Wynalazek dotyczy elektrotechniki, a mianowicie urządzeń przetwarzających energię chemiczną na energię elektryczną. Technicznym rezultatem wynalazku jest uproszczenie procesu regeneracji nieszczelnej baterii alkalicznej, zmniejszenie pracochłonności, zwiększenie bezpieczeństwa i efektywności renowacji, a także zwiększenie jej żywotności. Według wynalazku proces regeneracji elektrody bateria alkaliczna przeprowadza się bezpośrednio w akumulatorze poprzez przemycie wodą, moczenie w wodnym roztworze kwasu solnego o stężeniu 0,3-3,0% przez 20-30 minut. Następnie elektrody trzyma się w elektrolicie alkalicznym przez 2-4 godziny i ładuje prądem (0,6-1,0) C przez (1,0-1,5) godzin do napięcia (1,60-1,65) V , rozładowuje prądem 0,2 C do napięcia (0,0-0,2) V. Cykle ładowania i rozładowania powtarza się 3-12 razy.

Wynalazek dotyczy elektrotechniki, a mianowicie urządzeń przetwarzających energię chemiczną na energię elektryczną.

Znana jest metoda regeneracji akumulatorów niklowo-kadmowych (RU, zgłoszenie nr 2000114154/09, 2000.06.06. Publ. 2002.07.110), która polega na wstępnym rozładowaniu akumulatora do napięcia 0,0-0,6 V, późniejszym ładowaniu do wartości maksymalnej i przeprowadzenie co najmniej jednego cyklu regeneracji, polegającego na rozładowywaniu i ładowaniu akumulatora stałą amplitudą AC o częstotliwości 20 kHz - 80 Hz ząb piłokształtny, asymetryczny względem 0 V.

Metoda ta charakteryzuje się jednak złożonością renowacji.

Najbliższa technicznie jest metoda regeneracji baterii alkalicznej (RU, zgłoszenie nr 93035888/07, 12.1993.07.publ. 1995.07.09), która polega na neutralizacji płytek zdemontowanej baterii w roztworze wodnym 45-50 % roztworem kwasu solnego przez 50 -60 s, montaż akumulatora, ładowanie prądem numerycznie równym pojemności 1/2-1/6 przez 15-20 minut. W przypadku niskiego napięcia akumulator jest ponownie demontowany i cały cykl przywracania powtarza się od nowa.

Ta metoda jest trudna proces technologiczny wiąże się z koniecznością rozcięcia obudowy i demontażu bloków elektrod akumulatora w celu mechanicznego oczyszczenia każdej płyty, późniejszego montażu i zespawania obudowy. Ponadto istnieje niebezpieczeństwo poparzenia chemicznego personelu obsługującego przez silnie stężony kwas solny.

Autorzy stanęli przed zadaniem uproszczenia procesu regeneracji baterii alkalicznej, zmniejszenia pracochłonności, zwiększenia bezpieczeństwa, zwiększenia efektywności odzysku i wydłużenia żywotności baterii alkalicznej.

Problem ten rozwiązuje fakt, że w sposobie przywracania baterii alkalicznej, obejmującym obróbkę elektrod wodnym roztworem kwasu solnego, przemywanie wodą, napełnianie baterii elektrolitem alkalicznym, trzymanie, cykl odzyskiwania - ładowanie-rozładowanie proces obróbki elektrod odbywa się bezpośrednio w akumulatorze. Najpierw spuszcza się elektrolit, następnie akumulator myje się kolejno wodą wodociągową i destylowaną, a następnie elektrody pozostawia się przez 20-30 minut w wodnym roztworze kwasu solnego o stężeniu 0,3-3,0%, następnie akumulator myje się z wodą destylowaną. Następnie akumulator napełnia się elektrolitem alkalicznym, trzyma przez 2-4 godziny, a następnie przeprowadza się cykl regeneracji - ładowanie prądem do (0,6-1,0) C przez 1,0-1,5 godziny aż do napięcia (1,60-1,65) ) V i rozładować do napięcia (0,0-0,2) V (gdzie: C to nominalna pojemność akumulatora). W takim przypadku cykl odzyskiwania ładowania i rozładowania powtarza się 3-12 razy.

Istota wynalazku polega na tym, że w wyniku traktowania elektrod wodnym roztworem kwasu solnego o niskim stężeniu (0,3-3,0)% przez 20-30 minut usuwane są sole powstałe podczas długotrwałej pracy nieszczelnej baterii alkalicznej z elektrod warstwa po warstwie. Te reakcje chemiczne wymiany zachodzą łatwo i nie wymagają wysokiego stężenia kwasu.

