General Motors, w skrócie GM- największa amerykańska korporacja samochodowa, największy producent samochodów na świecie. General Motors Corporation (GMC) to znany na całym świecie amerykański koncern. Zajmuje się produkcją różne rodzaje samochody ciężarowe, w tym osobowe – samochody dostawcze i pick-upy.
Obecnie General Motors jest właścicielem następujących marek samochodów: Alpheon, Buick, Cadillac, Chevrolet, GMC, Holden, Opel i Vauxhall. Wcześniej produkowane także: Oldsmobile, Pontiac, Hummer, Saturn, Asüna, Acadian, Geo.
Bazując na wynikach roku 2014, koncern zajmuje trzecie miejsce na świecie (po Toyocie i Volkswagenie) pod względem liczby sprzedanych samochodów (9,92 mln sztuk). Produkcja zlokalizowana jest w 35 krajach, sprzedaż w 192 krajach. Siedziba firmy mieści się w Detroit.
Historia General Motors
Historia General Motors rozpoczęła się od dwóch braci. Bracia Maurice i Max Grabowski rozpoczęli swoją działalność w roku 1900. Wyprodukowali na sprzedaż ciężarówkę wyposażoną w poziomy silnik jednocylindrowy. Założona w 1902 roku firma Rapid Motor Vehicle po raz pierwszy rozpoczęła produkcję samochodów ciężarowych z silnikiem jednocylindrowym.
W 1908 roku William S. Durant w USA 16 września 1908 zorganizował firmę General Motors, w tym czasie William S. Durant był już właścicielem firmy Buick. Siedziba firmy początkowo mieściła się we Flint w stanie Michigan, a następnie została przeniesiona do Detroit. Firma ta następnie wchłonęła nie tylko Rapid Motor Vehicle Company, ale także wszystkie inne małe firmy produkujące samochody, które były wówczas obecne w Michigan. General Motors wyprodukował pierwsze ciężarówki w 1909 roku.
Rok 1916 był rokiem założenia General Motors Corporation. W 1916 roku ciężarówki firmy wzięły udział w pierwszym Transamerykańskim Zlocie Samochodowym. Udało im się przemierzyć cały kraj, od Nowego Jorku po Seattle.
Podczas I wojny światowej General Motors dostarczył armii około 100 000 ciężarówek i ich modyfikacji. Po zakończeniu wojny firma rozpoczęła ścisłą współpracę nad modyfikacjami i ulepszeniami linii montażowej w fabryce zlokalizowanej w Pontiacu. Ponadto rozpoczęło się ponowne wyposażenie samych samochodów. Do różnych celów przerabiano je na samochody osobowe i szynowe.
Rok 1925 obfitował w bardzo ważne wydarzenia. Chicagowska firma The Yellow Cab Manufacturing stała się częścią firmy General Motors. Firma ma teraz możliwość produkcji samochodów ciężarowych o lekkiej i średniej ładowności oraz umieszczenia na nich logo marki.
W 1925 roku narodziły się samochody serii T. Do 1931 roku opracowano jeden z pierwszych pojazdów klasy 8. To było ciężka ciężarówka T-95. Nośność tego pojazdu osiągnęła 15 ton. Miał czterobiegową skrzynię biegów i hamulce pneumatyczne.
W 1929 roku firmie zlecono opracowanie specjalnej ciężarówki przeznaczonej do transportu zwierząt cyrkowych, w tym słoni.
Od początku lat trzydziestych XX wieku jest największym producentem samochodów w Stanach Zjednoczonych i na świecie. Weszli do „Wielkiej Trójki” producentów samochodów: GM, Ford, Chrysler.
W 1934 roku firma opracowała pierwszy model ciężarówki, w której kabina znajdowała się nad silnikiem. Pojazd ten został wysłany do firmy Bekins Van and Storage. Około 1937 roku produkowane przez firmę ciężarówki przybierały coraz bardziej opływowe kształty. Ich kolorystyka stała się znacznie bardziej zróżnicowana. Na początku 1939 roku zaczęto aktywnie wykorzystywać modele serii A. Były to modyfikacje AC, ADC, AF, ADF. Ponumerowano je od 100 do 850 włącznie.
Od 1935 roku firma ściśle zajmuje się produkcją silników m.in olej napędowy. W konstrukcjach samochodów ciężarowych tego typu silniki szybko zyskują ogromną popularność.
Pierwszy pickup, semi-tonka model T-34, powstał w 1938 roku.
W czasie II wojny światowej firma mocno zaangażowała się w zamówienia wojskowe. Produkuje sprzęt dla łodzi podwodnych, czołgów i specjalnych ciężarówek. Wiele z tych ciężarówek trafiło do Rosji w ramach Lend-Lease. Jednym z takich pojazdów jest słynna amfibia DUKW. Potrafiła poruszać się zarówno na lądzie, jak i na wodzie. W czasie wojny transportował sprzęt i żołnierzy. Były trzy modyfikacje tego słynnego samochodu - 2-tonowe, 4-tonowe i 8-tonowe.
Pod koniec lat 40-tych produkty firmy cieszyły się dużą popularnością na całym świecie. Sprzedaż samochodów była bardzo udana, nawet biorąc pod uwagę fakt, że konstrukcja samochodów pozostała praktycznie niezmieniona.
Jednak około 1949 roku modele serii A zaczęły być bardzo przestarzałe. Zastąpiono je ciężarówkami kategorii klasy 8 o całkowicie nowej konstrukcji. Pod koniec roku narodził się model serii „H”. Przez następną dekadę była to jedyna wyprodukowana przez firmę ciężarówka klasy 8. Ponadto w tym czasie rozpoczęło się wypuszczanie wariantu „Bubblenose”. Wyposażono go w specjalną kabinę, w której zgodnie z zamówieniem zapewniono miejsce do spania. Kabina znajdowała się nad silnikiem. Pojazdom o dużej ładowności nadano numery seryjne większe niż 900. Mniejsze liczby dotyczyły pojazdów o małej ładowności.
W latach 50-tych rozpoczęła się produkcja ciężarówek Jimmy.
W 1956 roku wypuszczono 4WD – pierwszy samochód z napędem na cztery koła napęd na wszystkie koła.
W 1959 roku wypuszczono ostatnie samochody Bubblenose z kabiną umieszczoną nad silnikiem. Zostały one zastąpione modelem seryjnym, znanym na całym świecie jako „Crackerbox”. Nazwę tę nadano, ponieważ kabina miała kształt kanciasty i kształtem przypominała trochę pudełko. Wprowadzono modyfikacje samochodu, zarówno z miejscem do spania, jak i bez. W 1968 roku wstrzymano produkcję tych ciężarówek.
