o ewolucji przepływu podczas równomiernego rozprężania gazu z CS. Inne dobrze znane rozwiązania samopodobne o wskaźniku samopodobieństwa wynoszącym jeden dają nieograniczone izentropowe sprężanie skończonej masy gazu do CS („kompresja do punktu”). Przy takiej kompresji gęstość, ciśnienie, energia wewnętrzna i prędkość sprężonego gazu są nieskończone, a entropia jest skończona. Entropia jest skończona nawet po zatrzymaniu gazu przez falę uderzeniową pochodzącą z centralnego centrum. Rozwiązano nowy samopodobny problem dotyczący „rozszerzania się z punktu” (płaszczyzny lub CS) skończonej masy „gorącego” gazu o nieskończonej energii początkowej, zerowej prędkości i skończonej entropii. W nowych rozwiązaniach (ze strefą pustki w pobliżu CS i bez niej) ze względu na „całkę masową” (jej rola jest podobna do roli całki energii w problemie silnego wybuchu) wszystkie trajektorie gorącego cząstki gazu to linie stałości zmiennej samopodobnej ze wskaźnikiem samopodobieństwa uzyskanym z analizy wymiarowej. Omówiono wpływ na znalezione rozwiązania skończonej gęstości początkowej zimnego gazu otaczającego sprężony gaz, powstałe rozwiązanie lokalnie samopodobne oraz czasami paradoksalne cechy rozwiązań samopodobnych podczas lotu w przestrzeń kosmiczną.
- MODELE ANALITYCZNE TRAJEKTORII PRZESTRZENNYCH DO ROZWIĄZYWANIA PROBLEMÓW NAWIGACYJNYCH
SOKOLOV S.V. - 2015
Rozważana jest synteza analitycznych modeli przestrzennych trajektorii, pozwalająca na minimalizację składu kompleksu pomiarowego i kosztów obliczeniowych przy rozwiązywaniu problemów nawigacyjnych.
- ASYMPTOTYCZNE ROZWIĄZANIE PROBLEMU ELEKTROELASTYCZNOŚCI DLA POWŁOK PIEZOCERAMICZNYCH POLARYZOWANYCH GRUBOŚĆ
AGALOVYAN L.A., AGALOVYAN M.L., GEVORKYAN R.S. - 2015
Całkując asymptotycznie równania trójwymiarowego problemu teorii elektrosprężystości we współrzędnych krzywoliniowych, wyprowadza się powtarzające się wzory na wyznaczenie składowych tensora naprężenia, wektora przemieszczenia i potencjału elektrycznego powłoki piezoceramicznej. Uważa się, że skorupa jest niejednorodna w planie (współczynniki fizykomechaniczne mogą zależeć od współrzędnych stycznych, ale mają stałą grubość) i spolaryzowaną pod względem grubości. Przypadki są rozpatrywane, gdy są na zewnątrz i powierzchnie wewnętrzne powłoki, określono warunki pierwszego, drugiego lub mieszanego zagadnienia brzegowego teorii sprężystości. Dla jednej stosunkowo ogólnej wersji wyprowadzono równania dyspersji dla częstotliwości drgań, obliczono wartości częstotliwości rezonansowych i ustalono ich zależność od grubości oraz parametrów fizyko-mechanicznych powłoki.
