Dla montujących dyski o większej średnicy otworu centralnego dysku (otwór centralny dysku) niż te dyski które montuje producent :))) Przykładowo mam seryjny otwór centrujący 66,1 mm, a 17-ty koła z otworem centralnym 73,1, ja kupiłem sobie 4 plastikowe pierścienie za 150 rubli, myślę, że nie jest to coś, na czym warto oszczędzać :))) Przeczytaj poniższy artykuł i zostaw swoją opinię w komentarzach :)))
Naprawa i wymiana piasty koła. Na ciężkie zużycie elementy piasty koła, część należy całkowicie wymienić. Aby to zrobić, będziesz potrzebować podnośnika, zestawu kluczy i śrubokrętów. Jeśli chcesz zamontować nowe łożyska kół, będziesz potrzebować dłuta i młotka, aby usunąć stare. Jeśli element jest zbyt gęsty, można go rozebrać za pomocą ściągacza początkowego. Najlepiej zlecić wymianę piasty koła mechanikowi.
Standardy mocowania wirnika nazywane są inaczej tarczami hamulcowymi
Zacznijmy od najprostszych. Tarcza jest zabezpieczona klatką zębatą umieszczoną na piaście, po której ślizga się tarcza. Wszystko jest utrzymywane na miejscu za pomocą pierścienia zaciskowego.
Normy montażu zacisków hamulcowych
Aby je rozróżnić, nic nie jest prostsze. Ale sytuacja komplikuje się tam, gdzie trzeba zainstalować adapter: uważaj na zamieszanie dotyczące średnic dysków referencyjnych.Kwestia pierścieni centrujących pojawia się najczęściej w przypadku, gdy w samochodzie planowany jest montaż niestandardowych tarcz (czyli tarcz, które nie są bezpośrednio dostarczane przez producenta samochodu do montażu specjalnie na ten samochód), których niektóre parametry (w szczególności mówimy o otworze centrującym) nie do końca odpowiadają parametrom standardowych dysków. W Internecie jest mnóstwo wątków na temat tego, czy ten parametr dysku (DIA) jest tak krytyczny, czy pierścienie centrujące w ogóle są potrzebne i jakie pierścienie najlepiej wybrać. Spróbujmy to wszystko rozgryźć.
Przykład. Te typowe średnice dysków w rzeczywistości odpowiadają średnicy dysku zamontowanego bez użycia adaptera. Odpowiada to również minimalnej średnicy krążka, który można zamontować za pomocą strzemienia. Niestety zauważamy, że norma ta stopniowo zanika na rzecz zespołów o minimalnych średnicach wyższych tarcz. Wszystko, co musisz zrobić, to znaleźć specyfikacje techniczne swoją wtyczkę, aby poznać te ważne dane i wiedzieć, jaki adapter wybrać!
Jeśli chodzi o ograniczenia średnicy tarczy związane ze sztywnością wału, zaleca się, aby nie instalować tarczy o średnicy większej niż 185 mm z osią koła 9 mm. Żądają konserwacja, które mogą obejmować proste czyszczenie lub wymianę ze względu na zużycie, wygięcie lub trwałe uszkodzenie. W tym artykule zobaczymy jak możemy traktować wirniki, sprawdzić ich zużycie oraz procedury ewentualnej wymiany.
Zanim porozmawiamy o tym, czy potrzebne są pierścienie centrujące do kół i jak wybrać odpowiednie pierścienie centrujące do kół, należy pamiętać, do czego służy środkowy otwór w kole. Wielu sprzedawców, a nawet mechaników samochodowych nie do końca rozumie (lub po prostu przemilcza) znaczenie dokładnego dopasowania parametrów felgi do parametrów piasty – zazwyczaj dlatego, że jest to po prostu na ich korzyść. Problem jest jednak dość poważny i wymaga jasnego zrozumienia ze strony kierowcy, ponieważ bezpośrednio wpływa na bezpieczeństwo ruchu drogowego.
Wirnik jest okrągłym elementem, który jest przymocowany do piasty i przesuwa się całkowicie w kierunku koła. Podkładki działające na powierzchnię wirnika wytwarzają tarcie, które zmniejsza prędkość. Charakterystyczne cechy wirniki są. Średnica: Rzeczywisty rozmiar wirnika, który można wyrazić w milimetrach lub calach. Mniejsze tarcze są lżejsze i zapewniają płynne hamowanie, natomiast większe średnice mają bardzo wysokie siła hamowania, chociaż mają tendencję do bycia bardziej suchymi, tj. blokowaniem koła w krokach co kilka milimetrów skoku. Oczywiście nie wszystkie tarcze można zamontować na podwoziu, ponieważ zależy to od zastosowanych adapterów i rzeczywistego wolna przestrzeń.