W 1968 roku ukazał się nowe auto„Astro-95”, którego kabina znajdowała się nad silnikiem. Niemal natychmiast zyskał największe uznanie. Projekt kabiny został całkowicie zmieniony. Dodatkowo auto zostało wyposażone w nowe przednia szyba, który zapewnił znacznie większy przegląd i nowy panel półkolisty kształt. Samochody produkowane były zarówno bez podkładu, jak i z podkładem.
Samochody Astro zostały wycofane w 1987 roku. Warto dodać, że w oparciu o charakterystyczne dla lat 50. masywne modele H opracowano samochody serii 9500. Ich produkcję zaczęto prowadzić w 1966 roku. Były to ciężarówki, których maski wykonano z włókna szklanego. Kaptur można było złożyć do przodu. Przestrzeń pod maską była taka, że zmieścił się tam prawie każdy silnik wysokoprężny.
Na początku lat 80-tych firma stanęła przed wyzwaniem różne problemy i po raz pierwszy od 60 lat wykazał na koniec roku stratę.
Styczeń 1988 upłynął pod znakiem włączenia General Motors do grupy Volvo-White, zajmującej się produkcją samochodów ciężarowych. A dziś firma nie straciła na znaczeniu. Produkuje ciężarówki „Nowa Rodzina” (w tłumaczeniu „Nowa Rodzina”). To wspólny produkt firm Autocar i Volvo-White – General Motors.
Obecnie w użyciu jest wiele ciężarówek najnowsze osiągnięcia od General Motors. Ale przestarzałe modele nie straciły na znaczeniu. Obecnie najbardziej znanych jest kilka modeli firmy.
Przede wszystkim jest to pickup Sonoma. Istnieją trzy modyfikacje tego samochodu - Crew Cab, Extended Cab i Regular Cab.
Następny w kolejce jest pełnowymiarowy pickup Sierra ACE. Został wprowadzony w styczniu 1999 roku w Detroit. Wyróżnia się dużą liczbą ozdobnych chromowanych części, mocnymi 18-calowymi kołami oraz połączeniem okrągłych i prostokątnych reflektorów. Jego podwójna kabina może pomieścić sześć osób. NA tylne siedzenie Możesz wejść przez trzecie drzwi znajdujące się na prawej burcie.
Następnym samochodem jest minivan Safari z napędem na tylne koła lub na wszystkie koła. Jest bardzo kompaktowy samochód rodzinny. Świetnie sprawdza się na terenach wiejskich.
W konfiguracji Van Cargo pojazd ten bardzo często wykorzystywany jest w transporcie komercyjnym. Model ten jest praktycznie podwójny modele Chevroleta Astro. Różnią się jedynie konstrukcją panelu przedniego.
Następny w kolejce jest minibus Savana SLT. Może pomieścić siedmiu pasażerów. Samochód ten ma trzy modyfikacje - 1500, 2500 i 3500. Mogą pomieścić od 12 do 15 pasażerów.
Następny w kolejce jest SUV Yukon. Jest dostępny nie tylko z napędem na wszystkie koła. Istnieją opcje, w których napędzane są tylko tylne koła. Takie podwozia są zarówno tańsze, jak i lżejsze. Model Yukon z rozstawem osi 2946 mm i Yukon XL z rozstawem osi 3302 mm wyposażone są w nadwozia tego samego uniwersalnego typu. Ich pojemność wynosi odpowiednio 5–9 i 7–9 osób. Pod względem komfortu samochody te praktycznie nie różnią się od sedanów pasażerskich. Na początku tego stulecia narodziła się druga generacja modeli Yukon/Yukon XL. Samochody te można uznać za bezpośrednich krewnych Chevroleta Tahoe/Suburban.
W 2001 roku zmieniła się generacja SUV-ów General Motors Envoy, których przodkami były jeepy Chevrolet Blazer. Te SUV-y bardzo różnią się od modeli z poprzednich lat. Przede wszystkim samochód stał się znacznie większy. To praktycznie zupełnie nowy samochód. Zmieniły się wszystkie parametry wewnętrzne i zewnętrzne maszyny. Wyposażenie samochodu stało się znacznie bogatsze. Samochód oferowany jest w wersjach z napędem na tylne koła i na wszystkie koła.
Można śmiało powiedzieć, że zarówno w Europie, jak i na całym świecie Rosja jest jednym z najważniejszych rynków dla General Motors. Dziś w Rosji znane są takie marki jak Chevrolet, HUMMER, Opel, Saab, Cadillac. Moskiewskie biuro rosyjskiej firmy zatrudnia obecnie ponad 270 pracowników. Produkty sprzedawane są w Rosji za pośrednictwem sieci dealerskiej. Działa w 55 miastach w całym kraju i skupia 154 spółki.
W 2008 roku w Rosji sprzedano 337 810 pojazdów General Motors. Było to o 30% więcej niż sprzedaż w roku 2007. Udział w rynku w Rosji na koniec 2007 roku wyniósł 9,6%, w 2008 roku wzrósł do 11,2%. Pomimo największej konkurencji produkty firmy zajmują pierwsze miejsce w Rosji w sprzedaży marek zagranicznych.
Firma weszła na rynek rosyjski w 1992 roku. Zaledwie 10 lat później General Motors wraz z Europejskim Bankiem Odbudowy i Rozwoju (EBOR) oraz rosyjską firmą AvtoVAZ zorganizował pierwsze w Rosji wspólne przedsięwzięcie w branży motoryzacyjnej.
Obecnie jednym z liderów sprzedaży na rosyjskim rynku motoryzacyjnym jest Chevrolet NIVA, produkowany przez zakład joint venture w mieście Togliatti.
W 2004 roku firma Avtotor i General Motors zawarły umowę na montaż wielkogabarytowy HUMMER H2 w Kaliningradzie. Dziś w tym zakładzie montowane są dwa modele Chevroleta - Lacetti i Epica, a także Cadillac SRX, STS oraz HUMMER H2 i H3.
W połowie 2006 roku rozpoczęto budowę nowej fabryki samochodów w Shushary pod Petersburgiem. Zakład ten został otwarty 7 listopada 2008 roku. Dziś fabryka ta produkuje SUV-a Chevrolet Captiva. Do produkcji Chevroleta Cruze przeznaczono osobną linię produkcyjną. Latem 2009 roku rozpoczęła się produkcja tego samochodu.
W 2005 roku powstało biuro naukowe General Motors w Rosji. Naukowcy w tym biurze różne kraje prowadzić badania w dziedzinie nauki i technologii.
