Normy stosowania paliw i smarów znajdują się w dyspozycji Ministerstwa Transportu Federacji Rosyjskiej. Normy dotyczące stosowania paliw i smarów w dyspozycji Ministerstwa Transportu Federacji Rosyjskiej Nowe standardy Ministerstwa Transportu

Wadim Bajbuz, starszy partner Izby Adwokackiej „Baybuz i Wspólnicy”

Plan seminarium:

Od 14 lipca 2015 roku obowiązują nowe normy zużycia paliwa (Zarządzenie Ministra Transportu Rosji z dnia 14 marca 2008 roku nr AM-23-r ze zmianami wprowadzonymi Rozporządzeniem Ministerstwa Transportu Rosji z dnia 14 lipca 2008 roku, 2015 nr NA-80-r). Tym razem zmian jest sporo. Wzrosły składki dla dużych miast. Zwiększyliśmy współczynniki transportu technologicznego. Oznacza to, że można teraz odpisać więcej wydatków.

Ponadto Ministerstwo Transportu uzupełniło i doprecyzowało standardy dla niektórych marek samochodów. Koniecznie sprawdź regulamin swojej firmy, aby mieć pewność, że jest aktualny.

Jakie standardy i współczynniki ustaliło Ministerstwo Transportu?

Lista samochodów, dla których ustaliło rosyjskie Ministerstwo Transportu standardowe natężenie przepływu paliwo wyraźnie się uzupełniło. W szczególności podstawowe wartości pojawiły się dla następujących modeli: Chevroleta Cruze’a, Nissan juke, Opla Corsę, Renault Duster,Toyota Prius, Łada Priora(VAZ-21116) itp.

Do 14 lipca firmy mogły stosować indywidualne współczynniki rosnące, jeśli jednocześnie spełnione zostały dwa warunki. Po pierwsze: samochód przejechał określoną liczbę kilometrów. Drugim warunkiem jest żywotność. W ten sposób możliwe było podniesienie podstawowych standardów o 5 procent dla samochodów, które przejechały ponad 100 tys. km i są w eksploatacji dłużej niż pięć lat. Oraz 10 proc. – w przypadku pojazdów, które są użytkowane dłużej niż osiem lat i których łączny przebieg wynosi ponad 150 tys. km.

Od 14 lipca rosyjskie Ministerstwo Transportu zezwoliło na korzystanie z tych zwolnień, jeśli spełniony zostanie co najmniej jeden z dwóch warunków. Oznacza to, że dopłatę w wysokości 5 procent można zastosować, gdy przebieg samochodu przekracza 100 000 km lub okres jego użytkowania przekracza 5 lat. A jeśli przebieg wynosi już ponad 150 000 km, maksymalna składka wzrasta do 10 procent, niezależnie od żywotności. To samo dotyczy samochodów o przebiegu mniejszym niż 150 000 km, które są używane dłużej niż osiem lat.

Do 20 proc. wzrosła także maksymalna wysokość dodatku na transport technologiczny. Wcześniej limit wynosił 10 procent. Dopłata ta przeznaczona jest dla pojazdów użytkowanych głównie w pomieszczenia produkcyjne, na terenach przemysłowych itp. Np. ładowarki, koparki, dźwigi przemysłowe i budowlane, maszyny ładujące, górnicze, maszyny do załadunku min, samojezdne wozy wiertnicze, betoniarki itp. Krótko mówiąc, te maszyny, które pojawiają się niezwykle rzadko na drogi powszechne zastosowanie.

Zużycie paliwa w okresie wiosenno-letnim i jesienno-zimowym jest inne. Dlatego w okresie zimowym, najczęściej od połowy października lub listopada, firmy mają prawo ubiegać się o dodatek zimowy. Jego wielkość i okres obowiązywania zależą od konkretnego regionu, w którym transport jest użytkowany (Załącznik nr 2 do Zamówienia nr AM-23-r).

Wszystkie te współczynniki można dodawać i stosować jednocześnie. Oznacza to, że pomnóż stawkę podstawową przez sumę współczynników.

