DZWON

Są tacy, którzy czytali tę wiadomość przed tobą.
Zapisz się, aby otrzymywać świeże artykuły.
E-mail
Nazwa
Nazwisko
Jak chcesz przeczytać „Dzwon”?
Bez spamu

Zdaniem Banku Centralnego Federacja Rosyjska na dzień 23 lipca 2019 r. cena za 1 euro (EUR) wynosi 70,6546 Rubel rosyjski(POCIERAĆ). W porównaniu do poprzedniego dnia roboczego nastąpiła zmiana -0,1395 Rubel rosyjski. Aby wyświetlić archiwum kursów euro należy kliknąć na link „Dzisiaj” i wybrać żądaną datę za pomocą kalendarza.

Ten wykres pomoże Ci szybko uzyskać informacje o notowaniach euro/rubel na rynku Forex w czasie rzeczywistym. Użytkownik ma możliwość dostosowania terminala do swoich preferencji, wybierając styl pasków i dostosowując wskaźniki. Aktualizowane w czasie rzeczywistym notowania walut EUR/RUB online odzwierciedlają handel na rynku Forex.

data Stopa Banku Centralnego Zmiana Procent
Dzisiaj, wt 1 EUR = 70,65 RUB -0,14 POCIERAĆ -0,20 %
20 lipca, sob 1 EUR = 70,79 RUB +0,19 POCIERAĆ +0,27 %
19 lipca, pt 1 EUR = 70,61 RUB +0,05 POCIERAĆ +0,07 %
18 lipca, czw 1 EUR = 70,56 RUB -0,12 POCIERAĆ -0,17 %
17 lipca, śr 1 EUR = 70,68 RUB -0,18 POCIERAĆ -0,25 %
16 lipca, wt 1 EUR = 70,86 RUB -0,15 POCIERAĆ -0,22 %
13 lipca, sob 1 EUR = 71,01 RUB +0,00 POCIERAĆ +0,01 %
12 lipca, piątek godz 1 EUR = 71,01 RUB -0,56 POCIERAĆ -0,78 %
11 lipca, czw 1 EUR = 71,56 RUB +0,10 POCIERAĆ +0,14 %
10 lipca, śr 1 EUR = 71,46 RUB -0,24 POCIERAĆ -0,34 %
9 lipca, wt 1 EUR = 71,71 RUB +0,05 POCIERAĆ +0,07 %
6 lipca, sob 1 EUR = 71,66 RUB +0,12 POCIERAĆ +0,16 %
5 lipca, pt 1 EUR = 71,54 RUB -0,06 POCIERAĆ -0,09 %
4 lipca, czw 1 EUR = 71,6 RUB +0,20 POCIERAĆ +0,27 %

Dynamika oficjalnego kursu euro do rubla według Centralnego Banku Rosji

Wykres przedstawia dynamikę zmian wartości 1 euro (EUR) w stosunku do rubla (RUB). Za pomocą szybkich linków lub poziomej linijki pod wykresem możesz wybrać dowolny okres, który Cię interesuje.

W wybranym okresie minimalna cena za 1 euro wynosiła ($ min|number:4 $) Rubel rosyjski. To było ($min|data:"d MMMM rrrr"$) lat. Maksymalna cena za 1 euro została ustalona ($max|data:"d MMMM rrrr"$) roku i wynosiła ($max|number:4$) Rubel rosyjski.

Kursy walutowe z Banku Centralnego Federacji Rosyjskiej

Kursy wymiany krzyżowej przygotowywane są na podstawie oficjalna stawka Kurs rubla rosyjskiego do walut obcych ustalony przez Bank Centralny Federacji Rosyjskiej na dzień 23 lipca 2019 r.