Historia General Motors początku XXI wieku: bankructwo i odrodzenie
Pod koniec pierwszej dekady XXI wieku sytuacja finansowa GM znacznie się pogorszyła. W dniu 1 czerwca 2009 roku spółka rozpoczęła postępowanie upadłościowe (art prawo federalne sprawa upadłościowa Stanów Zjednoczonych) – odpowiedni pozew został złożony w sądzie Południowego Okręgu Federalnego Nowego Jorku. Zgodnie z warunkami upadłości rząd USA przekazał spółce około 30 miliardów dolarów, w zamian otrzymał 60% akcji koncernu, rząd Kanady – 12% akcji za 9,5 miliarda dolarów, a United Auto Workers Union (UAU) ) - 17,5% akcji. Pozostałe 10,5% akcji zostało podzielone pomiędzy największych wierzycieli koncernu. Prezydent USA Barack Obama powiedział, że państwo nie planuje wiecznie sprawować kontroli nad GM i pozbędzie się pakietu kontrolnego, gdy tylko poprawi się sytuacja finansowa koncernu.
Utworzenie General Motors Corporation
W dniu 10 lipca 2009 roku utworzono nową niezależną spółkę General Firma Motors. Nazwę starego GM (General Motors Corporation) zmieniono na Motors Liquidation Company. Założono, że po upadłości koncern zostanie podzielony na dwie spółki, z których pierwsza będzie obejmowała najbardziej nierentowne dywizje, a druga – najbardziej dochodowe Chevrolet i Cadillac. W szczególności w 2009 roku GM planował sprzedaż nierentownego Opla, a jednym z pretendentów do zakupu było konsorcjum Magna International i rosyjskiego Sbierbanku. Jednak na początku listopada GM zdecydował się zachować Opla dla siebie, powołując się na wschodzące wychodzenie branży z kryzysu i niechęć do opuszczenia rynku małych samochodów.
Pod koniec 2010 roku GM przeprowadził ofertę publiczną akcji, która stała się jedną z największych w historii. W trakcie plasowania rządy Stanów Zjednoczonych i Kanady, które w wyniku upadłości w 2009 roku stały się głównymi akcjonariuszami, sprzedały swoje akcje za łączną kwotę 23,1 miliarda dolarów.
Właściciele i kierownictwo General Motors
Głównymi akcjonariuszami spółki od maja 2011 roku są Departament Skarbu USA (35,5%), United Auto Workers Union (USAU) (10,3%), Canada Gen Investments (9%).
Prezesem Zarządu jest Tim Solso. Dyrektorem generalnym jest Mary Barra.
Działalność General Motors
Obecnie General Motors jest właścicielem następujących marek samochodów: Alpheon, Buick, Cadillac, Chevrolet, GMC, Holden, Opel i Vauxhall. Wcześniej produkowane także: Oldsmobile, Pontiac, Hummer, Saturn, Asüna, Acadian, Geo.
General Motors ściśle współpracuje z wieloma firmami, dzieląc rynki i wspólnie opracowując samochody i silniki. Wśród tych firm jest Fiat Auto SpA z Włoch ( Marka Fiata, Alfa Romeo, Lancia, Ferrari, Maserati), Fuji Heavy Industries Ltd. (Subaru), Isuzu Motors Ltd. (rozwój dla GM pojazdy reklamowe I silniki Diesla, marka Isuzu), Suzuki Motor Corp. Japonii (Suzuki).
Ponadto GM był największym udziałowcem GM Daewoo Auto & Technology Co. Korei Południowej (handel Marka Daewoo), który został zniesiony na początku 2011 r.
Wskaźniki wydajności General Motors
Fabryki firmy zatrudniają 216 000 osób (2015 rok). Przychody spółki według US GAAP za 2010 rok wyniosły 135,6 miliardów dolarów, zysk operacyjny - 5,7 miliardów dolarów, zysk netto - 4,7 miliardów dolarów. Przychody za 2008 rok wyniosły 148,98 miliardów dolarów (w 2007 - 181 miliardów dolarów), strata netto - 30,86 miliardów dolarów (w 2007 - strata netto w wysokości 38,7 miliardów dolarów).
General Motors w Rosji
Prezydent Rosji Dmitrij Miedwiediew wraz z dyrektorem zarządzającym ds. budowy nowych zakładów General Motors John Burton na ceremonii otwarcia fabryki samochodów firmy pod Petersburgiem (7 listopada 2008). Reprezentuje interesy GM w Rosji autoryzowana organizacja LLC „General Motors Daewoo Auto and Technology CIS” adres prawny: 123317, Moskwa, ul. Testowaja, 10.
Według stanu na maj 2011 r. firma miała 154 dealerów samochodów Chevrolet w Rosji, większość z nich sprzedawała także samochody Opla, a 28 Cadillaca. W Rosji w 2010 roku GM zajął drugie miejsce pod względem sprzedaży samochodów, sprzedając 159 376 samochodów wszystkich swoich marek.
Produkcja General Motors w Rosji
General Motors jest właścicielem fabryki samochodów w Sankt Petersburgu, w Shushary, otwartej w listopadzie 2008 roku. Całkowitą wartość inwestycji GM w kompleks produkcyjny szacuje się na 300 milionów dolarów Budowa fabryki rozpoczęła się 13 czerwca 2006 roku; w pierwszym etapie (montaż 70 tys. samochodów rocznie) wartość inwestycji w projekt wyniosła 115 mln dolarów.Montaż sprzętu rozpoczął się w styczniu 2008 r., we wrześniu odbył się próbny rozruch produkcji, a oficjalne otwarcie odbyło się w dniu 7 listopada 2008 r. Prezydent Rosji Dmitrij Miedwiediew wziął udział w uroczystym otwarciu fabryki GM Shushary. Pełną wydajność elektrownia ma osiągnąć do końca 2009 roku. Według dyrektora generalnego zakładu Richarda Swando negocjacje zostały już przeprowadzone z 80 potencjalnymi dostawcami komponentów, a poziom lokalizacji produkcji w St. Petersburgu zostanie zwiększony do około 2010 roku do 30%.
Od września 2006 roku, dwa lata przed rozpoczęciem działalności głównego zakładu montażowego GM w Shushary, firma rozpoczęła montaż Chevroleta Captiva z zestawów SKD w wynajętym warsztacie w fabryce Arsenal, zlokalizowanej w pobliżu stacji Finlyandsky w Petersburgu. Od września 2007 roku funkcjonuje tu montaż SKD SUV-a Opla Antary, a w lutym 2008 roku rozpoczął się montaż w drugim zakładzie produkcyjnym w Shushary – Opla Astry. W 2006 roku w Arsenalu zebrano 273 egzemplarze. Chevrolet Captiva, w 2007 roku – 5631 sztuk. Captiva i 48 jednostek. Antara. W ciągu 9 miesięcy 2008 roku zmontowano 30 575 modeli Captiva, Antara i Astra. Od lutego 2009 roku zaprzestano montażu w fabryce w Arsenale, a pracownicy zostali przeniesieni do fabryki w Shushary, gdzie od końca 2009 roku planowany jest także montaż pasażerskiego modelu Chevroleta Cruze na globalnej platformie Global Compact.