Pytanie uczestnika

– Samochody z działającą klimatyzacją zużywają więcej paliwa. Czy można zwiększyć wydatki w rachunkowości podatkowej?
– Tak, za samochody z klimatyzacją obowiązuje osobna dopłata. Maksymalna kwota to 7 proc. Należy jednak pamiętać, że współczynnik ten nie jest stosowany jednocześnie z dodatkiem zimowym (klauzula 5 zarządzenia nr AM-23-r). Oznacza to, że w ciepłym sezonie masz prawo ubiegać się o dopłatę za klimatyzację. A w zimnych porach roku - współczynnik zimowy. Inną sprawą jest to, czy samochód posiada klimatyzację. W tym przypadku obowiązuje dopłata w wysokości 7 proc. w trakcie jazdy pojazdem, niezależnie od pory roku.

Jak przejść na nowe zasady

Aby rozpocząć stosowanie nowych norm, należy wydać polecenie w dowolnej formie (patrz wzór poniżej – przyp. red.). Ustaw datę po 14 lipca 2015 r. Na początku zamówienia napisz, że je wydajesz, kierując się zaktualizowanym rozporządzeniem Ministerstwa Transportu Rosji. Dzięki temu inspektorzy zrozumieją, dlaczego organizacja nagle zdecydowała się na zmianę norm zużycia paliwa.

Od 14 lipca możesz przejść na nowe, zwiększone świadczenia w dowolnym momencie. Nie ma nic strasznego w tym, że firma zacznie stosować nowe współczynniki, powiedzmy, w listopadzie, a nawet od Następny rok. Przecież w tym przypadku firma na pewno nie będzie zwiększać kosztów.

Zapisz szczegółowo informacje o samochodzie, dla którego zmieniasz standard. Wskaż markę, modyfikację, stan tablicy rejestracyjnej. Wyznacz osobę odpowiedzialną za przestrzeganie nowych standardów – kierownika działu utrzymania administracyjnego, kierownika działu transportu lub innego pracownika. Zapoznaj tego pracownika, a także księgowego zajmującego się paliwami i smarami, z zamówieniem do podpisu.

Czy mogę skorzystać z własnych pomiarów?

Stosowanie standardów Ministerstwa Transportu jest prawem, a nie obowiązkiem organizacji. Z tym zgadza się także rosyjskie Ministerstwo Finansów. Potwierdzeniem tego jest pismo z dnia 27 stycznia 2014 roku nr 03-03-06/1/2875.

O lektorze

Wadim Nikołajewicz Bajbuz jest członkiem Okręgowej Izby Adwokackiej w Moskwie. Od 2012 roku jest starszym partnerem w Kancelarii Prawnej „Baybuz i Partnerzy”. Od 2008 roku – partner zarządzający kancelarii Dzheinovi.

Rzeczywiście, Ordynacja podatkowa nie wymaga normalizacji wydatków paliwa i smary. Niemniej jednak wszyscy znają zasadę: przy obliczaniu podatku dochodowego można uwzględniać tylko uzasadnione wydatki (252 ust. 1 kodeksu podatkowego Federacji Rosyjskiej). Dlatego bezpieczniej jest uwzględnić koszty według standardów Ministerstwa Transportu.

Na pewno nie będzie żadnych pytań ze strony inspektorów. A jeśli Ministerstwo Transportu Rosji nr AM-23-r nie ma standardów dla określonej marki, ustal własne wartości.

Przecież firma może z powodzeniem zastosować łączoną metodę rozpoznawania wydatków na paliwo i smary. Oznacza to, że w przypadku niektórych samochodów zastosuj standardy Ministerstwa Transportu, a w przypadku innych własne wartości. W takim przypadku należy kierować się danymi producenta z dokumentacji technicznej samochodu. Przeprowadź przebiegi testowe i sporządź raport. Zapisz w nim markę samochodu i zużycie paliwa na 100 km. Nie powinna ona znacząco odbiegać od wartości deklarowanej przez producenta.