Podczas długotrwałej (długoterminowej) pracy nieuszczelnionych baterii alkalicznych stopniowo tworzy się grubokrystaliczna masa aktywna, która ma niską aktywność elektrochemiczną, co również prowadzi do zmniejszenia pojemności baterii. Głębokie wyładowanie do (0,0-0,2) V pozwala na rozwinięcie się mas aktywnych elektrod na całą głębokość elektrody i utworzenie drobnokrystalicznej, wysokowydajnej masy elektrody aktywnej. Ułatwia to również ładowanie do wysokiego napięcia (1,60-1,65) V.

Ponadto w proponowanej metodzie nie ma procesu demontażu i montażu akumulatora, co znacznie upraszcza cały proces regeneracji akumulatora i zmniejsza pracochłonność. Zastosowanie kwasu solnego o niskim stężeniu do obróbki elektrod eliminuje możliwość oparzeń chemicznych personelu obsługującego, które są możliwe przy stosowaniu kwasu solnego o stężeniu (45-50)%, a także ogranicza niszczenie powierzchni elektrody.

Przykład metody.

Proces rozpoczyna się od spuszczenia elektrolitu, następnie dokładnego przepłukania akumulatora wodą wodociągową, a następnie wodą destylowaną, po czym do akumulatora wlewa się na 20-30 minut wodny roztwór kwasu solnego (0,3-3,0)% i po jego opróżnieniu , powtarza się płukanie akumulatora wodą destylowaną.

Następnie akumulator napełnia się elektrolitem alkalicznym, pozostawia na 2-4 godziny, po czym rozpoczyna się cykl regeneracji: ładuje prądem (0,6-1,0) C przez 1,0-1,5 godziny do napięcia (1,60-1,65) V, rozładowuje - do napięcia (0,0-0,2) V przy prądzie 0,2 C. Cykl odzyskiwania powtarza się 3-12 razy w zależności od stanu akumulatora przed jego odnowieniem, a im niższa pojemność resztkowa, tym większy ładunek - należy przeprowadzić cykle rozładowania. W rezultacie osiąga się (80-100)% przywrócenie pojemności akumulatora.

Badania zaproponowanej metody wykazały wysoki stopień odzyskiwanie baterii. Dzięki temu, że nie trzeba rozcinać obudowy i demontować bloku elektrod akumulatora, uproszczono proces czyszczenia i regeneracji akumulatora, zmniejszono ryzyko obrażeń na skutek stosowania kwasu solnego o niskim stężeniu oraz stopień zniszczenia akumulatora elektrod jest również zmniejszona. Parametry trybów rozładowania i ładowania przyczyniają się do przywrócenia w 80-100% pojemności nieszczelnej baterii alkalicznej.

Zatem proponowana metoda pozwala zwiększyć żywotność nieszczelnej baterii alkalicznej.

Przeprowadzone wyszukiwanie informacji patentowych pozwala ocenić nowatorstwo, przydatność przemysłową i poziom wynalazczy proponowanej metody. Wierzymy, że opisana przez nas „Sposób naprawy nieszczelnej baterii alkalicznej” może zostać uznana za wynalazek i chroniona patentem Federacji Rosyjskiej.

FORMUŁA WYNALAZKU

Sposób regeneracji nieszczelnej baterii alkalicznej, polegający na obróbce elektrod wodnym roztworem kwasu solnego, przemyciu ich wodą, napełnieniu baterii elektrolitem alkalicznym, trzymaniu, ładowaniu i rozładowywaniu baterii, znamienny tym, że obróbka elektrod przeprowadza się bezpośrednio w akumulatorze za pomocą wodnego roztworu kwasu solnego (o stężeniu 0,3-3,0)% przez 20-30 minut, elektrody należy pozostawić w alkalicznym elektrolicie przez 2-4 godziny, a cykl redukcji - ładowanie odbywa się prądem (0,6-1,0) C, przez 1,0-1,5 h do napięcia (1,60-1,65) V, rozładowuje prądem 0,2 C - do napięcia (0,0-0,2) V, natomiast cykl odzyskiwania powtarza się od 3 do 12 razy.

Zastosowanie: do regeneracji akumulatorów z elektrolitem alkalicznym. Istota wynalazku: renowację baterii alkalicznych przeprowadza się poprzez zobojętnienie płytek zdemontowanej baterii w wodnym roztworze kwasu solnego 45-50%, w którym płytki zanurza się na 50-60 s, a następnie płyty montuje się do akumulatora ładuje się prądem równym 1/2 1/6 ładunku pojemnościowego przez 15 20 min.