Ponadto General Motors jest partnerem (posiada 50% akcji zwykłych spółki) AvtoVAZ OJSC w spółce joint venture - GM-AvtoVAZ JV, która produkuje SUV-y Chevroleta Nivy. General Motors Corporation współpracuje z kaliningradzkim JSC Avtotor, gdzie firma produkuje samochody marek Chevrolet i Cadillac.
W listopadzie 2008 roku General Motors uruchomił produkcję pełnego cyklu CKD modelu w fabryce Avtotor Chevroleta Lacetti. Budowa i wyposażenie dodatkowych spawalni i lakierni kosztowała strony około 80 mln euro. Iść do pełny cykl Montaż Lacetti w Kaliningradzie wymagał zatrudnienia dodatkowych 1450 pracowników. Całkowita kwota inwestycji GM w Avtotor przekroczyła 350 milionów dolarów.
18 marca 2015 roku General Motors podjął decyzję o zamknięciu w połowie roku produkcji samochodów w St. Petersburgu, a także całkowicie zaprzestał sprzedaży samochodów Opla w Rosji, począwszy od grudnia 2015 roku. Montaż dużych jednostek trwał do 30 czerwca; Od 1 lipca zakład jest zawieszony, pozostaje tylko niewielka część pracowników, którzy będą utrzymywać stan zakładu.
Samochody premium (Cadillac Escalade i Chevrolet Tahoe) dla Rynek rosyjski General Motors zamierza montować na Białorusi, w fabryce Unison.
", "Vauxhall", "Pontiac", "GC", "Saturn", "Hammer", "Saab", "Opel", "Holden", "Daewoo", samochody ciężarowe a także sprzęt lotniczy, energetyczny, budowlany i kolejowy, sprzęt AGD; jest właścicielem firm ubezpieczeniowych i finansowych. Siedziba firmy znajduje się w Detroit (Michigan).
Godło Saturna
Godło Oldsmobila
Godło GMC
Budynek General Motors w Detroit
Firma została założona w 1908 roku jako General Motors Company of New Jersey przez przedsiębiorcę Williama Duranta, właściciela Buick Motor, który planował zjednoczenie wszystkich amerykańskich producentów samochodów. Rozszerzając działalność, w 1910 roku Durant kupił firmy Cadillac, Oldsmobile i rozpoczął produkcję ciężarówek. Działalność firmy rozszerzyła się poza jeden stan, a w 1916 roku została przekształcona w General Motors Corporation. Pierwszy okres istnienia firmy obciążony był dużymi długami kredytowymi. Zorganizował, że Durant musi opuścić General Motors Nowa firma Chevrolet, z sukcesem ją poprowadził, a następnie powrócił do kierownictwa General Motors i w 1918 roku dodał do niego Chevroleta.
Pomimo faktu, że marki samochodów General Motors cieszyły się popularnością wśród klientów, spraw finansowych nie udało się poprawić. W 1920 r. Durant został ostatecznie zmuszony do porzucenia swojego pomysłu, na czele korporacji stał Alfred Sloan (prezes w latach 1923–1937, przewodniczący zarządu w latach 1937–1956). Kontrolny pakiet udziałów w korporacji przypadł rodzinie DuPont. Sloan przekształcił General Motors ze zbioru odrębnych oddziałów, czasami ze sobą konkurujących, w jeden organizm produkcyjno-finansowy. Jednocześnie dywizje Buick, Cadillac, Oldsmobile, Pontiac i Chevrolet zachowały pewną autonomię. Koszty opracowania nowych modeli zostały zrekompensowane zyskami innych branż. Stworzony model przedsiębiorstwa stał się wzorem dla innych amerykańskich korporacji.
Po uregulowaniu spraw finansowych Sloan nadal wykupywał inne firmy motoryzacyjne. W 1925 roku zakupiono Vauxhall (Wielka Brytania), w 1929 - Opel (Niemcy), w 1931 - Holden (Australia). Dywizja samochodów ciężarowych została zorganizowana w 1925 roku na bazie Yellow Truck and Coach Manufacturing (później GM Truck and Coach Division). Pod koniec lat dwudziestych General Motors, oferując konsumentom szeroką gamę samochodów na każdy gust, stał się największym producentem samochodów na świecie i nie stracił tej pozycji aż do końca XXI wieku.
General Motors został założycielem „elastycznego” produkcja masowa„(elastyczna produkcja masowa), oferując kupującemu szeroką gamę modeli - „na każdą okazję i na każdą kieszeń”. Jako pierwsza wprowadziła coroczną zmianę modeli. W jednym ośrodku badawczym opracowano nowe marki samochodów General Motors; projektanci i projektanci działów sfinalizowali projekty jedynie w odniesieniu do ich warunków. Wszystkie modele korporacji wyróżnia wspólny styl. W USA General Motors tradycyjnie faworyzuje duże samochody, a projektowanie małych samochodów często odbywa się w Europie. To General Motors wprowadził na rynek pierwszy samochód z naprawdę twardym dachem w 1949 roku. Oddziały korporacji wprowadziły szereg innowacji: „Chevrolet Corvette” z plastikowym nadwoziem typu monocoque (1953), „Chevrolet Corvair” z montowanym z tyłu silnikiem typu bokser chłodzenie powietrzem(1959), przednionapędowy Oldsmobile Tornado (1966). General Motors przez dziesięciolecia nie miał większych trudności z konkurencją, jego samochody zawsze znajdowały nabywców na rynku amerykańskim i światowym. W okresie powojennym korporacja przejęła kontrolę nad japońskimi firmami Isuzu i Suzuki.
Jednak w latach 1970-1980 produkty General Motors zostały poważnie wyparte Producenci japońscy. W latach 1990-2000 General Motors musiał zamknąć wiele fabryk w Ameryce i Europie. Wraz z tym w 2000 roku przejęto SAAB (Szwecja), a w 2002 roku Daewoo Motor (Korea Południowa), ale produkcję samochodów Oldsmobile zakończono w 2004 roku. Podczas kryzysu w 2008 roku sytuacja finansowa GM pogorszyła się, a korporacja ogłosiła upadłość. Z pomocą General Motors przybyły rządy Stanów Zjednoczonych i Kanady, które nabyły 72% kapitału zakładowego za 39,5 miliarda dolarów. Powstała nowa niezależna firma General Motors Company, a nazwa starego GM (General Motors Corporation) została przemianowana na Motors Liquidation Company. Po wyjściu z kryzysu w 2010 roku rządy USA i Kanady sprzedały swoje akcje GM za 23 miliardy dolarów. Działanie to poprawiło finanse General Motors i pozwoliło na utrzymanie produkcji. W maju 2011 r. Głównymi akcjonariuszami GM byli US Finance (35,5%), United Auto Workers (10,3%) i Canada Gen Investments (9%).