Kwestia oszczędzania paliwa i smarów zawsze była istotna zarówno dla prywatnych kierowców, jak i firm posiadających własną flotę pojazdów. Dokumentem regulującym współczynnik kosztowy zakupu paliw i smarów są zalecenia regulacyjne „Normy zużycia paliw i smary NA transport drogowy”, opracowany przez Ministerstwo Transportu Federacji Rosyjskiej. Uzasadnieniem tych zaleceń jest to, że firma dokonuje przejęcia Pojazd pozycja wydatków związana z zaopatrzeniem staje się natychmiast znana.

Ministerstwo Transportu zaleciło stosowanie norm zużycia paliw na rok 2015 dla takich typów organizacji jak:
- wyspecjalizowane przedsiębiorstwa transportu samochodowego;
- przedsiębiorstwa dowolnej formy własności, które użytkują pojazdy;
- usługi zarządzania i kontroli.

Ponadto normy paliwowe (normy Ministerstwa Transportu dotyczące paliw i smarów) obowiązują, gdy:
- kalkulacja kosztów pasażera i transport towarowy;
- ustalenie podstawy opodatkowania;
- obliczanie potrzeb organizacji w zakresie ilości paliwa i smarów;
- kontrola raportowania operacyjnego itp.

Podstawowe standardy zużycia paliwa na 2015 rok, opracowane przez Ministerstwo Transportu Federacji Rosyjskiej, dzielą się na kilka typów:
- w ilości l/100 km dla pojazdu obciążonego;
- w ilości l/100 km w czasie transportu;
- w przeliczeniu na l/100 km przebiegu w transporcie (w przypadku autobusów uwzględnia się masę własną, przeznaczenie i minimalne obciążenie pasażerów, a dla samochody ciężarowe- masa własna i prędkość załadunku);
- w przeliczeniu na l/100 tonokilometrów, które uwzględnia dodatkowe zużycie paliwa i smarów podczas transportu z ładunkiem lub bez.

Zarządzeniem Ministerstwa Transportu Rosji z dnia 14 lipca 2015 r. N NA-80-r wprowadzono nowe wydanie „Normy zużycia paliw i smarów w transporcie drogowym”, wprowadzone zarządzeniem Ministerstwa Transportu Federacji Rosyjskiej z dnia 14 marca 2008 r. N AM, weszła w życie z dniem 14 lipca 2015 r. -23-r”. Edycja 2015 Regulaminu odpisów paliwowych Ministerstwa Transportu obejmowała nowe samochody osobowe i ciężarowe, zarówno krajowe, jak i zagraniczne, produkowane od 2008 roku.

Tabela wskaźników zużycia paliw i smarów za rok 2015

Dodatkowo skorygowano współczynniki zużycia paliwa. Na przykład w mieście liczącym ponad 5 000 000 mieszkańców. dozwolone jest podwyższenie normy do 35%, od 1 000 000 do 5 000 000 osób - do 25%, od 250 000 do 1 000 000 osób - do 15%, od 100 000 do 250 000 osób. - do 10%, do 100 000 osób. - do 5% (poprzednio współczynnik wynosił 25% dla populacji powyżej 3 000 000 osób).

Również najnowsze wydanie Ministerstwa Transportu Norm zużycia paliwa w Federacji Rosyjskiej na rok 2015 dopuszcza stosowanie współczynników rosnących dla pojazdów z wysoki przebieg lub powyżej 5 roku życia. Wcześniej współczynniki zwiększające były dostępne tylko dla starszych samochodów o dużym przebiegu.