Waluta Kurs krzyżowy
Rubel do Euro 1 RUB = 0,0142 EUR
Euro do dolara australijskiego 1 EUR = 1,5932 AUD
Euro na Manat Azerbejdżański 1 EUR = 1,9033 AZN
Euro do dram ormiański 1 EUR = 534,5292 AMD
Euro do rubla białoruskiego 1 EUR = 2,2651 BYN
Euro do Lew bułgarski 1 EUR = 1,9559 BGN
Euro do reala brazylijskiego 1 EUR = 4,204 BRL
Euro na Forint węgierski 1 EUR = 325,0146 HUF
Euro do wygranej koreańskiej 1 EUR = 1320,78 KRW
Euro do dolara hongkońskiego 1 EUR = 8,759 HKD
Euro do korony duńskiej 1 EUR = 7,4662 DKK
Euro do dolara 1 EUR = 1,1219 USD
Euro na Rupię indyjską 1 EUR = 77,3875 INR
Euro do tenge kazachskie 1 EUR = 431,2967 KZT
Euro do dolara kanadyjskiego 1 EUR = 1,4634 CAD
Euro do som kirgiski 1 EUR = 78,1404 KGS
Euro do chińskiego juana 1 EUR = 7,7188 CNY
Kurs euro do lej mołdawski 1 EUR = 19,6725 MDL
Euro do manat turkmeński 1 EUR = 3,9211 TMT
Euro do korony norweskiej 1 EUR = 9,6165 NOK
Euro do złotego polskiego 1 EUR = 4,2471 zł
Euro do Leja rumuńskiego 1 EUR = 4,7227 RON
Euro na SDR (specjalne prawa ciągnienia) 1 EUR = 0,811 XDR
Euro do dolara singapurskiego 1 EUR = 1,526 SGD
Euro do somoni tadżyckie 1 EUR = 10,5795 TJS
Euro do liry tureckiej 1 EUR = 6,3677 TRY
Euro do sumy uzbeckiej 1 EUR = 9 628,0923 UZS
Euro na hrywny 1 EUR = 28,7628 UAH
Euro do funta szterlinga 1 EUR = 0,8989 GBP
Euro do korony czeskiej 1 EUR = 25,5266 CZK
Euro do korony szwedzkiej 1 EUR = 10,5353 SEK
Euro do franka szwajcarskiego 1 EUR = 1,1018 CHF
Euro do Rand południowoafrykański 1 EUR = 15,6225 ZAR
Euro do jena japońskiego 1 EUR = 120,9914 JPY

Informacje o Euro

Euro jest walutą będącą oficjalną jednostką monetarną w 18 krajach Europy. Kod banku - EUR, znak waluty - €. 1 euro składa się ze 100 eurocentów (lub centów). Banknoty w obiegu mają nominały: 5, 10, 20, 50, 100, 200, 500 euro. Monety: 1 i 2 euro, 1, 2, 10, 20 i 50 centów.

Walutę drukuje bank centralny, który jest częścią systemu banków środkowoeuropejskich. Siedziba banku mieści się we Frankfurcie nad Menem. Wszystkie banknoty mają standardowy wygląd. Na awersie banknotów znajdują się wizerunki okien, bram, mostów, symbolizujące otwartość i współpracę. Banknoty o różnych nominałach różnią się kolorem.

Strefa euro obejmuje kraje, które porzuciły banknoty krajowe na rzecz wspólnej europejskiej waluty. Euro weszło do obiegu na początku 2002 r. w Austrii, Belgii, Niemczech, Grecji, Irlandii, Hiszpanii, Włoszech, Luksemburgu, Holandii, Portugalii, Finlandii i Francji. W tym samym czasie kilka państw karłowatych przeszło na euro: Watykan, San Marino, Saint-Pierre, Monako, Miquelon i Majotta.

Do strefy euro zaliczały się także kraje, które nie posiadały własnej waluty, jak Andora, która posługiwała się frankami i Czarnogóra, która posługiwała się markami niemieckimi. Euro stało się także oficjalną walutą we francuskich departamentach Francji: Gwadelupie, Martynice, Gujanie Francuskiej, Reunion. Portugalskie Azory i Madera również przeszły na euro.

Z czasem planuje się, że wszystkie kraje UE przejdą na euro, jednak proces ten nie jest możliwy bez koordynacji polityki finansowej każdego kraju z Unią Europejską. Na razie Wielka Brytania, Węgry, Bułgaria, Dania, Litwa, Polska, Rumunia, Czechy i Szwecja pozostają poza strefą euro. Euro jest dziś wspólną walutą dla 320 000 000 Europejczyków. W obiegu gotówkowym znajduje się 951 miliardów euro – to największa łączna wartość wszystkich walut świata.

Historia euro

Euro zostało wprowadzone jako środek płatniczy 1 stycznia 1999 roku w 11 krajach. Ale do końca 2001 roku waluta działała wyłącznie w formie bezgotówkowej, strefa euro nie miała jeszcze własnych banknotów. Można było otworzyć konto bankowe w euro, ale nie było możliwości wypłaty gotówki z rachunku. Wypłacając pieniądze z konta, deponenci otrzymywali do rąk walutę krajową po stałym kursie. Można było także płacić w euro kartami bankowymi.

Był to okres przygotowawczy do przejścia na gotówkę euro. Ludność musiała przyzwyczaić się do nowych cen, dlatego wszystkie metki cenowe wskazywały koszt w walucie krajowej i euro. Ponadto wydrukowanie 15 miliardów banknotów i wybicie 51 miliardów monet wymagało czasu. Papierowe pieniądze i monety zostały wprowadzone do obiegu 1 stycznia 2002 roku.