Dziś praktycznie nie ma niezależnych marek. Wszyscy,
w ten czy inny sposób należą do jakiejś dużej firmy samochodowej: niektórych
zależą całkowicie, a niektóre częściowo. Spróbujmy to rozgryźć:
Kto jest kim na światowym rynku motoryzacyjnym? Z kim współpracuje? I
Dlaczego? Zacznijmy od gigantów amerykańskiego przemysłu samochodowego.
Ogólnie rzecz biorąc, najsilniejszym graczem na rynku światowym nadal pozostaje
tak zwana " Wielka trójka", który obejmuje trzy największe
producent samochodów: Firma Ford, Chryslera i General Motors. Te
firmy kontrolują ponad połowę światowego rynku motoryzacyjnego.
Jednak ostatnio japońskie marki stały się niebezpiecznym rywalem.
General Motors (General Motors)
Zacznijmy naszą recenzję od General Motors, w skrócie GM
(GM), firma wiodąca pod względem liczby posiadanych udziałów
marki samochodów. GM produkuje pojazdy w 32 krajach i sprzedaje
jest ich 192. Dziś GM zatrudnia w Polsce ponad 350 000 osób
na całym świecie.
Marki uwzględnione w GM (dane za 2008 rok): Buick, Chevrolet,
Pontiac, GMC, Saturn, HUMMER, SAAB, Cadillac, OPEL, Holden, Oldsmobile,
Vauxhall, Sierra, Kanion, Acadia, Ciesz się, Savana.
Korporacja jest właścicielem akcji południowokoreańskiej firmy Daewoo
Auto&Technologie Co., japoński Suzuki Motor Corp (3%), Isuzu Motor
Ltd (49%), Grupa Fiat (10%) posiada umowy techniczne
współpraca z DaimlerChrysler, BMW AG i Japońska Toyota Firma Motoryzacyjna,
wspólne przedsięwzięcia z Toyotą, Suzuki, Shanghai Automotive Industry
Korporacja (Chiny), rosyjski AvtoVAZ i francuska firma Renault SA.
Spójrzmy na główne marki:
— Buick. Firma ta jako jedna z pierwszych (1908) dołączyła do GM,
ale pozostał niezależnym oddziałem. Teraz oddział Buicka
Koncern General Motors produkuje stosunkowo niedrogie tego samego typu,
pełny rozmiar samochody z napędem na przednie koła klasa średnia za
Rynek amerykański.
- Cadillac Motor Car Division – oddział koncernu General Motors
uwolnienie samochody osobowe klasa luksusowa. GM przejął firmę w
1909.
Całą historię GM na przestrzeni ostatnich stu lat można przedstawić w samochodach produkowanych przez tę korporację. Niektóre (i tak by się nie zmieściły) są trzymane jako eksponaty w GM Heritage Centre, które znajduje się niedaleko Detroit i siedziby GM. Historia General Motors rozpoczyna się w 1908 roku, ale nie to jest tematem dzisiejszej historii. W programie znalazły się samochody wyprodukowane przez GM pod markami Buick, Cadillac, Chevrolet, GMC, Opel, Vauxhall, Holden, Oldsmobile, Pontiac, Hummer, Saturn, Asüna, Acadian i Geo.
Dzisiaj pokażę i opowiem o rzeczach, które rzadko widujecie (i wielu, których nie zobaczycie) na łamach magazynów motoryzacyjnych.
Historia jest długa i ciekawa, bardzo mi się podobała.
1. Historia zaczyna się w 1908 r., a dokładniej 16 września 1908 r., kiedy William Durant, będący już właścicielem firmy Buick, otworzył siedzibę GM we Flint (Michigan), a następnie przeniósł się do Detroit.
2. Przy wejściu do GM Heritage Centre możesz wziąć do ręki kolorową broszurę (Amerykanie nigdy nie oszczędzają na druku. Jeśli już to robisz, rób to dobrze) i przeczytaj krótką wersję historii GM.
3. Mile widziane aparaty! Dokładnie tak, bo inaczej być nie może. Żadnych przekreślonych kamer, zakazów i płatnego filmowania. Rozumiem, że w małych muzeach na pustyni w Rosji płatna fotografia stanowi przynajmniej jakąś formę dochodu. Czy w wielu muzeach stolicy obowiązuje zakaz fotografowania? Nie można go nawet nazwać obiektem strategicznym, skoro historia eksponatów kończy się 20 lat temu.
4. Cóż, są piękne, prawda?)
5. Centrum Dziedzictwa GM zrzesza przedstawicieli różnych marek samochodów produkowanych dawniej przez GM. W tym te, które już nie istnieją.
6. Sprzedawcy GM mieli te neony w latach czterdziestych i pięćdziesiątych XX wieku.
7.
8. Wystawiane są nie tylko wyprodukowane samochody, ale także koncepcje. Niektóre samochody nigdy nie opuściły linii montażowej amerykańskich samochodów.
Po lewej stronie widać Cadillaca IMAJ Concept z 2000 r., pośrodku Cadillaca Cimarron PPG z 1985 r., a po prawej stronie kolejny Cadillac Concept z 1968 r. Nie pamiętam o co chodzi, może ktoś wie?
9. Po lewej - Chevrolet K20 1963, po prawej - Chevrolet Series X 1926
10. Pierwszy Chevrolet Camaro został wypuszczony 29 września 1966 roku. Była to być może pierwsza poważna reakcja na Mustanga Forda, który z sukcesem produkowany jest od dwóch lat.
Nazwa „Camaro” pochodzi od francuskiego slangu „camarade”, co oznacza przyjaciela. Ale w 1967 roku menedżerowie Chevroleta stwierdzili, że „to imię małego, wściekłego zwierzęcia, które zjada mustangi”.
Teraz mam mały cel - objechać Amerykę Camaro, mam nadzieję, że kiedyś to się spełni.
Po lewej stronie znajduje się samochód wyścigowy Chevrolet Camaro SS z 2011 r., po prawej Chevrolet Camaro SS z 1969 r.