Dla leniwych i zapracowanych celem tego artykułu jest to, że otwór centrujący tarczy musi dokładnie odpowiadać rozmiarowi montażowemu cylindra piasty i nie może tu być żadnych tolerancji ani „dopuszczalnych odchyleń”. Jeśli chcesz zamontować tarczę na piaście, której otwór centrujący jest większy niż średnica cylindra piasty, będziesz musiał zaopatrzyć się w pierścienie centrujące i to z dobrym zapasem, ponieważ najprawdopodobniej będą musiały być wymieniane dość często niezależnie od tego, z czego są wykonane.
W tabeli przedstawiono dostępne obecnie na rynku średnice oraz preferencje. Typ mocowania: Obecnie na piaście są zainstalowane dwa systemy mocowania wirnika. W rzeczywistości tarcza jest mocowana na piaście poddanej specjalnej obróbce, a następnie utrzymywana w miejscu za pomocą pierścienia przykręcanego tym samym kluczem kasetowym. W pierwszym przypadku znajdziemy rotor z wieloma pustymi przestrzeniami, aby umożliwić lepszą wentylację, a co za tym idzie, oddawanie ciepła powstającego w wyniku tarcia przez przekładki.
Tarcze o pełniejszej konstrukcji oferują większą powierzchnię hamowania i dlatego są mocniejsze, chociaż oczywiście ważą więcej i odkształcają się. Tak naprawdę w tym przypadku tarcza wykonana jest z folii ze stopu metalu i dwóch zewnętrznych warstw stali. Te dwa ostatnie zapewniają wytrzymałość i sztywność, natomiast rdzeń ze stopu znacznie skuteczniej odprowadza ciepło hamowania. Jakie są najczęstsze problemy, które mogą dotyczyć tarcz hamulcowych? W takim przypadku najlepiej zdjąć koło z podwozia i upewnić się, że wirnik został całkowicie wyczyszczony.
Po co Ci otwór centrujący w dysku?
Ale tak naprawdę, po co w ogóle potrzebny jest otwór centrujący? Przecież tarcza jest przyciągana do piasty za pomocą śrub (nakrętek), które również mają specjalne stożki centrujące. I wydawałoby się, że samo połączenie tarcza-cylinder piasty nie powinno być obciążone? Dlaczego więc producenci samochodów robią ten otwór, co zwiększa prawdopodobieństwo przedostania się brudu do łożyska koła?
W tym celu spryskaj środkiem do czyszczenia płyt i pozostaw go na pięć minut, aby usunąć brud, a następnie dokładnie wytrzyj szmatką, uważając, aby nie dotknąć powierzchni palcami. Zużycie: Podczas kontaktu z klockiem zużywa się zarówno deflektor, jak i powierzchnia wirnika, chociaż z przy różnych prędkościach i czas. Zużycie tarczy łatwo zauważyć monitorując jej grubość kalibru. Jeżeli grubość jest mniejsza niż wskazana na obudowie wirnika, należy ją dostarczyć do wymiany. Nadmierne zużycie tarczy można zwykle zauważyć bez podnoszenia miernika, ponieważ wydaje się, że skok rączki znacznie się zwiększył.
Przede wszystkim należy pamiętać, że koło to jedna z nielicznych części zamiennych w samochodzie, które producenci zmuszeni są umożliwić właścicielowi samochodu wymianę we własnym zakresie. Cóż, jeśli jest to już dozwolone samozastąpienie koła - nie ma sensu projektować i produkować specjalnego, skomplikowanego sprzętu do montażu kół (nawet dla warsztatów oponiarskich i autoryzowanych serwisów).
Najpierw sprawdź stan i grubość uszczelek. Jeśli nadal jest wystarczająco wysokie, oznacza to, że tarcza jest cienka i tłoki muszą zwiększyć ruch, aby wyciągnąć klocki. Wygięcie: W przypadku upuszczenia lub uderzenia kamieniami lub korzeniami dyski mogą się wygiąć. Wielkość uszkodzeń jest dość zmienna i przebiega od zewnątrz do bardzo lekkiego i prawie niezauważalnego punktu, aż do faktycznego zagięcia, które wiąże się z wymianą wirnika. Wirniki należy zawsze sprawdzać po upuszczeniu lub uderzeniu. Aby to zrobić, stań przed kołem i kręć nim, obserwując, jak tarcza porusza się wewnątrz dystansów.
Jednak precyzyjny montaż koła na piaście ma ogromne znaczenie dla bezpieczeństwa jazdy i żywotności kluczowych elementów zawieszenia. W artykule na temat znaczenia wyważania kół opisano już konsekwencje usterek i złego wyważenia samego koła. W tym przypadku dokładnie takie samo niewyważenie może powstać nie na skutek złego wyważenia czy wady koła, ale na skutek nieprawidłowego „pasowania” koła na piaście. Mówiąc najprościej, jeśli oś obrotu koła nie pokrywa się z osią obrotu piasty, koło będzie „biło”, powodując ogromne nienormalne obciążenia zawieszenia. Wynik jest jednoznaczny – znacznie przyspieszone zużycie elementów zawieszenia i ryzyko ich nagłego zniszczenia. Do czego doprowadzi nagła strata? przednie koło z prędkością, powiedzmy, 100 kilometrów na godzinę - myślę, że nie ma sensu opowiadać.