Wynalazek dotyczy konwersji energii chemicznej na energię elektryczną, w szczególności sposobów regeneracji akumulatorów z elektrolitem alkalicznym. Znana jest metoda odzyskiwania słabo zasiarczonych bateria w którym akumulator jest ładowany do określonego napięcia maksymalnego. Znane rozwiązanie techniczne pozwala na skrócenie czasu regeneracji, jednak przy tej metodzie regeneracji akumulatory nie są przywracane do pierwotnej wydajności. Znana jest również metoda regeneracji akumulatorów alkalicznych, obejmująca demontaż akumulatora, czyszczenie i neutralizację płytek akumulatora w wodnym roztworze kwasu, składanie akumulatora, ładowanie akumulatora prądem, a następnie pomiar napięcia. Wadami znanego rozwiązania technicznego są: 1. Wysokie zużycie energii ze względu na dodatkowy cykl ładowania-rozładowania w celu usunięcia nierozpuszczalnych soli, które powstają podczas czyszczenia wodnym roztworem kwasu siarkowego. 2. Po oczyszczeniu ładowanie odbywa się określoną wartością prądu 150 A, co prowadzi do tego, że niektóre rozmiary płyt podlegają obróbce, tj. małe płytki przy tym prądzie będą się sklejać i duży rozmiar, czyszczenie nie będzie wysokiej jakości. 3. Duże zużycie elektrolitu, ponieważ po ładowaniu i rozładowywaniu konieczne jest spuszczenie elektrolitu. Technicznym rozwiązaniem problemu jest zmniejszenie pracochłonności, oszczędność energii elektrycznej i elektrolitu, zwiększenie wydajności odzysku oraz rozszerzenie możliwości operacyjnych. Rozwiązanie techniczne osiąga się poprzez to, że w metodzie regeneracji akumulatorów alkalicznych, obejmującej demontaż akumulatora, czyszczenie i neutralizację płytek akumulatorowych w wodnym roztworze kwasu, montaż akumulatora, ładowanie akumulatora prądem, a następnie pomiar napięcia, kwas solny Jako kwas stosuje się kwas w roztworze wodnym 45-50%, płytki zanurza się w nim na 50-60 s, a akumulator ładuje się prądem równym 1/2-1/6 ładunku pojemnościowego. przez 15-20 minut. Nowatorstwo proponowanego rozwiązania technicznego polega na tym, że traktowanie płytek akumulatorowych wodnym roztworem kwasu solnego jest skuteczniejsze niż wodnym roztworem kwasu siarkowego, gdyż kwas solny wchodząc w interakcję ze osadami (głównie barem lub kadmem) tworzy sole łatwo rozpuszczalne w wodzie, które są wypłukiwane pod bieżącą wodą, a podczas oddziaływania kwasu siarkowego z osadami tworzą się trudno rozpuszczalne sole, które usuwa się w dodatkowym cyklu ładowania i rozładowania, co wiąże się z wysokie zużycie elektryczność. Poza tym się rozwijają możliwości operacyjne w wyniku ładowania prądem równym 1/4 ładunku pojemnościowego, tj. Istnieje możliwość regeneracji akumulatora różne rozmiary. Według patentu i literatury naukowo-technicznej nie odnaleziono podobnego rozwiązania technicznego, co pozwala na ocenę poziomu wynalazczego. Przemysłowe zastosowanie wynalazku polega na tym, że może on być stosowany w przemyśle do przywracania dłuższej żywotności baterii alkalicznych przy zastosowaniu odpowiedniego sprzętu. Metoda przywracania baterii alkalicznych jest następująca. Po zdemontowaniu akumulatora płytki umieszcza się w wodnym roztworze kwasu solnego 45-50% i trzyma przez 50-60 s, następnie zbiera się je w akumulatory, instaluje w pojemnikach i ładuje prądem równym 1/4 ładowanie pojemnościowe, ten wybór prądu pozwala na regenerację akumulatorów o różnych rozmiarach. Następnie mierzy się napięcie i jeśli wartość napięcia spełnia wymagania GOST, akumulatory przechowuje się w alkalicznym elektrolicie przez 2 godziny, a jeśli wartość napięcia jest mniejsza niż wymagana, cykl odzyskiwania się powtarza. PRZYKŁAD Przywracając baterie, otwierają je banki akumulatorów usuwając spoinę na obwodzie pokrywy górnej lub za pomocą noża na frezarce, należy zdjąć płytki i przepłukać wodą. Powierzchnię każdej płyty czyści się szczotką drucianą i jednocześnie spłukuje wodą. Następnie po oczyszczeniu płytki zanurza się w wodnym roztworze kwasu solnego 45-50% na 50-60 s. Roztwór przygotowuje się wcześniej w pojemnikach z winalitu lub stali nierdzewnej o pojemności 60-100 l; 30 litrów wody destylowanej i 32 litry kwasu solnego. Następnie płytki przemywa się bieżącą wodą i zanurza w kąpieli alkalicznej na 5-10 minut. Przed montażem płyty wyrównuje się, składa w bloki, bloki te instaluje się w pojemnikach i napełnia elektrolitem alkalicznym P 1,83 40 mm nad płytami, tj. W ten sposób zbierany jest akumulator, który po 2-godzinnej ekspozycji podłączany jest do ładowarki. Akumulator ładuje się prądem równym 1/2-1/4 ładunku pojemnościowego. Na przykład podczas ładowania akumulatora typu TNZh-300 ładunek pojemnościowy E wynosi 300 A/h, wówczas prąd ładowania wynosi 75 A. Ładowanie odbywa się przez 15-20 minut. Następnie mierzy się EMF każdego słoika, które powinno wynosić 1,2-1,5 V. W przypadku niskiego napięcia konieczne jest otwarcie pojemnika i powtórzenie całego cyklu odzyskiwania. Naładuj akumulator do pełnej pojemności. Następnie rozładuj do napięcia w jednym pojemniku do 1 V, zwracając najpierw uwagę na czas rozładowania, który przy prądzie znamionowym każdego akumulatora powinien wynosić 4-6 godzin. Po rozładowaniu spuścić elektrolit, dodać wodę i zaspawać pokrywy pojemników.