- WPŁYW PĘKNIĘCIA POKRYTY LODOWEJ NA WŁAŚCIWOŚCI HYDRODYNAMICZNE ZANURZONEGO CYLINDRA OSCYLACYJNEGO
STUROVA I.V. - 2015
W artykule przedstawiono wyniki rozwiązania liniowego problemu drgań w stanie ustalonym poziomego walca zanurzonego w cieczy, po którego górnej granicy pływa pokrywa lodowa z nieskończoną prostą szczeliną równoległą do osi cylindra. Pokrywę lodową modeluje się za pomocą cienkiej elastycznej płyty, a częściowo zamarznięte pęknięcie modeluje układ dwóch sprężyn: pionowej i spiralnej. Zakłada się, że właściwości płyt mogą się gwałtownie zmienić podczas przechodzenia przez szczelinę. Zastosowano metodę źródeł masy rozmieszczonych wzdłuż konturu ciała. Odpowiednią funkcję Greena konstruuje się za pomocą rozwinięć w pionowych funkcjach własnych. Wykonano obliczenia obciążenia hydrodynamicznego działającego na cylinder oraz amplitudy przemieszczeń pionowych pokrywy lodowej. Pokazano, że ruch falowy w istotny sposób zależy od położenia cylindra względem pęknięcia i jego właściwości. Podano związek pomiędzy współczynnikami tłumienia a amplitudami fal grawitacyjnych zginających w polu dalekim.
- WIBRACJE WYMUSZONE POWŁOK ORTOTROPOWYCH W OBECNOŚCI OPORÓW LEPKICH
GULGAZARYAN L.G. - 2015
Drgania wymuszone powłok ortotropowych uwzględnia się w obecności oporów lepkich, gdy na górnej powierzchni czołowej powłoki określone są dwa warianty przestrzennych warunków brzegowych, a na dolnej wektor przemieszczenia. Metodą asymptotyczną uzyskuje się rozwiązanie odpowiednich równań dynamicznych trójwymiarowego problemu w teorii sprężystości. Wyznaczono amplitudy oscylacji wymuszonych i ustalono, że obecność oporu lepkiego prowadzi do tego, że amplitudy oscylacji wymuszonych w zakresie wartości oscylacji naturalnych rosną, ale pozostają skończone. Otrzymuje się funkcje typu warstwy przyściennej, wyznacza się równania charakterystyczne w celu określenia szybkości tłumienia oscylacji brzegowych w kierunku od powierzchni bocznej do powłoki
- ZALECENIA NAPRĘŻENIA DLA SPRĘŻYSTEJ PÓŁPŁASZCZYZNY O SŁABKO ZAKRZYWIONEJ GRANICY
SOLDATENKOW I.A. - 2015
Zależności pomiędzy naprężeniami granicznymi a przemieszczeniami wyprowadza się dla sprężystej półpłaszczyzny z lekko zakrzywioną granicą. W tym celu stan naprężenia-odkształcenia półpłaszczyzny wyraża się za pomocą dwóch funkcji harmonicznych, stosując ogólne rozwiązanie Papkowicza-Neibera, i przeprowadza się odwzorowanie konforemne pierwotnej półpłaszczyzny na kanoniczną (płaską) półpłaszczyznę. W efekcie otrzymuje się układ zagadnień brzegowych dla funkcji harmonicznych, z którego wynikają pożądane zależności odkształcenia przy wykorzystaniu transformaty Fouriera. Rozpatrzono przypadek tarcia kulombowskiego. Analizowano wpływ współczynnika nierówności granicy półpłaszczyzny na jej odkształcenie.
- DYNAMIKA OBROTOWEGO ŻAGLÓW SŁONECZNYCH W PROCESIE JEGO OTWARCIA
ZYKOV A.V., LEGOSTAEV V.P., SUBBOTIN A.V., SUMAROKOV A.V., TIMAKOV S.N. - 2015
Rozważany jest model zwalniania wstęgi żagla słonecznego, w którym żagiel rozłożony ze stanu złożonego jest przedstawiony w postaci czterech uwolnionych linek. W początkowej fazie rozkładania żagli fotowoltaicznych, biorąc pod uwagę centralną symetrię układu konstrukcyjnego szpul, modeluje się zwalnianie jednego z kabli przy założeniu, że wszystkie pozostałe kable są zwalniane synchronicznie, a układ kontroli zwalniania zapewnia dynamikę symetria procesu. Podano równanie różniczkowe małych drgań poprzecznych w płaszczyźnie obrotu masy punktowej na nieważkim kablu podczas zwalniania z obracającego się bloku centralnego. Otrzymuje się analityczne rozwiązanie zlinearyzowanego równania punktowego uwalniania masy, wyrażone funkcjami Bessela dla równomiernego uwalniania i funkcjami hipergeometrycznymi dla równomiernie powolnego uwalniania. Modelowanie numeryczne przeprowadzone dla dwóch przypadków: gdy kabel jest przedstawiony w postaci zbioru punktów materialnych połączonych sekwencyjnie nieważkimi nierozciągliwymi nitkami oraz w postaci nieważkiej nierozciągliwej nici z obciążonym ciężarem na wolnym końcu, potwierdza otrzymane wyniki analityczne.