Jeśli w niektórych miejscach zbacza ze swojej ścieżki, oznacza to, że jest wygięty. Najpoważniejsze uszkodzenia można łatwo wykryć, ponieważ dysk ociera się o klocki lub patyki, ponieważ nie ma wystarczającej ilości światła, aby przejść. Aby zapanować nad najbardziej subtelnymi niewspółosiowościami, możesz ustawić koło na środkowym kole i obrócić je, przytrzymując pióro jako ogranicznik i sprawdzić, czy tarcza jest krzywa. Lekko zakrzywioną tarczę można wyprostować za pomocą specjalnego narzędzia lub dużego wałka.
Jeśli uszkodzenie jest oczywiste, wymień je lepiej. Kiedy próbujesz umieścić płytę w dimmie, musisz zachować ostrożność, ponieważ ryzykujesz uwypukleniem materiału, który spowoduje przerwę zmęczeniową. Najlepiej wyginać się małymi strzałami na raz, zawsze uważaj, aby nie wywierać zbyt dużej siły. Dodatkowo krążek można jednokrotnie wyprostować, dlatego jeśli będziemy zmuszeni go zgiąć po raz drugi, najlepiej go wymienić, gdyż materiał ulegnie naprężeniu, a odcinek elastyczny znacznie osłabi się. Ciepło: Jeśli mamy zwyczaj przytrzymywania dźwigni hamulca przez dłuższy czas, szczególnie podczas długich przejazdów, możemy nagrzać tarczę.
I trzeba powiedzieć, że wymagania dotyczące dokładności są tutaj maksymalne. Nie może tu być żadnych odchyleń rzędu 1 lub 0,5 mm – oś obrotu koła musi dokładnie pokrywać się z osią obrotu piasty! Jak zapewnić taką dokładność, a nawet z samodzielny montaż koła przez miłośnika motoryzacji bezpośrednio na drodze?
Producenci samochodów rozwiązują ten problem w następujący sposób: na piaście wykonany jest cylinder, którego średnica zewnętrzna dokładnie odpowiada wewnętrznej średnicy otworu centrującego tarczy, co pozwala początkowo i dość dokładnie „zasadzić” jeszcze nie koło przykręcone do piasty.
Dzieje się tak dlatego, że temperatura powstająca w wyniku tarcia szybko wzrasta, ale wymiana ciepła pozostaje stała. Ta sytuacja jest bardzo destrukcyjna układ hamulcowy, ponieważ ciepło jest przekazywane z uszczelek do olejów, które mogą się zagotować, utworzyć powietrze i poluzować podkładkę uszczelniającą. Dysk jednocześnie ulega tzw. „przypaleniu” lub temperatura osiąga poziom ochronny. Najbardziej zauważalne strzały mogą nawet zmienić kolor powierzchni wirnika, który staje się niebieskawy, powodując w tym miejscu spadek oporu.
Należy zatem sprawdzić, czy powierzchnia wirnika jest jednolita i czy nie występują zmiany koloru, zarysowania lub zwiększone zużycie powłoki. Jeśli zdarzy się jeden z tych przypadków i sytuacja jest naprawdę krytyczna, należy kupić dysk zamienny zamiast istniejącego.
Zatem otwór centrujący, i to właśnie ten, jest potrzebny właśnie do tego prawidłowa instalacja tarcza na piaście, a wcale nie stożki na śrubach mocujących (nakrętkach), jak twierdzą niektórzy sprzedawcy.
Dlaczego na śrubach montażowych (nakrętkach) potrzebne są stożki?
Powszechnym mitem sprzedawców kół jest to, że otwór centrujący nie odgrywa specjalnej roli, ponieważ centrowanie koła na piaście zapewniają stożkowe śruby (nakrętki).
Wymiana wirnika: czas, złożoność i wyposażenie
Wymiana tarczy hamulcowej nie jest skomplikowaną operacją i można ją wykonać samodzielnie. Ważne jest, aby pracować komfortowo, a więc na komputerze stacjonarnym i w czystym środowisku pracy, aby nie zabrudzić powierzchni dysku. Wymagany sprzęt jest następujący. Odkurzacz hamulec tarczowy: do usunięcia śladów zanieczyszczeń z powierzchni dysku; Czysta ściereczka: do czyszczenia końcowego. Jeśli tak nie jest, zawsze możesz uzupełnić tematy. Klucz dynamometryczny: do zakończenia dokręcania; Grubość: Ustaw pomiędzy klockami, aby uniknąć przypadkowego ześlizgnięcia się tłoków i dotknięcia dźwigni hamulca.