Formuła wynalazku

METODA RENOWACJI BATERII ALKALICZNEJ obejmująca demontaż baterii, oczyszczenie i zobojętnienie płytek w wodnym roztworze kwasu, złożenie baterii, ładowanie prądem, a następnie pomiar napięcia, znamienny tym, że stosuje się 45-50% wodny roztwór kwasu solnego stosowany jako kwas i zanurzany w nim przez 50-60 s, a akumulator jest ładowany prądem równym 1/2 1/6 ładunku pojemnościowego przez 15-20 minut.

Jak przywrócić wydajność akumulatora samochodowego

Przywracanie pojemności baterii

Najprostszą i najczęstszą metodą jest wielokrotne ładowanie niskim prądem z przerwami pomiędzy ładowaniami. Pod koniec pierwszego i kolejnych ładowań napięcie na akumulatorze wzrasta i akumulator przestaje przyjmować ładunek. Podczas przerwy potencjały elektrod na powierzchni i w głębi masy czynnej płytek wyrównują się, natomiast gęstszy elektrolit z porów płytek dyfunduje do przestrzeni międzyelektrodowej i podczas przerw obniża napięcie na akumulatorze. Podczas cyklicznego procesu ładowania, w miarę zwiększania się pojemności akumulatora, wzrasta gęstość elektrolitu.
Kiedy gęstość staje się normalna dla tego typu akumulator, a napięcie w jednej sekcji osiąga 2,5-2,7 V, ładowanie zostaje zatrzymane.

Wiele trybów ładowania:
Prąd ładowania 0,04-0,06 pojemność znamionowa. Czas pierwszego i kolejnych ładowań wynosi 6-8 godzin. Czas przerwy pomiędzy ładowaniami wynosi 8-16 godzin. Liczba cykli (przerwa w ładowaniu) - 4-6 godzin.
Opłata J = 0,04+0,06*Cn.

Przywracanie akumulatora kwasowo-ołowiowego bez całkowitej utraty pojemności.

Aby przywrócić akumulator, który utracił pojemność - rozpuścić siarczany (disiarczan), wystarczy zastosować Wysokie napięcie i niech tak pozostanie przez długi czas. Jednakże wraz ze wzrostem napięcia wzrasta również intensywność wydzielania się gazu. Dlatego musimy robić przerwy, aby uspokoić akumulator.