Na początku 2007 roku Słowenia weszła do strefy euro, zastępując talara euro. Rok później Cypr i Malta przyjęły europejską walutę. W 2009 roku dołączyła Słowacja, stając się szesnastym krajem Eurolandu, a na początku 2011 roku dołączyła Estonia. Łotwa weszła do strefy euro w 2014 roku.

Jednym z głównych celów Unii Europejskiej jest stworzenie wspólnej przestrzeni gospodarczej działającej na podstawie wspólnych praw. W takich warunkach europejskie przedsiębiorstwa zyskają doskonałe perspektywy rozwoju, a każdy kraj podniesie poziom dobrobytu swoich obywateli. Każdy członek Unii Europejskiej może przystąpić do strefy euro, jeśli spełni określone wymogi polityki finansowej. Nowi członkowie Unii Europejskiej akceptują obowiązek przejścia na walutę euro.

Przód wszystkich banknotów euro zdobią okna i bramy, a rewers mostki. Nie są to wizerunki istniejących obiektów, lecz ilustracje stylów architektonicznych. Tak więc 20 euro jest przeznaczone na gotyk, a 100 euro na rokoko i barok.

W 1999 roku było to równe Marka niemiecka. Po marce euro zastąpiono kursem 1 euro do 1,95583 marki, w tym stosunku lew był powiązany z euro. W 2005 roku podpisano umowę o przystąpieniu do Unii Europejskiej, a Narodowy Bank Bułgarii wybił pamiątkową monetę o nominale 1,95583 lewów na znak chęci przejścia w przyszłości na euro.

W 2000 roku we Francji ukazała się powieść „99 franków” Frederica Beigbedera. Zalecano sprzedaż książek po cenie 99 franków. Tę samą zasadę zastosowano przy sprzedaży powieści w innych krajach – na przykład w Niemczech cena wynosiła 39,90 marek, w Wielkiej Brytanii – 9,99 funtów, a w Japonii – 999 jenów. W związku z tym tytuł powieści uległ zmianie. W 2002 roku książka musiała zostać wznowiona pod nowym tytułem „14,99 euro”.

Ile będzie

Dla wygody dostępny jest szybki „kalkulator”, który pomoże Ci zrozumieć, który banknot ile kosztuje. Według Banku Centralnego informacje są aktualne na dzień 23 lipca 2019 roku.

Waluta Konwersja
5 EUR 353 273 rubli
10 EUR 706.546 RUB
25 EUR 1766,365 RUB
50 EUR 3532,73 RUB
100 EUR 7065,46 RUB
250 EUR 17.663,65 RUB
500 EUR 35.327,3 RUB
1000 EUR 70 654,6 RUB
2 500 EUR 176 636,5 RUB
5 000 EUR 353.273,0 RUB
10 000 EUR 706.546,0 RUB
25 000 EUR 1.766.365,0 RUB
50 000 EUR 3.532.730,0 RUB
100 000 EUR 7.065.460,0 RUB

Kampanię na rzecz ograniczenia emisji szkodliwych substancji do atmosfery zapoczątkowali ekolodzy już w latach 90-tych. W 1992 roku Europejska Komisja Gospodarcza ONZ wprowadziła europejską normę środowiskową. Dotyczy to wszystkich pojazdów, niezależnie od ich przeznaczenia: muszą być także przyjazne dla środowiska samochody osobowe oraz sprzęt specjalny i ciężarówki.


Euro 1. Stał się pierwszym krokiem w kierunku poprawy sytuacji ekologicznej. Od 1992 roku działa na terenie krajów UE, Japonii i USA. Został odwołany w 95.

Euro 2. Norma znacznie zaostrzyła wymagania dotyczące paliwa i poziomu emisji toksyn z silników wysokoprężnych i benzynowych. Od niego Rosja zaczęła swoją troskę o środowisko, przyjmując w 2006 roku normę Euro 2 i odpowiadające jej przepisy techniczne. Od tego momentu import samochodów do Rosji, a także ich produkcja były niemożliwe bez certyfikatu Euro. Europa w 1999 r. zrobiła kolejny krok i przeszła na nowe europejskie standardy i certyfikaty środowiskowe...

Euro 3. W kolejnej normie od razu zmniejszono dopuszczalną emisję zanieczyszczeń do powietrza o 30-40%. Rosja przyjęła go w 2008 roku i obowiązuje tu do dziś. Od teraz okazanie certyfikatu Euro 3 w rosyjskich urzędach celnych jest obowiązkowe. Kraje UE znacznie wyprzedzają jednak nasz kraj w rozwoju legislacji środowiskowej. Od 2005 roku istnieje…

Euro 4. Euro 4 to norma środowiskowa regulująca zawartość substancji szkodliwych w spalinach. Paliwo spełniające wymagania normy EN 590 (Euro 4) charakteryzuje się niską zawartością siarki i wielopierścieniowych węglowodorów aromatycznych oraz wyższą liczbą cetanową. Podczas stosowania tego paliwa zmniejsza się dymienie gazów spalinowych, a także zmniejsza się emisja produktów spalania do atmosfery, w szczególności cząstek stałych, tlenków azotu, tlenku węgla i niespalonych węglowodorów.