Tak naprawdę stożek znajdujący się na śrubach (nakrętkach) w ogóle nie jest przeznaczony i nie może zagwarantować dokładnego ustawienia tarczy na piaście, niezależnie od tego, jak dokładnie i sprawnie jest wykonany! I nie słuchaj sprzedawców i mechaników samochodowych, którzy mówią inaczej. Faktem jest, że teoretycznie stożek mógłby zająć absolutnie dokładne położenie w otworze montażowym dysku tylko wtedy, gdy spełnione są jednocześnie trzy warunki:
Krok 1: Zdejmij koło z podwozia
Wymiana wirników dyskowych klocki hamulcowe. Zabezpiecz szybkozamykacz lub koło przechodzące przez tarczę, którą chcesz wymienić, i zdejmij je z podwozia. Pamiętaj, aby włożyć grubość pomiędzy klocki, aby tłoki nie mogły się poruszyć w przypadku przypadkowego dotknięcia dźwigni hamulca. Na koniec umieść koło na stole warsztatowym.
Następnie przejdź do śruby przeciwległej i powtórz operację: śruby wirnika należy poluzować i dokręcić po linii gwiazdy, tj. zawsze pracować ze śrubą znajdującą się naprzeciwko pierwszej, a nigdy ze śrubą sąsiednią. Ta procedura umożliwia stopniowe zbliżanie się wirnika do piasty i zapobiega wyginaniu się tarczy pod wpływem nadmiernej siły. Po odkręceniu śrub możesz chwycić wirnik i wyjąć go z gniazda na piaście, pociągając go.
Powierzchnie stożka i jego gniazda są idealnie gładkie.
Te same powierzchnie są idealnie gładkie i wykonane absolutnie precyzyjnie (docierane) względem siebie.
Dokręcanie śrub (nakrętek) następuje bardzo powoli i niemal jednocześnie.
Jak rozumiesz, powyższe jest praktycznie niemożliwe w normalnych warunkach, ponieważ jest ich wiele różni producenci elementy złączne i tarcze (z własnym wyposażeniem i standardami dokładności), nikt nigdy nie zawraca sobie głowy czyszczeniem śrub i gniazd. Otóż absolutnie (idealnie) prawidłowe dokręcenie jest możliwe tylko na maszynie, na której śruby (nakrętki) będą dokręcane jednocześnie i z tą samą prędkością.
Krok 4: Oczyść kołnierz piasty
Przykryj kołnierz piasty zasłoną do czyszczenia tarczy i wytrzyj szmatką wszelkie tlenki i zabrudzenia. Jeśli brud jest bardzo uporczywy, można użyć odtłuszczacza do zderzaków i szczotki używanej do czyszczenia skrzyni biegów.
Krok 5: Zainstaluj nowy rotor
Weź nowy wirnik, wyjmij go z opakowania i umieść na kołnierzu piasty, pasując do otworów. Zawsze pamiętaj, że na płytach znajduje się werset, dlatego pojawia się część z wydrukowanymi słowami. Zawsze sprawdzaj kierunek obrotu, ponieważ na wszystkich wirnikach wygrawerowana jest strzałka, którą należy ustawić w kierunku, w którym toczy się koło.Zatem stożki na śrubach (nakrętkach) w każdym przypadku mają pewne tolerancje dotyczące dokładności montażu koła na piaście. Ile to jest, setne, dziesiąte mm, a nawet milimetry - zależy od stopnia zużycia i zanieczyszczenia dysków i elementów złącznych, a także od jakości i dokładności dokręcenia podczas montażu, najważniejsze jest to, że te tolerancje istnieją i nie są stabilne w normalnych warunkach eksploatacji pojazdu. W połączeniu ze „sztywnym” osadzeniem koła na cylindrze centrującym piasty ryzyko odchylenia osi obrotu tarczy od osi obrotu piasty podczas montażu koła i jego eksploatacji jest nie tylko znacznie zmniejszony - praktycznie go nie ma.
Krok 6: Obróć gwint śruby
Jeśli nie, możesz wziąć stare śruby i posypać filety.
Krok 7: Wkręć śruby na kołnierzu
Wkręć ręcznie wszystkie śruby na napęd. Krok 8: Usuń wszystkie śruby. W tym przypadku ważne jest, aby postępować zgodnie ze wzorem gwiazdy, działając na winorośl w stosunku do poprzedniego. Krok 9: Zakończ dokręcanie. Następnie konsekwentnie dokręcaj wszystkie śruby, zawsze stosując wzór gwiazdy. Posypać nowy dyskściereczką do czyszczenia i delikatnie przesuń szmatkę po powierzchni, aby usunąć wszelkie zanieczyszczenia, które mogą mieć kontakt z uszczelkami. Koło jest gotowe do montażu.Dlaczego więc te stożki są potrzebne, pytasz? To bardzo proste - stożki nie są potrzebne do centrowania koła na piaście, ale do bezpiecznego zamocowania go w tej pozycji! To właśnie stożki przejmują całe obciążenie powstające pod ciężarem samochodu w płaszczyźnie pionowej, dzięki czemu cylinder piasty oraz otwór centrujący w tarczy nie ulegają zużyciu, służąc jedynie prawidłowemu zamontowaniu koła na dysku.