11. Sama wystawa (nie mogę tego nawet nazwać muzeum) jest ogromna, ale nikt nie depta Ci po piętach i nie obserwuje tego, co robisz. Oznacza to, że monitoruje, ale robi to w taki sposób, że odwiedzający nawet nie zdaje sobie z tego sprawy.
12. Oto oryginalna koncepcja Chevy Express, ale wypuścili zupełnie inny samochód. Jak wygląda nowoczesny Chevy Express można zobaczyć w Google, chociaż myślę, że ponad połowa czytelników już to wie.
Po prawej stronie widać eksperymentalny koncepcyjny Chevrolet ultralite z 1992 roku
13.
14. Cadillac powstał w 1902 roku, na początku XX wieku. Jej założyciel, Henry Leland, mistrz mechanik i przedsiębiorca, nazwał firmę na cześć swojego przodka, założyciela Detroit, Antoine'a de Lamothe-Kodiaka.
Koncepcja Cadillaca Sixteen z 2003 roku
15. Cadillac Model A 1903 - pierwszy udany model Cadillaca. Cadillac Runabout jest poprzednikiem Modelu A, wypuszczonego rok wcześniej. Uważany za pierwszy model Cadillaca. Pierwszy egzemplarz został wdrożony 17 października 1902 roku i miał silnik 10 Konie mechaniczne. Samochód jest niemal całkowicie identyczny z Fordem Model A 1903.
16. Wszystkie samochody są starannie pielęgnowane i wypolerowane na połysk. Dlatego okazy mające ponad 100 lat są w idealnym stanie. Wszystkie samochody jeżdżą.
17. Cadillac Type 59C z 1920 r. był poprzedzony kilkoma modelami, w tym Cadillac Type 55 Touring Model, wybrany w 1917 r. dla dowództwa armii amerykańskiej.
18. Eldorado było w linii Cadillaca od 1953 do 2002 roku. Cadillac Eldorado ma długą historię luksusowych amerykańskich samochodów osobowych. Jego głównymi konkurentami byli Lincoln Mark oraz tańsze Buick Riviera i Oldsmobile Tornado.
Od samego początku Eldorado znajduje się na szczycie cenowej i luksusowej linii Cadillaca. Oryginalny kabriolet Cadillac Eldorado z 1953 r. i Eldorado Brougham z lat 1957–1960 były najdroższymi modelami Cadillaca oferowanymi w tamtych latach. Cadillac Eldorado 75 był drugim najdroższym do 1966 roku.
Kabriolet Cadillac Eldorado Biarritz z 1959 r.
19. Cadillac Eldorado został wypuszczony w czterech unikalnych kolorach (Aztec Red, Alpine White, Blue i Ochra - żółty odcień. Wszystkie akcesoria, w tym koła, zostały wypuszczone zgodnie z klasą luksusu. Na samochodzie nie było specjalnych znaków identyfikacyjnych , z wyjątkiem tabliczki „Eldorado” ze złotym wykończeniem na kierownicy. Samochód ten miał długość 220,8 cala (5610 mm) i szerokość 80,1 cala (2030 mm). Wszystkie wersje Cadillaca Eldorado miały podkładki w standardzie przednia szyba, łapanie sygnału radiowego, elektryczne szyby, grzejnik.
20. Rostra z maski Buicka z lat 1934-35
21. 1931 Cadillac V16.
22.
23. 1963 Corvair Monza SS
24. Srebrny samochód wyścigowy Cadillac IMP wziął udział w 24-godzinnym wyścigu Le Mans w 2000 roku. Główną ideą wyścigu jest pokonanie jak największego dystansu w ciągu 24 godzin, poruszając się po okrągłym torze o długości około 9 mil.
Żółty samochód wyścigowy Dallara IRL 2001. Samochód ten prowadzony był przez Sama Hornisha podczas zawodów Indy Racing League w Teksasie w 2001 roku. Teraz model w skali 1/43 można kupić na ebay.com za 300 dolarów.
25. W Monte Carlo po 1963 roku uznano, że Chevrolet był bardziej przystępny cenowo dla większości zespołów wyścigowych (tylko o jeden cal powyżej minimalnych wymagań NASCAR w tamtym czasie, 2-drzwiowy, rozstaw osi 112 cali), a długa maska zapewniała lepszą przyczepność , umieść silnik głębiej w obudowie. W ten sposób Chevy Monte Carlo stał się standardowym egzemplarzem NASCAR od 1971 do 1989 roku.
1955 Nascar Chevrolet nr 92, którego właścicielami są kierowcy Herb Thomas i Smokey Yunick.
26. Kierowca NASCAR Dale Earnhardt. W 1994 roku tym samochodem sięgnął po swój siódmy Puchar Winstona, pokonując legendarnego Richarda Petty'ego.
NASCAR Chevrolet Monte Carlo nr 3
27. Czy obiecałem wam latające maszyny? Oto oni!
Firebird firmy General Motors to seria trzech samochodów koncepcyjnych zaprojektowanych przez Harleya Earla. Samochody zostały zbudowane przez General Motors w latach 1953, 1956 i 1959 i prezentowane w Motorama Auto. Koncepcje inspirowane są innowacjami w projektowaniu samolotów myśliwskich tamtych czasów. Żaden z projektów nie był przeznaczony do produkcji, zamiast tego doskonale prezentował ekstremalne rozwiązania technologiczne i projektowe, o jakie zabiegał General Motors. Samochody zostały niedawno wystawione w Muzeum Henry'ego Forda w Dearborn w stanie Michigan i nadal regularnie pojawiają się na wystawach samochodowych.
Eksperymentalny Firebird II 1958
28. Tył eksperymentu Firebird II z 1958 r
Druga koncepcja Firebird II, wypuszczona w 1956 roku, była projektem praktycznym: czteromiejscowym samochodem rodzinnym. Jest to niska i szeroka konstrukcja z dwoma dużymi wlotami powietrza z przodu, wysokim dachem bąbelkowym i pionową płetwą ogonową. Zewnętrzną część korpusu wykonano w całości z tytanu (który okazał się bardzo wytrzymały). Moc silnika wynosi 200 KM. (150 kW), a problem ciepła odpadowego został rozwiązany. Zastosowano teraz systemy regeneracyjne i chłodnicę, dzięki czemu silnik mógł pracować w temperaturze prawie 1000°F (538°C) przy tym samym mocnym silniku. O tak, nafta była najpopularniejszym paliwem. Kolejną innowacją było to, że w samochodzie jako pierwszym zastosowano cztery hamulce tarczowe, w pełni niezależne zawieszenie i wyrafinowany układ kierowniczy, który był przeznaczony do użytku na „autostradzie przyszłości”, gdzie wzdłuż drogi miał być ułożony przewód elektryczny wysyłać sygnały, które pomogą kontrolować samochód i uniknąć wypadków.