Bierzemy akumulator, który utracił pojemność z powodu zasiarczenia. Wlewamy do niego wodę, jeśli się zagotowała, ale nie za dużo, mniej więcej tyle samo centymetrów sześciennych, co amperogodziny według paszportu. A może nawet mniej. Podłączamy go poprzez przekaźnik czasowy do źródła prądu, które łączy akumulator ze źródłem na 13 minut i odłącza go na 13 minut. Najpierw stosujemy 14,3–14,4 woltów i wykonujemy 2 pełne cykle. Utrzymujemy napięcie na akumulatorze po osiągnięciu ustawionej wartości, w tym przypadku 14,3-14,4 woltów, przez jeden dzień. Następnie zwiększamy napięcie do 14,5-14,6 V, a także wykonujemy dwa cykle. Następnie zwiększamy napięcie do 14,8 V i wykonujemy tyle cykli, aż podczas rozładowywania kontrolnego zauważymy gwałtowne zmniejszenie wzrostu pojemności. Cykle są potrzebne nie tylko do śledzenia dodanej pojemności, ale także do zapewnienia, że ​​elektrolit zmiesza się z nowo powstałym kwasem z siarczanu ołowiu. Po przywróceniu akumulatora dodawaj wodę, aż zobaczysz, że woda przestała się wchłaniać, uważaj, aby nie przepełnić. Następnie należy wykonać kilka cykli, aby wymieszać elektrolit, ale nie ma potrzeby ładowania go wysokim napięciem.

Dane eksperymentalne

Aby poeksperymentować z procesem odsiarczania, wykonano przekaźnik czasowy, który włączał prąd na 13 minut i wyłączał na 13 minut. Warunki i czas trwania napięcia są w przybliżeniu takie same. Czas działania wynosi około jednego dnia.

Po zastosowaniu do zasiarczonego akumulatora 10 Ah napięcie wynosi 14,3 V, 24 godziny i 13 minut po 13 minutach. Po czym przeprowadzamy wyładowanie próbne na żarówce 2 amperowej, obserwujemy wydłużenie czasu świecenia tej żarówki o 6-7 minut, jeśli przy działającym akumulatorze o takiej pojemności będzie świecić przez 5 godzin. Przy stosowaniu napięcia 14,5 wolta podczas tej samej sesji dodaje się 10-13 minut blasku. Przy zastosowaniu napięcia 14,8 wolta dodaje się 24–29 minut pojemności. We wszystkich przypadkach obserwuje się silną emisję gazu; im wyższe napięcie, tym większa emisja gazu.

Z tych danych wynika, że ​​bardziej opłacalne jest dostarczenie napięcia 14,8 wolta do odsiarczania.

Dodanie pojemności następuje w momencie przyłożenia napięcia i zależy od czasu jego działania.

Uważam, że optymalny czas to 1 dzień, gdy napięcie wynosi 14,8 wolta. Oznacza to, że po osiągnięciu napięcia 14,8 wolta należy przechowywać akumulator przez jeden dzień, poprzez przekaźnik czasowy, 13 minut po 13 minutach.

Ze względu na to, że podczas odsiarczania następuje silne wydzielanie gazu, zalecam nie dolewać dużej ilości wody, wlewając tyle centymetrów sześciennych, ile amperogodzin ma akumulator zgodnie z paszportem. Aby pory pozostały, aby gaz mógł się ulotnić, w przeciwnym razie mechaniczne działanie gazu może spowodować kruszenie się powłoki.

Przywracanie pojemności baterii szybko, ale nie bardzo łatwo

Metoda jest wysoce skuteczna i wydajna (regeneracja baterii zajmuje niecałą godzinę).
Rozładowany akumulator jest wstępnie ładowany. Elektrolit spuszcza się z naładowanego akumulatora i przemywa 2-3 razy wodą. Do umytego akumulatora wlewa się amoniakalny roztwór Trilonu B (sól sodowa kwasu etylenodiaminotetraoctowego) zawierający 2% wagowe Trilon B i 5% amoniaku. Czas odsiarczania roztworem wynosi 40-60 minut.
Procesowi odsiarczania towarzyszy uwolnienie gazu i pojawienie się małych plam na powierzchni roztworu. Zaprzestanie wydzielania się gazu oznacza zakończenie procesu. W przypadku silnego zasiarczenia leczenie roztworem należy powtórzyć.
Po obróbce akumulator myje się co najmniej 2-3 razy wodą destylowaną, a następnie napełnia elektrolitem o normalnej gęstości.
Zalany akumulator ładuje się prądem ładowania do pojemności nominalnej zgodnie z zaleceniami w paszporcie.
W sprawie przygotowania roztworu wskazane jest skontaktowanie się z przedsiębiorstwami posiadającymi laboratoria chemiczne. Roztwór przechowywać w ciemnym miejscu, w pojemniku z hermetyczną pokrywką, aby zapobiec parowaniu amoniaku.

Przywracanie pojemności metodą disulfidacyjną przy użyciu stałego, stabilizowanego napięcia.