Zakładając, że zdemontowałeś koło i umieściłeś je na powierzchni roboczej, chwyć klucz do brwi i zdejmij pierścień osłonowy. Teraz zdejmij rotor z piasty. Spryskaj piastę i kołnierz siedzenia zasłoną do czyszczenia felg i wytrzyj szmatką.
Krok 3: Zainstaluj nowy rotor
Nawiń nowy rotor na piastę, zawsze uważając, aby pozostawić część z napisami i sprawdź, czy strzałka wskazuje w tym samym kierunku, w którym obraca się koło. Posmaruj gwint pierścienia białym smarem, następnie wkręć go w piastę i zamknij kluczem.
Zatem dokładna zgodność średnicy otworu centrującego tarczy ze średnicą zewnętrzną cylindra piasty ma ogromne znaczenie dla prawidłowego „pasowania” koła na piaście oraz obecności i jakości stożków na mocowaniu śruby (nakrętki) są ważne dla utrzymania prawidłowego położenia koła podczas pracy.
Jak wybrać pierścienie centrujące?
Jeśli więc otwór centrujący tarczy nie pasuje do rozmiaru cylindra mocującego piastę, problem można rozwiązać, instalując specjalne pierścienie centrujące, które są sprzedawane w centrach oponiarskich. Pozostaje tylko pytanie, jak wybrać pierścienie centrujące i które pierścienie są lepsze?
Po pierwsze, tarczę o średnicy otworu centrującego nie odpowiadającej standardowej można zamontować w samochodzie tylko wtedy, gdy otwór centrujący jest większy od standardowego. Jeśli jest mniej, taki dysk będzie musiał zostać porzucony - w tym przypadku nie jest dopuszczalne nudne, ponieważ przy tym nudnym przegrzaniu dysku jest nieuniknione, co doprowadzi do zmiany właściwości fizycznych materiału, z którego jest wykonany wykonane (przeczytaj więcej o tym, jak nie naprawiać dysków).
Dla właściwy wybór Pierścienie centrujące Będziesz potrzebować tylko dwóch rozmiarów - średnicy otworu centrującego tarczy, którą chcesz zamontować (DIA), a także średnicy otworu montażowego standardowej tarczy. Pierwszy parametr jest wskazany na samym dysku (więcej o oznaczaniu felgi), drugie możesz albo obejrzeć także na standardowej (oryginalnej) płycie ze swojego samochodu (np. jeśli posiadasz jeszcze „oryginalne” koło zapasowe), albo zajrzeć do dokumentacji samochodu. W takim przypadku pierwsza średnica będzie odpowiadać zewnętrznej (lądowej) średnicy pierścienia centrującego, druga - wewnętrznej.
Należy zauważyć, że w tym przypadku nie może być żadnych odchyleń - konieczne jest absolutnie dokładne dopasowanie, w przeciwnym razie sens montażu pierścienia centrującego zostanie całkowicie utracony.
Plastik czy aluminium?
Jeśli pamiętamy, że głównym i jedynym zadaniem pierścienia centrującego jest zapewnienie dokładnego dopasowania koła do piasty, a jednocześnie podczas eksploatacji samochodu nie występuje obciążenie pierścienia centrującego (dzięki tym samym stożkom na śrubach mocujących (nakrętkach)) - materiał, z którego wykonane są pierścienie centrujące, przy pierwszym montażu koła na piaście nie odgrywa on specjalnej roli. Ważne jest, aby zrozumieć, że wielokrotne usuwanie i montaż samego koła powodują pewne obciążenie pierścienia, dlatego jeśli jest on wykonany z tworzywa sztucznego, istnieje dość wysokie ryzyko odkształcenia, a w rezultacie utraty jego głównego charakterystyka wydajności– dokładność wymiarowa.
Jednocześnie plastikowe pierścienie centrujące oferowane do sprzedaży w centrach oponiarskich, po pierwsze, charakteryzują się dość niską ceną (w porównaniu do aluminiowych), a także są zwykle wykonane z dość twardego tworzywa sztucznego. Dlatego pierścienie te powinny wystarczyć na kilka przeprowadzek i instalacji; niska cena pozwala kupić i przewozić kilka sztuk „w rezerwie” w bagażniku. Jeśli więc na Twoje warunki (standardowe i rzeczywiste średnice otworu centrującego) są i są sprzedawane pierścienie plastikowe wykonane fabrycznie przez zaufanego producenta, nie ma sensu szukać i przepłacać za pierścienie wykonane z innego materiału.