Wysoka liczba cetanowa i niska zawartość siarki optymalizują proces spalania w silniku, zmniejszają hałas i wibracje silnika, ułatwiają rozruch oraz zapobiegają procesom korozji. To paliwo zapobiega przedwczesnemu zużyciu części silnika i wyposażenia paliwowego, może być stosowany we wszystkich nowoczesnych silnikach wysokoprężnych.

Euro 5 zostało już wprowadzone w Europie, w Rosji ma nastąpić do 2014 roku.

Wszystkie pojazdy, zarówno wyprodukowane i wprowadzone do obrotu na terytorium Federacji Rosyjskiej, jak i te wwożone na obszar celny Federacji Rosyjskiej począwszy od 1 stycznia 2010 roku, muszą spełniać normę środowiskową co najmniej Euro 4 W przypadku samochodów ciężarowych spełniających klasę ekologiczną Euro 5 zapewnione są zwolnienia. Przy opłacaniu ceł takie pojazdy mogą otrzymać certyfikat środowiskowy zgodności z Euro 5.

Certyfikat zgodności na Euro 4, Euro 5 wydawany jest w celu przedłożenia go Federalnej Służbie Celnej Rosji w celu odprawy celnej pojazdu i uzyskania paszportu pojazd PTS. Podczas odprawy celnej pojazdów mechanicznych brak zaświadczenia o spełnieniu norm emisji substancji toksycznych EURO 4 i wyższych będzie stanowić uzasadnioną odmowę wydania paszportu pojazdu PTS. Bez paszportu pojazdu PTS nie będziesz mógł zarejestrować samochodu w policji drogowej.

Klasę ekologiczną samochodu określa centrum certyfikacji. Aby określić zgodność z klasą Euro 4, należy przekazać naszemu centrum certyfikacji następujące informacje: Numer VIN, nazwa producenta i rok produkcji pojazdu.

Federalna Służba Celna Rosji opracowała tabelę zgodności z normami środowiskowymi Euro 1,2,3,4

Tabela pomoże Ci samodzielnie ustalić, jaką normę środowiskową UE spełnia importowany pojazd.

Kraj pochodzenia
pojazd

Rok wydania

Niezgodność
Norm środowiskowych.
Norma Euro 1 i niższa

Zgodność z wymaganiami
Norm środowiskowych

Euro2

Euro3

Euro4

Unia EURO

1996

1997-2000

2001-2004

2005-

USA

1995

1996-2000

2001-2003

2004-

Japonia

1997

1998-2004

2005-2010

2011-

Kanada

2000

2001-2003

2004-

Indie

2004

2005-2009

2010-

Malezja

2002

2003-

Chiny

2003

2004-2007

2008-

Korea

2000

2001-2002

2003-2005

2006-

Uwaga! Jeśli chcesz kupić lub sprzedać monety opisane w artykule, -. Naszą stronę odwiedzają tysiące osób dziennie, na pewno znajdziesz kupującego lub sprzedającego.

Tak, teraz 20 krajów europejskich ma jedną walutę – euro. To dobrze czy źle? Zostawmy to pytanie ekonomistom i przejdźmy do tego, co kochamy – monet. Opowiemy więc trochę o regularnie emitowanych monetach UE. Jest rzeczą oczywistą, że postaramy się sporządzić listę monet euro pochodzących z regularnej emisji. Monety te są oczywiście emitowane przez rządy krajów uczestniczących. Wszystkie monety mają pewne podobieństwo, chociaż istnieją różnice. I tak na przykład rewers wszystkich monet jest prawie taki sam, podczas gdy awers to „ stronę narodową”, którego projekt jest używany przez każdy kraj według własnego uznania. Może to być obiekt geograficzny, portret postaci politycznej, konstrukcja architektoniczna lub data rocznicy. Zacznijmy od monet euro emitowanych w Austrii.

Wyemitowano monetę o nominale 2 euro. Awers przedstawia austriacką pisarkę pacyfistyczną Berthę von Suttner. Wybito także monetę o nominale 1 euro. Na awersie wytłoczony jest profil wielkiego kompozytora Mozarta. Są pieniądze o mniejszych nominałach. Jest to moneta 50-centowa przedstawiająca secesję wiedeńską.