Ten metoda odzyskiwania jest w 100 procentach skuteczna innymi słowy, jeśli nie da się przywrócić akumulatora w ten sposób, to nie będzie można go przywrócić w żaden inny sposób. W ten sposób przywracałem wszelkiego rodzaju akumulatory z całkowitą utratą pojemności, przy napięciu wynoszącym około zera woltów (0,5 V), a nie całkowitą utratą, gdy napięcie jest mniejsze niż 13,0 V.

Sama metoda jest bardzo prosta.

Podajemy napięcie 14,7–15 woltów (ograniczamy prąd do 1,5 ampera, jeśli akumulator ma 10–15 Ah) do akumulatora, który stracił pojemność i pozostawiamy go na 12–15 godzin. Bateria się zagotuje, ale nie bój się, tak powinno być.
Następnie trochę go rozładowujemy, na przykład podłączamy żarówkę, aby elektrolit się wymieszał.

Następnie ładujemy tak samo jak za pierwszym razem: dostarczamy 14,7-15 woltów (napięcie spadnie, ale przy ładowaniu akumulatora nie powinno przekroczyć 14,7-15 woltów, czyli limitu 14,7-15 V) i tak dalej pozostawić na kolejne 12-15 godzin.

Następnie wyłączamy stabilizator napięcia i pozostawiamy akumulator na około dzień, po czym mierzymy napięcie, które powinno wynosić około 13,0-13,2 woltów przy +20 stopniach.
Jeśli napięcie jest mniejsze niż ta wartość, powtarzamy cykle odzyskiwania, aż napięcie wzrośnie do określonych wartości.

Jeśli napięcie na akumulatorze nie osiąga 13,0 V, ale gdzieś w okolicach 12,7 V, to też może nie być źle; przy niskiej gęstości elektrolitu jest to normalne napięcie. Jeśli napięcie nie osiągnie 10 woltów, akumulator ten ulega uszkodzeniu mechanicznemu: płyty są zwarte, płyty kruszą się itp. Taki akumulator jest wart jedynie złomu.

Oczywiście lepiej jest przeprowadzić rozładowanie kontrolne po każdym cyklu regeneracji, abyśmy mieli pojęcie, czy zwiększyć pojemność, czy też nie. Aby to zrobić, znajdujemy żarówkę o takim obciążeniu, że akumulator rozładuje się w ciągu 4-5 godzin, dzięki czemu nie będziemy musieli długo czekać i mierzymy czas rozładowania, ale należy pamiętać, że napięcie akumulatora podczas rozładowywania nie może spaść poniżej 10,5 V.

Kolejna bardzo ważna uwaga. Jeśli akumulator jest uszczelniony AGM lub żel, nie pozostawiaj otwartych zaworów, powietrze nie powinno dostać się do płytek, w przeciwnym razie pojemność zostanie utracona. Przed regeneracją takich akumulatorów zaleca się dodanie wody. Aby to zrobić, oderwij górną plastikową osłonę, aby dostać się do gumowych zaworów, podnieś zawory i dodaj ze strzykawki wodę destylowaną, ale nie za dużo, aby woda ledwo zakryła płytki (nie nalewaj więcej!). Aby zobaczyć wodę trzeba ją czymś oświetlić, np. zapalniczką. Zamknąć zawory, docisnąć pokrywę do góry i owinąć taśmą.

Jeśli akumulator utracił całą pojemność, dzieje się tak, gdy napięcie spadnie poniżej 10 V.

Akumulator regeneracyjny podłączamy do źródła napięcia stabilizowanego, które należy ustawić na 15 V (prąd ograniczony jest do 1/10 pojemności akumulatora). I poczekaj około 15 godzin. W tym czasie spójrz od czasu do czasu, po pewnym czasie akumulator zacznie powoli odbierać prąd i napięcie w tym momencie spadnie, po czym prąd wzrośnie do maksimum i napięcie spadnie. do najniższego punktu (zwykle około 12,4 c), po tym momencie czekamy 15 godzin na naładowanie akumulatora. Następnie przywracamy akumulator jako częściowo utracony (patrz wyżej).

Zdarzają się przypadki, gdy akumulator nie zaczyna przyjmować prądu nawet po 15 godzinach. Następnie należy zwiększyć napięcie do 20 woltów, dodałem więcej, posiedzę kilka minut i popatrzę na prąd, może od razu iść.

Jeśli prąd nie płynie natychmiast, należy sprawdzać częściej, najważniejsze jest, aby nie przegapić momentu ładowania akumulatora, aby napięcie na nim nie przekroczyło 15 V, to znaczy musimy ograniczyć napięcie możliwie najszybciej przed ładowaniem.