MINISTERSTWO TRANSPORTU FEDERACJI ROSYJSKIEJ

ZAMÓWIENIE

Ze zmianami:

(zmienione zarządzeniami Ministerstwa Transportu Rosji z dnia 14.05.2014 N NA-50-r, z dnia 14.07.2015 N NA-80-r, z dnia 04.06.2018 N NA-51- r, z dnia 20.09.2018 N IA-159-r )

Zgodnie z dekretem rządu Federacja Rosyjska z dnia 30 lipca 2004 r. N 395 „W sprawie zatwierdzenia Rozporządzenia Ministra Transportu Federacji Rosyjskiej” (Zbiór Ustawodawstwa Federacji Rosyjskiej, 2004, N 32, art. 3342) oraz w celu wykonania Rozporządzenia Ministerstwo Transportu z dnia 24.06.2003 N 153 „Po zatwierdzeniu Instrukcji rozliczania przychodów i wydatków związanych ze zwykłą działalnością w transporcie drogowym” (zarejestrowane przez Ministerstwo Sprawiedliwości Rosji 24 lipca 2003 r., rejestracja N 4916):

Wiceminister

A.S. MISHARIN

Aplikacja

na zlecenie Ministerstwa Transportu Rosji

z dnia 14.03.2008 N AM-23-r

I. POSTANOWIENIA OGÓLNE

1. Zalecenia metodyczne „Normy zużycia paliw i smarów w transporcie drogowym” (zwane dalej normami zużycia paliw) przeznaczone są dla: przedsiębiorstw transportu samochodowego, organizacje uczestniczące w systemie zarządzania i kontroli, przedsiębiorcy itp., niezależnie od formy własności, obsługujący sprzęt samochodowy i tabor specjalny na podwoziach samochodowych na terytorium Federacji Rosyjskiej.

2. B ten dokument podano wartości podstawowych, transportowych i eksploatacyjnych (wraz z dopłatami) norm zużycia paliwa dla taboru samochodowego, norm zużycia paliwa na pracę pojazdy specjalne, procedura stosowania norm, wzorów i metod obliczania standardowego zużycia paliwa podczas pracy, standardowe dane referencyjne dotyczące zużycia smarów oraz specjalne płyny, wartości dodatków zimowych itp.

3. Wskaźnik zużycia paliw i smarów w transporcie drogowym oznacza ustaloną wartość miary jego zużycia podczas prowadzenia pojazdu określonego modelu, marki lub modyfikacji.

Normy zużycia paliw i smarów w transporcie drogowym przeznaczone są do obliczania standardowej wartości zużycia paliwa w miejscu zużycia, do prowadzenia sprawozdawczości statystycznej i operacyjnej, ustalania kosztów transportu i innych rodzajów prac transportowych, planowania potrzeb przedsiębiorstw na dostawy produktów naftowych, naliczanie opodatkowania przedsiębiorstw, wdrażanie sposobów oszczędzania i oszczędzania energii zużywanych produktów naftowych, rozliczenia z użytkownikami pojazdów, kierowcami itp.

Normalizując zużycie paliwa, rozróżnia się podstawową wartość zużycia paliwa, ustalaną dla każdego modelu, marki lub modyfikacji samochodu jako ogólnie przyjętą normę, od obliczonej standardowej wartości zużycia paliwa, która uwzględnia wykonywane prace transportowe i warunki eksploatacji pojazdu.

II. NORMY ZUŻYCIA PALIWA DLA POJAZDÓW

4. Normy zużycia paliwa mogą być ustalone dla każdego modelu, marki i modyfikacji użytkowanych pojazdów i odpowiadają określonym warunkom eksploatacji pojazdów mechanicznych zgodnie z ich klasyfikacją i przeznaczeniem. Normy uwzględniają zużycie paliwa wymagane w procesie transportu. Zużycie paliwa na potrzeby techniczne, garażowe i inne wewnętrzne potrzeby gospodarcze niezwiązane bezpośrednio proces technologiczny przewóz pasażerów i ładunków nie jest uwzględniony w normach (w tabelach) i jest ustalany osobno.