Znacznie trudniejsze są przypadki, gdy w sprzedaży nie ma pierścionków dokładnie pasujących do rozmiaru (zdarza się to dość często). W takim przypadku będziesz musiał zamówić pierścionki wymagane rozmiary- do tego wystarczy znaleźć dobrą i sprawną tokarkę, która ma małe tolerancje dokładności. Materiał, z którego zostaną wykonane pierścienie, nie jest tak krytyczny - może to być aluminium lub dowolny inny stop. Ważne jest, aby materiał ten był bardziej miękki niż te, z których wykonana jest tarcza i piasta – w tym przypadku, jeśli koło zostanie nieprawidłowo zamontowane na tarczy (np. jeśli śruby zostaną dokręcone kluczem pneumatycznym), pierścień , a nie dysk i nie koncentrator, ucierpią. Ważne jest również, aby zrozumieć, że metalowe pierścienie, mimo że są znacznie mocniejsze niż plastikowe, nie można uznać za wieczne. Dlatego nadal będziesz musiał mieć w bagażniku kilka zapasowych pierścieni centrujących, a za każdym razem, gdy montujesz koło w samochodzie, musisz sprawdzić dopasowanie koła do piasty - nie powinno być luzów w płaszczyźnie pionowej.
3 lata
) ogólnie. Jak zwykle nazywamy obrzeże, tak nie jest. Według wszystkich kanonów słuszne jest powiedzenie: koło. Nałożony na nią kawałek gumy, napompowany powietrzem, lepiej znany jako „opona”, to tylko warstwa chroniąca koło przed bezpośrednim kontaktem z drogą i nic więcej.
Koło to coś, co znajduje się bezpośrednio pomiędzy piastą a oponą. A to z kolei składa się z obręczy i.
Komponenty
Większość miłośników motoryzacji używa terminu „koło” na określenie elementu konstrukcyjnego samochodu, składającego się z części nośnej i koła. Część nośna nazywana jest obręczą koła. Nie jest to do końca prawdą. W przemyśle motoryzacyjnym koło odnosi się do elementu konstrukcyjnego samochodu umieszczonego pomiędzy piastą a oponą. Oznacza to, że technicznie poprawne jest nazywanie felgi kołem. Jednak w życiu codziennym uproszczona nazwa „dysk” mocno zakorzeniła się za kierownicą samochód osobowy zawiera obręcz i dysk.
Obrzeże
Zewnętrzna część koła – felga – to cylinder o skomplikowanym profilu przeznaczony do montażu na nim opony. Elastyczne i wysokie boki pozwalają na zastosowanie felg jednoczęściowych - najbardziej zaawansowanych technologicznie, sztywnych, lekkich i łatwych w uszczelnianiu.
Obrzeże składa się z krawędzi, półek i strumienia. Kołnierze ustalają położenie opony, ograniczając jej ruch. Muszą mieć wystarczającą sztywność i wytrzymałość, aby wytrzymać siły wytwarzane przez stopkę opony, a także obciążenia od narzędzia montażowego oraz od wad drogowych (przy uderzeniu w przeszkodę, z przebiciem). Półki, na których spoczywa opona, wykonane są najczęściej pod kątem 5 stopni, co konstrukcyjnie poprawia szczelność opony opony bezdętkowe półki są wyposażone w specjalne pierścieniowe występy - pinezki (hampy) o spiczastym lub zaokrąglonym profilu. Element ten zabezpiecza burty przed wsunięciem się do strumienia podczas intensywnych skrętów lub przy obniżonym ciśnieniu napompowania (częściowe rozprężenie).
Rolki na obu półkach zwiększają bezpieczeństwo, ale utrudniają ponowny montaż koła. Z tego powodu jeden z par garbów często ma nieco niższą wysokość niż jego sąsiad. Strumień ułatwiający montaż jest dość głęboki. To z kolei zwiększa sztywność boczną felgi. Choć najbardziej zaawansowany technologicznie jest symetryczny układ strumienia, to najczęściej ze względów układowych jest on nieco przesunięty na zewnątrz w stosunku do podłużnej płaszczyzny symetrii. Ten projekt zapewnia więcej miejsca na umieszczenie.
Szerokość obręczy
Stosowanie zarówno zbyt szerokiego, jak i zbyt wąskiego (w stosunku do szerokości profilu opony) jest niepożądane: naruszany jest profil konstrukcyjny opony (ściany boczne są albo ściskane przez krawędzie felgi, albo na nią rozciągane), z powodu którym pogarszają się właściwości jezdne – reakcja na skręcanie, odporność na poślizg, sztywność boczna. Dopuszczalne odchylenie szerokości felgi od normy wynosi 0,5-1,0 cala dla tarcz o średnicy montażowej do 14 cali; i 1,0-1,5 cala - dla dysków o średnicy 15 cali i większej. Ale lepiej oczywiście umieścić dysk dokładnie pod oponą.
Dysk
Zwykle wykonuje się go lekko zakrzywionym na zewnątrz. Jest to ponownie spowodowane względami konstrukcyjnymi, a ponadto złożony profil pomaga zwiększyć sztywność boczną tarczy. Samolot musi posiadać otwory montażowe oraz otwór centralny do montażu koła na piaście.