- DODATKOWE PRAWA ZACHOWANIA, ZWIĄZKI FUNKCJONALNE MIĘDZY PRAWAMI ZACHOWANIA A POTENCJAŁAMI ROZRÓŻNYCH RÓWNAŃ DYNAMIKI GAZU
RYLOV A.I. - 2015
Zagadnienia konstruowania i identyfikowania powiązań funkcjonalnych między prawami zachowania a konstrukcją oraz identyfikowania dodatkowych praw zachowania dla wcześniej znalezionych praw zachowania dla trójwymiarowych przepływów nieustalonych (E.D. Terentyev i Yu.D. Shmyglevsky, 1975) oraz dla nieskończonego zbioru praw zachowania dla płaskie przepływy potencjalne (A.I. Rylov, 2002). Przez połączenie funkcjonalne rozumie się tu sumę zerową trzech lub większej liczby lewych stron równań rozbieżnych, wziętych z wyznaczanymi zmiennymi współczynnikami.
- UWAGI DO ARTYKUŁU O.B. GUSKOWA „METODA SAMOZGODNEGO POLA STOSOWANA DO DYNAMIKI ZAWIESZEŃ LEPKICH”. PMM. 2013. T. 77. WYDANIE. 4. s. 557-572
MARTYNOV S.I. - 2015
W powyższym artykule poruszono problematykę dynamiki oddziałujących cząstek kulistych w lepkim płynie. Opublikowano wiele prac poświęconych temu problemowi, oferujących różne metody jego rozwiązania. Ponieważ celem komentarzy nie jest przegląd metod i podejść dostępnych w literaturze przedmiotu, zwrócimy uwagę jedynie na niektóre z nich, które były aktywnie wykorzystywane w ostatnich latach. Oprócz metod numerycznych opartych na metodzie elementów skończonych są to metoda dynamiki Stokesa i metoda równań kratowych Boltzmanna. Wymienione metody mają zarówno zalety, jak i wady. Wadą są wysokie koszty obliczeniowe wdrożenia ich oprogramowania na komputerze do obliczania dynamiki dużej liczby cząstek. Jednocześnie można stwierdzić, że obecnie nie ma metody równie odpowiedniej do rozwiązywania szerokiej klasy problemów z zakresu dynamiki układów rozproszonych, a badania w tym obszarze pozostają aktualne.
- PROBLEMY Z NAWIGACJĄ GRY DLA PRAWIDŁOWO LINIOWYCH UKŁADÓW INTEGRO- RÓŻNICOWYCH VOLTERRA
PASIKOV V.L. - 2015
Rozważamy sytuacje w grze polegające na wskazywaniu początku współrzędnych kontrolowanych obiektów, których ewolucję opisują rzeczywiste liniowe układy całkowo-różniczkowe i całkowe Volterry. Zaproponowano pewną modyfikację konstrukcji ekstremalnych N.N. Krasowskiego przy odpowiedni wybór przestrzeń stanowisk. Podano przykładowy model.