Na nominałach 20 centów awers ozdobiono główną bramą do Górnego Belwederu. Istnieje również 10 centów przedstawiających katedrę św. Szczepana. Następna jest niewielka zmiana, odlana ze stali i miedzi. Są to 5 centów z kwiatem pierwiosnka na awersie i 2 centy z kwiatem szarotki alpejskiej. Ostatnia moneta to 1 cent z kwiatem goryczki.

Belgia

Belgowie bez zbędnych ceregieli umieścili na awersie wszystkich monet swojego króla Alberta II. Nie ma także zmian w nominałach. Belgia wyemitowała monety: 2 euro, 1 euro, 50 centów, 20 centów, 10 centów, 5 centów, 2 centy i 1 cent. Monety emitowano w różnych latach. Pierwsze były bite w latach 1999-2007.

Były też wydania w 2008 i 2009 roku.

Watykan

Kraj ten wyróżnił się także wizerunkiem Papieża Jana Pawła II na awersie swoich monet pierwszego numeru. Stało się to w 2002 roku. Następnie pojawiła się mennica z 2005 roku.

Na awersie tych monet widnieje już herb kamerlinga Tarcisio Bertone. W 2006 roku ukazało się także wydanie. Awers tych monet przedstawia twarz Benedykta XVI, który przez długi czas zasiadał na tronie papieskim.

Niemcy

Moneta 2 euro przedstawia herb kraju – orzeł federalny. Dokładnie ten sam orzeł jest również obecny na monecie 1 euro. Następne są 3 monety: 50 centów, 20 centów i 10 centów, które mają ten sam awers. Wybita jest na nim Brama Brandenburska. 5 centów, 2 centy i 1 cent przedstawia gałązkę dębu, która jest symbolem Niemiec.

Grecja

Kraj ten postanowił być bardziej oryginalny i wyemitował monety o różnej tematyce. Awers 2 euro przedstawia scena z mitu greckiego, a 1 euro przedstawia sowę, która jest symbolem bogini Ateny. Na nominałach 50, 20, 10 centów widnieją twarze znanych osobistości politycznych Grecji z różnych epok. Zmiany nominałów 1, 2 i 5 centów poświęcone są historii greckiej żeglugi.

Irlandia

W tym kraju postanowiono, że awers wszystkich monet będzie taki sam. Oczywiście przedstawili na nim harfę, która jest symbolem tego kraju. Wszystkie irlandzkie monety zostały wybite w 2002 roku.

Hiszpania

Tutaj postanowili nie oszczędzać pieniędzy i dwukrotnie wyemitowali monety. Pierwsze monety zostały odlane w latach 1999-2009. Kolejne bicie miało miejsce w 2010 roku. Na awersie dużych monet wybita jest twarz króla Hiszpanii Juana Carlosa I.

Cervantes, największy pisarz, jest przedstawiony na nominałach 50, 20 i 10 centów. 1, 2 i 5 centów zdobią Katedrę św. Jakuba – sanktuarium chrześcijańskie. W 2010 roku, zgodnie z wymogami Komisji Europejskiej, zmieniono projekt monet. Temat pozostaje ten sam.

Włochy

Włoskie 2 euro reprezentuje Dante Alighieri. Monetę 1 euro zdobi rysunek Leonarda da Vinci. 50, 20 i 10 centów poświęcone są artystycznym symbolom kraju.

Są to pomniki, rzeźby, obrazy. Za 5 centów znajduje się zdjęcie Koloseum, za 2 centy słynna wieża, a za 1 cent średniowieczny zamek.

Cypr

Na dużych monetach cypryjskich wybity jest bożek w kształcie krzyża, będący jednym z symboli kraju. Oryginał znajduje się w Muzeum Cypryjskim.

50, 20 i 10 centów przedstawiają starożytny statek handlowy, który został odrestaurowany po wraku. 1, 2 i 5 centów przedstawiają dziką owcę, która jest symbolem kraju.

Łotwa

Tutaj na dużych monetach wybito profil dziewczynki w stroju narodowym. Awers 50, 20, 10 centów przedstawia herb republiki. Mniejsza wersja herbu została wybita na nominałach 1, 2 i 5 centów. Monety zostały wyemitowane w 2014 roku.

Estonia

Estonia nie poszła za przykładem swojego sąsiada. Wybiła swoje monety z absolutnie tym samym awersem, na którym przedstawiła kontury granic Estonii. Stało się to w 2011 roku.

Litwa

To samo uczynili Litwini, przedstawiając fragment herbu republiki na awersie swoich monet. Stało się to całkiem niedawno – w 2015 roku.

Luksemburg

Stan ten również działał prosto. Na wszystkich monetach wybito profil wielkiego księcia Luksemburga – Henryka. To było w 2002 roku.