Oprócz tego wykonuje się szereg otworów okiennych, które spełniają kilka funkcji jednocześnie: dekoracyjny wygląd i różnorodność wzornictwa, redukcja masy itp. Gdy okna są duże (zwykle na kółkach), przestrzenie między nimi nazywane są szprychami. Czasami, aby poprawić odprowadzanie ciepła z hamulców, wykonuje się je w postaci łopatek, które pompują powietrze do środka. Jednak w tym przypadku prawe i lewe koło nie są wymienne.
Średnica dysku
Pełny zakres średnic montażowych do samochodów osobowych i pojazdów terenowych: 10, 12, 13, 14, 15, 16, 17, 18 i 19 cali. Zdecydowana większość nowoczesne samochody działa na kołach 13, 14, 15 i 16 cali. Ostatnio istnieje silna tendencja do zwiększania średnicy mocowania; samochody, dla których na przykład 13-calowe koła są standardem, są konwertowane na 14-calowe, 15 na 16 itp. Wyjaśnia to chęć stosowania niskich i ultraniskich serii, ponieważ ich właściwości jezdne są lepsze niż wysokie -profilowane opony.
A im niższa seria opon, tym mniej gumy w kole i odpowiednio więcej metalu - w końcu zewnętrzna średnica koła pozostaje niezmieniona. Podczas używania koła staloweŚrednicy mocowania nie można znacznie zwiększyć - doprowadzi to do wzrostu masy koła, co jest niepożądane. A aplikacja pozwala zwiększyć średnicę mocowania tarczy bez zwiększania masy koła jako całości.
Cechowanie
Przyjęto międzynarodowe praktyki znakowania kół. Przyjęte jako podstawa cechy geometryczne felga: średnica mocowania i szerokość felgi (oba rozmiary w calach). To jednak nie wszystkie informacje, jakie można znaleźć na kole. Przykładowo podobne oznaczenie 7Jx15H2 zawiera: 7 – szerokość wieńca wzdłuż kołnierzy podestowych pomiędzy kołnierzami (w calach); J – kształt krawędzi (istnieją krawędzie o różnych rozmiarach, najczęściej spotykanym typem jest J); x – typ felgi („x” – jednoczęściowa, „-” zdejmowana); 15 – średnica podestu – średnica wzdłuż kołnierzy obręczy (w calach); H2 – informacja o obecności garbów (w tym przypadku 2).
Na kole znajdują się także informacje o producencie (nazwa lub znak firmowy), data produkcji (zwykle rok i tydzień), pieczęć kontroli jakości (typ QTC). felgi aluminiowe znajduje się stempel kontroli rentgenowskiej (znak braku wad wewnętrznych, takich jak skorupy formierskie), ważna jest również obecność stempla państwowego (w Rosji jest to znak ROSTEST) Niektórzy producenci wskazują na kołach MAX OBCIĄŻENIE - maksymalne obciążenie ciężarem na krążek (w kilogramach lub funtach).
A wśród Amerykanów można spotkać także oznaczenie maksymalnego dopuszczalnego ciśnienia w zimnej oponie, np.: MAX PSI 50 COLD (50 funtów na cal kwadratowy, czyli 3,5 kgf/cm2).
Geometria
Do każdego samochodu zalecana jest inna średnica i szerokość koła. Ostatnio modne stało się zakładanie na kółkach duże rozmiary. Przy wyborze konkretnego koła lepiej kierować się rozmiarem opony. Wiadomo np., że samochód można wyposażyć w koło i oponę o łącznej średnicy 600 mm. Dokonując prostych obliczeń można stwierdzić, że do tego rozmiaru pasują (z pewnymi odchyleniami) następujące opony: 205/60R14, 205/55R15, 195/50R16, 215/40R17. W zasadzie listę można kontynuować. Co z tego wynika? Można wybrać różne średnice kół. Najważniejsze, że pozostałe parametry są odpowiednie (PCD, ET, DIA).
Jeśli chodzi o masę całego koła, jest to kwestia kontrowersyjna. Z jednej strony większe koło– masa jest większa, ale z drugiej strony koło się zwiększyło, opona zmalała, a masa gumy jest dość istotnym elementem.
W przypadku szerokości koła sytuacja jest nieco bardziej skomplikowana. Szerokość felgi w stosunku do szerokości profilu opony nie powinna być ani za duża, ani za mała. W przeciwnym razie naruszony zostanie profil konstrukcyjny opony (ściany boczne są albo ściskane przez krawędzie felgi, albo na nią rozciągane). Prowadzi to do pogorszenia właściwości jezdnych koła, zmiany sztywności bocznej, reakcji na skręcanie i odporności na poślizg.