Dla samochodów ustanowiono następujące rodzaje norm:

Stawka podstawowa w litrach na 100 km (l/100 km) przebiegu pojazd silnikowy(ATS) w stanie wyposażonym;

Norma transportowa w litrach na 100 km (l/100 km) przebiegu w trakcie praca transportowa:

Autobus, uwzględniający masę własną i nominalne obciążenie pasażerów znormalizowane dla przeznaczenia autobusu;

Wywrotka, która uwzględnia masę własną i znormalizowane obciążenie wywrotki (ze współczynnikiem 0,5);

Norma przewozowa w litrach na 100 tonokilometrów (l/100 tkm) podczas wykonywania pracy transportowej samochodem ciężarowym uwzględnia zużycie paliwa dodatkowe w stosunku do normy podstawowej podczas prowadzenia pojazdu z ładunkiem, pociągu drogowego z przyczepą lub naczepą -przyczepa bez ładunku i z ładunkiem lub przy zastosowaniu wcześniej ustalonych współczynników na każdą tonę przewożonego ładunku, masa przyczepy lub naczepy - odpowiednio do 1,3 l/100 km i do 2,0 l/100 km dla samochodów osobowych, z dieslem i silniki benzynowe, - lub za pomocą precyzyjnych obliczeń wykonanych specjalną metodą programową bezpośrednio dla każdej konkretnej marki, modyfikacji i typu pojazdu.

Podstawowy wskaźnik zużycia paliwa zależy od konstrukcji samochodu, jego zespołów i układów, kategorii, rodzaju i przeznaczenia taboru samochodowego (samochody osobowe, autobusy, samochody ciężarowe itp.), rodzaju stosowanego paliwa, uwzględnia uwzględnić masę samochodu w stanie gotowym do jazdy, wpisaną trasę i tryb jazdy w warunkach eksploatacyjnych w granicach „Regulaminu” ruch drogowy".

Norma transportowa (norma dotycząca prac transportowych) obejmuje standard podstawowy i zależy albo od nośności, albo od znormalizowanego ładunku pasażerów, albo od ciężaru właściwego przewożonego ładunku.

Norma eksploatacyjna ustalana jest w miejscu eksploatacji pojazdu w oparciu o podstawowe lub standard transportu stosując współczynniki korygujące (dopłaty) uwzględniające lokalne warunki eksploatacyjne, zgodnie ze wzorami podanymi w tym dokumencie.

Normy zużycia paliwa na 100 km przebiegu pojazdu ustalane są w następujących wymiarach:

Do benzyny i samochody z silnikiem diesla- w litrach benzyny lub oleju napędowego;

Dla pojazdów zasilanych gazem płynnym (LPG), w litrach LPG przy dawce 1 litra benzyny odpowiada „1,32 litra LPG, nie więcej” (zalecana dawka w granicach 1,22 +/- 0,10 litra LPG na 1 l benzyny , w zależności od właściwości mieszaniny propan-butan);

W przypadku pojazdów napędzanych sprężonym gazem ziemnym (CNG) - w normalnych metrach sześciennych CNG, przy ilości 1 litra benzyny odpowiada 1 +/- 0,1 metra sześciennego. m LNG (w zależności od właściwości gazu ziemnego);

W przypadku pojazdów zasilanych gazem i olejem napędowym zużycie sprężonego gazu ziemnego podawane jest w metrach sześciennych. m przy jednoczesnym wskazaniu zużycia oleju napędowego w litrach, ich stosunek określa producent urządzenia (lub instrukcja obsługi).

Rozliczanie transportu drogowego, czynników klimatycznych i innych czynników operacyjnych odbywa się za pomocą współczynników korygujących (dopłat), regulowanych w formie procentowych wzrostów lub obniżek wartości początkowej normy (ich wartości ustalane są decyzją osoba prawna Lub przedsiębiorca indywidualny obsługa automatycznej centrali telefonicznej).

5. Wskaźniki zużycia paliwa rosną w następujących warunkach.

Eksploatacja pojazdów w sezonie zimowym, w zależności od regionów klimatycznych kraju - od 5% do 20% (włącznie - i dalej w tekście dla wszystkich górnych wartości graniczne współczynniki). Tryb stosowania, wysokość i okresy ważności dodatków zimowych przedstawia Załącznik nr 2.