Malta

Wyspiarze umieścili swój główny starożytny symbol – krzyż maltański – na dużych monetach. Monety o nominałach 50, 20 i 10 centów przedstawiają herb kraju z tradycyjnymi symbolami. A na 1, 3 i 5 centach przedstawiony jest ołtarz starożytnej świątyni, zbudowanej na długo przed naszą erą.

Monako

Księstwo to zostało odnotowane za 2 emisje monet euro. Pierwszy odcinek ukazał się w 2001 roku. Na monecie 2 euro widzimy profil księcia Rainiera III. Za 1 euro dodali profil księcia Alberta. Na nominałach 50, 20 i 10 centów przedstawiany był rycerz z dynastii Grimaldi. Otóż ​​1, 2 i 5 centów otrzymało herb rodzinny tej samej dynastii.

Wydany w 2006 roku Nowy odcinek. Na dużych monetach widnieje profil Alberta II, panującego księcia Monako. Jego monogram został wybity na 10, 20 i 50 centach. A na 1, 2 i 5 centach wybito herb Grimaldi.

Holandia

Pierwszy numer ukazał się już w 1999 r. Awers wszystkich monet przedstawia profil królowej Beatrix, która panuje od 1980 roku. Kolejna edycja pojawiła się w 2014 roku. Tutaj na wszystkich monetach widnieje już profil Willema Aleksandra, króla Holandii.

Portugalia

Euro jest bite od 2002 roku. Wszystkie monety tego kraju mają wzór narodowy. Wzdłuż obwodu awersu przedstawiono starożytne herby i zamki królów Portugalii. Pośrodku awersu znajduje się odcisk pieczęci królewskiej pierwszego monarchy kraju, Alfonsa Henriquesa.

San Marino

Ten karłowaty stan wyprodukował monety wyróżniające się różnorodnością. Zatem 2 euro przedstawiają starożytny zamek, odrestaurowany przed stuleciem. Na 1 euro widnieje herb kraju ozdobiony koroną i krzyżem, natomiast na 50 centach widnieją 3 wieże, które są symbolem niepodległości. Obiekty historyczne i kulturalne republiki są bite także na innych monetach do 1 centa.

Słowacja

Na dużych monetach tego kraju wybity jest podwójny krzyż Cyryla i Metodego. 50, 20 i 10 centów przedstawiają Zamek Bratysławski, w którym przez długi czas obradował parlament kraju. Za 1, 2 i 5 centów wznosi się Krywań, który jest jednym z najwyższych punktów Tatr.

Słowenia

Euro tego kraju nie można nazwać tak samo. Na 2 euro wybity jest profil słynnego słoweńskiego poety, a na 1 euro twórcy języka słoweńskiego. Awersy innych monet przedstawiają obiekty geograficzne i architektoniczne, przedstawicieli flory i fauny republiki.

Finlandia

Finowie dwukrotnie wyemitowali monety. Pierwszy miał miejsce w 1999 r., drugi w 2007 r. Za 2 euro znokautowano krzak maliny moroszki - jagodę północną. Na 1 euro widnieją łabędzie, które są ulubionymi ptakami Finów.

Mniejsze monety również wykorzystują motyw fauny. Wybito na nich lwa – symbol kraju. Druga emisja monety ma dokładnie taki sam wzór.

Francja

To ostatni kraj, który regularnie bije własne euro. Na banknotach 1 i 2 euro widnieje drzewo symbolizujące życie i rozwój. Na nominałach 50, 20 i 10 centów znajduje się rzeźba dziewczynki siejącej pole. Na nominałach 1, 2 i 5 centów widnieje zbiorowy wizerunek kobiety, uosabiającej zjednoczoną Europę.

Pokrótce przedstawiliśmy regularnie bite monety euro, pełna lista które będą się stale zmieniać. Niektóre kraje są gotowe do wejścia do strefy euro, ale inne mogą ją opuścić. Historia euro dopiero się zaczyna. Czy będzie szczęśliwa? To nie jest znane. Jedyne, co możemy tutaj powiedzieć, to to, że zainteresuje wielu kolekcjonerów monet.

W ciągu ostatniego roku problemy ochrony środowiska na całym świecie zaczęły być coraz ostrzej omawiane i dlatego zaczęto zwracać większą uwagę na ten temat. Zwłaszcza kwestie zmian klimatycznych na planecie zaczęły niepokoić wszystkich bez wyjątku po wybuchu skandalu z „dieslem”. znana firma(producent samochodów) „Volkswagen”. Niedawno Unia Europejska przyjęła nowe regulacje dla branży motoryzacyjnej, które obecnie przewidują przejście wszystkich produkowanych pojazdów na normę Euro-6. Jednak ku naszemu głębokiemu żalowi niewiele osób rozumie, o co w tym wszystkim chodzi.(?) W dzisiejszym artykule, nasi drodzy czytelnicy, nasza publikacja internetowa spróbuje szczegółowo opowiedzieć, czym różni się stara norma europejska „Euro-5” od nowej Norma Euro 6.