Istnieje pewien wzór: szerokość felgi powinna być o 25-30% mniejsza niż szerokość profilu opony. Dopuszczalne odchylenie od normy wynosi 0,5-10 cala dla kół R14 i mniejszych oraz 1,0-1,5 cala dla R15 i więcej. Chociaż każde założenie jest i tak gorsze od standardu.
Opona na feldze spoczywa na specjalnych półkach, które z reguły są wykonane pod niewielkim kątem (ok. 5o), co w pewnym stopniu zwiększa dopasowanie opony.
Specjalnie w przypadku opon bezdętkowych na półkach znajdują się tzw. rolki, czyli garby (od angielskiego garbu – wzniesienie, pagórek). Guzki te pozwalają unieruchomić stopkę opony i zapobiegają wsuwaniu się jej głęboko w tarczę i rozszczelnieniu koła. Dzieje się tak szczególnie często podczas wykonywania ostrych manewrów i gdy opona jest częściowo przebita. Obręcz może mieć 1 lub 2 garby, a ponieważ nieco komplikują one ponowny montaż koła, czasami są one nieco ścięte, płaskie (z reguły garb po wewnętrznej stronie felgi jest wewnętrzny).
ET – przesunięcie koła
Przed wyjaśnieniem koncepcji przesunięcia koła należy wyjaśnić jedną kwestię. Każde koło posiada tzw. płaszczyznę współpracującą. Jest to część koła, za pomocą której jest ono dociskane do piasty. Zatem przesunięcie to rozmiar pomiędzy płaszczyzną współpracującą a wyimaginowaną płaszczyzną dzielącą koło na pół wzdłuż obręczy. Przesunięcie może być dodatnie, ujemne lub zerowe. To drugie jest rzadkie, a negatywne występuje głównie w SUV-ach.
Na oznaczeniu przesunięcie koła jest oznaczone jako ET, E, OFFSET lub DEPORT. Na przykład ET25 (przesunięcie dodatnie 25 mm) lub ET-15 (przesunięcie ujemne 15 mm). Amerykanie (w przeciwieństwie do Europejczyków) nie podają wartości przesunięcia na swoich kołach. Każdy samochód ma swój własny parametr offsetu kół, ustalany przez producenta na podstawie konstrukcji zawieszenia. Niezastosowanie się może mieć szereg, często negatywnych konsekwencji. Mniejsze przesunięcie powoduje, że koła stają się szersze, rozstaw kół się zwiększa, samochód staje się stabilniejszy i pewniejszy na zakrętach.
Koło może stykać się ze skrzydłem, zużywając zarówno je, jak i gumę, bark wzrasta, co negatywnie wpływa na osiągi łożyska kół części zawieszenia i układu kierowniczego (w przypadku kół kierowanych), zwiększając ich zużycie. Większe przesunięcie z reguły jest niemożliwe, ponieważ czasami takiego koła na piaście w ogóle nie da się założyć, ponieważ może opierać się o elementy zawieszenia, mechanizm hamulcowy itp. Ale nawet jeśli takie koło uda się zabezpieczyć, promień skrętu kół kierowanych niewątpliwie się zmniejszy, ponieważ koło będzie opierać się o ścianki nadkola.
PCD – średnica otworu montażowego
Inny najważniejszy wskaźnik koła - PCD (Pitch Center Diameter) Parametr ten charakteryzuje średnicę umiejscowienia otworów montażowych i z reguły jest podawany wraz z liczbą wskazującą liczbę tych otworów. Na przykład: PCD 5/108. Utrzymanie tego rozmiaru jest bardzo ważne! Faktem jest, że bardzo często właściciele samochodów próbują montować koła, których PCD różni się od „oryginalnego” o jakieś 1-2 milimetry (na przykład 100 mm na 98 mm) - pomimo tak małej różnicy jest to absolutnie niemożliwe .
Tarcza jest mocowana do piasty za pomocą śrub (lub nakrętek) posiadających osłonę centrującą (stożkową lub kulistą). Podczas dokręcania osłony te precyzyjnie centrują koło na piaście. Jeśli PCD jest inny, w rezultacie tylko jedna śruba lub nakrętka zostanie całkowicie dokręcona. Reszta pozostanie niedokręcona, pojawi się niewspółosiowość, a pozornie idealnie wyważone koło będzie „biło”, a to znowu oznacza zwiększone zużycie łożysk kół. Lub elementy złączne mogą nawet same się odkręcić.
DIA – średnica piasty
Każdy z nich ma średnicę cylindra dociskowego piasty, do którego koło musi pasować z minimalnym luzem. To właśnie DIA jest parametrem charakteryzującym średnicę otwór centralny koła. Rozmiar ten mierzony jest od strony płaszczyzny współpracującej. Czasami można zobaczyć oznaczenie HUB. Jeśli DIA jest mniejsza to takie koło po prostu nie zmieści się na piaście. W ostatnim czasie wielu producentów w celu ujednolicenia produkuje koła o oczywiście dużych wartościach DIA i do montażu takich kół na różne samochody Dostępne są pierścienie centrujące.