Eksploatacja pojazdów na drogach publicznych (I, II i III kategorii) na terenach górskich, w tym w miastach i na terenach podmiejskich, na wysokościach nad poziomem morza:

od 300 do 800 m - do 5% (góry niższe);

od 801 do 2000 m - do 10% (śródgórski);

od 2001 do 3000 m - do 15% (wyżyny);

powyżej 3000 m - do 20% (wyżyny).

Eksploatacja pojazdów na drogach publicznych kategorii I, II i III o złożonym układzie (poza miastami i obszarami podmiejskimi), gdzie średnio występuje więcej niż pięć zakrętów (zakrętów) o promieniu mniejszym niż 40 m na 1 km drogi (lub na 100 km drogi - około 500) - do 10%, na drogach publicznych kategorii IV i V - do 30%.

Podczas obsługi pojazdów na zaludnionych obszarach z populacją:

ponad 5 milionów osób – do 35%;

od 1 do 5 milionów osób - do 25%;

od 250 tysięcy do 1 miliona osób - do 15%;

od 100 do 250 tysięcy osób - do 10%;

do 100 tys. osób (w obecności kontrolowanych skrzyżowań, sygnalizacji świetlnej lub innych znaków drogowych) – do 5%.

Eksploatacja pojazdów wymagających częstych postojów technologicznych związanych z załadunkiem i rozładunkiem, wsiadaniem i wysiadaniem pasażerów, w tym taksówkami trasowymi, autobusami, ciężarówkami towarowo-pasażerskimi i małoklasowymi, pick-upami, kombi itp., w tym przewóz produktów i małych ładunków, obsługa skrzynek pocztowych, zbiórka pieniędzy, obsługa emerytów, rencistów, osób niepełnosprawnych, chorych itp. (jeżeli na 1 km przejazdu przypada średnio więcej niż jeden przystanek; nie uwzględnia się przystanków na światłach, skrzyżowaniach i przejazdach) – do 10%.

Podczas jazdy pojazdami o zmniejszonej mocy Średnia prędkość ruchu (przy transporcie niestandardowych, dużych, ciężkich, towary niebezpieczne, ładunki szklane i inne podobne ładunki, poruszające się w konwojach, gdy pojazdowi towarzyszą pojazdy osłonowe) w zakresie 20 – 40 km/h – do 15%, tyle samo przy średniej prędkości poniżej 20 km/h – do 35%.

Podczas jazdy w nowych samochodach i tych, które opuściły wyremontować(przebieg określa producent sprzętu) - do 10%.

W przypadku scentralizowanego transportu samochodów o własnym napędzie w jednym państwie lub w konwoju - do 10%; podczas ciągnięcia i holowania pojazdów w stanie sparowanym - do 15%; podczas ciągnięcia i holowania w stanie zmontowanym - do 20%.

W przypadku samochodów użytkowanych dłużej niż pięć lat lub o całkowitym przebiegu przekraczającym 100 tys. km - do 5%; powyżej ośmiu lat lub o łącznym przebiegu przekraczającym 150 tys. km - do 10%.

Podczas pracy samochody ciężarowe, samochody dostawcze, taksówki towarowe itp. z wyłączeniem prac transportowych – do 10%.

Gdy samochody pełnią funkcję transportu technologicznego, łącznie z pracą wewnątrz przedsiębiorstwa, do 20%.

Podczas eksploatacji pojazdów specjalnych (wozów patrolowych, ekip filmowych, strażaków, karetek pogotowia, pojazdów foto i video, pojazdów naprawczych, platform powietrznych, wózków widłowych itp.) realizujących proces transportu podczas manewrowania, przy zmniejszonych prędkościach, z częstymi postojami, przemieszczaniem się w odwrotnej kolejności i tak dalej. - do 20%.

Podczas pracy w kamieniołomach (z wyjątkiem specjalnych pojazdów do kamieniołomów), podczas poruszania się po polu, podczas transportu drewna itp. na poziomych odcinkach dróg kategorii IV i V: dla pojazdów w stanie gotowym do jazdy bez ładunku – do 20%, dla pojazdów z pełnym lub częściowym obciążeniem pojazdu – do 40%.