Nowa norma „Euro-6”, podobnie jak „Euro-5”, została przyjęta przez Europejską Komisję ds. Ekologii właśnie po to, aby ograniczyć emisję benzyny do atmosfery. Pojawienie się bardziej rygorystycznych norm (przepisów) środowiskowych dla przemysłu samochodowego zmusiło wszystkie te firmy samochodowe do zainwestowania sporo pieniędzy w tworzenie samochodów bardziej przyjaznych dla środowiska. Na przykład producenci samochodów zaczęli tworzyć bardziej niezawodne i wydajne silniki, które stały się nie tylko bardziej ekonomiczne, ale także w trakcie swojej pracy zaczęły wytwarzać znacznie mniejsze ilości szkodliwych substancji emitowanych do atmosfery.

Przypomnijmy naszym czytelnikom, że normę środowiskową Euro-1 wprowadzono po raz pierwszy w 1992 roku. Pierwsze regulacje środowiskowe miały na celu ograniczenie spaliny emisje z pojazdów do atmosfery, a mianowicie substancje takie jak tlenek węgla i dwutlenek węglowodoru (CO i CO2), a także tlenki azotu (NOx) i stałe, niepalne cząstki (sadza).

Zaostrzanie z biegiem czasu norm środowiskowych pozwoliło znacząco ograniczyć emisję lotnych związków organicznych dostających się do atmosfery, które.

Wpływ takich „norm europejskich” na środowisko jest ogromny. Przykładowo od 1992 roku ilość emisji do powietrza w Europie została zmniejszona o 28%.(!)

Czy istnieje różnica między normami środowiskowymi Euro-5 i Euro-6?

Tak i nie. To jest ta rzecz. Te normy środowiskowe UE różnią się w przypadku benzyny i benzyny. Wynika to przede wszystkim z faktu, że są to dwa typy silników wewnętrzne spalanie różnią się zasadą działania i wykorzystują, jak wszyscy rozumieją, różne paliwa. Na przykład te same silniki wysokoprężne są bardziej podatne na emisję do atmosfery cięższych cząstek wraz z NOx, które zatruwają środowisko. Samochody benzynowe emitują do atmosfery najwięcej tlenku i dwutlenku węgla.

Nowa norma Euro 6 dla silniki benzynowe w zasadzie niewiele się zmieniło w porównaniu do norm Euro-5. Przede wszystkim takie wymagania stały się bardziej rygorystyczne specjalnie dla silniki Diesla. A więc np. dla samochody z silnikiem Diesla Znacząco zaostrzono wymagania dotyczące emisji do atmosfery szkodliwego dla człowieka tlenku azotu.

Emisje benzyny (g/km)
Typ skrzyni biegówEuro5 (2011)Euro 6 (2014)
Tlenek węgla 1.0 1.0
Tlenki azotu0.06 0.06
Cząstki stałe0,005 0,005
Emisje z silników Diesla (g/km)
Typ skrzyni biegówUE5 (2011)UE6 (2014)
Tlenek węgla 0,5 0,5
Tlenki azotu0.18 0.08
Cząstki stałe0,005 0,005

Skandal - „Dieselgate”.

Nowe normy „Euro-5” i oczywiście „Euro-6”, jak powiedzieliśmy powyżej, przede wszystkim nakładają zwiększone i bardziej rygorystyczne wymagania w zakresie przyjazności dla środowiska, szczególnie w przypadku samochodów z silnikiem Diesla. Na przykład, aby sami producenci samochodów osiągnęli zgodność samochody z silnikiem Diesla Muszą przerobić samochód na normę Euro-6. w rezultacie wraz z redukcją szkodliwych emisji wiele modeli samochodów zaczyna tracić moc silnika.

Ale na rynku są producenci samochodów, którzy znaleźli sposób (bardziej przebiegły) na rozwiązanie tego problemu. Na przykład także po wejściu w życie oprogramowanie ich samochody z silnikiem Diesla mają specjalny uniwersalny kod, który przy mierzeniu standardów środowiskowych zaczyna sygnalizować, że silnik pracuje na minimum możliwe cechy mieszanina, która natychmiast redukuje emisję szkodliwych substancji do wymagany poziom. Ale gdy tylko takie pomiary ustały, wszystkie modele samochodów z silnikiem Diesla zaczęły natychmiast być uwalniane do atmosfery duża ilość szkodliwe cząstki ustalone przez Europejską Komisję Normalizacyjną, których poziom nawet nie odpowiadał normom normy Euro-5.