29. Eksperyment Firebird III 1959
Trzeci projekt, Firebird III, został zmontowany w 1958 roku i po raz pierwszy pokazany na targach Motorama w 1959 roku. To kolejna ekstrawagancka koncepcja tytanu, skóry, siedmiu krótkich skrzydeł i płetwy ogonowej, która została przetestowana w tunelu aerodynamicznym. Ten dwumiejscowy samochód ma moc 225 KM. (168 kW), silnik turbinowy Whirlfire GT-305 i dwa cylindry o mocy 10 KM. (7,5 kW) oraz silnik benzynowy umożliwiający rozruch samochodu. Projekt zewnętrzny ma podwójną bańkę bąbelkową i więcej rozwiązań technicznych czyniących ją bardziej praktyczną, takich jak tempomat, system antywłamaniowy hamulce i klimatyzacja. Zaraz za innowacją „ery kosmicznej” są specjalne hamulce, które działają na skutek oporu powietrza, jak w samolotach, i wychodzą z płaskich paneli w nadwoziu samochodu, aby go spowolnić wysoka prędkość. A także „ultradźwiękowy” klucz sygnalizujący Otwórz drzwi oraz zautomatyzowany system kontroli pozwalający uniknąć wypadków, gdy nie można go utrzymać sterowniczy. Sterowanie odbywa się za pomocą joysticka umieszczonego pomiędzy dwoma siedzeniami. Dzięki temu samochód zyskał bardziej futurystyczny styl i zapewniał wrażenia z symulacji lotu samolotem.
30. Firebird I Eksperymentalny 1954
Do 1953 roku zespół badawczy wyprodukował Firebird XP-21, później nazwany Firebird I, który w zasadzie jest samolotem odrzutowym na kołach. Była to pierwsza turbina gazowa zastosowana w samochodzie testowana w Stanach Zjednoczonych. Projekt jest całkowicie niepraktyczny. Baldachim w kształcie bańki nad pojedynczym siedziskiem wykonany jest w całości z włókna szklanego, podobnie jak krótkie skrzydła i pionowa płetwa ogonowa. Firebird I ma moc 370 KM. (280 kW). Turbinowy silnik gazowy Whirlfire Turbo Power ma dwie prędkości i wyrzuca spaliny o temperaturze około 1250°F (677°C). Cały pojazd waży 2500 funtów (1134 kg) i ma 100-calowy rozstaw osi.
31. Kolejny eksperyment GM – Oldsmobile Aerotech. Tym razem seria eksperymentalna high-speed pojazdy, tworzony w latach 1987-1992. Najnowsza technologia umożliwiła bicie rekordów prędkości samochodów. Pierwszy taki samochód został czterokrotnym zwycięzcą wyścigu Indy, osiągając prędkość 257,123 mil na godzinę (413,788 km/h) 27 sierpnia 1987 r. na okrągłym torze testowym w pobliżu Fort Stockton w Teksasie. Wcześniej, 26 sierpnia 1987 r., samochód został rozpędzony przy ul maksymalna prędkość 267,88 mil na godzinę (431,10 km/h). Samochód wyposażony był w turbodoładowany 2-litrowy silnik Oldsmobile Quad 4. Konstrukcja GM została zaprojektowana specjalnie do użytku na torze przy dużych prędkościach. Konstrukcja Aerotech obejmuje możliwości regulacji podwozia, które kontrolują rozkład siły docisku na przednią i tylną oś. Oldsmobile był dostępny w trzech wersjach oryginalnego Aerotech, aby udowodnić możliwości silnika Quad 4. Dwie z krótkim ogonem (ST) i jedna z długim ogonem (LT).
32. Futurystyczne motywy projektowania i produkcji samolotów pojawiały się także w zwykłych samochodach GM.
Koncepcja Cadillaca Cyclone z 1959 r
33. W latach pięćdziesiątych samoloty zainspirowały projektantów do wprowadzenia takich elementów, jak zawijasy na przedniej szybie i płetwy ogonowe, które stały się powszechne w drugiej połowie dekady.
Koncepcja Le Sabre 1951
34. Nie wszystko kręci się wokół przestrzeni – stawiamy na bardziej przyziemne modele.
35. Po prawej GMC AFR-522 1945 - klasyczna amerykańska ciężarówka z lat 40-50
36. 1965 Oldsmobile 442. Jeden z pierwszych samochodów wyprodukowanych po oddzieleniu się Oldsmobile od GM.
37. 1957 Chevrolet Nomad
38. Moim zdaniem auto ma idealny kolor!
Chevrolet Impala z 1958 r
39. Samochód koncepcyjny Electrovair II, wypuszczony na rynek w 1966 roku. Jest to 4-drzwiowy sedan ze zmodyfikowanym silnikiem elektrycznym o napięciu 532 V i mocy 115 koni mechanicznych, zastępującym silnik benzynowy. Poprzednia wersja Electrovair I. z 1964 r. Od 1966 roku w modelu zastosowano akumulator srebrno-cynkowy i silnik przeniesiono do bagażnika. Nadwozie zostało nieco zmodyfikowane, aby dostosować się do konwersji. Masowa produkcja samochodu została opóźniona czas nieokreślony ze względu na wysoki koszt akumulatorów (160 000 USD), ograniczoną prędkość pojazdu (40–80 km) i krótką żywotność akumulatorów.
Elektrovair II 1966
40. Red EV1 1997 został wypuszczony w ramach masowej produkcji pojazdów elektrycznych. Produkowany w latach 1996-1999.
Silver AUTOnomy to koncepcja firmy GM dotycząca produkcji pojazdów z wodorowymi ogniwami paliwowymi i pojazdów elektrycznych. GM poprosił uczniów o wymyślenie nazwy dla tej koncepcji. Uczniowie nazywali to „Hy-wire”, czyli drutem.
41. Modele kolekcjonerskie eksponowane są w szklanej gablocie, Średnia cena jeden „samochód” – 300 dolarów.
Post okazał się bardzo ciężki i pełen wydarzeń. Napisanie tego było dla mnie bardzo trudne i długie, choćby dlatego, że w rosyjskojęzycznych źródłach jest bardzo mało informacji na temat samochodów produkowanych przez GM. Mam nadzieję, że ci się podobało.
Około trzydzieści lat temu słynny amerykański menadżer Lee Iacocca powiedział, że na początku XXI wieku na światowym rynku motoryzacyjnym pozostanie już tylko kilku graczy. Były prezes Chryslera i Forda przejrzał trendy w dalszym rozwoju przemysłu motoryzacyjnego, nic więc dziwnego, że jego przewidywania się potwierdziły.