Podczas pracy w ekstremalnych warunkach klimatycznych i trudnych warunkach drogowych podczas sezonowych odwilży, zasp śniegu lub piasku, intensywnych opadów śniegu i lodu, powodzi, pożarów lasów i innych klęsk żywiołowych dla dróg kategorii I, II i III - do 35%, dla dróg IV i Kategorie V - do 50%.

Podczas szkolenia jazdy po drogach publicznych - do 20%; podczas jazdy treningowej po specjalnie wyznaczonych terenach treningowych, podczas manewrowania przy małych prędkościach, z częstymi zatrzymaniami i cofaniem – do 40%.

Przy korzystaniu z ustawienia klimatyzacji (niezależnie od pory roku) podczas jazdy - do 7%.

W przypadku korzystania z klimatyzacji podczas jazdy samochodem - do 7% (stosowanie tego współczynnika łącznie z dopłatą zimową w zależności od regionu klimatycznego jest niedozwolone).

Normy zużycia paliwa podczas eksploatacji dodatkowe wyposażenie lodówki, autobusy, pojazdy specjalne i specjalistyczne ustalają organizacje naukowe zajmujące się opracowywaniem takich norm, producenci dodatkowego wyposażenia lub pojazdów (standaryzowane w l/godz.).

W przypadku korzystania z klimatyzacji na parkingu standardowe zużycie paliwa ustalane jest na jedną godzinę bezczynności przy pracującym silniku, to samo na parkingu przy korzystaniu z instalacji klimatyzacji (niezależnie od pory roku) przez jedną godzinę bezczynności przy pracującym silniku - do 10% norm podstawowych.

Gdy pojazdy stoją bezczynnie w celu załadunku lub rozładunku w miejscach, w których zgodnie z warunkami bezpieczeństwa lub innymi obowiązującymi przepisami zabrania się wyłączania silnika (składy ropy, magazyny specjalne, obecność ładunku uniemożliwiającego schłodzenie nadwozia, brzegi i inne przedmioty), a także w pozostałych przypadkach wymuszonego postoju pojazdu przy włączonym silniku – do 10% stawki podstawowej za godzinę bezczynności.

W okresie zimowym lub zimnym (ze średnią dobową temperaturą poniżej +5°C) porą roku, na parkingach, gdy konieczne jest uruchomienie i rozgrzanie samochodów osobowych i autobusów (jeśli nie ma niezależnych grzejników), a także na parkingach partii podczas oczekiwania na pasażerów (w tym pojazdów medycznych i podczas transportu dzieci) standardowe zużycie paliwa ustala się na podstawie jednej godziny postoju (na biegu jałowym) przy pracującym silniku - do 10% normy podstawowej.

Dozwolone na podstawie decyzji osoby prawnej lub indywidualnego przedsiębiorcy użytkującego pojazd:

W przypadku wewnętrznych przejazdów garażowych i potrzeb technicznych przedsiębiorstw transportu samochodowego (przeglądy techniczne, prace regulacyjne, docieranie części silnika i innych elementów pojazdu po naprawach itp.) Zwiększ standardowe zużycie paliwa do 1% całkowitej ilości zużytej przez to paliwo przedsiębiorstwa (z uzasadnieniem i uwzględnieniem faktycznej liczby pojazdów wykorzystywanych w tych pracach);

Dla marek i modyfikacji samochodów, które nie mają istotnego znaczenia konstruktywne zmiany w porównaniu z model podstawowy(z tym samym właściwości techniczne silnik, skrzynia biegów, jazda końcowa, opony, rozstaw kół, nadwozie) i nie różnią się masą tara od modelu bazowego, należy ustawić podstawowy wskaźnik zużycia paliwa w takich samych wymiarach jak dla modelu bazowego;