Tak, kolejna bardzo ważna uwaga, nie przerywaj procesu odzyskiwania w połowie, pamiętaj o dokończeniu cyklu.

Przywracanie akumulatora krótkotrwałym impulsem dużego prądu.

Czasami zdarza się, że z jakiegoś powodu płytki jednego z akumulatorów ulegają zwarciu i ich ładowanie staje się niemożliwe.
Logiczne jest założenie, że przyczynę zwarcia można wyeliminować poprzez wypalenie obszaru problemowego. Aby to zrobić, akumulator podłącza się do źródła prądu o bardzo wysokim natężeniu, co najmniej 100 amperów, na przykład spawarki, z diodą prostowniczą na wyjściu. Obwód zamyka się na 1-2 sekundy, w tym czasie przyczyna obwodu powinna wyparować z powodu silnego przegrzania.

Wiele zastosowań i skuteczność tę metodę w rzeczywistości.
Osobiście trafiłem na takiego 7 a.h. akumulator ołowiowy CSB z zamkniętą puszką. Akumulator wytrzymał kilka lat bez ładowania. Przyczyną zwarcia było najprawdopodobniej wypaczenie płytek akumulatora na skutek obfitego osadzania się siarczanu i przebicie separatora.
Podłączając go do spawarki na 2-3 sekundy, zwarcie zostało wyeliminowane, ale późniejsze działania przywracające nie powiodły się, co nie jest zaskakujące, ponieważ akumulatory ołowiowe całkowicie straciły swoją pojemność. akumulatory bezobsługowe, nie są przywracane. Ale zastosowanie tę metodę do innych typów akumulatorów może być całkiem rozsądne.

Przykład 2.
Znajomy opowiedział mi o swoim doświadczeniu w zastosowaniu tej metody do akumulatora niklowo-kadmowego (NiCd), w ten sposób udało mu się ożywić i uruchomić kopalnię akumulator niklowo-kadmowy, „KCSL 12”, do wyścigów konnych.

Przykład 3.
Inny znajomy rozładował akumulator litowo-jonowy (Li-ion) z przenośnego odtwarzacza DVD. W akumulatory litowo-jonowe przy głębokim rozładowaniu czasami między płytami tworzy się miedziany bocznik zwarciowy. W wyniku renowacji pojemność akumulatora wzrosła w porównaniu z nowym.

Regeneracja serwisowanych akumulatorów, w szczególności akumulatorów samochodowych.

Jest jeden sposób, który może przywrócić baterię.
Istota metody.
Wylej cały elektrolit. Napełnij akumulator wodą destylowaną, aż płytki zostaną zakryte. Podłącz do akumulatora napięcie stałe około 14 woltów i pozostaw na 1-2 godziny. Następnie słuchamy akumulatora, jeśli usłyszymy, że kipi, obniżamy nieco napięcie. Zostawiamy na pół godziny i słuchamy jeszcze raz: naszym zadaniem jest utrzymać takie napięcie na akumulatorze, aby emisja gazów była minimalna, ale żeby jednak istniała.
Trzymamy akumulator pod tym napięciem przez tydzień, a jeszcze lepiej dwa. Następnie woda destylowana w akumulatorze zamieni się w elektrolit o małej gęstości w wyniku rozpuszczenia siarczanu ołowiu i jego przekształcenia w cząsteczki kwasu siarkowego w wyniku reakcji chemicznej. Spuścić cały elektrolit i uzupełnić wodą destylowaną. Podłączamy również napięcie, upewniamy się, że akumulator czasami trochę puszcza bąbelki i trzymamy go przez 1-2 tygodnie.
Jeżeli elektrolit nie zmienia już gęstości, można zatrzymać disulfację.
Następnie spuść powstały słaby elektrolit i wlej elektrolit o normalnej gęstości. Połączmy Twoje rumak i ładuj akumulator w zwykły sposób, aż do pełnego naładowania.
Następnie należy zmierzyć gęstość elektrolitu i wyrównać go do normalnej gęstości we wszystkich bankach.
Bateria została przywrócona.
Jeśli nie masz nic do pomiaru poziomu elektrolitu o małej gęstości, to na wszelki wypadek możesz wykonać kolejny, trzeci taki cykl.

Stosowanie tych procedur ma sens, jeśli płytki akumulatora są nadal nienaruszone; jeśli w akumulatorze jest wyraźnie widoczny osad, szczególnie w przypadku kawałków płytek ołowianych, oznacza to, że zdecydowanie nie jest to tego warte.