Najwięksi na świecie producenci samochodów i sojusze
Na pierwszy rzut oka może się wydawać, że na świecie jest wielu niezależnych producentów samochodów, ale w rzeczywistości większość firm motoryzacyjnych należy do różnych grup i sojuszy.
Tym samym Lee Iacocca patrzył w wodę i dziś na świecie pozostało już tylko kilku producentów samochodów, dzielących między sobą cały światowy rynek samochodowy.
Jakie marki ma Ford?
Co ciekawe, firmy, na których czele stał – Chrysler i Ford – liderzy amerykańskiego przemysłu motoryzacyjnego, poniosły najpoważniejsze straty w czasie kryzysu gospodarczego. I nigdy wcześniej nie mieli tak poważnych kłopotów. Chrysler i General Motors zbankrutowały, a Forda uratował tylko cud. Ale firma musiała zapłacić za ten cud zbyt dużo. droga cena, bo w efekcie Ford utracił swój oddział premium Premiere Automotive Group, w skład którego wchodziła m.in Land Rovera, Volvo i Jaguara. Co więcej, Ford stracił Astona Martina, brytyjskiego producenta supersamochodów, pakiet kontrolny Mazdy i zlikwidował markę Mercury. A dziś z ogromnego imperium pozostały tylko dwie marki - sam Lincoln i Ford.
Jakie marki należą do producenta samochodów General Motors?
Równie poważne straty poniósł General Motors. Amerykańska firma straciła Saturna, Hummera, SAAB-a, ale upadłość i tak nie przeszkodziła jej w obronie marek Opel i Daewoo. Obecnie General Motors obejmuje takie marki jak Vauxhall, Holden, GMC, Chevrolet, Cadillac i Buick. Ponadto Amerykanie są właścicielami rosyjskiej spółki joint venture GM-AvtoVAZ, która produkuje Chevroleta Nivę.
Koncerny samochodowe Fiat i Chrysler
A amerykański koncern Chrysler jest teraz strategicznym partnerem Fiata, który objął pod swoje skrzydła takie marki jak Ram, Dodge, Jeep, Chrysler, Lancia, Maserati, Ferrari i Alfa Romeo.
W Europie sytuacja wygląda trochę inaczej niż w Stanach Zjednoczonych. Tutaj również kryzys dokonał własnych dostosowań, ale w rezultacie pozycja potworów europejskiego przemysłu motoryzacyjnego nie uległa zmianie.
Jakie marki należą do grupy Volkswagen?
Volkswagen wciąż gromadzi marki. Po zakupie Porsche w 2009 roku, Grupa Volkswagen obejmuje obecnie dziewięć marek – Seat, Skoda, Lamborghini, Bugatti, Bentley, Porsche, Audi, producent ciężarówek Scania i sam VW. Pojawiają się informacje, że na tej liście wkrótce znajdzie się Suzuki, którego 20 proc. udziałów ma już Grupa Volkswagen.
Marki należące do Daimler AG i BMW Group
Jeśli chodzi o pozostałych dwóch „Niemców” - BMW i Daimler AG, nie mogą oni pochwalić się taką obfitością marek. Pod skrzydłem Daimler AG znajdują się marki Smart, Maybach i Mercedes oraz Historia BMW obejmuje firmy Mini i Rolls-Royce.
Sojusz samochodowy Renault i Nissan
Wśród największych producentów samochodów na świecie nie można nie wspomnieć o aliansie Renault-Nissan, do którego należą takie marki jak Samsung, Infiniti, Nissan, Dacia i Renault. Ponadto Renault posiada 25 procent udziałów w AvtoVAZ, więc Łada również nie jest marką niezależną od sojuszu francusko-japońskiego.
Inny duży francuski producent samochodów, koncern PSA, jest właścicielem Peugeota i Citroena.
Japoński producent samochodów Toyota
A wśród japońskich producentów samochodów tylko Toyota, która jest właścicielem Subaru, Daihatsu, Scion i Lexus, może pochwalić się „kolekcją” marek. Również zawarte Silnik Toyoty producent samochodów ciężarowych Hino znajduje się w wykazie.
Kto jest właścicielem Hondy
Osiągnięcia Hondy są skromniejsze. Oprócz działu motocykli i marki premium Acura Japończycy nie mają nic innego.
Udany sojusz samochodowy Hyundai-Kia
W ciągu ostatnich kilku lat sojusz Hyundai-Kia z powodzeniem wszedł na listę liderów światowego przemysłu motoryzacyjnego. Dziś produkuje samochody tylko pod Marki Kii i Hyundai, ale Koreańczycy są już poważnie zaangażowani w tworzenie marki premium, którą można nazwać Genesis.
Wśród przejęć i fuzji ostatnich lat należy wymienić przejście marki Volvo pod skrzydła chińskiego Geely, a także przejęcie angielskich marek premium Land Rover i Jaguar przez indyjską firmę Tata. A najciekawszym przypadkiem jest zakup słynnej szwedzkiej marki SAAB przez malutkiego producenta supersamochodów Spyker z Holandii.
Niegdyś potężny brytyjski przemysł samochodowy otrzymał długie życie. Wszyscy znani brytyjscy producenci samochodów już dawno utracili niezależność. Małe angielskie firmy poszły za ich przykładem i przekazały je zagranicznym właścicielom. W szczególności legendarny Lotus należy dziś do Proton (Malezja), a chiński SAIC kupił MG. Nawiasem mówiąc, ten sam SAIC sprzedał wcześniej koreański SsangYong Motor indyjskiej firmie Mahindra&Mahindra.
Wszystkie te strategiczne partnerstwa, sojusze, fuzje i przejęcia po raz kolejny udowodniły, że Lee Iacocca miał rację. Pojedyncze firmy w nowoczesny świat nie jest już w stanie przetrwać. Tak, są wyjątki, jak japońska Mitsuoka, angielska Morgan czy malezyjski Proton. Ale te firmy są niezależne tylko w tym sensie, że absolutnie nic od nich nie zależy.
A żeby mieć roczną sprzedaż na poziomie setek tysięcy samochodów, nie mówiąc już o milionach, nie można obejść się bez mocnego „tyłu”. W sojuszu Renault-Nissan partnerzy udzielają sobie wzajemnego wsparcia, a w Grupie Volkswagen wzajemną pomoc zapewnia liczba marek.
Jeśli chodzi o firmy takie jak Mitsubishi i Mazda, w przyszłości czekają na nie coraz większe trudności. O ile Mitsubishi może uzyskać pomoc od partnerów z PSA, o tyle Mazda będzie musiała przetrwać sama, co we współczesnym świecie z każdym dniem staje się coraz trudniejsze...