- O TEORII AKSYMETRYCZNYCH PRZEPŁYWÓW STOŻKOWYCH I ICH JEDNWYMIAROWYCH NIESTAcjonarnych ANALOGÓW
VALIEV Kh.F., KRAIKO A.N., TILLYAEVA N.I. - 2015
W przybliżeniu idealnego (nielepkiego i nieprzewodzącego ciepła) gazu doskonałego, osiowosymetryczne przepływy stożkowe (CF) bez wirowania oraz ich niestacjonarne cylindryczne i sferycznie symetryczne samopodobne analogi ze wskaźnikiem samopodobieństwa wynoszącym jeden uważany za. W rozpatrywanych przepływach, obok fal uderzeniowych w ramach modelu klasycznego (natychmiastowe wyzwolenie ciepła, po obu stronach nieciągłości o zerowej grubości - w ogólnym przypadku gaz doskonały o różnych wskaźnikach adiabatycznych), fale detonacyjne Chapmana-Jougueta (DWj) są dozwolone. Główne nowe elementy związane z przekładnikami prądowymi to wprowadzenie do znanych przepływów DWj i połączenie kilku przekładników prądowych w jeden. Ujednolicenie niestacjonarnych samopodobnych analogów przekładników prądowych poprzedzone jest konstrukcją i analizą szeregu nowych rozwiązań. Wszystkie skojarzenia niestacjonarnych analogów są również oryginalne. Systematyzację stosowanych podejść i opartą na nich analizę teoretyczną zilustrowano przykładami numerycznej konstrukcji badanych przepływów w płaszczyznach ich zmiennych niezależnych. Ilustracje obejmują linie prądu (dla CT), trajektorie cząstek (dla niestacjonarnych analogów), charakterystyki C+- i C-- oraz ich obwiednie, fale uderzeniowe i DW J.
- ZADANIE KONTAKTOWE MATEMATYCZNEJ TEORII SPRĘŻYSTOŚCI ZE STREFAMI DOPASOWANIA I PRZESUWANIA. TEORIA ROLOWANIA I TRIBOLOGIA
CZEREPANOW G.P. - 2015
W tej pracy problem kontaktowy matematycznej teorii sprężystości, uwzględniający adhezję na styku, rozpatrywany jest jako przedmiot mechaniki pękania. Podano dokładne rozwiązanie ogólnego problemu kontaktu mechaniki pękania w płaskich warunkach odkształcenia ze strefami przyczepności i poślizgu dwóch różnych półprzestrzeni sprężystych. W istocie zadanie to stanowi podstawę teoretycznej tribologii. Dla jednej klasy materiałów niejednorodnych otrzymano roztwór w postaci zamkniętej. Zagadnienie docisku matryc absolutnie sztywnych do ciała sprężystego w warunkach odkształcenia płaskiego, z uwzględnieniem przyczepności w obszarach przyczepności i poślizgu, rozwiązuje się także w postaci zamkniętej, gdy współczynnik Poissona wynosi 1/2. Oryginalny problem matematyczny obejmuje także zagadnienia mechaniki pękania kompozytów dotyczące propagacji pęknięć na styku dwóch różnych materiałów sprężystych, z uwzględnieniem stref nakładania się/przesuwania powierzchni pęknięć. Metodę kontynuacji analitycznej stosuje się w celu zredukowania problemów do jednego uogólnionego problemu wartości brzegowych Riemanna, którego rozwiązanie znajduje się w postaci zamkniętej. Na przykładzie rozwiązywania typowych problemów kontaktowych mechaniki pękania podano i przeanalizowano rygorystyczną teorię ilościową głównych postaci walcowania i zjawiska stick-slip. Pokazano, że przy braku poślizgu i przyczepności współczynnik tarcia tocznego w prawie Coulomba jest wprost proporcjonalny do (NRP) 1/2 dla kół i cylindrów oraz (NRP) 1/3 dla kulek, gdzie N jest siłą normalną (ciężar kuli lub ciężar liniowy cylindra), R to promień koła lub kuli, P to podatność sprężysta układu. Wpływ przyczepności i chropowatości materiałów podczas walcowania oraz zużycie materiałów podczas walcowania charakteryzują dwie stałe materiałowe mechaniki pękania. Decyzją redakcji PMM ostatni rozdział został dodany w odpowiedzi na krytyczne uwagi pod artykułem opublikowanym po tej pracy.