W przypadku marek i modyfikacji samochodów, które nie mają wymienionych powyżej zmian konstrukcyjnych, ale różnią się od modelu podstawowego jedynie masą własną (przy montażu samochodów dostawczych, kungów, markiz, dodatkowego wyposażenia, opancerzenia itp.), wskaźniki zużycia paliwa mogą zostać określony:

za każdą tonę przyrostu (zmniejszenia) masy własnej pojazdu przy wzroście (zmniejszeniu) w tempie do 2 l/100 km dla samochodów z silnikami benzynowymi w tempie do 1,3 l/100 km – s silniki Diesla, w przeliczeniu na maksymalnie 2,64 l/100 km dla pojazdów zasilanych gazem skroplonym, w przeliczeniu na maksymalnie 2 metry sześcienne. m/100 km dla pojazdów napędzanych sprężonym gazem ziemnym; w procesie silnika gazowo-dieslowego, w przybliżeniu do 1,2 metra sześciennego. m gazu ziemnego i do 0,25 l/100 km olej napędowy, w oparciu o każdą tonę zmiany masy własnej pojazdu.

6. Wskaźniki zużycia paliwa mogą spaść.

Podczas pracy na drogach publicznych kategorii I, II i III poza obszarem podmiejskim, na płaskim, lekko pagórkowatym terenie (wysokość do 300 m n.p.m.) - do 15%.

W przypadku, gdy pojazdy są eksploatowane w obszarze podmiejskim poza granicami miasta, nie stosuje się współczynników korygujących (miejskich).

W przypadku konieczności zastosowania kilku dopłat jednocześnie, stawka za zużycie paliwa ustalana jest z uwzględnieniem sumy lub różnicy tych dopłat.

Oprócz znormalizowanego zużycia gazu, zużycie benzyny lub oleju napędowego w pojazdach z butlą gazową jest dozwolone w następujących przypadkach:

Na wjazd i wyjazd z miejsca naprawy po pracach technicznych - do 5 litrów płynne paliwo na jeden samochód na butlę gazową;

Do uruchomienia i eksploatacji silnika samochodu na butlę gazową - do 20 litrów paliwa płynnego miesięcznie na samochód w sezonie letnim i wiosenno-jesiennym, w okresie zimowym dodatkowo uwzględniane są dodatki zimowe zgodnie z Załącznikiem nr 2 ;

Na trasach, których długość przekracza zakres jednego tankowania – do 25% całkowitego zużycia paliwa na tych trasach.

We wszystkich tych przypadkach racjonowanie zużycia paliwa płynnego dla pojazdów na butlę gazową odbywa się w takich samych ilościach, jak dla odpowiednich pojazdów bazowych.

W związku ze szczególnymi warunkami eksploatacji pojazdów dopuszcza się stosowanie skorygowanych wartości współczynników korygujących (dopłat) do podstawowych stawek zużycia paliwa zatwierdzonych niniejszymi wytycznymi lub dodatkowych współczynników (dopłat) do podstawowych stawek zużycia paliwa z odpowiednim uzasadnieniem oraz w porozumieniu z Ministerstwem Transportu Rosji.

Przez okres ważności niniejszego dokumentu dla modeli, marek i modyfikacji technologia motoryzacyjna wchodząc do floty pojazdów kraju, dla którego Ministerstwo Transportu Rosji nie zatwierdziło norm zużycia paliwa (nieujętych w tym dokumencie), decyzją osoby prawnej lub indywidualnego przedsiębiorcy użytkującego pojazd, mogą zostać wprowadzone podstawowe standardy w odniesieniu do pojazdy te, opracowane na indywidualne zastosowania, w określony sposób, organizacje naukowe opracowują takie standardy przy użyciu specjalnej metody programowej.

Eksploatacja pojazdów na drogach publicznych (I, II i III kategorii) na terenach górskich, w tym w miastach i na terenach podmiejskich, na wysokościach nad poziomem morza:

od 300 do 800 m - do 5% (góry niższe);

od 801 do 2000 m - do 10% (śródgórski);

od 2001 do 3000 m - do 15% (wyżyny);

powyżej 3000 m - do 20% (wyżyny).

Podczas obsługi pojazdów na zaludnionych obszarach z populacją:

ponad 5 milionów osób – do 35%;