Na szczęście ten trik producentów samochodów z silnikiem Diesla został wyłapany przez czujne i regulacyjne władze w Stanach Zjednoczonych. W rezultacie firma VW słono zapłaciła za to oszustwo swoją reputacją i straciła miliardy dolarów.

Certyfikat Euro1 to certyfikat środowiskowy zawierający normy i wymagania dotyczące zawartości substancji szkodliwych w spalinach pojazdów samochodowych (samochodów osobowych, ciężarowych i sprzętu specjalnego). Normy europejskie regulują ilość tlenków azotu, węglowodorów, tlenku węgla i cząstek stałych w spalinach pojazdów. Warto zaznaczyć, że na chwilę obecną wymagania norm nie przewidują ograniczeń ilości dwutlenku węgla. Jednak w 2012 roku Komisja Europejska planuje wprowadzenie takiej normy, przewidującej 120 g/km.

Certyfikat Euro 1 przewiduje różne normy i wymagania dla oleju napędowego i silniki benzynowe. Istnieje znacząca różnica w wymaganiach dla samochodów osobowych i samochody ciężarowe a także autobusy i traktory. Na przykład dla silników benzynowych przewidziano następujące normy emisji:

CO – nie powinien przekraczać 2,72 g/km;

CH – nie powinna przekraczać 0,72 g/km;

NIE – nie powinna przekraczać 0,27 g/km.

Norma Euro 1 została po raz pierwszy przyjęta w Unii Europejskiej w 1992 roku. Norma ta weszła w życie w 1993 roku i obowiązuje w całym kraju sprzęt samochodowy, który był eksploatowany i sprzedawany w Unii Europejskiej. Jeśli samochód był stary i nie pasował przyjęte standardy toksyczności, należało go odnowić. Wielu właścicieli musiało instalować katalizatory w swoich samochodach. W przypadkach, gdy właściciel nie przestrzegał norm środowiskowych, nakładano na niego wysokie kary.

Później, w 1995 roku, przyjęto normę Euro 2, która zastąpiła normę Euro 1. Nowa norma zaostrzyła wymagania dotyczące emisji szkodliwych substancji w spalinach.

Warto dodać, że w Rosji certyfikat Euro 1 nie został zaakceptowany, lecz od razu przeszedł na normę Euro 2. Jednak od 1 grudnia 2002 roku rząd rosyjski zakazał przekraczania granicy samochodom nieposiadającym certyfikatu Euro 1. Od tego momentu wszystkie ciężarówki i samochody, wyposażony silniki Diesla, których właściwości środowiskowe nie są zgodne z międzynarodowymi normami Euro, nie mają prawa wjazdu do Rosji. Również podobny dekret wkrótce dotknie producentów samochody ciężarowe. Przechodząc na nową normę Euro, musieli zrewidować swoją produkcję, aby samochody spełniały wymagania środowiskowe.

Certyfikat Euro 1 może zostać wydany w ośrodku certyfikującym, który posiada akredytację do wydawania takich certyfikatów. Aby uzyskać certyfikat, należy złożyć wniosek, dokumentację i paszport techniczny samochodu, a także paszport właściciela samochodu. Jeśli samochód został wyprodukowany przed 1997 rokiem warto zasięgnąć opinii punkt serwisowy, o ilości szkodliwych substancji w spalinach samochodowych. Możesz także przedstawić zaświadczenie o ponownym wyposażeniu samochodu i jego klasie środowiskowej.

Warto zauważyć, że w Federacji Rosyjskiej obowiązuje już norma Euro 4, której wymagania i standardy stały się wielokrotnie bardziej rygorystyczne niż normy Euro 1. W tej chwili w Moskwie obowiązuje zakaz przemieszczania się pojazdów niespełniających międzynarodowych norm ochrony środowiska. Tym samym ograniczony jest ruch w centrum miasta samochodów, których certyfikat jest niższy niż norma Euro 3.

Jeśli chodzi o odprawę celną samochodów posiadających certyfikat Euro 1, jest to możliwe, ale takim samochodem nie można jeździć po terytorium Rosji. Taki samochód można przechowywać w garażu jako rzadki przedmiot. Będzie można nim podróżować dopiero po przerobieniu go do standardu akceptowanego w kraju. Oznacza to, że instalowane są specjalne filtry i neutralizatory. Musi istnieć odpowiedni Certyfikat ponownego wyposażenia samochodu dotyczący tych manipulacji w samochodzie. Po czym możliwe będzie wystawienie certyfikatu Euro 4.

DZWON

Są tacy, którzy czytali tę wiadomość przed tobą.
Zapisz się, aby otrzymywać świeże artykuły.
E-mail
Nazwa
Nazwisko
Jak chcesz przeczytać „Dzwon”?
Bez spamu