- MAKSYMALNE EKSPOZYCJE I KRYTERIA STABILNOŚCI ŁAPUNOWA DLA UKŁADÓW LINIOWYCH ZE ZMIENNYM OPÓŹNIENIEM
ZEVIN A.A. - 2015
Rozwiązano problem Myszkisa dotyczący maksymalnego wykładnika Lapunowa liniowego równania różniczkowego pierwszego rzędu z dowolnie ograniczonym opóźnieniem. Otrzymany wynik uogólnia się na układ równań dowolnego rzędu, którego macierz ma rzeczywiste wartości własne. Dla układu o złożonych wartościach własnych uzyskuje się warunek wystarczający stabilności wykładniczej.
- MODEL MATEMATYCZNY ODBUDOWY WŁAŚCIWOŚCI MECHANICZNYCH KOSTKI KOŚCI
MASŁOW L.B. - 2015
Przedstawione model matematyczny oraz algorytm obliczeniowy regeneracji tkanki kostnej, sterowany prawem różnicowania komórek i działaniem zewnętrznego bodźca mechanicznego o charakterze okresowym. Podstawą obliczeń przywrócenia właściwości sprężystych tkanki kostnej jest uogólniony model dynamiczny zmieniającego się ośrodka porosprężystego ciągłego oraz metoda elementów skończonych w ujęciu trójwymiarowym. Opracowane oprogramowanie umożliwia badanie procesów odbudowy uszkodzonych elementów kostnych układu mięśniowo-szkieletowego człowieka w obecności stacjonarnego obciążenia dynamicznego i teoretyczne uzasadnienie wyboru optymalnej okresowej ekspozycji na uszkodzone tkanki w celu ich szybkiego i trwałego gojenia .
- NIESYMETRYCZNE OBCIĄŻENIE STYCZNE NA GRANICY PÓŁPRZESTRZENI SPRĘŻYSTEJ
DOLOTOV M.V., KILL I.D., LIMONCHENKO Y.G. - 2015
Rozważamy problem dynamiczny dla półprzestrzeni sprężystej pod rozłożonym asymetrycznym obciążeniem stycznym działającym na jej granicę. Proste wyrażenia na składowe tensora naprężenia uzyskuje się w postaci szeregów, które zbiegają się przy małych wartościach czasu i mają właściwości asymptotyczne. Ocenia się błędy rozwiązania przybliżonego wyznaczone za pomocą sum cząstkowych szeregów.
- O TOCZENIU CIAŁA Z WIRNIKIEM NA MOBILNEJ KULI PODPOROWEJ
BYCHKOV Y.P. - 2015
Rozważono problem toczenia się bez poślizgu korpusu z wirnikiem po ruchomej kuli nośnej w jednorodnym polu grawitacyjnym. Granica ciała w obszarze kontaktu z podporą jest częścią powierzchni kulistej. Centralna elipsoida bezwładności układu (korpus + wirnik) jest elipsoidą obrotu, której oś przechodzi przez środek geometryczny kuli, który ogólnie rzecz biorąc nie pokrywa się ze środkiem masy układu. Kula nośna losowo porusza się i obraca wokół osi pionowej. Otrzymuje się kompletny układ równań ruchu korpusu nośnego i wirnika. W przypadku ciała obrotowego otrzymuje się dwie całki z równań ruchu. W przypadku, gdy ciało jest jednorodną kulą, znajdują się cztery całki równań ruchu, a współrzędne punktu styku kuli ze sferą odniesienia wyznaczają kwadratury i wszystkie możliwe trajektorie punktu styku wskazane jest połączenie piłki z kulą.