Bateria alkaliczna składa się ze zbiornika 1 wykonanego z blacha stalowa o grubości 0,8 - 1 mm oraz 2 płytki zmontowane w formie pakietów cienkich pasków stalowych, w które wprasowana jest substancja czynna.

W płytach dodatnich substancją czynną jest hydrat tlenku niklu, do którego dodaje się 18 - 20% grafitu w celu zmniejszenia rezystancji wewnętrznej akumulatora.

W płytach ujemnych masę czynną stanowi kadm z domieszką żelaza (w akumulatorach kadmowo-niklowych) lub samo żelazo (w akumulatorach żelazowo-niklowych).

1 - zbiornik,
2 - płyta,
zaciski 3-biegunowe,
4 - pokrywa,
5 - korek wentylacyjny, 6 płyta izolacyjna,
7 - zaciskanie,
8 — drążki dystansowe.

Płytki są montowane w półbloki, z których każdy składa się z płytek o tej samej polaryzacji, dodatniej lub ujemnej. Zbiornik wypełniony jest elektrolitem kompozytowym z wodnego roztworu żrącego potasu o gęstości 1,19 - 1,21, do którego na każdy litr roztworu dodaje się 10 g żrącego litu, co zwiększa żywotność akumulatora.

Aby umożliwić elektrolitowi dostęp do masy czynnej, w stalowych paskach pakietów płyt znajdują się otwory, które służą również do odprowadzania gazów powstających podczas ładowania i rozładowywania akumulatora.

Worki są zaciśnięte na końcu zaciskami 7, które po jednej stronie worka są nieco wydłużone w celu przymocowania do nich beczki. Do wspornika przyspawany jest gwintowany stalowy kołek, który służy do mocowania półbloku płytek i podłączenia przewodów do akumulatora.

Płyty o różnej polaryzacji odizolowane są od siebie za pomocą dystansowych prętów ebonitowych 8. Blok płytek mocuje się w zbiorniku w taki sposób, aby wykluczyć możliwość ich przemieszczania się wewnątrz zbiornika podczas transportu i eksploatacji akumulatora.

Płyty w zbiorniku montowane są w ściśle określonej kolejności. W przypadku akumulatorów niklowo-kadmowych zewnętrzne płytki są zawsze dodatnie, przylegają do szerokiej ściany zbiornika i są z nią połączone elektrycznie; W akumulatorach żelazo-niklowych zewnętrzne płytki są zawsze ujemne, są one połączone ze zbiornikiem.

Końce płyt są odizolowane od wąskich ścian zbiornika cienką izolacyjną płytą ebonitową 6 lub szczeliną powietrzną. Zbiornik zamykany jest pokrywą 4 z otworem na korek wentylacyjny 5, który wkręca się w pokrywę. Zapewniając uwolnienie gazów ze zbiornika, korek zapobiega jednocześnie wylewaniu się elektrolitu i przedostawaniu się powietrza do zbiornika, powodując szkodliwe reakcje chemiczne w elektrolicie.

„Naprawa urządzeń elektrycznych przedsiębiorstw przemysłowych”,
V.B.Atabekov

W akumulatorach występują awarie w wyniku naruszenia trybów pracy i ładowania, nieprzestrzegania zasad konserwacji, a także w wyniku naruszenia harmonogramów napraw. Awarie akumulatorów najczęściej prowadzą do spadku napięcia rozładowania i zmniejszenia pojemności. Spadek napięcia tłumaczy się zmianą rezystancji wewnętrznej akumulatora. Pojemność akumulatora to ilość energii elektrycznej, jaką może dostarczyć po rozładowaniu do...

W akumulatorach kwasowych usterki objawiają się w formie zwarcie pomiędzy płytami, zniszczenie separatorów, zasiarczenie i zniszczenie płyt, powstawanie osadów i korozja krat. Zwarcia pomiędzy płytami akumulatora powstają w wyniku ich wypaczenia i zniszczenia separatorów, a także w wyniku przedostania się ciał obcych przewodzących do wnętrza akumulatora i gromadzenia się dużej ilości osadu na dnie. Charakterystyczne oznaki zwarcia...

Zniszczenie płytek następuje przy dużych prądach ładowania i rozładowania i wyraża się w ubytku z nich masy czynnej, która osadza się na dnie zbiornika w postaci szlamu. Elektrolit staje się mętny i nabiera brązowego koloru. Oznakami uszkodzenia płytki są niska pojemność i zbyt szybkie rozładowanie akumulatora. Tworzenie się osadu następuje na skutek zawartości chloru w wodzie uzupełniającej i zasiarczenia płyt. Awarie...