- O RÓWNOWAGI UKŁADÓW Z tarciem na sucho
IWANOW A.P. - 2015
Omówiono właściwości położeń równowagi układów mechanicznych z tarciem kulombowskim. Prowadzone analiza porównawcza różne definicje pojęcia równowagi. Pokazano, że zasady przemieszczeń wirtualnych i najmniejszych więzów można uogólnić na problemy statyczne z tarciem. Rozważono definicje stateczności według Lapunowa i Hilla; Drugie podejście ma pewne zalety w tych problemach. Aby zilustrować uzyskane wyniki i wnioski, rozważono szereg przykładów mechanicznych.
SOLDATENKOW I.A. - 2015
Josephine, która od dzieciństwa lubiła inżynierię, przez kilka lat uczyła się w prywatnej szkole, a w 1858 roku wyszła za mąż za 27-letniego Williama Cochrana. Młoda rodzina osiedliła się w Shelbyville w stanie Illinois, gdzie William został jednym z przywódców lokalnego oddziału Partii Demokratycznej (był nawet nominowany na gubernatora stanu).
Józefina prowadziła gospodarstwo domowe i pełnił rolę „towarzysza towarzystwa”, pomagając w organizacji przyjęć, podczas których gościom zwykle podawano jedzenie na zabytkowej rodzinnej porcelanie. Z biegiem czasu na porcelanie pojawiły się odpryski - służba nie myła naczyń zbyt dokładnie. Właścicielka musiała sama zająć się tą sprawą. Jak ona go nienawidziła! A potem Josephine postanowiła wynaleźć zmywarkę do naczyń.
Pewnego dnia na początku lat osiemdziesiątych XIX wieku podczas przyjęcia herbacianego przypomniała sobie, jak silny może być nacisk strumienia wody. Dosłownie pół godziny później w jej głowie powstał pomysł mycia talerzy w metalowym siatkowym koszu za pomocą silnego strumienia wody z mydłem (nowoczesne zmywarki stosują właśnie tę zasadę). Przyjaciele i mąż poparli jej pomysł, ale William zmarł w 1883 roku. Pozostawiona sama Josephine spędzała dni w szopie za domem, mocując metalowe części do miedzianego kotła. Zatrudniła mechanika z Illinois, aby jej pomógł. kolej żelazna George'a Buttersa.
8 marca 2009 roku przypada 170. rocznica urodzin Josephine Cochran (z domu Garis), wynalazczyni zmywarki, która uwolniła kobiety od harówki zmywarek.
Pierwszy model przypominał miniaturowy tartak, ale mimo to był prawdziwym cudem. Jeden z lokalnych biznesmenów udzielił wynalazcy rady: „Spróbuj zaoferować tę maszynę dużym hotelom. Potrzebują dużo czystych naczyń i mogą zaoszczędzić na zmywarkach”.
28 grudnia 1886 roku Josephine otrzymała patent na swój wynalazek i wyjechała do Chicago, gdzie sprzedała parę samochodów Garis-Cochran dwóm dużym hotelom: Palmer House i Sherman House. Samochody (i hotele) od razu stały się sławne, ludzie chodzili i oglądali je jak eksponaty muzealne. Prawdziwy triumf młodej firmy nastąpił jednak w roku 1893, kiedy dziewięć maszyn Garis-Cochran zmywało naczynia niemal bez przerwy dla licznych gości na Wystawie Światowej w Chicago. Samochód otrzymał nagrodę „Za optymalną konstrukcję i niezawodność” i wzbudził szczególne zainteresowanie wśród żeńskiej publiczności wystawy. Od 1898 roku maszyny zaczęto produkować masowo – model przemysłowy był chętnie kupowany przez restauracje i hotele (zwrócił się w ciągu kilku miesięcy), popyt na model domowy, wyceniony na 350 dolarów, był mniejszy. Maszyny gospodarstwa domowego zyskały popularność po śmierci Josephine (zmarła w 1913 r.), w latach 40. XX w., kiedy Garis-Cochran w wyniku serii fuzji i zmian nazw stał się częścią firmy KitchenAid (obecnie część korporacji Whirlpool).
